Η ανθεκτικότητα των υπερβακτηρίων θα μας προξενήσει κάμποσες σκοτούρες στο μέλλον, λένε.
Στις σοβαρές προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο τομέας της Υγείας σε ευρωπαϊκό επίπεδο αναφέρθηκε ο κ. Μόσιαλος.
www.kathimerini.gr
Και, μετά απο τρία χρόνια συνεχούς κατάχρησης απολυμαντικών, τι ακριβώς περιμέναμε; Η δημιουργία ανοχής και ανοσίας σε συγκεκριμένες αρχικά τοξικές και θανατηφόρες ουσίες χτίζεται μεταξύ γενεών. Στα δικά μας δεδομένα, αυτό σημαίνει... μερικούς αιώνες, τουλάχιστον. Μάθαμε, απο γενιά σε γενιά, να ανεχόμαστε την καψαϊκίνη, και τώρα τα κάποτε τοξικά φρούτα που λέγονται "πιπεριές" είναι βασικό συστατικό της κάθε κουζίνας παγκοσμίως, και αυτό ξεκίνησε, λογικά, κάπου στην ευύτερη λίθινη εποχή και η ουσιαστική ανοσία πρέπει να εδραιώθηκε, ίσως στην περίοδο του χαλκού. Μιλάμε για τεράστιο χρονικό διάστημα. Αλλά, ο μέσος όρος ανθρώπινης ζωής, ακόμα και τότε, ήταν κάποιες δεκαετίες.
Και, τώρα πάμε στα βακτήρια. Τα οποία έχουν κύκλο ζωής.... το πολύ μερικές ώρες. Μιλάμε για δύο-τρείς γενιές βακτηρίων ανά ημέρα, και, εδώ και πάνω απο 100 χρόνια τα βομβαρδίζουμε συστηματικά με τοξικές ουσίες που τα σκοτώνουν. Και, κάθε φορά που μια πανδημία, ή έστω επιδημία ιογενούς ή βακτηριακής προέλευσης εμφανίζεται, αυξάνουμε τη χρήση αυτών των τοξικών ουσιών κατά 100-200%. Μόνο για τον covid, η κατανάλωση απολυμαντικών spray, σαπουνιών, υγρών γενικού καθαρισμού και υγρομάντηλων αυξήθηκε πάνω απο 200%, ουσιαστικά σχεδόν τριπλασιάσαμε τη χρήση τους.
Και, εδώ, δυστυχώς, έρχεται η γαμημένη η εξελικτική πρόοδος, που λέει οτι, όταν ένας οργανισμός επιβιώσει μιας τέτοιας καταστροφικής επίθεσης, και αναπαραχθεί, οι απόγονοί του, κληρονομούν τον γενετικό κώδικα που είναι υπεύθυνος για την επιβίωση του γονέα τους. Και, κάθε γενιά χτίζει ένα ακόμα σκαλοπάτι στην ανοσία του είδους. Είναι αναπόφευκτο το γεγονός, οτι κάποια στιγμή, τα βακτήρια δεν θα επηρεάζονται απο τουλάχιστον τις μισές απο τις ουσίες που χρησιμοποιούμε για να τα εξοντώσουμε.
Όποιοι τυχόν αντέξουν, θα έχουν να το κοιτάξουν λίγο με τη
νέα πανδημία νευροεκφυλιστικών νοσημάτων.
Μιλάμε περισσότερο για αυτά τα Πάρκινσον, τις γεροντικές άνοιες, τα Αλτσχάιμερ. Μοιάζει λες και πληθαίνουν.
Η Ελλάδα όμως θωρακίζεται, λέει. Κι αυτό εδώ και χρόνια.
Διαδικτυακός τόπος της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Καινοτομίας
gsri.gov.gr
Το γεγονός οτι η μαζική πλειοψηφία των εκφυλιστικών παθήσεων όπως το Αλτσχάϊμερ, και το σύνδρομο Πάρκινσον, για να μην αναφέρω καν τη γεροντική άνοια, επηρεάζουν την τρίτη ηλικία, με μέσο όρο απο τα 65 και πάνω, κάτι θέλει να μας πεί.
Και, αυτό είναι οτι, αυτό που θεωρούμε δεδομένο σήμερα, δηλαδή, ο ελάχιστος μέσος όρος ζωής να ξεπερνά τα 75, σημαίνει οτι η φυσική εκφυλιστική φθορά του σώματος βρίσκει χρόνο να εκδηλωθεί πριν απο τις υπόλοιπες θανατηφόρες επιπλοκές, όπως ένα καρδιακό επεισόδιο, ή μια νεφρική ανεπάρκεια. Και, ναι, η ατομική κράση και η ατομική φυσική κατάσταση, ακόμα και τα γονίδια του καθενός παίζουν σημαντικό ρόλο στο αν, και πότε θα εκδηλωθεί μια αντίστοιχη εκφυλιστική πάθηση, αλλά... όταν κάποτε τα κηδειόχαρτα έγραφαν ηλικία τα 70, 65, 72, άντε 80, και τώρα βλέπεις 75, 78, 82, 85, 90, μέχρι και 100, αυτό σημαίνει οτι ο νευρολογικός εκφυλισμός έχει το περιθώριο να εκδηλωθεί πριν χτυπήσει την πόρτα η καρδιά. Σημείωση, μιλάμε για γριές και γέρους του σήμερα, οι μισοί απο εμάς θέλουμε καμιά 20αριά χρόνια για να φτάσουμε εκεί, και οι άλλοι μισοί ίσως και μισό αιώνα, ή περισσότερο. Και, όσο αυτή η μακροζωϊα συνεχίζεται, όλο και περισσότεροι θα εκδηλώνουν εκφυλιστικές παθήσεις.
www.in.gr
