Η τωρινη Αργεντινη περα απο τον Μεσι, τα αλλα παιχτακια, κατι οταμεντη και μερκαντηδες, φιλοτιμοι αλλα δε μπορουν τα παιδια. Μεγαλη η διαφορα ποιοτητας, το 4-3 και καλο για την Αργεντινη, θα μπορουσε να ειναι πιο βαρια ηττα ανετα.
Η Γαλλια αν και εχει ποιοτητα, ταχυτητα, καλα χαφ, μπακ, και επιθετικους, ωστοσο ορισμενες φορες μπορει να χανει σε μαχητικοτητα και γινεται καπως μπλαζε. Για αυτο και ισως στα επομενα ματς που χρειαζεται να βγαλεις τα συκωτια σου στο χορταρι ισως τα βρει σκουρα, για αυτο και δε παιρνει τιποτα γενικα, και ειναι δυσκολο να κερδισει κατι γενικα, περα απο αυτα που διοργανωνονται στη χωρα τους ( και ουτε καν καθως το 2016 το χασε απο τον Σαντος ).Μονο το 2006 πηγε να το ξεπερασει αυτο με τη σφραγιδα και την ψυχη του Ζινταν που ομως στο τελος αυτο το παθος του εγινε υπερμετρο και η αιτια που χαθηκε το τροπαιο.
Ακομη και το 1998 το τι εγινε στον τελικο ειναι ενα θεμα, αλλα δεν ειναι η ωρα να το συζητησουμε τωρα αυτο.