jaygatsby
Μέλος
- Εγγρ.
- 5 Αυγ 2010
- Μηνύματα
- 7.898
- Κριτικές
- 1
- Like
- 346
- Πόντοι
- 86
Έχω πάει σε γάμο στην Θεσσαλονίκη, την ιδιαίτερη πατρίδα μου. Ο γάμος γίνεται Κυριακή και την Παρασκευή το βράδι επισκέπτομαι το σπίτι της νύφης όπου θα φέρουν το νυφικό και θα γίνει κάποιο ψιλογλεντάκι με φαγητό μουσική κλπ. Όταν φτάνω με βάζουν να κάτσω δίπλα σε οικογένεια όπου υπήρχε 16χρονη μαθήτρια, κοντό φόρεμα μαύρο, ψηλό τακούνι. Το σκίζεις άνετα.
Στο τραπέζι συζήτηση περί των πάντων, σχέσεις, τους λέω είμαι χωρισμένος, οι γονείς δεν πτοούνται αφού βλέπουν άνθρωπο με καλή δουλειά, δε βαριέσαι, συγχωρείται το παρελθόν. (το ότι γράφω στο bourdela.com δεν το είπα).
Το κοριτσάκι σχετικά εντάξει σαν συμπεριφορά εκτός από δύο φορές που ψιλοδιέταξε τους γονείς της κάτι και ένα αει σιχτίρ που έριξε (την ενοχλούσε ένα αντικωνωπικό φιδάκι που έκαιγε πίσω της) κατά τα άλλα «καλό κορίτσι»
Συνεχίζουμε, την Κυριακή στο γάμο. Έχει έρθει με άλλο φόρεμα (η 16χρονη μαθήτρια επαναλαμβάνω) Μετά την τελετή έχουν ήδη συνεννοηθεί και ευγενέστατα οι γονείς της 16χρονης θα μας πάνε (εμένα και την μητέρα μου) εκεί που γίνεται η δεξίωση αλλά πριν, πάμε στο σπίτι τους για να αλλάξει η 16χρονη και να βάλει το τρίτο κατά σειρά φόρεμα της για αυτό τον γάμο. Στο σπίτι κατά την διάρκεια συζήτησης και με άλλους συμμετέχοντες στο γάμο διαπιστώνεται ότι η 16χρονη έχει βάλει και extensions (sic!!!) στα μαλλιά της.
Στην δεξίωση καθόμαστε και εκεί μαζί όπου το μόνο αξιοπρόσεκτο είναι που σε ερώτημα της 16χρονης πώς θα γυρίσω πίσω στην Αθήνα, ακούγοντας την απάντηση «με τραίνο», σκάει μία ψιλογκριμάτσα απογοήτευσης και λέει «αχ έξι ώρες δεν κάνει;» αλλά με ύφος τρελλά μπλαζέ μιλάμε.
Στο τέλος επειδή έπρεπε να στρίψω την καρέκλα μου για να βλέπω την πίστα του χορού και την είχα αρκετή ώρα με την πλάτη προς εκείνη, μπορεί να τα πήραν (και αυτή και οι γονείς – υποψήφιοι πεθεροί) και έφυγαν χωρίς να με χαιρετήσει η 16χρονη.
Καλά για το σπίτι πήραμε ταξί.
Γιατί τα έγραψα όλα αυτά έτσι. Για να κουβεντιάσουμε λίγο κοινωνιολογικώς ρε παιδιά.
Πρώτον φανταστείτε τι απόγνωση υπάρχει στον πληθυσμό λόγω της οικονομικής κατάστασης ώστε ακόμη και 16χρονες μαθήτριες τις βγάζουν στο κλαρί για 40χρονους όπως εγώ. Μία αγροτική οπισθοδρομική κοινωνία ήμασταν πάντα βέβαια αλλά το πράγμα χειροτερεύει. Αυτοί οι γονείς σκεφτείτε, θα ήθελαν να αποφύγουν και το να σπουδάσει το παιδί τους (θα μου πεις που θα σπουδάσει, με τι λεφτά, εδώ ακόμη αποφεύγουν και να δηλώσουν ΑΕΙ εκτός πατρικής πόλης κλπ). Δεν βαριέσαι, καλύτερα να παντρευτεί, παιδιά, χωρίζουμε, και μετά, στην χειρότερη περίπτωση πάμε στα «Παρατράγουδα».
Μήπως όμως αυτή η νοοτροπία μας έφτασε εδώ; Αντί αυτό το κοριτσάκι να ψηθεί λίγο σπουδάζοντας σε μία πόλη εκτός πατρικής εστίας, όπου θα χρηματοδοτήσει τις σπουδές του δουλεύοντας για να βγάλει κανά χαρτζιλικάκι, ράβοντας μόνη τα ρουχαλάκια της ή αγοράζοντας μεταχειρισμένα όπως η Γερμανίδα (230 δις $ το τρέχον πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανίας) γαλουχείται να βρεί τον επόμενο προμηθευτή φορεμάτων και extensions. Kαι να γίνει και η αυριανή δημόσια υπάλληλος του καθισιού. Για να δείτε πως συνδέονται όλα.
Και βέβαια οι έξι ώρες του τραίνου είναι μεγάλη ταλαιπωρία, θυμάμαι τώρα ότι και ο πατέρας της με ρώτησε κάποια στιγμή πως θα πάω Αθήνα, αεροπορικώς;, μόνο εκκαθαριστικό δεν έδωσα παιδιά. Το να μάθουν όμως κάποια πράγματα για μένα, για τις σπουδές μου, για το ποιο ποτό μου αρέσει, για την προσωπικότητα μου δεν ρώτησαν, αυτό είναι αδιάφορο στην Ελλάδα ως προς αυτόν που θα παντρευτείς.
Κάθε σχόλιο δεκτό. Μόνο αν επιτρέπεται μη το βάλουμε στην βάση Ελλεηνίδες κλπ γιατί εδώ υπήρξε και συνέργεια άνδρα (πατέρα). Θα μου πείτε βέβαια τρία φορέματα και extensions πλήρωσε για τον γάμο ό άνθρωπος, τι να κάνει;
Που βαδίζουμε κύριοι;
Στο τραπέζι συζήτηση περί των πάντων, σχέσεις, τους λέω είμαι χωρισμένος, οι γονείς δεν πτοούνται αφού βλέπουν άνθρωπο με καλή δουλειά, δε βαριέσαι, συγχωρείται το παρελθόν. (το ότι γράφω στο bourdela.com δεν το είπα).
Το κοριτσάκι σχετικά εντάξει σαν συμπεριφορά εκτός από δύο φορές που ψιλοδιέταξε τους γονείς της κάτι και ένα αει σιχτίρ που έριξε (την ενοχλούσε ένα αντικωνωπικό φιδάκι που έκαιγε πίσω της) κατά τα άλλα «καλό κορίτσι»
Συνεχίζουμε, την Κυριακή στο γάμο. Έχει έρθει με άλλο φόρεμα (η 16χρονη μαθήτρια επαναλαμβάνω) Μετά την τελετή έχουν ήδη συνεννοηθεί και ευγενέστατα οι γονείς της 16χρονης θα μας πάνε (εμένα και την μητέρα μου) εκεί που γίνεται η δεξίωση αλλά πριν, πάμε στο σπίτι τους για να αλλάξει η 16χρονη και να βάλει το τρίτο κατά σειρά φόρεμα της για αυτό τον γάμο. Στο σπίτι κατά την διάρκεια συζήτησης και με άλλους συμμετέχοντες στο γάμο διαπιστώνεται ότι η 16χρονη έχει βάλει και extensions (sic!!!) στα μαλλιά της.
Στην δεξίωση καθόμαστε και εκεί μαζί όπου το μόνο αξιοπρόσεκτο είναι που σε ερώτημα της 16χρονης πώς θα γυρίσω πίσω στην Αθήνα, ακούγοντας την απάντηση «με τραίνο», σκάει μία ψιλογκριμάτσα απογοήτευσης και λέει «αχ έξι ώρες δεν κάνει;» αλλά με ύφος τρελλά μπλαζέ μιλάμε.
Στο τέλος επειδή έπρεπε να στρίψω την καρέκλα μου για να βλέπω την πίστα του χορού και την είχα αρκετή ώρα με την πλάτη προς εκείνη, μπορεί να τα πήραν (και αυτή και οι γονείς – υποψήφιοι πεθεροί) και έφυγαν χωρίς να με χαιρετήσει η 16χρονη.
Καλά για το σπίτι πήραμε ταξί.
Γιατί τα έγραψα όλα αυτά έτσι. Για να κουβεντιάσουμε λίγο κοινωνιολογικώς ρε παιδιά.
Πρώτον φανταστείτε τι απόγνωση υπάρχει στον πληθυσμό λόγω της οικονομικής κατάστασης ώστε ακόμη και 16χρονες μαθήτριες τις βγάζουν στο κλαρί για 40χρονους όπως εγώ. Μία αγροτική οπισθοδρομική κοινωνία ήμασταν πάντα βέβαια αλλά το πράγμα χειροτερεύει. Αυτοί οι γονείς σκεφτείτε, θα ήθελαν να αποφύγουν και το να σπουδάσει το παιδί τους (θα μου πεις που θα σπουδάσει, με τι λεφτά, εδώ ακόμη αποφεύγουν και να δηλώσουν ΑΕΙ εκτός πατρικής πόλης κλπ). Δεν βαριέσαι, καλύτερα να παντρευτεί, παιδιά, χωρίζουμε, και μετά, στην χειρότερη περίπτωση πάμε στα «Παρατράγουδα».
Μήπως όμως αυτή η νοοτροπία μας έφτασε εδώ; Αντί αυτό το κοριτσάκι να ψηθεί λίγο σπουδάζοντας σε μία πόλη εκτός πατρικής εστίας, όπου θα χρηματοδοτήσει τις σπουδές του δουλεύοντας για να βγάλει κανά χαρτζιλικάκι, ράβοντας μόνη τα ρουχαλάκια της ή αγοράζοντας μεταχειρισμένα όπως η Γερμανίδα (230 δις $ το τρέχον πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανίας) γαλουχείται να βρεί τον επόμενο προμηθευτή φορεμάτων και extensions. Kαι να γίνει και η αυριανή δημόσια υπάλληλος του καθισιού. Για να δείτε πως συνδέονται όλα.
Και βέβαια οι έξι ώρες του τραίνου είναι μεγάλη ταλαιπωρία, θυμάμαι τώρα ότι και ο πατέρας της με ρώτησε κάποια στιγμή πως θα πάω Αθήνα, αεροπορικώς;, μόνο εκκαθαριστικό δεν έδωσα παιδιά. Το να μάθουν όμως κάποια πράγματα για μένα, για τις σπουδές μου, για το ποιο ποτό μου αρέσει, για την προσωπικότητα μου δεν ρώτησαν, αυτό είναι αδιάφορο στην Ελλάδα ως προς αυτόν που θα παντρευτείς.
Κάθε σχόλιο δεκτό. Μόνο αν επιτρέπεται μη το βάλουμε στην βάση Ελλεηνίδες κλπ γιατί εδώ υπήρξε και συνέργεια άνδρα (πατέρα). Θα μου πείτε βέβαια τρία φορέματα και extensions πλήρωσε για τον γάμο ό άνθρωπος, τι να κάνει;
Που βαδίζουμε κύριοι;
