Κυψέλη 1990-1999

[NEW(3)]

Για να δούμε ρε παίχτες πόσοι από εδώ μέσα γυρνάγαμε στις γειτονιές της Κυψέλης τη δεκαετία του 90.
Ξεκινάμε λοιπόν με όνομα μαγαζιού (οποιουδήποτε είδους....με πληροφορία αν υπάρχει σήμερα ή όχι...με ίδιο ή διαφορετικό όνομα) και συνεχίζουμε με μια περιγραφή-σχόλιο από τη διασκέδαση που προσέφερε σε μας και στους θαμώνες.
Εγώ μιας και το ξεκινάω θα πάω καμιά 15+ χρόνια πίσω (από το 1990)....Φωκιώνος και Quinta.....άλλες εποχές με όμορφες και ταυτόχρονα μοναδικές αλλά και γνήσιες στιγμές.....

 

[lycienr]

Select καφετέρια - γνωστή σε όλη την Αθήνα.
Υπάρχει μέχρι και σήμερα με άλλο στυλ κάπως. Εκείνη την εποχή πίναμε φραπέ και τα γκαρσόνια αν δεν άφηνες πουρμπουάρ τσαντίζονταν και γενικά ήταν κάπως τσαντίλες. Καθόμασταν και κάναμε χάζι και μερικοί (πιο τολμηροί) μόλις πέρναγε καμιά ωραία κοπέλα πέταγαν κέρματα, φράγκα ή δίφραγκα και γινόταν χαμούλης και γέλια.
Τότε ήταν πολύ της μόδας το συγκεκριμένο στέκι και δύσκολα έβρισκες τραπέζι να καθίσεις. Σέρβιρε και κάτι καταπληκτικές πάστες ΣΕΡΑΝΟ που ήταν ξακουστές κι έρχονταν από όλη την Αθήνα για να τις απολαύσουν.
Και φυσικά έναν από τους καλύτερους φραπέ στην Ελλάδα, εύκολα στον τελικό μαζί με αυτόν του θρυλικού Λέντζου.

και ένα ωραίο άρθρο σχετικά :

ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ FRACHISE ΚΑΙ ΝΤΕΛΙΒΕΡΑΔΕΣ... | apodytiriakias.gr

Ένα από τα καλά να ζει κανείς στην Κυψέλη είναι ότι βρίσκεται σε απόσταση βολής από τον καλύτερο φραπέ στον...

apodytiriakias.gr

 

[rantanplangr30]

Στην Κυψέλη πήγαινα συχνά λόγω του ξαδερφού μου.Πηγαίναμε στη Select και στη Lucky Strike στη Φωκίωνος αλλά και σε ένα Μπιλιαρδάδικο στην Καλογερά ένα κάθετο στενό στην πλατεία στο ταχυδρομείο δίπλα.Επίσης ήταν το Roxy επίσης μπιλιαρδάδικο.Και στην πλατεία πήγαινα για μεταχειρισμένους δίσκους σε ένα υπόγειο που είχε

 

[968]

Στην Κυψέλη πήγαινα συχνά λόγω του ξαδερφού μου.Πηγαίναμε στη Select και στη Lucky Strike στη Φωκίωνος αλλά και σε ένα Μπιλιαρδάδικο στην Καλογερά ένα κάθετο στενό στην πλατεία στο ταχυδρομείο δίπλα.Επίσης ήταν το Roxy επίσης μπιλιαρδάδικο.Και στην πλατεία πήγαινα για μεταχειρισμένους δίσκους σε ένα υπόγειο που είχε

''Λουκέτο'' στο ιστορικό cine Roxy της πλατείας Κυψέλης - iSelida.gr

Πάει και το ιστορικό ROXY της πλατείας Κυψέλης... Γίνεται Super Market ΚΡΗΤΙΚΟΣ. Η QUINTA του αείμνηστου Μπάμπη Μουτσάτσου στην Φωκείωνος Νέγρη εχει γίνει κομμωτήριο, του θρυλικού ''Παεζάνο'' το ίδιο. Πάει η Κυψέλη όπως την ξέραμε κάποτε... fb vassilis konstadnidis

iselida.gr

 

[sabbag]

αγκαθι , αλεξιπτωτο

 

[tellystalone6969]

Lucky Strike, δεύτερο μισό δεκαετίας 1990 . Άπειρες φορές. Από πρωί ... μέχρι τις 04.00

 

[Nubic]

Lucky Strike σαν φοιτητής, είχε μια γκαρσόνα που ήταν ίδια η Ίνα Λαζοπούλου, σουβλατζίδικο ο Μίμης με τα 48 κουδουνάκια, τώρα λίγο παρακάτω στο Ωρεβουάρ.

 

[Πέτρος Γεωργίου]

Lucky Strike και Jojo το τριωροφο. Και μετα στα Goodys για φαι

 

[NEW(3)]

Έμενα ξόφαλτσα από την Κυψέλη όλα μου τα φοιτητικά χρόνια μέχρι και σήμερα αλλα δεν ασχολήθηκα ποτέ με την περιοχή αυτήν. Δεν είχε κάτι αξιόλογο. Μόνο η Φωκίωνος αξίζε που κι αυτή μετά το 2019 άρχισε να παίρνει τα πάνω της. Έχει αξιόλογη αρχιτεκτονική σε ορισμένα σημεία. Αλλά δεν με τράβηξε ποτέ και δεν την είχα ούτε έχω καν στο μυαλό μου ως επιλογή για έξοδο. Πραγματικά έχω ξεχάσει την υπαρξή της. Απορώ πως μένει τόσος άπειρος κόσμος στιβαγμένος σε αυτό το μέρος

ρε συναγωνιστή για ωραία μέρη από το παρελθόν είπαμε να κουβεντιάσουμε όχι για....αρχιτεκτονική...ήμαρτον που θα έλεγε και ο ξεδοντιάρης.
Αλλά μια που το ανέφερες ότι ήταν εκτός των επιλογών σου ως μέρος για πες μας τη δική σου πρόταση να δούμε αν πηγαίναμε προς τα εκεί και επιπλέον να κόψουμε και τα γούστα σου.
Υ.Γ: απορώ πάντως με την επισήμανσή σου ότι η Φωκίωνος άρχισε να αξίζει μετά το 2019....

 

[Διαγραμμένο μέλος 225070]

Κυψέλη τι λέει τώρα; αξίζει για καφέ;
Κυκλοφορούν κάτι καυλακια καλά μου έχουν πει
Μαυρακια και ελληνιδες

 

[Termin]

Έμενα ξόφαλτσα από την Κυψέλη όλα μου τα φοιτητικά χρόνια μέχρι και σήμερα αλλα δεν ασχολήθηκα ποτέ με την περιοχή αυτήν. Δεν είχε κάτι αξιόλογο. Μόνο η Φωκίωνος αξίζε που κι αυτή μετά το 2019 άρχισε να παίρνει τα πάνω της. Έχει αξιόλογη αρχιτεκτονική σε ορισμένα σημεία. Αλλά δεν με τράβηξε ποτέ και δεν την είχα ούτε έχω καν στο μυαλό μου ως επιλογή για έξοδο. Πραγματικά έχω ξεχάσει την υπαρξή της. Απορώ πως μένει τόσος άπειρος κόσμος στιβαγμένος σε αυτό το μέρος

Εντυπωσιακή αρχιτεκτονικη από Βαγδάτη Πακιστάν Βουλγαρία και Αλβανία. Σε ταράτσες έχω δει εκπληκτικά πράγματα, κοτέτσια μπαρόκ με κότες για αυγά αλλά και για ψητές με πατάτες την Κυριακή , κρεμαστούς κήπους με χασισακι αλλά και ντοματες.....

 

[envyme79]

Έμενα αρκετά χρόνια στη Δροσοπούλου, στέκι το select και το Lucky Strike και πελάτης στο στούντιο της Λέλας Καραγιάννη

 

[Kavlokalikantzaros]

Μύστες, με συγκινήσατε. Κυψέλη ανδρώθηκα και νόμισα για λίγο, στο χυσικλίδικο λυκαυγές της πρώτης νιότης, πως θα κέρδιζα. Πως τα Ελευσίνια του Μουνιού είχαν κώδικα και τα 'χα ξεκλειδώσει. Πως θα γινόμουν βασιλιάς.

Αυγό του Κόκορα- μπήκα παραπατώντας αγκαλιά με παράνομο αμόρε, χαράματα μιας άλλης ζωής. Ουίσκι πετρέλαιο και ακτινογραφία από τον νορμάλ κόσμο του. Χαμπάρι δεν πήραμε. Φύγαμε όπως ήρθαμε, καβάλα στο ροζ συννεφάκι μας.

Λάκι Στράικ και κλέβω, λίγο μετά, Άπλμπις. Εκεί γιορτάζαμε. Τα πρώτα λεφτά, τις γυαλιστερές κατακτήσεις, τα πανέμορφά μας τίποτα. Είχα αγκαλιά ένα μελανούρι με σγουρό μαλλί, νυχτερινή φατσούλα και κορμί φαρμάκι. Της έκανα τη χαρτοπετσέτα βέρα και της είπα να μείνει. Κανά μήνα μετά, έφυγα εγώ. Νόμιζα ακόμη πως θ'άγγιζα τα τέλεια βυζιά της Αφροδίτης και θα καθόμουν πλάι της στο θρόνο.

Ωρεβουάρ- τα λόγια περιττεύουν. Ναός, κιβωτός, καταφύγιο έξω από το χρόνο. Ονειρεύομαι ακόμη το κόκκινο πατάρι του και ξυπνάω γελώντας στην έρημο.

Μπορώ να γράφω όλη νύχτα αλλά θα σβήσω το Γκολουάζ το σκληρό και θα βάλω ν'ακούσω το Τζώρτζη τον Τίγρη. Το ζήσαμε μάγκες ως το τέλος κάθε παράτασης. Αιωνία η μνήμη.

 

[dimitris(2)]

κάποτε είχε και ένα στούντιο στη Δροσοπούλου πλέον έχει κλείσει

 

[Kavlokalikantzaros]

Είχε 2-3 στούντιο Δροσοπούλου, το τελευταίο έκλεισε '16 νομίζω. Το Μοναστήρι τους έθαψε όλους.

 

[NEW(3)]

Μύστες, με συγκινήσατε. Κυψέλη ανδρώθηκα και νόμισα για λίγο, στο χυσικλίδικο λυκαυγές της πρώτης νιότης, πως θα κέρδιζα. Πως τα Ελευσίνια του Μουνιού είχαν κώδικα και τα 'χα ξεκλειδώσει. Πως θα γινόμουν βασιλιάς.

Αυγό του Κόκορα- μπήκα παραπατώντας αγκαλιά με παράνομο αμόρε, χαράματα μιας άλλης ζωής. Ουίσκι πετρέλαιο και ακτινογραφία από τον νορμάλ κόσμο του. Χαμπάρι δεν πήραμε. Φύγαμε όπως ήρθαμε, καβάλα στο ροζ συννεφάκι μας.

Λάκι Στράικ και κλέβω, λίγο μετά, Άπλμπις. Εκεί γιορτάζαμε. Τα πρώτα λεφτά, τις γυαλιστερές κατακτήσεις, τα πανέμορφά μας τίποτα. Είχα αγκαλιά ένα μελανούρι με σγουρό μαλλί, νυχτερινή φατσούλα και κορμί φαρμάκι. Της έκανα τη χαρτοπετσέτα βέρα και της είπα να μείνει. Κανά μήνα μετά, έφυγα εγώ. Νόμιζα ακόμη πως θ'άγγιζα τα τέλεια βυζιά της Αφροδίτης και θα καθόμουν πλάι της στο θρόνο.

Ωρεβουάρ- τα λόγια περιττεύουν. Ναός, κιβωτός, καταφύγιο έξω από το χρόνο. Ονειρεύομαι ακόμη το κόκκινο πατάρι του και ξυπνάω γελώντας στην έρημο.

Μπορώ να γράφω όλη νύχτα αλλά θα σβήσω το Γκολουάζ το σκληρό και θα βάλω ν'ακούσω το Τζώρτζη τον Τίγρη. Το ζήσαμε μάγκες ως το τέλος κάθε παράτασης. Αιωνία η μνήμη.

Μέχρι τώρα έχεις κάνει τη πιο γνήσια και παράλληλα γλαφυρή περιγραφή.
Αυγό του κόκορα λοιπόν.....face κάπου κοντά στον Αγιό Γιώργη.....ποντίκι από την κάτω μεριά της πλατείας (προς ΑΣΟΟΕ) υπάρχει ακόμα αλλά έμαθα ότι ο μετρ ο Λάμπρος έχει αποδημήσει....και στην Κυψέλης τα μπλε παράθυρα....έχω κι άλλες αναμνήσεις ως φοιτητής από εκεί αλλά ας μιλήσει και κανένας...νεώτερος!!!

 

[captain 69]

Μύστες, με συγκινήσατε. Κυψέλη ανδρώθηκα και νόμισα για λίγο, στο χυσικλίδικο λυκαυγές της πρώτης νιότης, πως θα κέρδιζα. Πως τα Ελευσίνια του Μουνιού είχαν κώδικα και τα 'χα ξεκλειδώσει. Πως θα γινόμουν βασιλιάς.

Αυγό του Κόκορα- μπήκα παραπατώντας αγκαλιά με παράνομο αμόρε, χαράματα μιας άλλης ζωής. Ουίσκι πετρέλαιο και ακτινογραφία από τον νορμάλ κόσμο του. Χαμπάρι δεν πήραμε. Φύγαμε όπως ήρθαμε, καβάλα στο ροζ συννεφάκι μας.

Λάκι Στράικ και κλέβω, λίγο μετά, Άπλμπις. Εκεί γιορτάζαμε. Τα πρώτα λεφτά, τις γυαλιστερές κατακτήσεις, τα πανέμορφά μας τίποτα. Είχα αγκαλιά ένα μελανούρι με σγουρό μαλλί, νυχτερινή φατσούλα και κορμί φαρμάκι. Της έκανα τη χαρτοπετσέτα βέρα και της είπα να μείνει. Κανά μήνα μετά, έφυγα εγώ. Νόμιζα ακόμη πως θ'άγγιζα τα τέλεια βυζιά της Αφροδίτης και θα καθόμουν πλάι της στο θρόνο.

Ωρεβουάρ- τα λόγια περιττεύουν. Ναός, κιβωτός, καταφύγιο έξω από το χρόνο. Ονειρεύομαι ακόμη το κόκκινο πατάρι του και ξυπνάω γελώντας στην έρημο.

Μπορώ να γράφω όλη νύχτα αλλά θα σβήσω το Γκολουάζ το σκληρό και θα βάλω ν'ακούσω το Τζώρτζη τον Τίγρη. Το ζήσαμε μάγκες ως το τέλος κάθε παράτασης. Αιωνία η μνήμη.

Εκκίνηση στην Κεφαλληνίας για σκληρές underground καταστασεις. Παλιοτερα, στα μεσα των 80s το ελεγαν Eloy και αν δεν ήσουν το λιγότερο χασικλης, δεν εμπαινες. Και παλιότερα το Froggy κοντά στη Πλατεία. Στα 90s καπως πιο light το Πικέ επι της Κυψέλης.

 

[tellystalone6969]

Lucky Strike σαν φοιτητής, είχε μια γκαρσόνα που ήταν ίδια η Ίνα Λαζοπούλου,

τεμάχιο ... είχε κι άλλα .....μια καψούρα μαζί μου ερχόταν από αγία παρασκευή και με έβρισκε στο λάκυ ..... την έφτυσα άσχημα ......