Όμορφες ελληνικές λέξεις..

[andriannaTRANS]

να υποθεσω καποιο λαθος του συντακτη ;;;
στην ελληνικη μυθολογια τα αρσενικα εκανανε παιδια;

σύμφωνα με τη μυθολογία οι θεοί επερναν ανθρώπινη μορφή και έκαναν σεξ με ανθρώπους

 

[teaserman]

τυπο πες την μανα σου. ο ενας δινει αγαπη ο αλλος παιρνει.. το μυαλό σου στους πούστιδες ειναι.

Θα σου απαντουσα αλλα αντιλαμβσνομσι και κατανοω το προβλημα σου, το οποιο βεβαια δεν εχει σχέση με το σεξουαλικο σου προσανατολισμο αλλα με τα κομπλεξ που κουβαλάς οπως φαινεται απο την αντιδραση σου.

 

[Manimal]

αμετροέπεια – έλλειψη μέτρου στα λεγόμενα, πολυλογία

αρχολίπαρος – αυτός που επιδιώκει αρχές και αξιώματα, φίλαρχος

γεραρός – αυτός που αξίζει τον σεβασμό

γλίσχρος – ανεπαρκής, πενιχρός

ενεός – άφωνος, άναυδος, σαν χαμένος (από κατάπληξη)

θρυαλλίδα – φιτίλι – αφορμή

ιταμός – προκλητικός, αυθάδης, αναιδής

κοπετός – θρήνος, οδυρμός, γοερό κλάμα με χτυπήματα στο στήθος

μεμψιμοιρία – γκρίνια, παράπονα

νωδός – χωρίς δόντια, φαφούτης

ξενηλασία – απέλαση ξένων, εκδίωξη ή καταδίωξη τού ξενικού ως επικίνδυνου

οίηση – μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου, έπαρση

όνειδος – ντροπή, καταισχύνη

ορρωδώ – πτοούμαι, υποχωρώ από φόβο, τρομάζω

παρέλκει – περιττεύει, δεν χρειάζεται, δεν ενδείκνυται

πομφόλυγες – αερολογίες, ανοησίες

προσφυής – κατάλληλος, αρμόζων, εύστοχος, επιτυχής

ραστώνη – νωθρότητα, αμεριμνησία, αποφυγή φόρτου

σεμνύνομαι – υπερηφανεύομαι, καυχιέμαι

σχοινοτενής – μακροσκελής, υπερβολικής εκτάσεως

τύρβη – θόρυβος, ταραχή, βαβούρα

υφαρπάζω – αρπάζω με δόλιο τρόπο, υποκλέπτω, οικειοποιούμαι

φίλερις – καβγατζής, εριστικός

φληναφήματα – ανοησίες, σαχλαμάρες

χαλκεύματα – ψευδείς κατηγορίες, προϊόντα σκευωρίας, μηχανορραφίας

ψιμυθίωση – μακιγιάζ, στολισμός προσώπου

ώσμωση – η διάχυση στοιχείων μέσα σε άλλα, αλληλεπίδραση

διαπρύσιος - αυτός που διακηρύσσει κάτι με ιδιαίτερη θέρμη, με ένταση και παλμό

 

[αμαμητος]

Δεν ειπα να γίνουμε ζουραριδες αλλα να μην γίνουμε και τσουκαλαδες

νομιζω το μεγαλυτερο προβλημα σημερα ειναι οτι η ελληνικη γλωσσα δεν εμπλουτιζεται με νεες λεξεις που εχουν σχεση με την τεχνολογια. ας πουμε........
https://www.plaisio.gr/tileoraseis/tvs/turbo-x-led-tv-txv-e3275-32-hd-ready_3536041
εδω αυτος που εφτιαξε το κειμενο για πολλους λογους αναγκαστηκε να χρησιμοποιησει λατινικα και ξενες λεξεις ομως ο σημαντικοτερος λογος ειναι οτι ουσιαστικα δεν υπαρχουν οι αντιστοιχες στα ελληνικα γιατι το ελληνικο κρατος δεν λεει στον ζουραρη να δημιουργησει τις σχετικες λεξεις ετσι ο καθε ενας κανει οτι του καβλωσει

 

[MrJ]

μια από τις λίγες αρχαιότερες λέξεις που ξεκινάνε από <ζν> : ζνίχι = αυχένας ή ο σβέρκος

 

[andriannaTRANS]

Πτώση	Ενικός​	Δυϊκός​	Πληθυντικός​
Ονομαστική	ὄρχις​	ὄρχει​	ὄρχεις​
Γενική	ὄρχεως​	ὀρχέοιν​	ὄρχεων​
Δοτική	ὄρχει​	ὀρχέοιν​	ὄρχεσι(ν)​
Αιτιατική	ὄρχιν​	ὄρχει​	ὄρχεις​
Κλητική	ὄρχι​	ὄρχει​	ὄρχεις​

​

 

[kerk99]

Πλουσια γλωσσα η ελληνικη.

 

[amjik]

Ἑλληνική Ἀγωγή - Μαθήματα
Στὴν Ἀρχαία Ἑλλάδα, ὅπως μαθαίνουμε ἀπὸ τὸν «Πρωταγόρα» τοῦ Πλάτωνος, ὁ διδάσκαλος τῆς γραφῆς, ὁ γραμματιστὴς ὅπως ἐλέγετο, γιὰ νὰ μάθει τὰ παιδιὰ νὰ γράφουν σωστά, χάρασε στὴν πινακίδα τους γραμμὲς εὐθεῖες, «ἴσιες», οἱ ὁποῖες ὠνομάζονταν «εὔθυναι». Ὅποιος μαθητὴς ἔγραφε σωστὰ καὶ οἱ κεραῖες τῶν γραμμάτων του ἦταν κάτω ἀπὸ τὶς γραμμές, ἦταν «ὑπεύθυνος». Ἀντιθέτως, ὅποιος μαθητὴς ξεπερνοῦσε τὶς γραμμὲς ἦταν «ἀνεύθυνος».
Εὐθύς: εὐθύς, ἴσιος (≠ καμπύλος, σκολιός), μτφρ.: δίκαιος, ἔντιμος, ἐκ τοῦ ῥήματος εἶμι ἢ ἔρχομαι. Ἡ εὐθύτης ἦταν, ὅπως καὶ σήμερα, ἡ ἐντιμότης, ἡ δικαιοσύνη.
Ἡ εὔθυνα (σήμερα χρησιμοποιοῦμε τὸν ἰωνικὸ τύπο «εὐθύνη») ἦταν ἡ λογοδοσία, κυρίως τῶν ἀρχόντων μετὰ τὴν λῆξιν τῆς θητείας τους γιὰ τὰ πεπραγμένα τους, τὸν καιρὸ ποὺ διεχειρίζοντο κάποιο ἀξίωμα.
«Ἀνεύθυνος» εἶναι αὐτὸς ποὺ δὲν ἔχει νὰ δώσει «λόγον» σὲ κανένα, ὁ μὴ ἔνοχος, ὁ ἀθῷος. Σύμφωνα μὲ τὸν Αἰσχύλο ὅμως («Προμηθεὺς Δεσμώτης», στ.324) ὁ μόνος «οὐδ΄ ὑπεύθυνος» εἶναι ὁ Ζεύς, δηλαδὴ ὁ θεός, ὁ μόνος ἀθῷος.
Ὅλοι εἴμαστε «ὑπεύθυνοι», δηλαδὴ ὑποχρεωμένοι νὰ δίνουμε «λόγον» γιὰ τὶς πράξεις μας, πόσο μᾶλλον οἱ ἄρχοντες, τῶν ὁποίων οἱ συνέπειες τῶν πράξεών τους ἐπηρεάζουν τὴν πόλιν, τὸ σύνολον τῶν πολιτῶν.

 

[amjik]

Ἑλληνική Ἀγωγή - Μαθήματα Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν
Το ένα χέρι νίβει το άλλο…
ἁ δὲ χεὶρ τὰν χεῖρα νίζει· δός τι καὶ λάβ' αἴ τι λῆις
(Το ένα χέρι νίβει το άλλο. Δώσε κάτι και πάρε, αν κάτι θέλεις)
Η φράση του κωμικού ποιητή Επιχάρχου λεγόταν για τους ανθρώπους που ζητούσαν πάντοτε αμοιβή για τις υπηρεσίες τους, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και διευκρινίζει ο σοφιστής Πρόδικος: προῖκα γὰρ ἁνὴρ οὗτος οὐδένα διδάσκει· διὰ παντὸς δὲ ἔθος ἐστὶν αὐτῶι φωνεῖν τὸ ᾿Επιχάρμειον [23 B 30]· ἁ δὲ χεὶρ τὰν χεῖρα νίζει· δός τι καὶ λάβ' αἴ τι λῆις. (αυτός ο άνδρας δεν διδάσκει κανέναν δωρεάν. Σε αυτόν ταιριάζει το Επιχάρμειον: το ένα χέρι νίβει το άλλο. Δώσε κάτι και πάρε, αν κάτι θέλεις)
Η φράση λέγεται ακόμη και σήμερα με το ίδιο σχεδόν νόημα. Η βοήθεια είναι πάντα ευπρόσδεκτη όταν πρόκειται να κάνουμε κάτι. Θα πρέπει ωστόσο να την ανταποδίδουμε και εμείς, βοηθώντας με τη σειρά μας εκείνους που μας βοήθησαν.
Για να κάνουμε… καθαρές δουλειές!

 

[MrJ]

λειψυδρία (λείπω + ὕδωρ) = έλλειψη νερού = για αυτό κάντε οικονομία στο νερό.... πλυθείτε μαζί με μια φίλη!!!

 

[amjik]

Δεν θα σε γνωρίζει ούτε η μάννα σου…
Πολλές φορές τό έχετε ακούσει να λέγεται ανάμεσα στις άλλες καυχησιολογίες που εκστομίζει κάθε εμπλεκόμενος σε καυγά που σέβεται τον εαυτό του. Δεν είναι σημερινή πρωτοτυπία. Έρχεται από την αρχαιότητα και από τον Αριστοφάνη. Ολόκληρο το απόσπασμα είναι ξεκαρδιστικό, βασισμένο στην αιώνια διαμάχη γυναικών και ανδρών.
Στη «Λυσιστράτη» οι γυναίκες απειλούν τους άνδρες:
«τῷδέ σε πατάξω τῷ κοθόρνῳ τὴν γνάθον»
(με αυτό εδώ το παπούτσι θα σου σπάσω το σαγόνι)
και
«οὐκ ἄρ' εἰσιόντα σ' οἴκαδ' ἡ τεκοῦσα γνώσεται»
(και όταν τελικά μπεις στο σπίτι σου, δεν θα σε γνωρίζει ούτε η μάννα σου)
Ενώ οι άνδρες καταλήγουν στα γνωστά συμπεράσματα:
«οὐδέν ἐστι θηρίον γυναικὸς ἀμαχώτερον»
(κανένα θηρίο δεν είναι φοβερότερο από τη γυναίκα)
και, τέλος,
«οὔτε σὺν πανωλέθροισιν οὔτ' ἄνευ πανωλέθρων»
(μαζί μ΄ αυτές δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε)
Μέχρι σήμερα, οι τρόποι μας και οι λέξεις μας είναι ίδιες!!!
Εκπληκτικό!

 

[κωλο-γερος]

γεραρός – αυτός που αξίζει τον σεβασμό

Κωλο-γε(ρα)ρος. Αυτος που κοιταει κωλους που τους αξιζει ο σεβασμος.

 

[amjik]

Κωλο-γε(ρα)ρος. Αυτος που κοιταει κωλους που τους αξιζει ο σεβασμος.

Αγαπητέ κωλογερος μού θυμίσες τον φίλο μου και παλαιό μέλος του bou....
Λαγαρός..
Έφυγε γρήγορα αλλά ευτυχισμένος στο σπίτι του αγκαλιά με μια νεαρά κοπέλα τού χώρου ετών 24...…
λαγαρός -ή -ό: 1.
Διαυγής, διαφανής, καθαρός: Tο ποτάμι με τις πράσινες όχθες και τα λαγαρά νερά.

 

[Διαγραμμένο μέλος 204057]

Ίμερος: η ακραία ερωτική επιθυμία, ο πόθος. Το ουσιαστικό βγήκε από μια θεότητα που κάποια σχέση είχε με την Αφροδίτη του 12θεου, αλλά δεν θυμάμαι πια τί ακριβώς ήταν εκείνος ο Ίμερος. Πάντως αν θέλετε να πείτε "έχω τρελές καυλάρες για σένα!" πιο ευγενικά, πείτε "με έχει κατακυριεύσει ίμερος για σένα καύλα μου!"

 

[amjik]

Ίππος,βούς,κύων και άνθρωπος - Μύθοι του Αισώπου​

Ο Δίας όταν έπλασε τον άνθρωπο δεν του έδωσε πολλά χρόνια ζωής. Ο άνθρωπος πάντως είχε ανώτερη νοημοσύνη, και έτσι κατασκεύασε ένα σπίτι γερό για να περάσει σε αυτό τον δύσκολο χειμώνα.

Σαν έγινε πολλή κακοκαιρία, και ο Δίας έβρεχε, το άλογο, μη αντέχοντας σε τόσο κρύο και βροχή, ήρθε στον άνθρωπο και τον παρακάλεσε:

- να μείνω και εγώ στο σπίτι σου, να γλιτώσω από το κρύο, τον άνεμο, τη βροχή;

- Έλα, είπε ο άνθρωπος, θα σου δώσω και κριθάρι να τρως, αλλά θα μου δώσεις κι εσύ κάτι!
- τι να σου δώσω;
- χρόνια από τη ζωή σου. Το άλογο συμφώνησε, σκέφτηκε ότι είναι καλύτερα να ζει λιγότερα χρόνια, τι να τα έκανε τα περισσότερα, αν ήταν να ταλαιπωρείται από την κακοκαιρία;

Ύστερα ήρθε ένα βόδι, που κι αυτό δεν άντεχε το κρύο, τον αέρα και τη βροχή, και παρακάλεσε τον άνθρωπο:
- να μείνω κάτω από τη στέγη σου; Δεν έχω καμιά στέγη μέσα σε τόσο χειμώνα.
- Ευχαρίστως, είπε ο άνθρωπος, θα σου δίνω και άχυρο να τρως, αλλά θα μου δώσεις χρόνια από τη ζωή σου. Συμφώνησε και το βόδι, καθώς και το άλογο.

Τρίτος ήρθε ένας σκύλος. Και εκείνος δεν άντεχε την κακοκαιρία χωρίς μια στέγη από πάνω του. Να μείνεις στο σπίτι μαζί μου, είπε ο άνθρωπος, και θα σου δίνω να τρως ό,τι περισσεύει από το τραπέζι μου. Αλλά θα μου δώσεις χρόνια από τη ζωή σου. Συμφώνησε και ο σκύλος.

Και έτσι τα ζώα αυτά έγιναν οικιακά του ανθρώπου, και ο άνθρωπος μάκρυνε την επίγεια ζωή του.


Τα πρώτα χρόνια στη ζωή του ανθρώπου είναι εκείνα που εξ αρχής του έδωσε ο Δίας. Στην ηλικία αυτή ο άνθρωπος έχει ανθρωπιά, καλοσύνη, τη φυσική του ισορροπημένη προσωπικότητα και τις φυσικές του αρετές.

Τα επόμενα χρόνια της ζωής του ανθρώπου είναι εκείνα που πήρε από το άλογο. Σε αυτά τα χρόνια ο άνθρωπος γίνεται ορμητικός, υπερήφανος, μαχητικός, ακόμη και επιθετικός.

Τα επόμενα χρόνια της ζωής του ανθρώπου είναι εκείνα που πήρε από το βόδι. Σε αυτά τα χρόνια ο άνθρωπος γίνεται πολύ εργατικός και συσσωρεύει υλικά αγαθά.

Τα δε τελευταία χρόνια της ζωής του ανθρώπου, δηλαδή τα γεράματα, είναι τα χρόνια που πήρε από τον σκύλο. Γι' αυτό στα γεράματα οι άνθρωποι γίνονται δύστροποι και αγενείς, κατά κάποιον τρόπο γαβγίζουν εχθρικά προς όλους, σαν να θέλουν να τους δαγκώσουν, και όπως ο σκύλος που κουνάει την ουρά του σε όποιον αγαπά, έτσι και οι ηλικιωμένοι αγαπάνε μόνο όποιον τους περιποιείται και τους δίνει τροφή.

 

[amjik]

ΓΑΪΑ
Ο πλανήτης μας ονομάστηκε ΓΗ από τους ΤΙΤΑΝΕΣ ( αυτους τους πανεπιστημονες) που όταν έφτασαν εδώ ο πλσνητης μας, ήταν κατεστραμμένος και ανακατασκευασαν όλη τη φυτική & ζωική αλυσίδα του. Όντας υπερήφανοι για το εργο τους τον ονόμασαν ΓΑΙΑ από το ρήμα ΓΑΙΩ -ΓΥΘΕΩ που σημαίνει είμαι υπερήφανος για το έργο μου.
Ενώ και το ΑΙΓΑΊΟ από το ΑΕΙ ΓΑΙΩ είμαι αιωνίως υπερήφανος.

 

[amjik]

Γυνὴ καὶ ἀνὴρ

ἀν-ήρ, ὁ πρὸς τὰ ἄνω αἴρων, ὁ πράττων ἐπὶ τῇ ἀνατάσει τῆς πατρίδος, τῆς οἰκογενείας, τῆς κοινωνίας.

γυνὴ ἐκ τοῦ γονὴ ἢ παρὰ τὸ γεννᾶν ἢ γῇ ἐοικέναι ἐν τῷ σπείρεσθαι καὶ γεννᾶν.

Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα ὁρίζει ὅτι «ὁ ἀνὴρ γεννᾶ», ὡς φέρων τὸν γόνον καὶ διαιωνίζων τὴν γενεάν, ὅπως καὶ ὁ Ζεύς «φιτύει γόνον» - Ἱκ.312, «ἡ δὲ γυνὴ τίκτει» ἀφοῦ παραλάβη τὸν γόνον.

Τίκτω ἐκ τοῦ τεύχω: κατασκευάζω. Ἡ γυνὴ τεύχει τὸ τέκνον ἐπὶ ἐννέα μῆνας ἐντός της. Ἀκολουθεῖ ὁ τοκετός, ὁπότε τὸ τέκνον ἢ τέκος ἢ τόκος ἔρχεται εἰς τὸ φῶς. Γι’ αὐτὸ ἀκριβῶς ἡ μήτηρ ἀποκαλεῖται «τοκάς». «Ὦ παῖ, ἐκ γενναίων πατέρων τε ἐκ γενναίων τοκάδων», Κύκλωψ, 41.

 

[amjik]

Βαυκαλίζω !!

..... καθησυχάζω κάποιον με ψεύτικες υποσχέσεις.

 

[teaserman]

Ευοι ευαν!
Βακχικο επιφωνημα χαρας αντιστοιχο του σημερινου «στην υγεια μας».
στη συγχρονη Ελληνικη οι δυο λεξεις συγκχωνευθηκαν σε μια , το γνωστο «εβιβα!»

 

[argyrotoxos]

Μηγαρις...