Πλάκα έκανα ρε φίλε αλλά έγραψες πολύ ωραίο κείμενο. Είσαι μελετημένος πολύ.
Πάντως η διαφορά της καλής ομάδας από τη σούπερ ομάδα είναι η ικανότητα να κάνει το break στα playoffs.
Για παράδειγμα το San Antonio (όντας βλάχοι) δεν καίγονται για το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα στη regular season και είναι ομάδα που εύκολα θα κάνει μια εκτός έδρας νίκη. Επίσης οι Lakers πέτυχαν μεγάλη νίκη το 2002 στο Game 7 μέσα στο Sacramento και μετά πήραν πρωτάθλημα (έχουν κάνει και άλλες). Η πραγματικά μεγάλη ομάδα θα κάνει την μεγάλη εκτός έδρας εμφάνιση όποτε χρειαστεί. Μιας και ο χαρακτηρισμός έδρα στο ΝΒΑ δεν έχει τη σημασία που έχει στην Ευρώπη και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τα παιχνίδια είναι και περισσότερα, συνήθως περνάει η καλύτερη ομάδα. Αν δεν υπάρχουν τραυματισμοί και άλλοι μη αγωνιστικοί παράγοντες, πάντα θα περάσει ο καλύτερος από τους 2. Επομένως εμένα το home court advantage δε μου λέει και πολλά. Σίγουρα βοηθάει αλλά όχι τόσο όσο νομίζω ότι πιστεύεις εσύ.
Αυτά για τη διαιτησία με τους Kings το παραδέχομαι και ήταν πραγματικά καλή ομάδα (εμείς ήμασταν καλύτεροι).
Και κάτι άλλο.
Για μενα η εδρα μετραει πολυ.
Μονος σου εγραψες για Σπερς και για Λεικερς.Ομαδες μετρημενες στα δαχτυλα του ενος χεριου εχουν την δυνατοτητα να σπανε εδρες για πλακα.
Δεν προκειται σε καμια περιπτωση να αναφερω ως αποτυχια τον αποκλεισμο απο μια καλυτερη ομαδα που εχει και το πλεονεκτημα εδρας.
Σαυτο που λες για τους Κινγκς εκεινης της χρονιας,δεν μπορω να ειμαι απολυτος για το αν ηταν αυτοι καλυτεροι απο εσας ή εσεις καλυτεροι απο αυτους.Γιαυτο που ειμαι σιγουρος ειναι οτι οι Κινγκς εκεινης της χρονιας επαιξαν φοβερο μπασκετ και απ'οτι εχω δει σε μπασκετικα ντοκιμαντερ φαγανε τρελλο σφαξιμο απο την διαιτησια.
Και κάτι άλλο. Αν αναλογιστείς το ρόστερ/ποιότητα/συγκυρίες που είχε η ομάδα σου τις τελευταίες χρονιές στις οποίες αναφέρεσαι, εσύ μένεις ευχαριστημένος βλέποντας το παραπάνω ρεζουμέ?
Σιγουρα δεν ειμαι ικανοποιημενος απο την εξης αποψη.
Οτι απο την στιγμη που παιζω τελικους με πλεονεκτημα εδρας και προηγουμαι με 2-0 στην σειρα με το Μαιαμι ειναι αποτυχια να μην παρω το δαχτυλιδι.
Βεβαια θα ηθελα να μου πεις τι εννοεις ακριβως με το ''συγκυριες''.
Οταν ειχα τρελλο ροστερ(Νας,Φινλει,Νοβιτσκι) δεν καταφερα να παω στον τελικο.
Απο την αλλη με τον Τζετ στον ασο(

),με δευτερο καλυτερο παικτη μου εναν μπασκετμπολιστα που εκανε το αλμα στο ΝΒΑ,εχοντας συμπληρωσει και τα 4 χρονια στο κολεγιο(Χαουαρντ,με ο,τι αυτο συνεπαγεται) και σαν αστερα μου εναν μη-Αμερικανο πηγα στον τελικο.
Δηλαδη με χειροτερο ροστερ στα χαρτια καταφερα κατι που δεν ειχα καταφερει ποτε στην ιστορια μου,ακομα και οταν ειχα ενα πολυ αστερατο ροστερ.
Βεβαια σε ολη αυτη την κουβεντα παιζει ρολο και σε τι κατασταση ηταν οι υπολοιπες ομαδες που ανταγωνιζομουν.
Τεσπα σου ειπα οτι δεν ειμαι ικανοποιημενος απο την στιγμη που δεν πηρα δαχτυλιδι.
Ομως αυτο δεν αναιρει οτι το Νταλας πετυχε καποια σπουδαια πραγματα την τελευταια 8ετια.
Τελος,δεν ξερω αν εχεις δει την σειρα με το Μαιαμι(συνδεση με αυτο που ελεγα περι αντιμετωπισης μιας ομαδας που ο σταρ της δεν ειναι Αμερικανος).
Αν τους εχει δει τοτε δεν γινεται να μην παρατηρησεις την αντιμετωπιση του Ουειντ τυπου καθε αγγιγμα φαουλ για να μην στεναχωρηθει ο παικταρας.
Για να μην αναφερθω σε κατι που δεν εχει γινει ποτε ξανα στα χρονικα(ταιμ αουτ στην πρωτη βολη του Γουειντ με 1,9 για να ληξει η παραταση στον 5ο τελικο).Κουβεντα για συγκυριες και ''γκαντεμιες''.