Να κάνω εγώ το ξεκίνημα.
Παλιότερα μιλούσα μέσω irc στην αρχή και MSN στη συνέχεια με μία τριαντάρα παντρεμένη από Επαρχία.
Στα γραφόμενά της, φαινόταν και τελικά, πραγματικά ήταν, πνευματώδης, μορφωμένη, χαριτωμένη και διασκεδαστική.
Πάνω στο σούξου-μούξου, δεν άργησε να αρχίσει να εκδηλώνεται και ως μία γυναίκα που είχε πολύ έντονο το στοιχείο του ερωτισμού μέσα της.
Φτάνοντας κάποια στιγμή σε ζητήματα εμφάνισης, μου έδινε περιγραφές του εαυτού της μέσω μαρτυριών τρίτων. Για παράδειγμα, μου 'λεγε πώς "χθες στην καφετέρια της πόλης που καθόμουν, μία τσιγγάνα που πουλούσε γαρδένιες, μου πρόσφερε μία ως δώρο λέγοντάς της "είσαι πολύ όμορφη κοπέλα μάτια μου". Ή, χωρίς να προχωρά σε άμεσες περιγραφές, έλεγε για παράδειγμα, πώς "λατρεύει το χορό, και όλοι λένε πώς έχει πολύ ελαφρά πατήματα". Λές και μιλούσε για τη Νάντια Κομανέντσι ρε φίλε -λέμε!
Με τα πολλά και με τα λίγα, είχε αρχίσει να με τρώει η περιέργεια και διακριτικά επέμενα να μου στείλει μία φωτογραφία. Μου έστειλε μία-δύο παλιότερές της, που απεικόνιζαν μία γυναίκα με ένα πανέμορφο πρόσωπο και ένα σώμα που θα το χαρακτήριζες απλά "με λίγα-κιλάκια-παραπάνω", "τσουμπωτό", "πληθωρικό" κ.α. Καλώντας την να μου πεί ποια ήταν η διαφορά στην εμφάνισή της μεταξύ του "τώρα" και του "τότε" μου απάντησε ότι οι διαφορές ήταν τόσο μικρές, που δεν ήταν καν άξιες παρατήρησης. Σημειωτέο, εγώ της είχα στείλει φωτογραφίες μου από πολύ πρόσφατες λήψεις, στις οποίες φαινόμουν ξεκάθαρα ποιος και πώς είμαι.
Σε κάποιες από τις επισκέψεις της στην Αθήνα, για επαγγελματικούς λόγους, επεδίωκε να βρεθούμε, είτε για να τα πούμε, ή, ακόμη και για να ..."βρεθούμε" ( ο νοών νοείτο). Ουδέποτε συνέβη αυτό, είτε γιατί είχα ενδοιασμούς, είτε γιατί μία μύχια σκέψη με απέτρεπε, είτε γιατί συνέβαιναν διάφορα απρόσμενα και απίστευτα.
Κάποτε, τελικά, έτυχε να βρεθώ ως περαστικός στην πόλη όπου έκανε καλοκαιρινές διακοπές με το σύζυγό της. Είχαμε συνεννοηθεί γι' αυτή τη "συγκυρία" καθώς, εκτός από το MSN, είχαμε αναπτύξει επικοινωνία και μέσω κινητών, είτε με ατέλειωτες τηλεφωνικές συνομιλίες, είτε με ανταλλαγή δεσμών από sms. Η ιδέα και ταυτόχρονα φαντασίωση ήταν να βρεθούμε υπό συνθήκες συνωμοτικότητας, άγχους, φόβου και για ελάχιστο χρόνο.
Κανονίσαμε να πιώ καφέ σε ένα ξενοδοχείο, μία συγκεκριμένη ώρα, εκείνη να είναι επίσης εκεί, ή να εμφανιστεί απλά ως περαστική από το δρομολόγιό της παραλία-σπίτι, εγώ να σηκωθώ, να πάω στο μπάνιο, και εκείνη να έρθει να με βρεί εκεί μέσα, για ένα "γεια", ή, για οτιδήποτε άλλο θα ήταν δυνατό να νιώσουμε την παρόρμηση, ή την επιθυμία.
Πραγματικά, πήγα, κάθησα, παρήγγειλα καφέ, περνούσε η ώρα δεν έβλεπα γύρω καμία, νόμιζα πώς κάτι έτυχε, και σηκώθηκα να πάω να κατουρήσω, με σκοπό, αμέσως μετά να έφευγα. Βγαίνοντας από την τουαλέτα και στρίβοντας στο διάδρομο που κατηύθυνε προς την έξοδο, είδα ένα όγκο να μου φράζει το διάβα και να κρύβει ταυτόχρονα όλο το φως του ηλίου που έμπαινε από την τζαμόπορτα στο βάθος. Είδα μία κεφάλα και μία φατσάρα, πίσω από κάτι πελώριες ηλιογυαλαμπούκες να μου χαμογελά και από κάτω... Τι να πώ ρε παιδιά; Να πώ Ντέμης Ρούσσος; Να πώ Μπάντ Σπένσερ; Να πώ Στήβ Ντούζος; Να πώ Σταμάτης Κραουνάκης; Να πώ Ολυμπος; Να πώ Όλυμπος και Κίσσαβος τα δύο βουνά μαλώνουν, στη συσκευασία του ενός;
Αφού ξεπέρασα σε κλάσμα δευτερολέπτου το "σοκ" και κατάλαβα ποιο ήταν το "Θα ανέβω και θα τραγουδήσω στο πιο ψηλότερο βουνό" που υψωνόταν μπρος μου, έμεινα παντελώς ανέκφραστος πίσω από τις δικές μου ηλιογυαλαμπούκες, προσπέρασα με ταχύτητα και ευελιξία με τον ίδιο τρόπο που ο Νέρι προσπέρασε τους τρείς-τέσσερις αμυντικούς της Σαχτάρ στο εκτός έδρας παιγνίδι στην Ουκρανία και τράπηκα σε φευγιό. Περιττό να σας πώ πώς μπαίνοντας στο αμάξι, σανίδωσα το γκάζι πανικόβλητος, μη μπάς και μου τύχει κάνα χειρότερο κακό.
Όταν, μέρες μετά, μου είπε στο MSN, ότι ήταν αυτή έξω από την τουαλέτα και με ρώτησε τι συνέβη,της είπα απλά πώς με βάση τις περιγραφές και τις φώτο, ΔΕΝ την αναγνώρισα καν. Δε χρειάζεται να σας πώ πώς εξαφανίστηκα από MSN, και είχα το δεύτερο κινητό κλειστό για μέρες.
Υ.Γ.: Ένας κολλητός, πιο αυθόρμητος από μένα, μου πρότεινε πώς έπρεπε α.- να την είχα βρίσει, β.- να της είχα πεί "τράβα χάσε εκατό κιλά και γίνου άνθρωπος και μετά, ίσως σκεφτώ να σε γαμήσω". Εγώ βέβαια, προτίμησα το "στρίβειν" διά του block-contact.
παραλογοοοοοοο
Περάσανε από μπροστά μας και εμείς κατάπιαμε την γλώσσα μας, δεν βγάλαμε κιχ! Τελικά βγάζει το κινητό η μία και παίρνει τηλέφωνο. Με το που το βλέπω, βάζω αμέσως το κινητό μου στο αθόρυβο. Όντως λοιπόν ήταν αυτή και με έπαιρνε τηλέφωνο. Δεν απαντάω και μόλις σταματάει να χτυπάει το κλείνω εντελώς. Την κάνουμε με ελαφριούς πήδουλες λοιπόν και πάμε για ποτό πίσω από το Hilton βρίζοντας την τύχη μας! Όταν το άνοιξα μετά είδα 2-3 κλήσεις και ένα μήνυμα που έλεγε "είστε και πολύ μαλάκες!!!". Απάντησα κι εγώ λοιπόν "κι εσείς είστε και πολύ ΜΠΑΖΑ και επίσης γίνατε μόνες σας ρεζίλι των σκυλιών! Ας δίνατε πραγματικές περιγραφές όπως κάναμε κι εμείς". Ε, μου απαντήσανε "Α στο διάολο μαλάκα" και τελείωσε η υπόθεση 
