Επίσκεψη στη Μάγκυ, Καμάρα, μετά από τουλάχιστον 4 χρόνια. Το κίνητρο ήταν κυρίως οι αναφορές για την μιγάδα, Χριστίνα, γνωστή από άλλα μαγαζιά που εργαζόταν παλαιότερα προσφέροντας πολλά ωραία πράγματα (όπως λέει και ο σεβασμιότατος). Πράγματι πρόκειται για την συγκεκριμένη. Για όσους δεν την ξέρουν, είναι χοντρούλα, με μεγάλο στήθος, στα 25+, Ελληνίδα, με καταγωγή από Καραϊβική.
Στα του μαγαζιού τώρα, σαν να μην πέρασε μια μέρα… Πρόσβαση περίπου ελευθέρας (δεν χρειάζεται καν τηλέφωνο), χώρος με χαρακτηριστικά σπιτιού περισσότερο (αν και κάπως πιο προσεγμένος απ’ ότι τον θυμόμουν). Κοπέλες 3 ή 4 από όσο φευγαλέα πρόλαβα να δω.
Προγράμματα βασικά δύο (θεωρητικής διάρκειας 35-40 λεπτών):
Το πρώτο στα 50 Ευρώ προσφέρει μασάζ και
.
Το δεύτερο στα 70 Ευρώ προσφέρει ό,τι και το προηγούμενο συν το ότι…. η κοπέλα γδύνεται!!
Βέβαια, σε… εξαιρετικές περιπτώσεις προχωρούν και σε στοματικό με προφυλακτικό (γνωστός πελάτης, ο οποίος επιμένει σε αυτήν την παροχή), και σε εξαιρετικές των εξαιρετικών περιπτώσεις μπορεί να παρασχεθεί η υπηρεσία αυτή και άνευ προφυλακτικού.
Full πρόγραμμα δεν υπάρχει.
Μια και η κουβέντα είναι και σχετικά με τιμές/παροχές ας μου επιτραπεί λίγη παραπάνω φλυαρία και σχολιασμός σε επίπεδο μάλλον ψυχολογίας.
Πρώτον μου έκανε εντύπωση η επιμονή του μαγαζιού σε στυλ εποχής 2004-2006. Τότε που τα 20ρικα (νομίζαμε ότι) φυτρώνανε στα δέντρα, και δεν υπήρχε ανταγωνισμός από τόσα μαγαζιά (ούτε και φυσικά ενημέρωση). Τότε που όσα μαγαζιά πρωτοανοίξανε, λειτουργούσαν στο στυλ αυτό. Δηλαδή μασάζ (ενίοτε αξιόλογο), χαϊδολόγημα, καλλιέργεια προσδοκίας για κάτι περισσότερο την επόμενη φορά και… καλημέρα σας. Νόμιζα ότι αυτό το στυλ μάλλον μπήκε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας…
…Δεύτερον, και προς μεγάλη μου όμως έκπληξη φαίνεται ότι ζει (αν και μάλλον δεν βασιλεύει πια). Προφανώς υπάρχουν αρκετοί πελάτες οι οποίοι ευχαρίστως δίνουν το κατιτίς τους για να απολαύσουν το έξτρα γδύσιμο. Εδώ κατά τη γνώμη μου μπαίνει η ψυχολογία. Πιστεύω ότι η πλειονότητα των πελατών στα μασατζίδικα θέλει κάτι διαφορετικό από μια ‘διεκπεραιωτική συνεύρεση’. Εξ’ άλλου για κάτι τέτοιο υπάρχουν μπουρδέλα και στούντιο με σαφώς ξεκάθαρες και φτηνότερες καταστάσεις. Υπάρχει μια ακροβασία (που διαφέρει από πελάτη σε πελάτη) ανάμεσα σε πολλούς παράγοντες. Ένας απ’ αυτούς μπορεί να είναι και η αίσθηση του ‘απαγορευμένου’, του ‘ξεχωριστού’, του ‘φαγητού που πρέπει να δουλέψεις για να το φας’. Το αποτέλεσμα βέβαια σ’ αυτές τις τελευταίες περιπτώσεις συνήθως είναι απογοητευτικό….