Κι ομως διαφερει.
[move]Το ΣΥΡΙΖΑ δεν ειναι κομμα ειναι τσίρκο .
[/move]
lol
Ακολουθεί copy - paste. lol
Εντονος προβληματισμός για τις επιλογές Τσίπρα
Χάνει έδαφος σε κοινή γνώμη και κόμμα
Του Βασιλη Νεδου
Τα... διασκευασμένα κάλαντα των μαθητών γύρω από το περιφραγμένο με άνδρες των ΜΑΤ χριστουγεννιάτικο δέντρο του Δήμου Αθηναίων αντηχούν δυσοίωνα πλέον στο εσωτερικό του Συνασπισμού.
Το ημερολόγιο που δημοσίευσε η εφημερίδα «Αυγή», στο οποίο τα επονομαζόμενα «αντι-κάλαντα» συνοδεύουν φωτογραφίες κουκουλοφόρων να πετούν βόμβες μολότοφ, αφού προκάλεσε πολιτικές επιθέσεις από το ΚΚΕ και τον ΛΑΟΣ, τώρα αποτελεί αφορμή για την αναζωπύρωση μιας εσωκομματικής κρίσης η οποία σοβεί τον τελευταίο μήνα. Παράλληλα, το επίμαχο ημερολόγιο κατέστη και η σπίθα που ξύπνησε εκ νέου το θαμμένο πνεύμα του ΚΚΕ Εσωτερικού. Η διαφοροποίηση σημαντικής μερίδας, κυρίως της ανανεωτικής πτέρυγας, από το μοντέλο που φαίνεται να επικρατεί και επιβάλλεται σταδιακά από τον κ. Αλέξη Τσίπρα δεν σημαίνει και ηρωική έξοδο. Πρόκειται απλά για την επισημοποίηση της δραστηριοποίησης μιας ούτως ή άλλως γνωστής δεξαμενής προβληματισμού στο εσωτερικό του Συνασπισμού.
Δεν ξεκίνησαν, βέβαια, όλα τις τελευταίες εβδομάδες. Τον κ. Αλέξη Τσίπρα, πολλοί στον ΣΥΝ έβλεπαν με σκεπτικισμό ήδη από τη μέρα που ο κ. Αλέκος Αλαβάνος δρομολόγησε τις διαδικασίες διαδοχής. Ωστόσο, η εκτίναξη των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις λειτούργησε σαν κρίκος συνεκτικός, ενώ οι προσδοκίες από τα φουσκωμένα ποσοστά δημιούργησαν ελπίδες μέχρι και για παραγκωνισμό του ΠΑΣΟΚ από την ηγεμονική θέση που κατείχε στον χώρο της Kεντροαριστεράς. Πολύ πριν από την 6η Δεκεμβρίου 2008, ημέρα θανάτου του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ο κ. Τσίπρας άρχισε να χάνει έδαφος στο εσωκομματικό πεδίο, κυρίως –λένε οι επικριτές του– διότι σε ένα κόμμα εξ αρχής στηριγμένο σε διαφορετικές μεταξύ τους συνιστώσες δυνάμεις, άρχισε να παρουσιάζει τάσεις συγκεντρωτισμού.
Οι επικριτές του αναφέρουν χαρακτηριστικά τον ορισμό του στενού φίλου του Ανδρέα Καρίτζη ως εκπροσώπου Τύπου, ενώ δεν παραλείπουν να του καταλογίσουν ότι επηρέασε καθοριστικά τις εξελίξεις στα δύο Μέσα Ενημέρωσης του κόμματος, την εφημερίδα «Αυγή» και τον ραδιοφωνικό σταθμό «Κόκκινο». Δεν πρόκειται, βέβαια, για κινήσεις που δεν αναμένονται από έναν πολιτικό αρχηγό στον αγώνα για την εδραίωσή του στο εσωτερικό του κόμματος, αλλά στον Συνασπισμό η λέξη «ισορροπία» είναι «κλειδί» για την επιτυχία.
Οι πρωτοβουλίες του κ. Τσίπρα για τη συγκρότηση στενής αρχηγικής ομάδας, απόλυτα ελεγχόμενης από αυτόν, ήταν φυσιολογικό να αποξενώσουν σημαντική μερίδα στελεχών όχι μόνο της ανανεωτικής πτέρυγας, αλλά και του Αριστερού Ρεύματος. Σε όλη αυτή την περίοδο ο κ. Αλαβάνος, χωρίς σε καμία περίπτωση να αποσύρει τη στήριξή του από τον κ. Τσίπρα –που θεωρείται κυρίως δικό του πολιτικό δημιούργημα– τήρησε στάση ανοχής, σεβόμενος το σύστημα δυαρχίας το οποίο ο ίδιος εγκαινίασε.
Αφορμή για την αναθέρμανση της κρίσης υπήρξε το δεκαπενθήμερο ταραχών που διαδέχθηκε τον θάνατο του 15χρονου μαθητή στα Εξάρχεια. Εκείνες τις κρίσιμες εβδομάδες, ο ΣΥΝ έγινε στόχος επίθεσης από σχεδόν το σύνολο του πολιτικού κόσμου (έστω και με διακυμάνσεις) για την αδυναμία του να αρθρώσει ένα σαφή πολιτικό λόγο. Μεταξύ των στελεχών της ανανεωτικής πτέρυγας που έχουν εκφράσει διαφωνίες σχετικά με τη στάση αυτή της ηγεσίας του κόμματος περιλαμβάνονται οι κ. Φώτης Κουβέλης, Μιχάλης Παπαγιαννάκης, Στέφανος Μπαγεώργος, Σπύρος Λυκούδης και Μιχάλης Σαμπατακάκης.
Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι από την τακτική Τσίπρα εξ αρχής διαφοροποιήθηκαν ακόμη και σημαίνοντα μέλη του Αριστερού Ρεύματος –της πλειοψηφικής, δηλαδή, τάσης του ΣΥΝ– όπως οι κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης, Γιάννης Τόλιος και Αλέκος Φλαμπουράρης.
Διαχωρισμός
Στις 20 Δεκεμβρίου, έπειτα από σειρά συζητήσεων ανάμεσα στα στελέχη της ανανεωτικής πτέρυγας, διανεμήθηκε στο εσωτερικό του Συνασπισμού ένα κείμενο προβληματισμού σχετικά με το πολιτικό μονοπάτι που έχει επιλέξει η ηγεσία του κόμματος. Το κείμενο αυτό αναφέρεται στις «αθλιότητες» που έγιναν στο κέντρο της Αθήνας τα 24ωρα μετά τον θάνατο του 15χρονου. Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι: «Tέτοιες τυφλές “εξεγέρσεις” έχουμε δει στο παρελθόν και τη δεκαετία του ’90 στην Αμερική και τη δεκαετία του 2000 στα γκέτο του βόρειου Παρισιού, με αποτελέσματα απολύτως αντίθετα από τα επιδιωκόμενα». Στο κείμενο των ανανεωτικών γίνεται απόλυτος διαχωρισμός από τη στάση της ηγεσίας στο ζήτημα των επεισοδίων της Αθήνας. Εκεί που ο κ. Τσίπρας και όχι μόνο διέβλεπε σημάδια γενικευμένης κοινωνικής εξέγερσης, η ανανεωτική πτέρυγα κάνει λόγο για «εξαγριωμένους κουκουλοφόρους» στους οποίους μεταξύ άλλων καταλόγιζε «ολοφάνερο και διάχυτο μίσος για όλα αυτά που νομίζουν ότι τυραννούν τη ζωή τους». Γίνεται ακόμη λόγος για «ανεξέλεγκτες ομάδες, που δεν εμπιστεύονται κανένα και δεν πιστεύουν σε τίποτε», επισείοντας μάλιστα τον κίνδυνο να «βάλουν τη σφραγίδα τους και να διαμορφώσουν τα γεγονότα και τις εξελίξεις». Στο ίδιο κείμενο στηλιτεύεται επίσης η τάση να αποδίδονται τα επεισόδια σε «προβοκάτορες και χαφιέδες».