Σύντροφοι, ηρεμήστε. Ούτε δικαστές είμαστε για να αποδίδουμε δικαιοσύνη, ούτε μπάτσοι. Και αν υπάρχουν (που υπάρχουν - το ξέρουμε όλοι), μαγαζιά που λειτουργούν κρυφά , εν μέσω πανδημίας, δεν νομίζω πως είναι περισσότερο ένοχοι αυτοί που τα έχουν από τους πελάτες που πηγαίνουν. Στο φινάλε, αν δεν υπήρχε η ζήτηση, δεν θα υπήρχε η προσφορά για να την καλύψει. Απλές αρχές οικονομικής επιστήμης. Κανένας δεν πίεσε κάποιον να πάει σε μασατζίδικο, εν μέσω απαγορευτικού και καραντίνας. Όσοι πήγαν, πήγαν με την θέλησή τους. Και για να λέμε και αλήθειες, όλοι μας , λίγο πολύ, συμβάλλαμε σ' αυτήν την κατάσταση, είτε μη φορώντας μάσκα, είτε φορώντας την με λάθος τρόπο, είτε πηγαίνοντας στην εκκλησία, είτε αδιαφορώντας για την τήρηση των αποστάσεων, είτε συνοστιζόμενοι σε κάποιο κλμπάκι της Χαλκιδικής, είτε , είτε, είτε... Συνεπώς, το να ρίχνουμε τον λίθο του αναθέματος στα μαγαζιά, είναι, τουλάχιστον, υποκριτικό. Και όπως λέει και το Ευαγγέλιο :
Ιησούς δε επορεύθη εις το όρος των ελαιών. Όρθρου δε πάλιν παρεγένετο εις το ιερόν. Και πας ο λαός ήρχετο προς αυτόν, και καθίσας εδίδασκεν αυτούς. Άγουσι δε οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι γυναίκα επί μοιχεία κατειλημμένην και στήσαντες αυτήν εν μέσω λέγουσι αυτώ. Διδάσκαλε, αυτή η γυνή κατείληπται επ αυτοφώρω μοιχευομένη. Και εν τω νόμω ημών Μωυσής ενετείλατω τας τοιαύτας λιθάζειν. Συ ουν τι λέγεις; Τούτο δε είπον εκπειράζοντες αυτόν, ίνα σχώσι κατηγορίαν κατ' αυτού. Ο δε Ιησούς κάτω κύψας τω δακτύλω έγραφεν εις την γην. Ως δε επέμενον ερωτώντες αυτόν, ανέκυψε και είπεν αυτοίς: ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω επ αυτήν." (Ιωάννης, η' 1-6)
