περπατισαμε, δεν μπορουσα αλλο μεσα στο μαγαζι, με επνυγε! πηγαμε μια βολτα στο κεντρο με τα ποδια, μου ελεγε πως ειναι Πουτ@να κ δεν μου αξιζει.....ενα σορο τετοια μου ειπε. αλλα ΠΟΙΟ το νοημα?
Αυτό σου το έλεγε γιατί νιώθει τύψεις και ξέρει ότι φέρθηκε ελεεινά και ήταν απαίσια. Απλά λόγω εγωισμού δε θέλει να το πει αυτολεξεί όπως σου το λέω εγώ. Προσοχή όμως αυτό δε σημαίνει πως θέλει να γυρίσει πίσω ούτε πως μετάνιωσε.
Εδωσα παρα πολλα, υλικα κ αισθηματα. τα υλικα ΔΕν με ενδιαφερει που τα ξεχασε, τα ξερασε κ δεν τα εκτημισε. Για τα αισθηματα στεναχωριεμαι! αυτα μου Γ@ΜΗΣΕ....αυτα με χαλασαν τωρα.
Όταν είσαι με έναν άνθρωπο και αποφασίζεις να του δώσεις ό,τι έχεις και δεν έχεις, αυτό το ρίσκο, ότι δηλαδή μια μέρα θα μείνεις στον άσσο, πρέπει να υπάρχει στο μυαλό σου. Δυστυχώς...
κ να σας πω κ κατι αλλο? μετα απο αυτο ισως με πειτε ΜΑΛΑΚΑ, αλλα θα σας το πω.
μου ειπε πως την ημερα της γιορτης μου (τωρα τον ιανουαριο) δεν ηρθε σπιτι μου γιατι κ καλα θα ηταν το σοι μου ολο, πηγε σε ενα παρτυ μιας σχολης κ "φλερταρε" με καποιον, ουτε πως τον λενε δεν ξερει, ΔΕν εκανε τπτ μαζι του, ετσι μου ειπε, απλα φλερτ. κ προχθες, μετα την δουλεια της βγηκε με εναν απο εκει κ φιλιθηκαν-παιξανε....αλλα δεν προχορησε γιατι ξενερωσε.
Αυτό και μόνο δείχνει ότι δε μετάνιωσε, όπως σου είπα και παραπάνω, αλλά ότι τώρα νιώθει μάλλον ενός είδους λύτρωση. Ακούγεται σκληρό αλλά εκείνη νιώθει μάλλον ότι "λυτρώθηκε" από σένα και τώρα βγάζει το άχτι της. Θα μου πεις, γιατί είχε άχτι; Προφανώς. Καταπιεζόταν για αρκετό καιρό και είχε συσσωρευμένη πίεση που της βγαίνει τώρα με ανεξέλεγκτο τρόπο. Αυτό δείχνει επίσης ότι δεν ήταν ο άνθρωπός σου γιατί δε σε κατάλαβε ποτέ. Εκείνος που είναι ο άνθρωπός μας, μας καταλαβαίνει πάντα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάνει ό,τι γουστάρουμε.
ΕΚΕΙ της εριξα ενα χαστουκι κ της ειπα να συνερθει γιατι αυτα ειναι μεγαλε πουτανιες!!! (εχω γνωρισει κοπελες που κανουν την δουλεια κ ειναι ΨΥΧΑΡΕΣ! τελικα αλλες εχουν το ονομα κ αλλες την χαρη)
Μου ελεγε ξεσπασε μου αξιζει οτι κ να κανεις οτι κ να πεις εχεις δικιο...
και συμπληρώνω εγώ στο "έχεις δίκιο" που σου είπε: "απλά εγώ θα συνεχίσω να κάνω το δικό μου που να χτυπάς τον κώλο σου κάτω". Δηλαδή σα να σου λέει "Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι για σένα". Και μου λες μετά ότι ήταν ο άνθρωπός σου; Είμαι σκληρή αλλά έτσι πρέπει. Το ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο και υποφέρεις, όμως όλοι τα έχουμε ζήσει αυτά. Ξέρω ότι τα λόγια είναι εύκολα και δύσκολες οι πράξεις όμως δεν μπορώ να σου πω κάτι άλλο.
τι να πω ρε παιδια? τι να κανω? δεν θελω το δικιο μου! αλλα πραγματα ηθελα ο "ρομαντικος μαλακας".
...τα οποία προφανώς και δεν μπορεί να σου δώσει - τουλάχιστον στην παρούσα φάση - η υποφαινομένη.
Θες να σου πω μια προσωπική μου εμπειρία;
Όταν πριν λίγα χρόνια εντελώς τυχαία, πέτυχα τον άντρα μου με μία γκόμενα, του ζήτησα να έρθει να μιλήσουμε. Δε μου είπε καμία παπαριά του τύπου "δεν είναι αυτό που νομίζεις" ή "δεν είναι αυτό που φαίνεται" αλλά μου είπε ότι δεν έχει να μου εξηγήσει κάτι πέρα από αυτό που είδα. Από κει και πέρα, επειδή υπήρχε αληθινή αγάπη και κατανόηση, δε μου είπε "τράβα κόψε το λαιμό σου και βγάλτα πέρα" όπως σου λέει εσένα η δικιά σου, αλλά προσπάθησε να μου δώσει να καταλάβω γιατί συμβαίνει αυτό, με τον τρόπο του. Σίγουρα δεν έφταιγε μόνο εκείνος. Σε μία σχέση που στραβώνει φταίνε πάντα και οι δύο. Εγώ μπορώ να πω τώρα ότι ήταν δίπλα μου με αγάπη και κατανόηση (αλλά μη φανταστείτε συζητήσεις επί συζητήσεων και χάδια αγκαλιές και λουλούδια) και με βοήθησε να το ξεπεράσω, αν και ήξερα ότι το θέμα μεταξύ τους δεν έληξε μετά το συμβάν. Όμως ήξερα ότι με αγαπάει και - όποιος γελάσει σίγουρα δεν το έχει νιώσει - ένιωθα το σεβασμό του απέναντί μου, παρόλα όσα είχαν συμβεί. Εγώ εξακολουθώ να τον αγαπώ το ίδιο και περισσότερο από τότε και ποτέ δεν του έχω πει "τι ήταν αυτό που έκανες;" γιατί πολύ απλά το έχω ταξινομήσει στο χρονοντούλαπο της κοινής μας ιστορίας. Εϊμαστε άνθρωποι και εχουμε αδυναμίες, (αυτό πήγαινε για τη φίλη σου), αλλά όταν σεβόμαστε και αγαπάμε αληθινά τον άλλο δεν τον πετάμε πέρα σα στυμμένη λεμονόκουπα. Κάνουμε μια έξτρα προσπάθεια.
Αυτά σου τα είπα για να δεις ότι μάλλον δε νιώθει ό,τι νιώθεις (ή πιστεύεις ότι νιώθεις) εσύ για κείνη. Να ξέρεις πως σε ένα χωρισμό τα συναισθήματα που βιώνουμε γιγαντώνονται μέσα στο μυαλό μας και παρασυρόμενοι νομίζουμε πιο πολλά πράγματα από αυτά που ισχύουν στ αλήθεια.
Ψάξε να βρεις τη δύναμη μέσα σου να την ξεπεράσεις. Πιστεύω ότι δε θα μπορέσει ποτέ να καταλάβει τι θέλεις εσύ να της δώσεις, αλλιώς θα το είχε κάνει ήδη, αφού λες ότι της έχεις δώσει τόσα πολλά.
Επίσης οι άνθρωποι, κατά βάση ΔΕΝ αλλάζουν. Αυτό σημαίνει πως μην έχεις ελπίδες να αλλάξει τόσο ξαφνικά.
Να θυμάσαι ένα σοφό ρητό: "Ό,τι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό"
Good luck.