Ενταξει, οι χαρακτηρισμοι ενα τζανκι λιγοτερο ή ενα ακομα διασημο πρεζακι ειναι τουλαχιστον ατυχεις, για να μη πω βλακωδεις
Λες και το γεγονος οτι ενας αμερικανος ηθοποιος που εκανε ηρωινη στο διαμερισμα του στην Νεα Υορκη επηρεαζει την καθημερινοτητα σου ή την ασφαλεια σου (εξαλλου χρηστης ηταν ο ανθρωπος, οχι εμπορας)
Υπαρχουν ομως καλλιτεχνες (ηθοποιοι, μουσικοι, ζωγραφοι, συγγραφεις) που μεσα απο το εργο τους σε κανουν να γελασεις, να συγκινηθεις, να σκεφτεις, να νοσταλγησεις, ακομα ακομα και να αναθεωρησεις τον τροπο ζωης σου και ναι, αυτο επηρεαζει την καθημερινοτητα σου. Εκει νομιζω οτι πρεπει να εστιασουμε, απο κει πηγαζει το αισθημα της απωλειας που σου προκαλουν τετοιες ειδησεις (γιατι δεν ειναι οτι γνωριζες προσωπικα τον θανοντα).
Ο συγκεκριμενος ηταν σχετικα μικρος σε ηλικια και νομιζω οτι ειχε να δωσει και αλλα στην υποκριτικη τεχνη.