Συνάδελφοι αντιμετωπίζω ένα σοβαρό θέμα και χρειάζομαι την βοήθεια σας. Δεν μου κάθεται να δω την Βίκυ. Με τίποτα όμως. Έχουμε σοβαρό πρόβλημα.
Και αυτή την φορά την αναζήτησα 2 φορές και τζίφος. Κλεισμένη. Δεν ξέρω που θα πάει αυτή η κατάσταση. Έχω αρχίσει και ανησυχώ δεν σας κρύβω .Δεν με θέλει μάλλον.
Μήπως την τρομάζει το όνομα μου; Mήπως την τρομάζουν οι '' κρυφές'' μου χάρες; Δεν ξέρω. Φοβάμαι ότι θα βγω στην σύνταξη οπου να ναι και δεν θα την έχω δει. Και να πω ότι έχω πονηρές διαθέσεις ο καημένος. Οχι βέβαια. Ένα φιλάκι στο μάγουλο θέλω μόνο να της δώσω και θα φύγω. Αντε στο τσακίρ κέφι να της πιάσω και λίγο το χεράκι , έτσι φιλικά. Αυτό μόνο. Αγνά πράγματα.
Βάλτε πλάτη βρε παιδιά. Το επόμενο που μου μένει να κάνω αν δεν την δω και την άλλη εβδομάδα, είναι να βγω στα κανάλια και να κλαίω όπως έκανε η Ρούλα Βροχοπούλου για τον Φρανκ που την παράτησε για μια νεότερη. Μην με αναγκάσετε να βγω στον φακό, γιατί τότε θα συγκινηθεί ολο το πανελλήνιο με το δράμα μου και θα λάβω δεκάδες προτάσεις γάμου και θα με χάσετε..
Ως κίνηση καλής ένδειξης ,της αφιερώνω το παρακάτω πετυχημένο άσμα του SAKIS και περιμένω μήπως δω και εγώ το φως μου τις επόμενες ημέρες. Μπας και γίνει επιτέλους το μοιραίο. Αλλιώς βλέπω να μου το τρώνε οι αράχνες σε λίγο να πούμε..