Μπερδευομαι....δλδ η μαμα του τον σκοτωσε, και μετα θα τον γεννουσε ξεροντας οτι θα τον σκοτωσει? η εστω, θα τον γεννουσε και δεν θα το σκοτωνε?....θα αλλαζε τοσο η ζωη της που σιγα μην εκανε παιδι...ασε που απο τα δις σπερματοζωαριων του μπαμπα του, δεν θα τυχαινε παλι το ιδιο αρα δεν θα εβγαινε ο Φαραντει..αρα ενα γεγονος στον χρονο, θα αλλαζε ΕΝΤΕΛΩΣ τον μετεπειτα ρου...Και ασε τον Φαραντει να ωρυεται οτι δεν αλλαζει!!!
Ειλικρινα μπερδευομαι...και δεν οδηγει πουθενα η κουβεντα αυτη....για μενα απλα ο χρονος ειναι ενας, και δεν εχει το ΠΑΡΑΔΟΞΟ αυτο!
Αλλα ας το αφησουμε να εξελιχθει....μπορει και να συζηταμε ματαια για θεματα ασχετα με το φιναλε που μας επιφυλλασουν
Κι όμως ο Φάραντεϊ έχει δίκιο.
Ο χωροχρόνος υπάρχει. Όπως υπάρχουν τα διάφορα σημεία στο χώρο, έτσι υπάρχουν και τα διάφορα σημεία στο χρόνο. Άρα όπως στο μήκος επάνω είναι η Θεσσαλονίκη, κάτω η Λάρισα και πιο κάτω η Αθήνα, και υπάρχουν και τα 3 αυτά σημεία στη διάσταση του μήκους, έτσι υπάρχουν μαζί και τα σημεία στο χρόνο. Εσύ είσαι και γεννημένος, και παιδί, και ενήλικας και νεκρός. Εξαρτάται σε ποιο σημείο της διάστασης του χρόνου ο Αλλάχ θα κοιτάξει.
Άρα, αν κάτι είναι καταγεγραμμένο στο σημείο π.χ. «26» της διάστασης του χρόνου, κάτι που γίνετε στο σημείο «10» της διάστασης του χρόνου δεν μπορεί να αναιρέσει αυτό που υπάρχει στο «26» γιατί απλούστατα υπάρχουν μαζί.
Ακριβώς όπως το ηλεκτρόνιο βρίσκετε στην τροχιά του και «ταυτόχρονα» σε όλη τη τροχιά χωρίς να μπορείς να προσδιορίσεις ποτέ ακριβώς τη θέση του.
Ο χωροχρόνος κβαντώνεται. Ακόμα και ο Αϊνστάιν στο τέλος της καριέρας του παραδέχτηκε ότι τελικά ο Αλλάχ μπορεί να παίζει και ζάρια!
