του Γιώργου Κωνσταντίνου Πιτσιρίκι είχα πάει να βρω ένα φίλο μου να βγούμε βόλτες με τα ποδήλατα στη γειτονιά, κι η μάνα του μου είπε πως ήταν στο Χαριλάου σε ένα φιλικό του Άρη. Πήγα στο γήπεδο, κ…
nomadicuniversality.com
Ντρέπομαι που είμαι ΠΑΟΚ και Θεσσαλονικιός
Πιτσιρίκι είχα πάει να βρω ένα φίλο μου να βγούμε βόλτες με τα ποδήλατα στη γειτονιά, κι η μάνα του μου είπε πως ήταν στο Χαριλάου σε ένα φιλικό του Άρη. Πήγα στο γήπεδο, κι ενώ κοιτούσα να τον βρω στις κερκίδες, ένας σκατόγερος μου την έπεσε λέγοντας πως έχει κάτι περιοδικά με τσόντες, και να πάω μαζί του στο αμάξι του να μου της δείξει. Πάτησα μια τρεχάλα όπου φύγει φύγει, κι από τότε κρατά η αντιπάθειά μου για το Χαριλάου και τα κιτρινόμαυρα του Άρη.
ΠΑΟΚ μια ζωή, λατρεία από μικρό παιδί που πηγαίναμε στο γήπεδο με το μπαμπά, τα μαξιλαράκια από φελιζόλ και την αξέχαστη εκείνη χρονιά που πήραμε το πρωτάθλημα με Κούδα, Φουντουκίδη, Ασλανίδη.
Αλλά τί να κάνω που ντρέπομαι για την ομάδα μου από τότε που την πήρε ο Σαββίδης; Αυτό το
υποκείμενο με το ατελείωτο βρώμικο χρήμα που αγόρασε τη μισή πόλη, με το περίστροφο στην κωλότσεπη και τους μπράβους γύρω γύρω. Σαν τον Μαρινάκη κι αυτός, σαν δυο σταγόνες απόνερα, καθήκια ολκής, εξουσιομανείς δια της μπάλας, που εκτρέφουν εθνικιστικά τάγματα ασφαλείας σιγοντάροντας τον εκφασισμό της οπαδικής κουλτούρας. Την ομάδα μου την αγόρασε ένας αλητήριος, που από τη μια το έπαιζε φίλος του ΣΥΡΙΖΑ (δεν ξέρω αν τον πιστέψανε λόγω αφέλειας, ηλιθιότητας ή εξουσιομανίας -τώρα είναι φίλος της ΝΔ, αυτοί τουλάχιστον το ξέραμε από πριν τι σκατά φουμάρουν) κι απ’ την άλλη σιγοντάριζε τα αλυτρωτικά μακεδονικά συλλαλητήρια. Ένας ανήθικος σαν το σκατόγερο με τις τσόντες, έχει δικιά του πλέον την Τούμπα.
Η κατρακύλα δεν είναι αστειάκι.
Ποιος έκαψε την κατάληψη στη Λεωφόρο Στρατού; ΦασιστοΠΑΟΚτσήδες στο δρόμο για το συλλαλητήριο. Τιμωρήθηκε κανείς; Έβγαλε ανακοίνωση η ΠΑΕ του Σαββίδη; Μπάτσοι, δικαστές και δημοσιογράφοι το κάναν τουμπεκί. Τα παίρνουν, τα πήραν κάποιοι δικοί τους ή ελπίζουν ότι θα τα πάρουν, το ίδιο κάνει.
Δεν είναι καινούργιο το φαινόμενο. Μάθαμε σ’ αυτήν την πόλη να μην ανοίγουμε το στόμα ενάντια στους ισχυρούς και τους πλούσιους. Τάχαμου κιμπάρηδες κσι μάγκες, που το βουλώσαμε και ακόμα το βουλώνουμε μην τυχόν και θίξουμε τους φασίστες της 3Ε, τους αντισημίτες της Μακεδονίας, τους άρπαγες των εβραϊκών περιουσιών, τους δοσίλογους, τους δολοφόνους του Λαμπράκη, τους βρωμερούς χουντοπαραεκκλησιαστικούς, τους χυδαίους παιδεραστές του Παπάφειου, τους δολοφόνους του παιδιού από τη Βουλγαρία,… εμείς που εθελοτυφλούμε για τους τραμπούκους που κλωτσούσαν τον Μπουτάρη, εμείς που η κουλτούρα μας έχει πρότυπο κάτι βολεψάκηδες σκαμπαρδώνηδες γλείφτες της εκάστοτε εξουσίας, κάτι σκατόμαγκες με πορνοβίντεο, τους βιαστές του Αχιλλείου, εμείς που τώρα δεν ξέρουμε πως να κρύψουμε τη ντροπή μας για τα κωλόπαιδα που σφάξανε το παλληκάρι στη Χαριλάου.
Σαπίλα. Βρωμάει σκατίλα η νυφίτσα του Θερμαϊκού κι εμείς λιτανεύουμε μπας και σκεπάσει τη βρωμιά ο μυροβλήτης.
ΠΑΟΚ είμαι ακόμα, για μια ομάδα που έχει προσφυγική μνήμη κι αξιοπρέπεια, κι ας μην σώσει να ξαναπάρει ποτέ πρωτάθλημα. Για τα παλληκάρια που σπάσαν τα γραφεία των χρυσάβγουλων και το λαό των δυτικών συνοικιών που βρίσκει φωνή κι υπόσταση στην Τούμπα.
Αλλά δεν αντέχω άλλο να σωπαίνω για τα ομοφοβικά συνθήματα στην κερκίδα, για την κατάντια τού να ζηλεύουμε την ατιμωρησία και την εύνοια του γαύρου, για τα ύπουλα χτυπήματα συμμοριτών και την ψευτομαγκιά δολοφόνων με ασπρόμαυρα. Γι’ αυτό και δεν θα ξαναπατήσω στην Τούμπα, όσο η αλητεία στρογγυλοκάθεται στην προεδρική του πολυθρόνα. Μέχρι να σταματήσει ο λαός να προσκυνάει μαρινοσαββίδηδες για τα ψίχουλα που ρίχνουν για να μας κάνουν να νομίζουμε πως είμαστε κάποιοι.
