...και αλλο ενα στην οδο ισαυρων λιγα στενα πιο πανω...
Kι αυτό με ανατολικές.
Είχε μια μικρή αίθουσα αναμονής με καθρεύτες, βιτρώ κλπ και πίσω τους οντάδες -εφοδιασμένους με μασαζοκρέβατο-, όπου γινόταν παιχνίδι.
...παντως ταμπελα "στουντιο" ειδα πρωτη φορα το '92 ,ηταν στη χαριλαου τρικουπη λιγο πριν την αλεξανδρας στο αριστερο μερος ,ηταν μια ετοιμορροπη μονοκατοικια οπου εμπενες απ το πλαι ανεβαινωντας μια σιδερενια σκαλα ,εγραφε θυμαμαι "στουντιο ρηλαξ"
Φοβερή (κυριολεκτικά) η τζιλφ, που, όταν είχα σκάσει μύτη, μου υποσχέθηκε πριν το πήδημα να πασαλείψει το πουλί μου με λάδι, "για να είναι πιο καυλωτικό".
Εγκατέλειψα έντρομος Ιταλία & Ισπανία και κατέβηκα τη σκάλα προς τα πάτρια εδάφη.
Επιπροσθέτως, μια άλλη κατηγορία που θα μπορούσε να ενταχθεί σ' αυτό το θέμα, είναι τα σπίτια, μετά και άνευ εισαγωγικών, στα οποία έμεναν κορίτσια της δουλειάς, τα οποία δέχονταν και κατ' ιδίαν πελάτες στο χώρο τους, εκτός μπουρδέλου.
Σε μια τέτοια περίπτωση, κολλητός είχε κανονίσει πριβέ βίζιτα στο σπίτι μιας πόρνης-νάνου (με το ζόρι 1.40), το οποίο επισκεφθήκαμε ντουέτο.
Το σπίτι ήταν σε μια κάθετο της 3ης Σεπτεμβρίου, κοντά στη Βάθη.
Μπαίνοντας μέσα, μόλις αντίκρυσα την πόρνη-freak απροστάτευτη από το έρεβος του μπουρδέλου, τράπηκα σε άτακτη φυγή.
Μπόρεσα να συγκρατήσω μόνο κάποια στοιχεία απ' το διάκοσμο, που αποτελούνταν από κάτι κρεμασμένα καρυοφίλλια στους τοίχους και άλλα τέτοια τερπνά. Ο δικός μου έμεινε -άξιος!-, αντιμετώπισε αντρίκεια τον εχθρό και έπεσε ηρωικά μαχόμενος.
Πάντως, σε άλλες ανάλογες περιπτώσεις, τα πράγματα ήταν καλύτερα.
Λιγο πιο διπλα Αριστοτελους 140 ισογειο διαμερισμα παλι με 2 γκιλφ ελληνιδες της συμφορας που τα κανανε ολα...
www.imagebam.com/image/0b408e263049797]
[/URL]
Αυτό δεν ήταν με τα πτυχία της κομμωτικής κορνιζαρισμένα στον τοίχο;
Αχαρνων 243...οροφος
Ενα ακομα στουντιο με πολλες κοπελες της δεκαετιας 1990 στον Αγιο Νικολαο....
Η ταμπελα 'Αχαρνων 243" χασκει ακομα, οπως και το πωλητηριο...
www.imagebam.com/image/ca1e26263049153]
[/URL]
Ναι, αλλά στα τελειώματα το είχε πάρει η (trans; ) Κλαίρη, που ειδικευόταν στα αυταρχικά κι έριχνε αβέρτα ξύλο στους μερακλήδες θαμώνες, οπότε δεν ήταν να περάσεις ούτε απ' έξω.
Στην αρχή, τα πράγματα ήταν ακρετά πιο στρωτά- ενδεικτικά αναφέρω ότι λίγο παρακάτω, σε ζαχαροπλαστείο επί της Αχαρνών, διακινούνταν το famous "γαλακτομπούρεκο της Αθήνας", οπότε φεύγοντας απ' το studio χτύπαγες ένα ταψάκι για στανιάρισμα