Τo χορευτικό show-στριπτίζ στο Prem Bandhan, γνωστό πορνόσπιτο επί της οδού Abinash Kabiraj.
Χρειάστηκε να φτάσουμε μέχρι τον τελευταίο όροφο για να βρούμε αυτό που θέλαμε: ένα όμορφο πρόσωπο με μεγάλα βυζόμπαλα. Γιατί αλλιώς είναι να την βλέπεις να χορεύει γυμνή και να χοροπηδάνε δυο μπομπάρδες και διαφορετικά είναι να προσπαθείς να διακρίνεις τις ανεπαίσθητες αναταράξεις που προκαλεί ο χορευτικός οίστρος σ’ ένα ζευγάρι λεμονόκουπες.
Μια καλλίγραμμη ανοιχτόχρωμη κοπέλα στεκόταν μπροστά στη πόρτα του δωματίου της, Μας χαμογελούσε ενώ στα μάτια της ζωγραφιζόταν η έκπληξη. Δεν πρέπει να έβλεπε συχνά πορνοταξιδευτές. Γενικά στο Sonagachi, τις μέρες που το επισκεφθήκαμε, δεν συναντήσαμε απολύτως κανέναν ξένο. Είχε όμορφα χαρακτηριστικά προσώπου, δροσερή επιδερμίδα και κάτι βυζιά που αγωνίζονταν να παραμείνουν κάτω από την αυστηρή επιτήρηση του σουτιέν.
Ήταν αυτό που ψάχναμε. Γνώριζα τις τιμές των υπηρεσιών, έτσι της πρότεινα κατευθείαν 2000 ρουπίες για χορευτικό σόου-στριπτίζ διάρκειας μιας ώρας. Συμφώνησε αμέσως και περάσαμε μαζί με το λαχταριστό πλάσμα στο δωμάτιο. Στην τιμή προστέθηκε κι ένα κατοστάρικο για την υπηρεσία καθαριότητας. Έτσι το ποσό συνολικά έφτασε στα 33€ και το προκαταβάλλαμε. Η κοπέλα μας άφησε μόνους και βγήκε για λίγο έξω στο διάδρομο του ορόφου προφανώς για να δώσει την προμήθεια στον κράχτη.
Δεν ξέραμε που να καθίσουμε. Το δωμάτιο ήταν μικρό, καθαρό πάντως, με ένα διπλό σιδερένιο κρεβάτι στο βάθος. Την επίπλωση συμπλήρωναν μια ντουλάπα, μια πλαστική καρέκλα, μια λεκάνη κι ένα λιλιπούτειο τραπεζάκι. Επίσης είχε τηλεόραση, κλιματισμό και ηχοσύστημα. Μπάνιο δεν διέθετε. Όπως διαπίστωσα την ώρα που φεύγαμε, υπάρχει μόνο ένα κοινόχρηστο μπάνιο ανά όροφο. Μην ξεχάσω και…το εικονοστάσι, με την γκρι-σιελ φιγούρα του Κρίσνα, τον Σίβα που κάθεται σε στάση λωτού, τον θεό ελέφαντα Ganesh, τον μυώδη θεό πίθηκο Hanuman με τα γλυκά μάτια και την πολιούχο θεά, την φοβερή και τρομερή Κάλι.
Παρενθετικά να πω ότι η επίσκεψη του ναού της θεάς στο προάστιο Kalighat είναι μια πρωτόγνωρη εμπειρία. Ομάδες φανατισμένων πιστών συνωστίζονται και συχνά διαγκωνίζονται για να φτάσουν μπροστά στο ιερό προσκύνημα, περίεργα τελετουργικά με χρώματα, πέτρες και κλωστές εκτελούνται σε χώρους τελετών εντός του κτιριακού συγκροτήματος, στον βωμό θυσιάζονται τραγιά, με το αίμα τους να σχηματίζει ρυάκι στο πλακόστρωτο, ενώ τριγύρω ένα εξαθλιωμένο πλήθος περιμένει με απόγνωση το συσσίτιο των βραχμάνων.
Είναι ένα πολιτισμικό σοκ, όχι πάντως το μοναδικό που υφίσταται κανείς στην Καλκούτα.
Η κοπέλα, για να γυρίσουμε στο θέμα μας, αφού μας βόλεψε στο κρεβάτι, χαμήλωσε λιγάκι τον φωτισμό (προς απογοήτευσή μας) και στράφηκε ευλαβικά προς τους θεούς της. Μετά την σύντομη προσευχή, βάζει ένα cd στο μηχάνημα και το σόου ξεκινάει.
Σε ρυθμούς bollywood αρχίζει να λικνίζεται αισθησιακά σε αργό τέμπο, πιο ζωηρά στη συνέχεια για να καταλήξει σ’ ένα φρενήρη ρυθμό με την πλούσια κόμη της να διαγράφει κύκλους στον αέρα.
Ακολουθεί δεύτερο και τρίτο χορευτικό τραγούδι. Στα μεσοδιαστήματα κάθεται στα γόνατά μας, ανταλλάσσουμε κάποιες κουβέντες και δέχεται τα πρώτα στοργικά χάδια μας. Κατάγεται από την βόρεια Ινδία, περιοχή Angra, και μιλάει ικανοποιητικά τα αγγλικά, πράγμα όχι συνηθισμένο για τα κορίτσια του Sonagachi.
Το πρόγραμμα συνεχίζεται και αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον καθώς μας καλεί έναν-έναν να συμμετάσχουμε στο χορό. Εννοείται πως πέφτει το γέλιο της αρκούδας με τα καμώματα μας.
Σ’ αυτό το χρονικό σημείο χτυπάει και το κινητό της με αποτέλεσμα να εξαφανιστεί για λίγα λεπτά. >
Ίσως κάποιος γνωστός πελάτης την καλεί για να κανονίσουν ολονύκτιο γλέντι. Εκτός από short time υπάρχει και η δυνατότητα του long time (μέχρι τις 8 το πρωί) πάντα στο χώρο της κοπέλας.
Επανέρχεται γρήγορα και το show απογειώνεται. Με κάθε μουσικό κομμάτι αφαιρεί κι ένα ρούχο ενώ το χαμούρεμα στα διαλείμματα γίνεται όλο και πιο τολμηρό.
Στο τέλος τα πετάει όλα και περιττό να πω ότι το χορευτικό κλου της βραδιάς είναι η στιγμή που οι βυζάρες της σείονται μπροστά στα μάτια μας. Μετά την χορευτική φιέστα παραδίδεται ολοκληρωτικά στα άπληστα χέρια μας, που αποζητούν να εξερευνήσουν κάθε εκατοστό του σφριγηλού κορμιού της, στα αχόρταγα χείλη μας (όχι φιλιά στο στόμα πάντως) και… στην λαίμαργη γλώσσα του κολλητού που γεύεται το (πεντακάθαρο) μουνάκι της.
Αν και δεν περιελάμβανε το σεξ ήταν μια εντελώς ασυνήθιστη εμπειρία που την χαρήκαμε πολύ. Η κοπελίτσα εκτέλεσε με ενθουσιασμό το πρόγραμμά της, υπήρξε συνεπής με τον χρόνο που πληρώσαμε και αφέθηκε αδιαμαρτύρητα στις λάγνες αγκαλιές μας.
Στο τέλος θα της έδινα ευχαρίστως τις 200 ρουπίες που ζήτησε (“for my sister”), μολονότι δεν προβλέπεται tip, όμως η άρνηση της να τραβήξω, διακριτικές έστω, φωτογραφίες με απέτρεψε.