Εγό πριν αρκετά χρόνια, 16 χρονώνε τότε, έκανα παρέες με μιαν ξαδέρφι μου πρότη.
Στα 35 αφτί, baby-face, μπαμπάτσικια, με μεγάλα βιζιά, παντρεμένη με ένα κοριτσάκι. Και να σου αγκαλίτσες και τσιμπιματάκια κάθε φορά που πίγενα σπίτι της (έτσι για καφέ και κουβέντα, ίτανε ο άντρας τις σε αντιπροσοπία αφτοκινήτον και έλιπε σιχνά πικνά Γερμανίες κε βαριόντανε). Και πολλές φορές πίγαινε ι κουβέντα στο σέξ, εγό έκανα και τον έμπιρο τρομάρα μου, ενό ίχα ρέψει στο τάκα-τάκα για πάρτη της.
Μάλλον έκανε λιγάκι κέφι κι αφτή, πιστέβο τόρα άμα έκανα κίνιση τότε το λιγότερο μια πίπα την ίχα χαλαρά. Αλλα ένεκα ότι ίμουν κότα και δεν ίπα τίποτα, ένεκα ότι κι αφτή μάλλον καταλάβενε ότι με τα σόγια δεν έχει ιστορίες και δεν έγινε τίποτα τελικά.
Από τι μία λέω τι μαλάκας ίμουν, από τιν άλλι λεω άσε καλύτερα να έχω το κεφάλι μου (το πάνο τουλάχιστο) ίσιχο.
Εσίς τι λέτε;