Θέλω να καταστήσω σαφές αρχικά ότι ασχολούμαι επιμελώς με καλλιέργεια του πνεύματος, αν και τον τελευταίο καιρό υπηρετώ κυρίως τις θετικές επιστήμες. Απολαμβάνω την ποίηση και την λογοτεχνία, είχα κατά καιρούς φιλοσοφικές, πολιτικές και θρησκευτικές αναζητήσεις (η ενασχόληση μου με την θρησκειολογία αγγίζει την 10ετία), αποζητώ την ποίοτητα, το επίπεδο, την ψυχαγωγία που εξυπνώνει το πνεύμα και προσφέρει τροφή για σκέψη, έναυσμα για συζητήσεις. Στον αντίποδα όλων αυτών υπάρχει ο τεχνοκρατισμός που εκτοπίζει την πνευματικότητα. οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής, η ανάγκη να πράττεις και όχι να σκέπτεσαι, ο υλισμός της εποχής μας, η ακόρεστη συσσώρευση της ύλης (μέσο αποδοχής από το κοινωνικό σύνολο και αυτοεπιβεβαίωσης), η κενόδοξη αυτοπροβολή, η ανάγκη για αυτοανάδειξη μέσω του facebook (or should I say μέσων κοινωνικής δικτύωσης), η δημιουργία μιας πλασματικής ζωής, τα ελαστικά ήθη, οι ανέμελες, απερίσκεπτες επιλογές χωρίς ιδιαίτερο κόστος και επιπτώσεις (yolο). Αυτό που εκτιμώ κυρίως στην σημερινή κοινωνία, που θεωρώ ότι αποτέλεσε άμεση συνέπεια την οικονομικής κρίσης είναι η ασυδοσία. Είμαστε ελεύθεροι πλέον (δεν είμασταν τόσο ελεύθεροι προ κρίσης) να διάγουμε΄τον βίο που μας εκφράζει και είναι λιγότερο πιθανό να σχολιαστούν αρνητικά οι αντισυμβατικές επιλογές που ίσως κάνουμε (όταν τίθεται πλέον θέμα επιβίωσης σιγά μην ασχοληθεί κανείς με τις επιλογές σου). Προ κρίσης, η συντηρητική κοινωνία μας αδυνατούσε να αποδεχθεί το διαφορετικό και επιδιώκε να μας τοποθετήσει σε καλούπια, να μας μορφοποιήσει/διαπλάσει σύμφνωα με τα αποδεκτά τις εποχής πρότυπα. Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια. Το Δόγμα του Ελληνισμού. Με την κατάργηση των συνόρων και την παγκοσμιοποίηση, την εισβολή των μεταναστών, την αλλοίωση της εθνικής μας ταυτότητας (λες και είχαμε ποτέ πλήρη συναίσθηση για την πολιτισμική μας κληρονομιά) έπεσαν τα τείχη που μας απομόνωναν στον μικρόκοσμο μας. Αυτό και αν είναι ελευθερία -το να μπορώ να ταξιδέψω και να εργαστώ σε οποιαδήποτε χώρα επιλέξω. Και όσο για τα πρότυπα που προωθούν (η υπερκατανάλωση, η σεξουαλική απελευθέρωση) εξυπηρετούν το μοντέλο/οργάνωση της σύγχρονης κοινωνίας και αποτελούν σημάδι εξέλιξης (όχι προόδου, δεν είναι απαραίτητα θετική η εξέλιξη). Αλλά κάθε εποχή θα έχει τα πλήθη που ακολουθούν άκριτα τις αγελαίες τάσεις. To sum up, προτιμώ να μην μεμψιμοιρώ και να εκμεταλλεύομαι (ως ευπροσάρμοστο και ευέλικτο ον που είμαι) ό,τι έχει να προσφέρει η κάθε εποχή. Και μιας και μιλάω 3 γλώσσες γιατί να μην τις μεταχειρίζομαι όπως θέλω? (Αυτό προς το άτομο που εξαπέλησε φραστική επίθεση και αισθάνθηκε θιγμένο με την ενσωμάτωση αγγλικών λέξεων).