Είχα διαβάσει σε ενα αθλητικό περιοδικό, μια ανάλυση για την τακτική των Ελλήνων και κυρίως των Αθηναίων στους Περσικούς Πολέμους. Ειχαν μετρήσει το χρόνο που χρειαζόταν οι Πέρσες τοξοτες για να ρίξουν δύο συνεχόμενες βολές. Ήταν τέτοιος ο αριθμός τους, που μια πετυχημένη βολή τους θα μπορούσε να τελείωσει τους Έλληνες με τη δεύτερη ή τρίτη φορά. Μόλις έφευγαν τα βέλη, οι οπλίτες ετρεχαν για συγκεκριμένο χρόνο, μεταξύ των αποστάσεων που υπολόγιζαν ότι θα καρφωθούν στο έδαφος. Δεδομένου ότι ο εξοπλισμός τους υπολογίστηκε ότι ήταν μεταξύ 20 και 40 κιλών και ετρεχαν σαν παλαβοί μια μεγάλη αποσταση, η αεροβική τους ικανότητα ηταν απιστευτη. Εξωπραγματική τη θεωρούσε ο αρθρογράφος. Φαντάζεται κανείς σε τι βαθμό ηταν γυμνασμενοι. Και μετά συνέχιζε την ανάλυση και τις συγκρίσεις με σύγχρονα αθλήματα, με μεγάλες απαιτήσεις αεροβικής ικανότητας. Ουτε να σταθούν στη σκιά των προγονων.
Μην πατε πολυ μακρια στους αρχαιους
Αν δειτε τον τροπο ζωης των παππουδων, πχ κτηνοτροφοι, υλοτομοι, αγωγιατες, αγροτες, χτιστες, πριν 60-80 χρονια και συγκρινετε με τον τροπο ζωης του συγχρονου 20ρη, η διαφορα ειναι αβυσσαλεα
Ανθρωποι που δουλευανε σκληρες δουλειες απο 12 χρονων, απ τις 6 το πρωι μεχρι 10 το βραδυ, σημερα βλεπεις ανεργους 40ρηδες αραχτους στις καφετεριες ανεργοι για πανω απο 10ετια να φιλοσοφουν
Το ιδιο εγινε παντου στη Δυση. Βλεπε πχ παλιο Τεξας και συγχρονο
Η απομακρυνση του αντρα απο τις βαριες σωματικες εργασιες, επεφερε νομοτελειακα τη μαλθακοτητα