ΧΩΡΙΟ
Είναι άλλος του χωριού ο αέρας
και αλλοι οι ρυθιμοί της κάθε μέρας.
Ξυπνάς κι ακούς τα κοτερά να κράζουν
και τα κατσίκια να βελάζουν !
Σε πιάνει το βουκολικό σου
και κατουράς στο οικόπεδό σου !
Τινάζεις χαλαρά τη μπούτσα
χτενίζεις το μαλλί με βούρτσα !
Κάθεσαι κάτω απ τη μουριά
και λες : Γυναίκα καφεδιά !
Ρουφάς καφέ με ηχητικό εφέ
στ΄αρχίδια μου σας γράφω ρε !
Γυναίκα φέρε τα παπούτσα
κάτσε και λίγο απάν στη μπούτσα !
Κατηφορίζεις καφενείο μεριά
λες καλημέρα στα παιδιά !
Είναι νωρίς, εννιά η ώρα
και πας για το χωράφι τώρα !
Σκάβεις, φυτεύεις και ποτίζεις
τον εαυτό σου εσύ ορίζεις !
κουράστηκες αργά το γιόμα ;
χωριάτικη, ψωμί και πιώμα !
Κοιμάσαι ήσυχος, φχαριστημένος
ξυπνάς και είσαι καβλωμένος !
Βραδάκι βόλτα στη πλατεία,
να πούμε καμιά μαλακία,
ή για να δούμε τον αγώνα
Ρεάλ, Γιουνάϊτεντ, Μπαρτσελόνα !
Κι όταν θα βρίσκουμε μουνάκια
στα κοντινά τα μπουρδελάκια
βλέπω ανάμνηση να μένει η πόλη
και στα χωριά να ζούμε όλοι !