Συμφωνώ απόλυτα ότι το καλύτερο αυταρχικό το κάνει η γυναίκα/κοπέλα σου. Ακριβώς επειδή αν θες να υποταχτείς, θες να το κάνεις σε κάποιον που νιώθεις ότι αξίζει να γίνει και όχι σε κάποιον τυχαίο...
Εκεί που διαφωνώ είναι το πόσο εύκολα θα βρεις μια κοπέλα που να θέλει και να μπορεί να υποδυθεί τον ρόλο της Mistress/Dom/κτλ σε υγιή ψυχολογικά πλαίσια. Μια μεγάλη πλειοψηφία αρνείται να κάνει το παραμικρό, ενώ όσες τα κάνουν κατά πάσα πιθανότητα θα σου γαμήσουν τη ψυχολογία.
Π.χ. Αν της πεις για στραπόν μπορεί να σου αρχίσει τα "σίγουρα δεν είσαι gay" (απαντάς όχι, σίγουρα δεν μου αρέσουν οι άντρες), συνεχίζει "και που το ξέρεις, αν δεν πας πως το ξέρεις;". Και μετά θα έχουν μπει στο μυαλό της ανησυχίες του στυλ "αν μετά από πέντε χρόνια πάει με άντρα;". Ασε που σε κανάν καυγά μπορεί να πετάξει τίποτα του στυλ "τι σοι άντρας είσαι" και άμα χωρίσετε να σε ξεφτυλίσει.
Θυμάμαι μια φορά, ήθελα να ανοίξω αυτό το θέμα στην κοπέλα που είχα τότε (πρώην) που ήταν ιδιαίτερα δυναμική και ανεξάρτητη γυναίκα και ήθελα να πάρει κάποιον κυριάρχο ρόλο στο κρεβάτι. Μια μέρα λοιπόν έρχεται στο σπίτι και μου λεει "Ασε, η κολλητή μου δεν είναι καλά, θυμάσαι ένα παλικάρι που γνώρισε και ήταν εξαιρετικό; της ζήτησε να τον στραπονάρει..."
Είναι πολύ taboo θέμα ακόμα παιδιά...
Προφανώς και δεν το ζητάς σε όποια γνωρίζεις. Ψυχολογείς, το φέρνεις απέξω απέξω να δεις πρώτα αντιδράσεις.
Το παν όμως είναι να κάνεις την γυναίκα να σε ερωτευτεί. Όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, η γυναίκα όταν ερωτεύεται γίνεται σκλάβα του άλλου. Θέλει να του κάνει ότι καλύτερο μπορεί. το καλύτερο τραπέζι, τις καλύτερες δουλειές, το καλύτερο κρεβάτι......
Αυτή είναι η βάση.
Αν δεν ερωτευτεί και το πεις κινδυνεύεις πρώτα να την χάσεις βάσει ίσων περιγράφεις και δεύτερον όταν χωρίσετε - γιατί θα χωρίσετε αφού δεν σε έχει ερωτευτεί - πιθανόν να σε κάνει ρόμπα.
Άρα λοιπόν το παν είναι αυτοεκτίμηση και να την καψουρέψεις.
Αυτό για αρχή. Μετά από κανά δυο φάσεις θα καταλάβει ότι της αρέσει. Της δίνεται η ευκαιρία να έχει το πάνω χέρι. Εκεί θα κολλήσει.
Προϋποθέσεις: να μην είσαι μαλάκας και να λειτουργείς με πλάνο. Ειδικά αν είναι πρωτάρα στι αρχές μπερδεύεται.... αν αντιδράς του τύπου "αντε γαμήσου, δεν ξερεις τι λες" το έχασες.....θέλει και λίγο πίτσι η δουλειά.
Καταλήγω και για μην κουράζω.
Αν δεν φοβάσαι την σκιά σου, αν έχεις καλή εν συναίσθηση και αν βλέπεις το φεγγάρι αντί για το δάχτυλο, όλα γίνονται.
Προσωπικά πάνω από 70-80% των γνωριμιών μου - σχέσεων μου έχουν παίξει έτσι. Μετά το χωρισμό δε, καμία δεν μίλησε...... (τουλάχιστον στον δικό μου ή τον κοινό κύκλο που με αφορά)
