Πήραν την Πόλιν,πήραν την...

αυτο θα πει μορφοσι!!!τσολια μου σκιντο!!!

 

[vakis]

Εχουν γραφτει ηδη πολλα και θα μου επιτρεψετε να σας καταθεσω καιεγω καποιες αποψεις μου. Καταρχην οποιος παει στην Κων/πολη δεν νοιωθει ,παρολο που ειναι σε κατοχη 554 χρονια, οτι δεν ειναι στην ελλαδα, νοιωθεις οτι εισαι σε μια μεγαλουπολη της βορειας Ελλαδας. Δεν ειναι υποχρεωτικο να μιλας καποια ξενη γλωσσα για να συνενοηθεις αρκει να μιλας ελληνικα και θα κανεις οτι θελεις αντε και μερικες λεξεις αγγλικα. Τωρα η πολη η ιδια εχει μεινει ακομη στην χρονια που εφυγαν οι Κωνσταντινοπολιτες στο συνολο των περιοχων επικρατει η φτωχεια και μιζερια των κατοικων της εδω να κανουμε μια παρενθεση και να πουμε οτι οι τουρκοι ειναι ενας δυστυχισμενος λαος ο οποιος ζει με ονειρα και προσηλωμενος σε διαφορες ιδεες. Αυτοι που πχ εχουν βγαλει το γυμνασιο βλεπουν το ονειρο της ευρωπης καποιοι ηλιθιοι που ζουν κοντα στα τειχη της πολης ειδικα στην περιοχη που ειναι η παναγια των βλαχερνων ζουν με την ιδεα της μεγαλης τουρκιας ειναι μελη των γκριζων λυκων και εχουν πολλαπλους οργασμους οταν γραφουν καμμια μαλακια στην μαντρα της εκκλησιας . Η λεξη παραγκουπολη αντικατοπτριζει πληρως την Πολη με εξαιρεση βεβαια καποιες περιοχες που δεν μπορουμε να φανταστουμε τον πλουτο που εχουν εκει. Καποιοι βεβαια τουρκοι εχουν πιασει το νοημα και τα εχουν γραμμενα ολα στα παπουτσια τους και προσκυνουν μονο το χρημα. Εδω επικαλλουμε την μαρτυρια οσων εχουν παει για ψωνια στο καπαλι τσαρσι την κλειστη αγορα της πολης και εχουν προφανως παρατηρησει το σκηνικο οτι παρολο που υπαρχουν 5 τζαμια μεσα στην αγορα κανεις δεν ενδιαφερεται να εκτελεσει τα θρησκευτικα του καθηκοντα παρολο που ο χοτζας καθε τρεις καιλιγο τραγουδαει. Αν πατε σε αλλα μουσουλμανικα κρατη θα καταλαβετε τι εννοω οπου νεκρωνουν τα παντα οταν τραγουδαει ο χοτζας.
Τωρα αν πατε στο μουσειο της πολης θα καταλαβετε το ακομη μεγαλυτερο προβλημα που εχουν οταν παρουσιαζουν τα παντα σαν τουρκικα. θυμαμαι τον διαλογο μου με εναν απο τους επικεφαλης του μουσειου βλεποντας την εισοδο ενος ναου αρχαιοελληνικου στο μουσειο και ενω μου χαμογελουσε οταν του ελεγα very nice ξαφνικα παγωσε οταν τον ρωτησα αν οτι βλεπω ηταν τουρκικο και αν ειχαν ανακαλυψει οι προγονοι του την φωτια στις στεππες που ηταν, οταν οι δικοι μου εκαναν αποχετευση στην μυτιληνη?
Το αποκωρυφωμα της ηλιθιοτητας τους ειναι ακριβως στην εισοδο του κεντρικου κτιριου του μουσειου οπου εχουν ενα αγαλμα της Εκαβης και εχουν γυρισει αναποδα το βαθρο με το ονομα της για να μην καταλαβει κανεις οτι ειναι ελληνικο λες και δεν φαινονται τα γραμματα. Μαλιστα αυτο το εγραψα σε βιντεο και το πηγα ο ιδιος στα γραφεια του Λαος με αποδεκτες οχι μονο τον καρατζαφερη αλλα και τον αδωνη. Αλλα δυστυχως  μαλλον ειχαν δουλεια πχ να πουλησουν πατριδοκαπηλια οπως και τα αλλα λαμογια των αλλων κομματων και το βιντεο δεν ειχε καμια τυχη. Και αν υπαρχει εδω κανενας φιλος του Λαος που δεν το πιστευει εχω για μαρτυρα υποψηφιο βουλευτη του λαος στην Β πειραια (θα ειναι τωρα υποψηφιος) που ξερει την περιπτωση. Δυστυχως βεβαια η πολη ανηκει στους τουρκους μεχρι σημερα και ισως αυριο να ανηκουν σε αυτους περισσοτερα σημερινα ελληνικα εδαφη και αυτο δεν το λεω εγω αλλα η ασυναγωνιστη προεδρος της Βουλης των Ελληνων, εκεινο που ομως ειναι σιγουρο ειναι οτι ακομη 5000 χρονια να περασουν η Πολη δεν θα παψει να μυριζει Βυζαντιο και ελληνικη ιστορια. Και μαλιστα τωρα που η διχοτομηση της τουρκιας ερχεται απο ανατολικα και περιμενουμε το θερμο επεισοδιο στα νησια μας ισως ειναι η ωρα να αναστησουμε την ιδεα του μαρμαρωμενου Βασιλια εκει στις στοες της υπογειας Πολης και να αποδειξουμε εστω για μια φορα οτι δεν φοραμε τα παντελονια για να μην κρυωνουμε αλλα και για αλλους λογους. Ας μιμηθουμε τους Κυπριους που δειχνουν συνεχεια καποια μερη του κορμιου τους κανοντας μια χαρακτηριστικη κινηση απο τον ουρανο προς την γη.

 

[antisthenis]

Antistheni αφού έπερναν κεφαλικό φόρο από τους αλλόθρησκους και επίσης δεν είχαν αρκετά δικαιώματα. Π.χ. να ιππεύουν άλογα ή να φέρουν όπλα. Αυτή ήταν η ανεκτικότητα?

Εντάξει αν θεωρείς ανεκικότητα ότι τους άφηναν να ζουν, ε δε νομίζω ότι μπορούσαν να τους σφάξουν όλους.

Ξαναλέω: Θρησκευτική ανεκτικότητα. Ότι ήταν οι Χριστιανοί πολίτες δεύτερης κατηγορίας ήταν.

 

[mounitsa]

Ρε συ Vaki και εγω πηγα στα μουσεια της Πολη και δεν ειδα κατι τετοιο....

 

[talos43]

Ρε συ Vaki και εγω πηγα στα μουσεια της Πολη και δεν ειδα κατι τετοιο....

νίτσα στην έφεσσο λένε ότι ο ναός είναι δικόσ τους...το άκουσα με τα ίδια μου τα αυτιά....στην πόλη η ξεναγός που ήταν ελληνίδα όποτε ήθελε να μας πεί κάτι για τα δικά μος χαμήλωνε την φωνή και κοιτούσε γύρω μας...φοβ'οταν διότι σαν μ΄νιμη κάτοικος μήπως της την στήσουνε και την χτυπήσουν άσχημα....τι λέμε τώρα...σκοταδισμός,παραμόρφωση της ιστορίας κ.λ.π. που να μην τα αναλύω τώρα....από πότε οι σελτζούκοι γίνανε πολιτισμένοι?....

 

μεταξυ μπουρδελων υπαρχει κατανοηση

 

[vakis]

μουνιτσα οποτε θελεις να σου δωσω το βιντεο

 

[str81977]

Ξαναλέω: Θρησκευτική ανεκτικότητα. Ότι ήταν οι Χριστιανοί πολίτες δεύτερης κατηγορίας ήταν.

Πράγματι..Αν δεν σε έσφαζαν/ εξισλάμιζαν /έπαιρναν το παιδί σου με τη βία/ έβαζαν να προσκυνήσεις το Σουλτάνο, σου επέτρεπαν που και που να κάνεις το σταυρό σου, αν φυσικά ήσουν καλό παιδί, πλήρωνες το φόρο σου και υπάκουγες πιστά στα φιρμάνια...

Ε, ρε σε τί multi- culti παράδεισο ζούσαμε (εμείς, οι Σέρβοι, οι Βούλγαροι, οι ʼραβες) και δεν το είχαμε εκτιμήσει...

Και τί ευκαιρία έχασαν οι Αυστριακοί που τους απέκρουσαν στα τείχη της Βιέννης το 1500 και κάτι...

Ευτυχώς, η νέα γενιά ιστορικών θα μας μάθει τί είχαμε και και τί χάσαμε επειδή ήμασταν εθνικιστές...

 

[gabadoo]

        Τωρα μολις τελειωσα το διαβασμα ολου του thread ....... Τι να πω.......το οτι εμαθα πολλα πραγματα που δεν γνωριζα ειναι αληθεια (ειδικα για τα γλυκα,καζαντιπι κτλ) το οτι στεναχωρηθηκα σε ορισμενες φασεις του ειναι παλι αληθεια....Το κακο με εμας τους Ελληνες ειναι οτι εχουμε την διχονεια γονιδειακως πακτωμενη στο DNA μας.Αν δεν "σφαχτουμε" μεταξυ μας δεν μας παει καλα.
          Οτι δεν εχουμε ζησει οι ιδιοι στο πετσι μας για να εχουμε αποψη κατ' ιδιαν το σχολιαζουμε και το κριτικαρουμε ανερυθριαστα....Ας φερει ο καθενας στο μυαλο του την περιπτωση να ειναι υποτελης των Τουρκων και της αυτοκρατοριας τους εκεινα τα χρονια....Ας ερθει στην θεση καποιου που περασε απο τα "αμελε ταμπουρου"...Ας ερθει στην θεση υιου ελληνικης οικογενειας ευρισκομενης στην προκυμαια του Και, παρεα με τους "λιμενικους του Νουρεντιν-πασα που προσπαθουσαν να επιβαλλουν την ταξη..." Τι λετε για αυτες τις προοπτικες

 

[gabadoo]

      Φιλε vaki μπορεις να μου στειλεις το βιντεο σε παρακαλω;

 

[gabadoo]

                    Αντε με το καλο και παλι δουλακια ......Τουλαχιστον θα τρωμε αυθεντικο καζαντιπι και το κυριοτερο σε φτηνη τιμη,γιατι στη Σαλονικα το χρυσοπληρωνεις.....

 

[antisthenis]

Πράγματι..Αν δεν σε έσφαζαν/ εξισλάμιζαν /έπαιρναν το παιδί σου με τη βία/ έβαζαν να προσκυνήσεις το Σουλτάνο, σου επέτρεπαν που και που να κάνεις το σταυρό σου, αν φυσικά ήσουν καλό παιδί, πλήρωνες το φόρο σου και υπάκουγες πιστά στα φιρμάνια...

Ε, ρε σε τί multi- culti παράδεισο ζούσαμε (εμείς, οι Σέρβοι, οι Βούλγαροι, οι ʼραβες) και δεν το είχαμε εκτιμήσει...
Και τί ευκαιρία έχασαν οι Αυστριακοί που τους απέκρουσαν στα τείχη της Βιέννης το 1500 και κάτι...
Ευτυχώς, η νέα γενιά ιστορικών θα μας μάθει τί είχαμε και και τί χάσαμε επειδή ήμασταν εθνικιστές...

Μερικά πράγματα δεν είναι άσπρο-μαύρο. Οι διαφορετικές θρησκευτικές κοινότητες στα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας απολάμβαναν ενίοτε ορισμένα δικαιώματα και εν πάση περιπτώσει δεν ήταν κύριο μέλημα των Οθωμανών να απαγορεύσουν κάθε άλλη θρησκεία εκτός του Ισλάμ. Ούτε παράδεισος ήταν, ούτε καλοπερνούσαμε, ούτε τίποτα. Λέω μόνο αυτό το απλό πράμα. 
Όσο για το τελευταίο που λες: αν ήμασταν τότε (την περίοδο της Επανάστασης) εθνικιστές, τότε καλώς ήμασταν. Τίποτα δε χάσαμε και κερδίσαμε το σπουδαιότερο (για μένα): εθνικό κράτος και προηγουμένως εθνική συνείδηση και όλα αυτά...

 

[gabadoo]

            Φιλε savala ευχομαι να μην μας πεταξουν στην θαλασσα για τεταρτη  φορα οι Τουρκοι............Κωνσταντινουπολη 1453, Σμυρνη 1922, Κυπρος-1974............Εχει ο καιρος γυρισματα....Το εχει προφητεψει και ο γεροντας-Παισιος  Ραντεβου στην Αγια-Σοφια!!!!!

 

[kaytos]

Δε γαμιεται,
τους πεταξουμε μας πεταξουνε τι να λεει?
Σαμπως αυτο δε γινεται καμια 600αρα περιπου χρονια τωρα?
Καλα να μουνια να γαμαμε και οτι ειναι να γινει, αν γινει ας γίνει.
Παντως κολληταρια δε το βλέπω να γινόμαστε με δαυτους, το πολυ πολυ καμια ζεμπεκια να χορεψουμε ή καμια κουμπαρια να κάνουμε.

Ας βρεις τον Τούρκο vasos, ή τον Τούρκο giorgospapa και βλέπουμε αν θα γίνετε κολλητάρια...

 

[gabadoo]

                Ενταξει δεν λεω οχι,αλλα να μπορουσα να πηγαινα και μια βολτουλα στην Πολη ως Ελλην και οχι ως τουριστας,δεν με χαλαγε.....Θα μου πεις ,και γιατι δεν πας ρε μεγαλε; Παρτο οπως θες,αλλα στο δικο μου κεφαλι εχει μπει η ιδεα να μην πληρωνω για να δω κατι που μου "ανηκει" με την ευρυτερη εννοια ....Να συνεισφερω και στα εσοδα τους....Καλυτερα τα ταξιωτικα dvd....

 

[Enforcer]

Σου ανήκει με την ευρύτερη έννοια;

Περίεργη τοποθέτηση

Μπορείς να γίνεις πιο αναλυτικός;

 

[gabadoo]

                Βλεπεις ,γαμω την τυχη μας δεν εχουν και μπασκετ της προκοπης....Για φαντασου να τους εριχνε καμμια τσουτσα η Παναθα μεσα στην Πολη ...σε καμια Γαλατα η οπως αλλιως την σκατολενε....Πιτσιλω και που το σκεφτομαι.....

 

[Enforcer]

Για όσους ονειροβατούν - σταματήστε τις κλάψες και προσγειωθήτε

Οπως αναφέρεται στο in.gr (30/05/2007)

Απορρίπτει εκ νέου η Αθήνα τους ισχυρισμούς της CIA για ύπαρξη μειονοτήτων στην Ελλάδα.

Στο site της CIA αναφέρεται πως στην Ελλάδα υπάρχει ένα ποσοστό 2% «Τούρκων και άλλων», ενώ το 2006 το 2% ήταν απλώς «άλλοι» χωρίς να γίνεται αναφορά σε εθνικότητα.

Επίσης, στην ετήσια παγκόσμια έκδοση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών (World Factbook), που επικαιροποιήθηκε στις 10 Μαΐου, διατυπώνεται η θεωρία ότι με βάση την απογραφή του 2001, το 93% του πληθυσμού είναι Έλληνες και το 7% «άλλοι» (Τούρκοι, Σλάβοι και Αλβανοί).

Ολοι μας στεναχωριόμαστε που η πόλη ανήκει στους τούρκους. Αλλα αυτή είναι η πραγματικότητα. Ας φροντίσουμε τουλάχιστον αυτά που έχουμε. Προς το παρόν (; )

 

[stergio]

Παιδιά θα πρέπει η Ελλάδα να γίνει πιο επιθετική σαν χώρα. Ανεχόμαστε κάτι κουτσουλιές όπως τα Σκόπια και η Αλβανία να πουλάνε μαγκιές. Παρόλο που δεν είμαι με το Πασόκ, πιστεύω ότι ο Αντρέας Παπανδρέου, ήταν ότι ήτανε σε άλλους τομείς, αλλά στην Εξωτερική Πολιτική είχε αρχίδια ότι και να λέμε. Θυμάστε οι παλιότεροι την υπόθεση του Σισμίκ το 1987. Μετά το εμπάργκο με τα Σκόπια. Ο τύπος είχε τα παπάρια. Δεν θα υπάρξει άλλος σαν αυτόν. Θα πρέπει να αποκτήσουμε πυγμή συναγωνιστές. Διεκδικούν αυτοί; Να διεκδικήσουμε και εμείς. Αλλιώς θα είμαστε συνεχώς από κάτω. Αλλά θα μου πεις τώρα τι πυγμή και πράσινα άλογα μας λες, όταν βγαίνουν στην τηλεόραση οι αδερφές και λένε για την θητεία και τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων στον στρατό

 

[kaytos]

... Κωνσταντινούπολη!!! Η πόλη του Κωνσταντίνου, η πόλη της Παναγιάς, η Βασιλίδα των πόλεων!!! Το 330 μ.Χ. ο Μέγας Κωνσταντίνος σε μια σπάνιας ευφυΐας κίνηση μεταφέρει την πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στην περιοχή του Βυζαντίου, εκεί όπου Ευρώπη και Ασία συναντιούνται, εκεί όπου τα χρόνια που μεσολάβησαν από τη γέννηση ως το θάνατό της, η Πόλη έζησε στιγμές δόξας  και φρίκης, μεγαλείου και κατάπτωσης, γνώρισε πιστούς φίλους μα και κηρυγμένους εχθρούς. Όνειρο πολλών φιλόδοξων ήταν τούτη η πόλη, για την οποία οι έμποροι της Μεσαιωνικής Δύσης έλεγαν ότι ήταν λουσμένη στο φως. Κι όμως οι πόλεμοι και οι εσωτερικές τριβές κάποτε την γονάτισαν, όσπου τη μεγάλη τιμή τη γνώρισε ο 21χρονος, ιδιοφυής, ικανότατος, κρυψίνους και ανάλγητος Μωάμεθ Β'...

Παρόλα αυτά, ίσως να μην χανόταν από τους Οθωμανούς εάν δεν την είχαν αποδεκατίσει πρώτα οι Χριστιανοί! Η μεγάλη κατηφόρα για την Κωνσταντινούπολη είχε αρχίσει το 1204, όταν οι Σταυροφόροι την άλωσαν και με πρωτοφανή μανία κατέστρεψαν το μεγαλύτερο μέρος του πολιτισμού της. Στα 57 χρόνια που έμειναν οι Δυτικοί, οι βιβλιοθήκες της απογυμνώθηκαν, οι ναοί της βεβηλώθηκαν, οι θησαυροί της κλάπηκαν, τα ταμεία της άδειασαν. Όταν στις 25 Αυγούστου 1261 ο στρατηγός Αλέξιος Στρατηγόπουλος την ελευθέρωσε, η Βασιλεύουσα δεν ήταν παρά μια πόλη ρημαγμένη που πέρασε τα τελευταία 192 ελεύθερα χρόνια της πασχίζοντας μάταια να βρει δυνάμεις για να αμυνθεί κόντρα στους πανίσχυρους Οθωμανούς.

Ποιος μπορούσε να υπερασπιστεί μια τέτοια πόλη; Μόνο ένας μεγάλος ήρωας. Το όνομά του; ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ.

Ο γιος του Εμμανουήλ Παλαιολόγου και της Ελένης Δραγάση, ήταν εκείνος που δέχτηκε να σηκώσει το βάρος: Μολονότι είχε πλήρη επίγνωση της κατάστασης, δέχτηκε να στεφθεί Κύριος μιας Αυτοκρατορίας που περιοριζόταν πια σε μερικές λωρίδες γης, να οργανώσει την άμυνα με άδεια ταμεία, να σώσει την Πόλη του ή να χαθεί μαζί της, να μην την αφήσει να σβήσει ακέφαλη. Αυστηρός, ηθικός, γνήσιος ηγέτης από αυτούς που δεν κρύβονται στα παλάτια τους, αλλά ηγούνται, ορμούν πρώτοι στον αγώνα, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ήταν και είναι η φωνή της Πόλης και των ιδανικών της: Ελευθερία, Αγάπη, Ομόνοια, Πίστη, Αγώνας μέχρις εσχάτων. Το πρώτο μέλημά του ήταν η οικονομική ανόρθωση του κράτους. Αλίμονο όμως: Στην πιο κρίσιμη στιγμή της Πόλης, ο άνθρωπος που είχε ορκιστεί να την προστατέψει από τους εχθρούς, έπρεπε να βρει τρόπο να νικήσει το πιο φρικτό ελάττωμα της φυλής μας: Τη διχόνοια. Ενώ ο Μωάμεθ ένωνε τους μουσουλμάνους από κάθε σημείο της Ανατολής, ο Κωνσταντίνος είχε να αντιμετωπίσει τις συγκρούσεις ανάμεσα στους ενωτικούς και στους ανθενωτικούς. Ήταν δε το μίσος τόσο δυνατό, που οδηγούσε σε προδοσία: την ώρα που ο Αυτοκράτορας χρειαζόταν και το τελευταίο νόμισμα, πολλοί ανθενωτικοί προύχοντες έκρυβαν στα υπόγεια των σπιτιών τους τα τιμαλφή, αρνούμενοι να βοηθήσουν, γιατί όπως είχε πει ο μέγας Λογοθέτης Λουκάς Νοταράς «κάλιο το σαρίκι του σουλτάνου, παρά η τιάρα του Λατίνου»! Μέσα στη γενική αναστάτωση, ο Κωνσταντίνος αγωνιζόταν να οργανώσει την άμυνα: Έκλεισε τον Κεράτιο κόλπο με τεράστια αλυσίδα και ενίσχυσε με άνδρες τα πιο αδύναμα σημεία του διπλού Βυζαντινού τείχους ανάμεσα στις πύλες του Ρωμανού και της Ανδριανούπολης, όπου τα τείχη ακολουθώντας το ύψος του εδάφους χαμήλωναν. Είχε δε στη διάθεσή του 4.937 Έλληνες της Πόλης, 2.000 εθελοντές και 700 σιδηρόφρακτους άνδρες του Ιουστινιάνη, του πρωτοστράτορα. Στο πλάι του , ως αρχηγός του στόλου -αν και ανθενωτικός- ο Νοταράς, ο οποίος είχε στείλει στα τείχη τα δύο μεγαλύτερα αγόρια του και ήταν από τους λίγους που έβαλε τελικά την προσωπική του γνώμη στο περιθώριο για το καλό της πατρίδας.

Από την άλλη πλευρά ο Μωάμεθ είχε στη διάθεσή του πάνω από 250.000 άνδρες: από τους οποίους μόνο οι 42.000 ήταν τακτικός στρατός. Οι υπόλοιποι ήταν βαζιβουζούκοι, δηλαδή άτακτοι, χύμα πλιατσικολόγοι, που θα τους έριχνε πρώτους στη μάχη, για να κουράσουν τον αντίπαλο. Είχε ακόμα 14 πυροβολαρχίες (τις πρώτες στην παγκόσμια ιστορία). Το μεγάλο του όπλο όμως ήταν η μπομπάρδα, ένα μεγάλο κανόνι με κάνη μήκους 8 μέτρων και με δυνατότητα να καλύπτει απόσταση 1.500 μέτρων, φτιαγμένο από τον Ούγγρο τεχνίτη Ουρμπάν. Αυτό το κανόνι είχε παζαρέψει πρώτα ο Κωνσταντίνος, γιατί έβλεπε πως ήταν η μοναδική ελπίδα της Βασιλεύουσας. Δυστυχώς τα σχέδια του συνάντησαν άδεια ταμεία και τσακωμούς κι έτσι η μπομπάρδα έφτασε στα χέρια του εχθρού και στήθηκε στο πιο αδύνατο σημείο των τειχών.

Στις 5 Απριλίου 1453 ο Μωάμεθ δίνει στον Κωνσταντίνο την τελευταία ευκαιρία: Εάν μου παραδώσεις την Πόλη θα πας όπου θέλεις με τους άρχοντες και τα υπάρχοντά σου, και ο λαός δε θα πάθει τίποτε από μας?

Ο Αυτοκράτορας, μπροστά στο δέλεαρ της σωτηρίας, δίνει μια απάντηση που θα την στηρίξει ως το τέλος και της οποίας οι πέντε τελευταίες λέξεις αρμόζουν σε όσους τάχθηκαν να φυλούν Θερμοπύλες:

«Το να σου παραδώσω την πόλη δεν είναι στο χέρι μου ούτε στο χέρι κανενός άλλου από αυτούς που κατοικούν σ? αυτή. Γι? αυτό με κοινή απόφαση, και με τη θέλησή μας θα πεθάνουμε και δε θα λογαριάσουμε τη ζωή μας? ου φεισόμεθα της ζωής ημών»

Ο Κωνσταντίνος καλεί τους συμβούλους και τους ζητά ομοψυχία: απέναντι από την πύλη του Αγίου Ρωμανού και την πύλη της Αδριανούπολης ανάμεσα στις κόκκινες σημαίες των Οθωμανών έστεκε επιβλητική η μπομπάρδα και στο βάθος της θάλασσας, έξω από τον Κεράτιο κόλπο ανήμπορα να πλησιάσουν διακρίνονταν τα 300 οθωμανικά καράβια.

Στις 12 Απριλίου οι 14 πυροβολαρχίες βάλλουν κατά των τειχών. Η πολιορκία αρχίζει. Όλη την ημέρα τα κανόνια χτυπούν και όλη τη νύχτα οι αμυνόμενοι επισκευάζουν τις ζημιές με ξύλα, πέτρες και δεμάτια από μαλλί.

18 Απριλίου γίνεται η πρώτη γενική επίθεση. Ο άτακτος στρατός του σουλτάνου επιχειρεί να ανέβει στα τείχη μα οι Βυζαντινοί, κάτω από τις εντολές του Ιουστινιάνη τον αποτρέπουν. Η πόλη αντέχει. Ο Μωάμεθ επιχειρεί να σπάσει την αλυσίδα στον Κεράτιο για να προσεγγίσει τα θαλάσσια τείχη μα δεν  μπορεί... Η πόλη αντέχει.

Την Κυριακή 22 Απριλίου οι Βυζαντινοί αντικρίζουν ένα συγκλονιστικό θέαμα. Από το βουνό που πέφτει στον Κεράτιο, κατεβαίνουν Καράβια! Ο ευφυής νεαρός σουλτάνος, ως άλλος Ξέρξης, είχε διατάξει τους άνδρες του να μεταφέρουν 72 καράβια από το Βόσπορο στη στεριά και να τα κυλήσουν στη θάλασσα με ξύλινους διαδρόμους, για να παρακάμψουν την αλυσίδα. Οι πολιορκημένοι έντρομοι παρακολουθούν το συγκλονιστικό θέαμα, ενώ στο παλάτι των Βλαχερνών ο Κωνσταντίνος αρχίζει να οργανώνει σχέδιο εμπρησμού των πλοίων.

28 Απριλίου : Το σχέδιο των Ελλήνων να κάψουν τα καράβια αποτυγχάνει γιατί οι Οθωμανοί το έχουν πληροφορηθεί από τους Γενοβέζους της Πόλης. Οι πόλη δεν έχει μόνο εχθρούς. Έχει και προδότες!

1η Μαΐου 1453: Το κλίμα είναι βαρύ, κάτω από τον συννεφιασμένο ουρανό και με το Βόσπορο χαμένο μέσα σε μια αδικαιολόγητη για την εποχή ομίχλη. Οι ανθενωτικοί τριγυρνούν στα σοκάκια της πόλης και ερμηνεύουν τη μαγιάτικη βροχή ως κατάρα του Θεού, φανατίζοντας την ήδη βεβαρημένη ατμόσφαιρα. Ο Κωνσταντίνος μάταια αγωνίζεται να πείσει τους μικρόψυχους ότι το δεμάτι δεν σπάει αν είναι ενωμένο, ότι τούτες είναι ώρες που απαιτούν ηρεμία και ενότητα.

7 Μαΐου: Οι Οθωμανοί εξαπολύουν δεύτερη γενική επίθεση στην κοιλάδα του Λύκου. Η πόλη αντέχει.

12 Μαΐου: Νέα επίθεση στις πύλες της Ανδριανούπολης και Καλιγαρίας. Η πόλη αντέχει. Ο Σουλτάνος διατάσσει τους σέρβους μηχανικούς να σκάψουν λαγούμια. Εάν δεν μπορεί να πάρει την Πόλη κανονικά, είναι αποφασισμένος να την πάρει υπόγεια. Ο Ιουστινιάνης το έχει προβλέψει και με τη βοήθεια του σκωτσέζου μηχανικού Γιοχάννες Γκράντ οι στρατιώτες του μέσα από τους υπονόμους καίνε ζωντανούς τους επιτιθέμενους. Η πόλη αντέχει.

Ο Μωάμεθ αγωνιά. Καλεί έκτακτο συμβούλιο και ακούει το βεζίρη Χαλίλ να προτείνει λύση της πολιορκίας. Στο παλάτι των Βλαχερνών ο Κωνσταντίνος περιμένει τους απεσταλμένους του να ειδοποιήσουν ότι έρχεται βοήθεια από τη Δύση. Περιμένει και ελπίζει: Οι χριστιανοί δε θα άφηναν μια χριστιανική πόλη να πέσ
ει στα χέρια των απίστων. Ή μήπως θα την άφηναν;

23 Μαΐου 1453: Οι ηρωικοί απεσταλμένοι ναυτικοί περνώντας μέσα από τον Οθωμανικό στόλο, φτάνουν στην Πόλη με άσχημα μαντάτα: Στον ορίζοντα δεν φαίνεται Δυτικό πανί. Οι σύμβουλοι ? σύντροφοι καλύτερα να πούμε- προτρέπουν τον Βασιλέα να φύγει. Ο Ιουστινιάνης με την αγωνία του φίλου τον παρακαλεί να μπει σ? ένα δικό του καράβι. Ο Κωνσταντίνος όμως δεν είναι ένας συνηθισμένος πολιτικός άνδρας: «Εάν έφευγα τι θα έλεγε για μένα η οικουμένη; Σας ικετεύω μην μου ξαναπείτε να φύγω, παρά μόνο να μη σας αφήσω. Επιθυμώ να πεθάνω εδώ μαζί σας» απαντά. Από τα παράθυρα του παλατιού φτάνουν οι κραυγές των Οθωμανών. Ο Μωάμεθ τους τάζει γλέντι τριών ημερών εάν του φέρουν την Βασιλεύουσα κι εκείνοι υποδέχονται την υπόσχεση με ζητωκραυγές, χορούς και τυμπανοκρουσίες. Ο Αυτοκράτορας δεν αντέχει άλλο: ξεσπά σε κλάματα για την πόλη που χάνεται, προδομένη από φίλους και προπάντων διχασμένη.

25 Μαΐου: Όλοι γνωρίζουν ότι σε 4 μέρες οι Οθωμανοί θα χτυπήσουν. Η πόλη δεν έχει ψωμί και ως έφεδροι έχουν μείνει μόνο οι καλόγεροι που περιμένουν στο ναό των Αποστόλων τη στιγμή που θα τους καλέσει ο Βασιλιάς τους να πολεμήσουν. Το συμβούλιο θέτει και πάλι το ζήτημα που πληγώνει τον Κωνσταντίνο: Εάν δεν μπορούμε να σώσουμε την Πόλη, ας σώσουμε τουλάχιστο τον Αυτοκράτορα! Ο Παλαιολόγος αντιδρά με οργή και εξουθενωμένος από τη νηστεία, την κόπωση και την αγωνία χάνει τις αισθήσεις του. Δε δέχεται όμως να φύγει.

28 Μαΐου 1453: Το πρωί οι καμπάνες καλούν τους Έλληνες στις λιτανείες. Στο παλάτι των Βλαχερνών οι αξιωματούχοι συγκεντρώνονται για τελευταία φορά. Ο Κωνσταντίνος απευθυνόμενος στους Έλληνες τους υπενθυμίζει το καθήκον της φυλής: Ο άνθρωπος πρέπει να είναι έτοιμος να πεθάνει για τέσσερις μεγάλες αξίες: Την πατρίδα, την πίστη, τον ηγεμόνα και την οικογένεια. Είναι η ώρα για τον Λαό της Κωνσταντινούπολης να πεθάνει για όλα αυτά. Ευχαριστεί τους Λατίνους για τη συμπαράσταση και έπειτα, όπως πράττουν μόνο οι σπουδαίοι ζητά συγγνώμη από όλους και τους ζητά να πράξουν το ίδιο. Σε τέτοιο αίτημα ενός τέτοιου άρχοντα ποιος θα τολμούσε να αρνηθεί; Μπροστά στον Κωνσταντίνο, Έλληνες και Λατίνοι γίνονται μια αγκαλιά. Επιτέλους η ομόνοια λίγες ώρες πριν το τέλος. Στην Αγια Σοφιά οι κληρικοί ντυμένοι με τα επίσημα άμφια τελούν την τελευταία Θεία Λειτουργία για να λάβει ο λαός την ύστατη κοινωνία. Οι υπερασπιστές της Πόλης μεταλαμβάνουν και τρέχουν ξανά στις επάλξεις, μαζί τους και ο Αυτοκράτορας. Ευχαριστεί τους άνδρες του και με το άλογο γυρίζει τα τείχη για να δώσει κουράγιο στους αγωνιστές, ίσως και για να αποχαιρετήσει το φως του ήλιου από την Πόλη του?

Και ο ήλιος δύει. Θα είναι η τελευταία δύση που θα αντικρίσει η χριστιανική Κωνσταντινούπολη.Αξέχαστο έμεινε σε όσους συμμετείχαν, εκείνο το γαλήνιο Μαγιάτικο δειλινό της Δευτέρας 28 Μαΐου 1453, καθώς σύσσωμος ο πληθυσμός της Πόλης προσερχόταν στον περικαλλή ναό Της Του Θεού Σοφίας...Για μία ακόμη φορά, για τελευταία φορά, ο Κλήρος, ο Πατριάρχης, τα σκεύη, τα άμφια, θα υπηρετούσαν τη Χριστιανική Λατρεία.Ο Αυτοκράτορας, αφού μετέλαβε των αχράντων μυστηρίων, κίνησε να πάρει τη θέση του στα τείχη...Καθώς ο τελευταίος Οικουμενικός Αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης έβγαινε από την Πύλη, όλο το εκκλησίασμα έκλαιγε γοερά...

Τα Μεσάνυχτα της 29ης Μαΐου 1453 το στατόπεδο των επιτιθέμενων ξύπνησε μέσα σε αλαλαγμούς και φοβερή φασαρία...Στην Πόλη, οι  καμπάνες καλούν το λαό της στα τείχη. Η επίθεση ξεκινά κατά κύματα: Πρώτα στέλνονται οι βασιβοζούκοι. Για δύο ώρες τα τείχη πολιορκούνται μα η άμυνα αντέχει. Η Πόλη δεν γονατίζει. Από θαλάσσης τα πράγματα δεν είναι τόσο δύσκολα για τους Έλληνες, αν και όλοι καταλαβαίνουν ότι ο στόλος του εχθρού θέλει μόνο να απασχολήσει άνδρες και όχι να τους νικήσει. Η μεγάλη μάχη δίνεται στην κοιλάδα του Λύκου. Ο Μωάμεθ ρίχνει το ασκέρι του Ισχάκ Πασά, τακτικά στρατεύματα από την Ανατολία πλέον, αλλά η πυκνή τους διάταξη επιτρέπει στους Έλληνες να επιφέρουν μεγάλες απώλειες. Η Πόλη δεν γονατίζει. Τα κανόνια τραντάζουν τα τείχη. Λίγο πριν το ξημέρωμα η μπομπάρδα γκρεμίζει ένα τμήμα από το εξωτερικό τείχος του Αγίου Ρωμανού και οι πρώτοι 300 οσμανλήδες ορμούν μα αποδεκατίζονται από τον Κωνσταντίνο και τους συντρόφους του. Η Πόλη δε γονατίζει. Με το πρώτο φως της ημέρας ο Μωάμεθ στέλνει τους γενίτσαρους, αλλά οι αμυνόμενοι, άριστα εκπαιδευμένοι από τον Ιουστινιάνη, άριστα εμψυχωμένοι από τον Παλαιολόγο δεν εγκαταλείπουν. Η Πόλη δεν γονάτισε ακόμα. Ο Ιουστινιάνης όμως πληγώνεται την πιο κρίσιμη στιγμή και οι άνδρες του τον απομακρύνουν από το πεδίο της μάχης. Ο Κωνσταντίνος σπεύδει στο πλευρό του και πάνω στην αγωνία του τον ικετεύει να παραμείνει: «Κάνε υπομονή αδερφέ. Σε έχουμε ανάγκη». Εκείνος όμως δεν αντέχει άλλο. Οι άνδρες του τον βάζουν σ? ένα καράβι με προορισμό τη Χίο, τη γενέτειρά του.Πεθαίνει εν πλω.

Ο Κωνσταντίνος επιστρέφει στα τείχη, και ρίχνεται στη μάχη αλλά την αναταραχή που προκάλεσε η απώλεια του Ιουστινιάνη αντιλαμβάνεται ο Μωάμεθ. Τα κανόνια χτυπούν το εξωτερικό τείχος που τελικά υποχωρεί. Όλο το δράμα συγκεντρώνεται στην πύλη του Αγίου Ρωμανού όπου ο Κωνσταντίνος δίνει την ύστατη μάχη και στην πύλη της Αδριανούπολης, πολύ κοντά σε μια πόρτα που αν και ασήμαντη για τους Βυζαντινούς, έμεινε γνωστή ως η πιο μυστηριώδης πόρτα της ιστορίας: την Κερκόπορτα. Κανένας δεν μπορεί να πει με σιγουριά κάτω από ποιες συνθήκες κυμάτισε η σημαία του Μωάμεθ πάνω από την κερκόπορτα. Ήταν προδοσία; Κι αν ναι από ποιους; Η αλήθεια χάθηκε στη δίνη της μάχης ή των συμφερόντων και μόνο θρύλοι κράτησαν το όνομά της ζωντανό κι έμεινε η Κερκόπορτα ως «ένας κόκκος άμμου που έκρινε την ιστορία του κόσμου», όπως παρατηρεί ο Στέφαν Τσβάιχ.Με τη σημαία των Οθωμανών πάνω στα τείχη τρομαχτική κραυγή έσκισε τον αέρα : ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ? Η Πόλη του Κωνσταντίνου γονάτισε μετά από 57 μέρες πολιορκίας, μετά από 1123 χρόνια πορείας. "Η πόλη μου αλίσκεται κι εγώ ζω;" ήταν τα τελευταία λόγια του Κωνσταντίνου, που με ασυγκράτητη παραφορά, ρίχτηκε στο πιπο πυκνό σημείο της μάχης και έγινε Θρύλος...

Δε βιάστηκε ο Μωάμεθ να εισέλθει στην κατακτημένη πόλη.Περίμενε ως το απόγευμα, και μόν ον τότε μπήκε στην Κωνσταντινούπολη, συνοδευόμενος από τους υπουργούς και τους πιστούς του γενιτσάρους.Διέσχισε την Πόλη και, αργά και επιβλητικά, κατευθύνθηκε στην Αγία Σοφία...Όταν έφτασε, αφφίπευσε και αφού πήρε μια χούφτα χώμα, την έριξε στο κεφάλι του ως δείγμα ταπεινοφροσύνης προς το θεό του, που του χάρισε τη νίκη.Μπήκε στον ιερό ναό, όπου άρχισε να παρατηρεί εκστασιασμένος το μεγαλειώδη διάκοσμο και λίγο αργότερα, τον μετέτρεψε σε τζαμί, διατάζοντας έναν ουλεμά να ανεβεί στον άμβωνα και να διακηρύξει πως "ο Αλλάχ είναι ο μοναδικός Θεός και προφήτης αυτού ο Μωάμεθ"...