DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
Ο παλιός Πειραιάς
- Μέλος που άνοιξε το νήμα DARKSIDEOFTHEMOON
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 176
- Εμφανίσεις 9K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
amjik
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 12 Μαΐ 2008
- Μηνύματα
- 45.785
- Κριτικές
- 61
- Like
- 44.074
- Πόντοι
- 22.785
Καί πόσσα γκρεμίστηκαν με τόν βομβαρδισμό να λές !!!
DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
Η πλατεία Τερψιθέας είναι μία από τις μεγάλες πλατείες του Πειραιά, υπολογιζόμενων και των τεσσάρων τμημάτων της, τα οποία χωρίζονται οριζοντίως και καθέτως από τις λεωφόρους II Μεραρχίας και Ηρώων Πολυτεχνείου. Τη συνοικία αυτή την ονόμαζαν και "Περιβολάκια" και ήταν περισσότερο γνωστή με το όνομα αυτό. Την περιοχή Τερψιθέας διασχίζει η λεωφόρος II Μεραρχίας, η οποία ενώνει το Κεντρικό Λιμάνι με τη Ζέα. Η λεωφόρος II Μεραρχίας είναι η μικρότερη απόσταση μεταξύ των δύο λιμανιών.
Από το σημείο αυτό ο Πειραιάς παίρνει το σχήμα μιας μικρής χερσονήσου, η οποία εκτείνεται μέχρι την έξοδο του Κεντρικού λιμανιού και της Φρεατίδας. Και οι άλλοι όμως κάθετοι δρόμοι της λεωφόρου Ηρώων Πολυτεχνείου, δηλαδή η Σκουζέ, η Φιλελλήνων και η Χαρ. Τρικούπη ενώνουν τα δύο λιμάνια.
Στην Τερψιθέα, επί της οδού Καραϊσκου 123 ήταν για χρόνια (1960) το καφεζαχαροπλαστείο του Βαγγέλη Κούλη όπου σύχναζε και η νεολαία της εποχής. Εκεί δίπλα ήταν και τα γραφεία του Συνδέσμου των εν Αθήναις και Πειραιεί Τροιζηνίων, του οποίου διετέλεσα γενικός γραμματέας.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι, τελείως διαφορετική ήταν η σύνθεση της ζωής των κατοίκων του ανατολικού τμήματος της Τερψιθέας από του δυτικού, τα οποία χώριζαν τα ωραία μαρμάρινα σκαλάκια. Καμία επαφή δεν υπήρχε μεταξύ των κατοίκων των δύο τμημάτων, αν και η απόσταση ήταν πολύ μικρή. Το δυτικό τμήμα ήταν το λιμενικό τμήμα, όπου υπήρχε η ονομαστή Τρούμπα. Εκεί, στα διάφορα κέντρα, συναθροίζονταν οι ναυτικοί πρώτης, δεύτερης και τρίτης ακόμα κατηγορίας για την ψυχαγωγία τους ή σύχναζαν στα παραλιακά καφενεία για ανεύρεση εργασίας.
Ούτε ο ναυτεργατικός κόσμος και οι διάφοροι άλλοι τύποι ανέρχονταν προς το επάνω μέρος της οδού II Μεραρχίας, αλλά ούτε και οι κάτοικοι του ανατολικού τομέα κατέρχονταν προς τον δυτικό. Ηταν δύο κόσμοι τελείως διαφορετικοί. Αναγκαία βέβαια ήταν η περιοχή της Τρούμπας και η ζωή της, γιατί εκεί εξυπηρετείτο η ναυτιλία και οι εργαζόμενοι στο λιμάνι.
Από το σημείο αυτό ο Πειραιάς παίρνει το σχήμα μιας μικρής χερσονήσου, η οποία εκτείνεται μέχρι την έξοδο του Κεντρικού λιμανιού και της Φρεατίδας. Και οι άλλοι όμως κάθετοι δρόμοι της λεωφόρου Ηρώων Πολυτεχνείου, δηλαδή η Σκουζέ, η Φιλελλήνων και η Χαρ. Τρικούπη ενώνουν τα δύο λιμάνια.
Στην Τερψιθέα, επί της οδού Καραϊσκου 123 ήταν για χρόνια (1960) το καφεζαχαροπλαστείο του Βαγγέλη Κούλη όπου σύχναζε και η νεολαία της εποχής. Εκεί δίπλα ήταν και τα γραφεία του Συνδέσμου των εν Αθήναις και Πειραιεί Τροιζηνίων, του οποίου διετέλεσα γενικός γραμματέας.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι, τελείως διαφορετική ήταν η σύνθεση της ζωής των κατοίκων του ανατολικού τμήματος της Τερψιθέας από του δυτικού, τα οποία χώριζαν τα ωραία μαρμάρινα σκαλάκια. Καμία επαφή δεν υπήρχε μεταξύ των κατοίκων των δύο τμημάτων, αν και η απόσταση ήταν πολύ μικρή. Το δυτικό τμήμα ήταν το λιμενικό τμήμα, όπου υπήρχε η ονομαστή Τρούμπα. Εκεί, στα διάφορα κέντρα, συναθροίζονταν οι ναυτικοί πρώτης, δεύτερης και τρίτης ακόμα κατηγορίας για την ψυχαγωγία τους ή σύχναζαν στα παραλιακά καφενεία για ανεύρεση εργασίας.
Ούτε ο ναυτεργατικός κόσμος και οι διάφοροι άλλοι τύποι ανέρχονταν προς το επάνω μέρος της οδού II Μεραρχίας, αλλά ούτε και οι κάτοικοι του ανατολικού τομέα κατέρχονταν προς τον δυτικό. Ηταν δύο κόσμοι τελείως διαφορετικοί. Αναγκαία βέβαια ήταν η περιοχή της Τρούμπας και η ζωή της, γιατί εκεί εξυπηρετείτο η ναυτιλία και οι εργαζόμενοι στο λιμάνι.
δεν τα χω ψηφιακα...
amjik
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 12 Μαΐ 2008
- Μηνύματα
- 45.785
- Κριτικές
- 61
- Like
- 44.074
- Πόντοι
- 22.785
Χαρμάνης είμαι απ' το πρωί
και πάω να φουμάρω
μεσ' στου Νικήτα τον τεκέ
που 'χει το φίνο μαύρο
Σα μαστουριάσω στα γερά
και έρθω σε μεράκι,
σπάω νταλγκά στο σπλάγνο μου
με το μπαγλαμαδάκι.
Οι μπάτσοι μας πλακώσανε
και πιάσαν το καλάμι
και το Νικήτα πήρανε
και μείναμε χαρμάνι.[1]
και πάω να φουμάρω
μεσ' στου Νικήτα τον τεκέ
που 'χει το φίνο μαύρο
Σα μαστουριάσω στα γερά
και έρθω σε μεράκι,
σπάω νταλγκά στο σπλάγνο μου
με το μπαγλαμαδάκι.
Οι μπάτσοι μας πλακώσανε
και πιάσαν το καλάμι
και το Νικήτα πήρανε
και μείναμε χαρμάνι.[1]
DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
Και μιας κ αναφέρθηκαν τα κλασσικά κτίρια,θέλω να αναφέρω την ξεχασμένη ιστορία 2 από αυτών.
Το κλασσικό κτίριο-που τώρα κοντεύει να πέσει-που βρίσκεται στην Καστέλλα στην Β.Παύλου,εκεί που κάποτε στεγαζόταν το ιδιωτικό σχολείο του Μπαχλιτζανάκη,ήταν το σπίτι της μεγάλης ηθοποιού Δέσπως ΔΙαμαντίδου.όποιος βρει φώτο ας την ανεβάσει,για όποιον κατάλβε πιο κτίριο εννοώ γιατί αδυνατώ να βρω.
Επίσης το κτίριο που βρίσκεται στην συμβολή των λεωφώρων Β.Γεωργίου και Γρ.Λαμπράκη εκεί που σήμερα είναι ένα κατάστημα GLOU,κάποτε ήταν το σπίτι του μεγάλου Κάρολου Κουν.
Αλλά πολλά καταρρέουν και δεν βρίσκονται χρήματα για τη συντήρησή τους... ΚΡΙΜΑ!
DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
Ωχ παναγία μου θα με πάρουν τα κλάμματα.
Στην πιο κάτω φώτο,το μαγαζί που βλέπεται,το πρόλαβα κ γω πριν κατεδαφιστεί.Ήταν το χαμπουργκεράδικο της εποχής,με τοστ ,σουβλάκια κλπ.Κατεδαφίστηκε περίπου το 1983.Σήμερα εκεί βρίσκεται το μεγάλο CAREFOUR-MAΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ.
Και μόνο που βλέπω αυτή την φώτο ανατριχιάζω.Θυμάμαι με πήγαινε η μάνα μου για τοστ,μετά το βραδυνο παιχνίδι στο Πασαλιμάνι τα καλοκαιρινά βράδυα,γιατί όποιος είναι παλιος Πειραιώτης,θα θυμάται τα ατέλειωτα βράδυα που έπαιξε μπάλλα,κρυφτό,πόλεμο,αμπάριζα στην πλατεία του Πασαλιμανιού...
Βαθύς αναστεναγμός... :'(
Στην πιο κάτω φώτο,το μαγαζί που βλέπεται,το πρόλαβα κ γω πριν κατεδαφιστεί.Ήταν το χαμπουργκεράδικο της εποχής,με τοστ ,σουβλάκια κλπ.Κατεδαφίστηκε περίπου το 1983.Σήμερα εκεί βρίσκεται το μεγάλο CAREFOUR-MAΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ.
Και μόνο που βλέπω αυτή την φώτο ανατριχιάζω.Θυμάμαι με πήγαινε η μάνα μου για τοστ,μετά το βραδυνο παιχνίδι στο Πασαλιμάνι τα καλοκαιρινά βράδυα,γιατί όποιος είναι παλιος Πειραιώτης,θα θυμάται τα ατέλειωτα βράδυα που έπαιξε μπάλλα,κρυφτό,πόλεμο,αμπάριζα στην πλατεία του Πασαλιμανιού...
Βαθύς αναστεναγμός... :'(
ΝΕΟκλασσικά λέγονται τα κτήρια, ΝΕΟΚΛΑΣΣΙΚΑ.. Το είπες και πριν αλλά είπα να το αφήσω.
Τα Κλασσικά είναι της εποχής του ....Παρθενώνα.
Να μην τα γκρεμίσουν;;
Και που θα έβαζαν τους πρόσφυγες;
Και πως θα παντρεύαν τις κόρες τους;
Και πως θα ανέβαιναν κοινωνική τάξη εάν δε μέναν σε Διαμέρισμα;
Και πως θα υπηρχε "ανάπτυξη";
Και πως θα βγάζαν φράγκα οι ...κατασκευαστές;
DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
Τα θέατρα και οι κινηματογράφοι του Πειραιά,που κατά καιρούς λειτούργησαν στον Πειραιά.
DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
ευχαριστω για την παρατήρηση.
DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
ΦΡΕΑΤΤΥΔΑ - ΒΡΥΩΝΗ - ΠΗΓΑΔΑ
Η Φρεαττύδα (ή Τσιρλονέρι) είναι τοποθεσία και συγκεκριμένα όρμος στη νοτιοανατολική βραχόσπαρτη ακτή της Πειραϊκής Χερσονήσου, αμέσως μετά τη Ζέα (Πασαλιμάνι).
Το Τσιρλονέρι, λίγο νερό που έτρεχε στο Νοτιοανατολικό άκρο του όρμου το πρόλαβα το 1958, όταν πρωτόρθα στον Πειραιά. Εκεί σ ένα καφενεδάκι είχα γράψει και το πρώτο μου διήγημα¨" ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΜΕ"
Τα πανάρχαια χρόνια στην περιοχή της Φρεαττύδας «εκείτο το εν Φρεαττοί φονικόν δικαστήριον», που αποτελούσε έναν ιδιότυπο θεσμό του αρχαίου αττικού δικαίου. Εδώ ήταν η έδρα του πέμπτου φονικού δικαστηρίου της αρχαιότητας, το οποίο δίκαζε όσους είχαν καταδικαστεί σε «φυγή» από την πόλη για ακούσιο φόνο και έκαναν κι άλλο φόνο κατά τη διάρκεια της εξορίας τους. Ο κατηγορούμενος φονιάς πλησίαζε με βάρκα κοντά στην ακτή, χωρίς να βγαίνει στη στεριά και απολογιόταν. Αν οι δικαστές τον έκριναν ένοχο, τον καταδίκαζαν σε παντοτινή εξορία μακριά από την πόλη. Στη θέση του ιστορικού ορμίσκου, που στα τελευταία χρόνια επιχωματώθηκε, προβάλλει σήμερα η «Μαρίνα Ζέας» με τις σύγχρονες εγκαταστάσεις της και το κτίριο του «Ναυτικού Μουσείου της Ελλάδος», έξω από τον χώρο του οποίου έχει τοποθετηθεί γέφυρα (το κουφάρι) του θρυλικού υποβρυχίου «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ». Από τον μικρό όρμο της Φρεαττύδας κάθε δειλινό, όταν το επέτρεπε ο καιρός, ξεκινούσαν για το Σαρωνικό μικρά ΓΡΙ-ΓΡΙ και ΨΑΡΟΒΑΡΚΕΣ για πυροφάνι κι επέστρεφαν πρωί-πρωί με τη συγκομιδή τους, που εξασφάλιζε στους ψαράδες το μεροκάματο. Και οι νοικοκυρές της περιοχής προμηθεύονταν απ' αυτούς φρέσκα και φθηνά ψάρια για το τραπέζι της οικογένειας.
Στη δεξιά πλευρά του ορμίσκου της Φρεαττύδας λειτουργούσαν οι μικτές «ΜΠΑΝΙΕΡΕΣ» (ξύλινα αποδυτήρια) του ΚΡΑΚΑΡΗ, στηριγμένες μέσα κι έξω από τη θάλασσα με δυο ξύλινες -σκάλες όπου οι κάτοικοι της περιοχής, αλλά και από άλλα μέρη, ιδιαίτερα δε οι νέοι, έπαιρναν το μπάνιο τους, έπαιζαν και φλερτάριζαν. Σήμερα η πλαζ έχει μεταφερθεί ακριβώς στη στροφή για την Πειραϊκή, έχει οργανωθεί και λειτουργεί ως δημοτική.
Απέναντι από την είσοδο -έξοδο της σημερινής δημοτικής πλαζ λειτουργούσαν τα «σε-παρέ» του Βρεττού. Εκεί έβρισκαν καταφύγιο τα παράνομα ερωτικά ζευγαράκια, που παίρνανε το «ποτό» τους. Στην κατοχή ο χώρος επιτάχθηκε από τους Γερμανούς για κατοικία τους και από τότε δεν λειτούργησαν πια. Πολύ αργότερα και μετά τον πόλεμο, ακριβώς δίπλα από τα «σεπαρέ» του Βρεττού λειτουργούσε το μπαρ «ΜΥΚΟΝΟΣ», του Θανάση Ξύδη. Το μπαρ λειτουργούσε μόνο τα βράδια, κυρίως αργά και είχε «περίεργη» πελατεία και «υποβλητικό» διάκοσμο, που σε προ-διέθεταν για ό,τι επρόκειτο ν' αντιμετωπίσεις.
Η συγκοινωνία της Φρεαττύδας αρχικά εξυπηρετείτο από το Τραμ Νο 19 και μετέπειτα από τα λεωφορεία. Το Τραμ ξεκινούσε το πρωί από το αμαξοστάσιο της Η.Ε.Μ. που βρισκόταν στο Νέο Φάληρο και πραγματοποιούσε τη διαδρομή: Ηλεκτρικός Σταθμός, πλατεία Κοραή, Πασαλιμάνι με τέρμα τη Φρεαττύδα, στη θέση «ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ».
Παλαιότερα η Φρεαττύδα λεγόταν και Τσιρλονέρι, επειδή υπήρχαν εκεί φρεάτια (Φρεαττύδα) με ζεστά ιαματικά νερά.
Η «ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ» ήταν το μόνο σπίτι κάτω από τη λεωφόρο προς τη θάλασσα, που το έγλειφε κυριολεκτικά. Σήμερα λειτουργεί ως ψαρομεζεδο-πωλείο με το όνομα: «Αχινός». Η «ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ», που δέθηκε με την αρχοντιά και την απεριόριστη ομορφιά του περιβάλλοντος, ήταν η κατοικία της οικογένειας του γνωστού στους Πειραιώτες μουσικού ΠΑΝΟΥ ΦΑΚΙΟΛΑ, του οποίου ο ψηλόσωμος γιος ΔΩΡΟΣ ήταν διευθυντής της περίφημης, τότε, Φιλαρμονικής του Δήμου Πειραιά. Στην περιοχή της Φρεαττύδας υπήρχαν επίσης οι ψαροταβέρνες του ΜΟΥΚΑ, του ΓΟΥΖΟΥΑΣΗ καθώς και τα γνωστά ακόμη και στους Αθηναίους «ΜΠΑΚΑΛΙΑΡΑΚΙΑ» του Βλάχου, στην οδό Κωλέττη. Αργότερα, πάνω από τη θέση που βρίσκονταν οι μπανιέρες, μεταφέρθηκε το «ΜΑΝΤΡΑΚΙ» του Καρβούνη, που ήταν μέχρι τότε εγκατεστημένο πάνω από τη λέσχη του Ολυμπιακού. Το «Μαντράκι» είναι το μόνο μαγαζί, που λειτουργεί ακόμη και σήμερα. Στη δεκαετία του '50 στις ταβέρνες της Φρεαττύδας γύριζε ο περίφημος «μάγκας» ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΤΗΣ. Ήταν αδύνατος και κοντόσωμος και για να παίρνει ανάστημα, πάντα φορούσε παπούτσια με ψηλά τακούνια και καβουράκι.
Ο Γιώργος Μπάτης έβγαζε από την εσωτερική τσέπη του σακακιού του το ξακουστό μπαγλαμαδάκι του και τραγουδούσε: «Μπήκε ο λαγός, μπήκε ο πονηρός μες της παπαδιάς τα' αμπέλι» για το φιλοδώρημα των θαμώνων που τον συμπαθούσαν.
Μόνο μάγκας «δεν γέμιζε» το μάτι σου».
Αριστερά από τον ορμίσκο και απέναντι ακριβώς από 'κει που βρίσκεται η προτομή του ζωγράφου ΚΩΝ. ΒΟΛΑΝΑΚΗ, ήταν το γνωστό μοναδικό καφενείο του «ΦΑΝΟΥ», όπου συγκεντρώνονταν οι Φρεαττυδιώτες. Σήμερα στη θέση του έχει ανεγερθεί ένα τεράστιο γυάλινο κτίριο. Από την παλιά Φρεαττύδα έχει απομείνει μόνον η μικρή πλατεία με την προτομή του ποιητή που την ύμνησε, του ΛΑΜΠΡΟΥ ΠΟΡΦΥΡΑ (1879-1932), ο οποίος σύχναζε, σχεδόν καθημερινά, στις ταβέρνες της περιοχής και κυρίως στο μικρό παντοπωλείο του ΤΡΙΧΑ.
Τον Αύγουστο του 1923, στο καφενείο Παπασταφίδα, στου Βρυώνη, έγινε κοσμική συγκέντρωση της εκλεκτότερης κοινωνίας του Πειραιά λόγω της λειτουργίας του πρώτου ραδιοφώνου.
Η Φρεαττύδα (ή Τσιρλονέρι) είναι τοποθεσία και συγκεκριμένα όρμος στη νοτιοανατολική βραχόσπαρτη ακτή της Πειραϊκής Χερσονήσου, αμέσως μετά τη Ζέα (Πασαλιμάνι).
Το Τσιρλονέρι, λίγο νερό που έτρεχε στο Νοτιοανατολικό άκρο του όρμου το πρόλαβα το 1958, όταν πρωτόρθα στον Πειραιά. Εκεί σ ένα καφενεδάκι είχα γράψει και το πρώτο μου διήγημα¨" ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΜΕ"
Τα πανάρχαια χρόνια στην περιοχή της Φρεαττύδας «εκείτο το εν Φρεαττοί φονικόν δικαστήριον», που αποτελούσε έναν ιδιότυπο θεσμό του αρχαίου αττικού δικαίου. Εδώ ήταν η έδρα του πέμπτου φονικού δικαστηρίου της αρχαιότητας, το οποίο δίκαζε όσους είχαν καταδικαστεί σε «φυγή» από την πόλη για ακούσιο φόνο και έκαναν κι άλλο φόνο κατά τη διάρκεια της εξορίας τους. Ο κατηγορούμενος φονιάς πλησίαζε με βάρκα κοντά στην ακτή, χωρίς να βγαίνει στη στεριά και απολογιόταν. Αν οι δικαστές τον έκριναν ένοχο, τον καταδίκαζαν σε παντοτινή εξορία μακριά από την πόλη. Στη θέση του ιστορικού ορμίσκου, που στα τελευταία χρόνια επιχωματώθηκε, προβάλλει σήμερα η «Μαρίνα Ζέας» με τις σύγχρονες εγκαταστάσεις της και το κτίριο του «Ναυτικού Μουσείου της Ελλάδος», έξω από τον χώρο του οποίου έχει τοποθετηθεί γέφυρα (το κουφάρι) του θρυλικού υποβρυχίου «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ». Από τον μικρό όρμο της Φρεαττύδας κάθε δειλινό, όταν το επέτρεπε ο καιρός, ξεκινούσαν για το Σαρωνικό μικρά ΓΡΙ-ΓΡΙ και ΨΑΡΟΒΑΡΚΕΣ για πυροφάνι κι επέστρεφαν πρωί-πρωί με τη συγκομιδή τους, που εξασφάλιζε στους ψαράδες το μεροκάματο. Και οι νοικοκυρές της περιοχής προμηθεύονταν απ' αυτούς φρέσκα και φθηνά ψάρια για το τραπέζι της οικογένειας.
Στη δεξιά πλευρά του ορμίσκου της Φρεαττύδας λειτουργούσαν οι μικτές «ΜΠΑΝΙΕΡΕΣ» (ξύλινα αποδυτήρια) του ΚΡΑΚΑΡΗ, στηριγμένες μέσα κι έξω από τη θάλασσα με δυο ξύλινες -σκάλες όπου οι κάτοικοι της περιοχής, αλλά και από άλλα μέρη, ιδιαίτερα δε οι νέοι, έπαιρναν το μπάνιο τους, έπαιζαν και φλερτάριζαν. Σήμερα η πλαζ έχει μεταφερθεί ακριβώς στη στροφή για την Πειραϊκή, έχει οργανωθεί και λειτουργεί ως δημοτική.
Απέναντι από την είσοδο -έξοδο της σημερινής δημοτικής πλαζ λειτουργούσαν τα «σε-παρέ» του Βρεττού. Εκεί έβρισκαν καταφύγιο τα παράνομα ερωτικά ζευγαράκια, που παίρνανε το «ποτό» τους. Στην κατοχή ο χώρος επιτάχθηκε από τους Γερμανούς για κατοικία τους και από τότε δεν λειτούργησαν πια. Πολύ αργότερα και μετά τον πόλεμο, ακριβώς δίπλα από τα «σεπαρέ» του Βρεττού λειτουργούσε το μπαρ «ΜΥΚΟΝΟΣ», του Θανάση Ξύδη. Το μπαρ λειτουργούσε μόνο τα βράδια, κυρίως αργά και είχε «περίεργη» πελατεία και «υποβλητικό» διάκοσμο, που σε προ-διέθεταν για ό,τι επρόκειτο ν' αντιμετωπίσεις.
Η συγκοινωνία της Φρεαττύδας αρχικά εξυπηρετείτο από το Τραμ Νο 19 και μετέπειτα από τα λεωφορεία. Το Τραμ ξεκινούσε το πρωί από το αμαξοστάσιο της Η.Ε.Μ. που βρισκόταν στο Νέο Φάληρο και πραγματοποιούσε τη διαδρομή: Ηλεκτρικός Σταθμός, πλατεία Κοραή, Πασαλιμάνι με τέρμα τη Φρεαττύδα, στη θέση «ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ».
Παλαιότερα η Φρεαττύδα λεγόταν και Τσιρλονέρι, επειδή υπήρχαν εκεί φρεάτια (Φρεαττύδα) με ζεστά ιαματικά νερά.
Η «ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ» ήταν το μόνο σπίτι κάτω από τη λεωφόρο προς τη θάλασσα, που το έγλειφε κυριολεκτικά. Σήμερα λειτουργεί ως ψαρομεζεδο-πωλείο με το όνομα: «Αχινός». Η «ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ», που δέθηκε με την αρχοντιά και την απεριόριστη ομορφιά του περιβάλλοντος, ήταν η κατοικία της οικογένειας του γνωστού στους Πειραιώτες μουσικού ΠΑΝΟΥ ΦΑΚΙΟΛΑ, του οποίου ο ψηλόσωμος γιος ΔΩΡΟΣ ήταν διευθυντής της περίφημης, τότε, Φιλαρμονικής του Δήμου Πειραιά. Στην περιοχή της Φρεαττύδας υπήρχαν επίσης οι ψαροταβέρνες του ΜΟΥΚΑ, του ΓΟΥΖΟΥΑΣΗ καθώς και τα γνωστά ακόμη και στους Αθηναίους «ΜΠΑΚΑΛΙΑΡΑΚΙΑ» του Βλάχου, στην οδό Κωλέττη. Αργότερα, πάνω από τη θέση που βρίσκονταν οι μπανιέρες, μεταφέρθηκε το «ΜΑΝΤΡΑΚΙ» του Καρβούνη, που ήταν μέχρι τότε εγκατεστημένο πάνω από τη λέσχη του Ολυμπιακού. Το «Μαντράκι» είναι το μόνο μαγαζί, που λειτουργεί ακόμη και σήμερα. Στη δεκαετία του '50 στις ταβέρνες της Φρεαττύδας γύριζε ο περίφημος «μάγκας» ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΤΗΣ. Ήταν αδύνατος και κοντόσωμος και για να παίρνει ανάστημα, πάντα φορούσε παπούτσια με ψηλά τακούνια και καβουράκι.
Ο Γιώργος Μπάτης έβγαζε από την εσωτερική τσέπη του σακακιού του το ξακουστό μπαγλαμαδάκι του και τραγουδούσε: «Μπήκε ο λαγός, μπήκε ο πονηρός μες της παπαδιάς τα' αμπέλι» για το φιλοδώρημα των θαμώνων που τον συμπαθούσαν.
Μόνο μάγκας «δεν γέμιζε» το μάτι σου».
Αριστερά από τον ορμίσκο και απέναντι ακριβώς από 'κει που βρίσκεται η προτομή του ζωγράφου ΚΩΝ. ΒΟΛΑΝΑΚΗ, ήταν το γνωστό μοναδικό καφενείο του «ΦΑΝΟΥ», όπου συγκεντρώνονταν οι Φρεαττυδιώτες. Σήμερα στη θέση του έχει ανεγερθεί ένα τεράστιο γυάλινο κτίριο. Από την παλιά Φρεαττύδα έχει απομείνει μόνον η μικρή πλατεία με την προτομή του ποιητή που την ύμνησε, του ΛΑΜΠΡΟΥ ΠΟΡΦΥΡΑ (1879-1932), ο οποίος σύχναζε, σχεδόν καθημερινά, στις ταβέρνες της περιοχής και κυρίως στο μικρό παντοπωλείο του ΤΡΙΧΑ.
Τον Αύγουστο του 1923, στο καφενείο Παπασταφίδα, στου Βρυώνη, έγινε κοσμική συγκέντρωση της εκλεκτότερης κοινωνίας του Πειραιά λόγω της λειτουργίας του πρώτου ραδιοφώνου.
DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
Ένα θέατρο-μια ιστορία.
Το θρυλικό Δημοτικό Θέατρο του ΠΕΙΡΑΙΑ,από φώτο εποχής.
Ως πότε οι επαίσχυντες σκαλωσιές θα κρύβουν την μεγαλοπρέπειά του;;;
Το θρυλικό Δημοτικό Θέατρο του ΠΕΙΡΑΙΑ,από φώτο εποχής.
Ως πότε οι επαίσχυντες σκαλωσιές θα κρύβουν την μεγαλοπρέπειά του;;;
DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
Άλλη φώτο του Δημ.Θεάτρου από την πλευρά της λεωφόρου Β.Γεωργίου.
DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
Παλιά φώτο από την παραλία της Πειραϊκής με τα τραπεζάκια από κάποιο γραφικό ταβερνάκι της εποχής.
DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
Δεν το ξέρω αυτό.Μπορεί,γιατί πολλά κτίρια είναι του Πειραιά ήταν του Τσίλερ,όπως το εστιατόριο-καφετέρια που έχει καμπυλοειδές σχήμα,απέναντι από την πλ.Αλεξάνδρας,ακριβώς πάνω από τα γραφεία του Ολυμπιακού,το οποίο διατηρεί ακόμα το όνομα του παλιού αρχιτέκτονα-δηλαδή Τσίλερ
LION7
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 26 Ιουλ 2007
- Μηνύματα
- 30.790
- Κριτικές
- 16
- Like
- 10.342
- Πόντοι
- 8.645
Μορφολογικά, το Δημοτικό Θέατρο εκπροσωπεί πιστά την αμιγή κλασικιστική παράδοση και είναι επηρεασμένο από τη γερμανική σχολή που εκπροσωπούσε ο Ερνέστος Τσίλερ.
DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
ΠΕΙΡΑΪΚΗ
Στην Πειραϊκή, εκεί που ήταν η Ναυτική Διοίκηση Νοτίου Αιγαίου υπήρχαν δύο τάφοι λαξευμένοι στους βράχους, και δίπλα σπόνδυλοι στήλης που έδωσαν την εντύπωση ότι εκεί ήταν ο τάφος του Θεμιστοκλή.
Επειδή όμως όμοιοι σπόνδυλοι βρέθηκαν και στην απέναντι ακτή της Δραπετσώνας δεν εξακριβώθηκε αν πράγματι ήταν έτσι. Την ύπαρξη του τάφου του Θεμιστοκλή στον Πειραιά αναφέρει ο Παυσανίας, που λέει ότι οι Αθηναίοι έφεραν τα οστά του από τη Μαγνησία, όπου ετάφη αρχικά.
Τον Αύγουστο του 1923 η κατάσταση σε Πειραϊκή - Νέα Καλλίπολη ήταν ζοφερή λόγω της έλλειψης νερού, φωτισμού και συγκοινωνίας.
Και το χειμώνα οι περισσότερες αρτηρίες της συνοικίας λόγω του πετρώδους εδάφους, μετατρέπονταν σε χείμαρρους.
Στην Πειραϊκή, εκεί που ήταν η Ναυτική Διοίκηση Νοτίου Αιγαίου υπήρχαν δύο τάφοι λαξευμένοι στους βράχους, και δίπλα σπόνδυλοι στήλης που έδωσαν την εντύπωση ότι εκεί ήταν ο τάφος του Θεμιστοκλή.
Επειδή όμως όμοιοι σπόνδυλοι βρέθηκαν και στην απέναντι ακτή της Δραπετσώνας δεν εξακριβώθηκε αν πράγματι ήταν έτσι. Την ύπαρξη του τάφου του Θεμιστοκλή στον Πειραιά αναφέρει ο Παυσανίας, που λέει ότι οι Αθηναίοι έφεραν τα οστά του από τη Μαγνησία, όπου ετάφη αρχικά.
Τον Αύγουστο του 1923 η κατάσταση σε Πειραϊκή - Νέα Καλλίπολη ήταν ζοφερή λόγω της έλλειψης νερού, φωτισμού και συγκοινωνίας.
Και το χειμώνα οι περισσότερες αρτηρίες της συνοικίας λόγω του πετρώδους εδάφους, μετατρέπονταν σε χείμαρρους.