Με ενδιαφέρουσες απόψεις, η κυρία Διδασκάλου...
Αντιγράφω:
Η ηθοποιός Κατερίνα Διδασκάλου στη συνέντευξή της στο «Λοιπόν», μίλησε για τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στην επαγγελματική και την προσωπική της ζωή, για τα τρία της παιδιά, ενώ δήλωσε ότι δεν πιστεύει καθόλου στο θεσμό του γάμου.
«Τα παιδιά μου ξέρουν τι μάνα είμαι! Θεωρώ ότι είμαι ουσιαστική, τα θήλασα πάρα πολύ καιρό, τους κληροδότησα υγεία, αφού δεν πίνω και δεν καπνίζω» δήλωσε για τις δύο της κόρες και το μοναχογιό της, Διόνυσο, ενώ παραδέχτηκε ότι δεν είναι και ο πιο εύκολος άνθρωπος του κόσμου. Η Κατερίνα Διδασκάλου ήθελε τα παιδιά της να την έχουν στο μυαλό τους μόνο ως μητέρα. Για το λόγο αυτό, μέχρι την ηλικία των δεκαπέντε ετών τους απαγόρευσε να την παρακολουθούν στις τηλεοπτικές της δουλειές. «Τους εξηγούσα ότι δεν είναι αστείο! Οι κόρες μου με είδαν στην τηλεόραση μετά τα 15 τους. Δεν της άφησα, γιατί είμαι μάνα τους και όχι ηθοποιός. (…) Δεν είναι εύκολο να βλέπεις τη μητέρα σου να παίζει σε ερωτική σκηνή. Έχω μπει πολλές φορές στη θέση τους και είναι πολύ δύσκολο. Για το αγόρι μου, δεν θέλω να το σκέφτομαι καθόλου. Ούτε για αστείο!» ανέφερε σχετικά με τον τρόπο που προστάτευε την οικογένειά της όλα αυτά τα χρόνια.
Η Κατερίνα Διδασκάλου δεν αντιλαμβάνεται την ανατροφή των παιδιών της ως θυσία αλλά ως προσωπική της επιλογή. «Δεν θυσιάζομαι. Επιλέγω να το κάνω. Επέλεξα να κάνω παιδιά».
Ποια είναι η γνώμη της για το θεσμό του γάμου; «Δεν πιστεύω καθόλου στο γάμο. Βλέπω πόσα ζευγάρια γύρω μου ζουν συμβατικά και αυτό είναι τραγικό». Ωστόσο, η γνωστή ηθοποιός δηλώνει καλά στην προσωπική της ζωή, ενώ δεν διστάζει να παραδεχτεί ότι έχει σχέση με έναν άντρα νεότερο από εκείνη. «Ναι, έχω σχέση με ένα νεότερο. Είμαι μια χαρά στη σχέση μου και στα προσωπικά μου!»
Πηγή: Λοιπόν @
Σχόλιο μου: Σχετικά με τον γάμο το καταλαβαίνω, "ο καμένος φοβάται και το γιαούτρι". Δεν νομίζω ότι για την δουλειά της ισχύει το "Για το αγόρι μου, δεν θέλω να το σκέφτομαι καθόλου. Ούτε για αστείο!» ". Δεν πρέπει να ντρεπόμαστε για αυτό που κάνουμε. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τα παιδιά μας. Την κατάλληλη ηλικία για να το καταλάβουν την θεωρώ απαρίτητη, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 12 με 14 έτη. Μετά το παιδί, συνηδητά, το αφήνεις να μείνει "παιδί".
Αντιγράφω:
Η ηθοποιός Κατερίνα Διδασκάλου στη συνέντευξή της στο «Λοιπόν», μίλησε για τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στην επαγγελματική και την προσωπική της ζωή, για τα τρία της παιδιά, ενώ δήλωσε ότι δεν πιστεύει καθόλου στο θεσμό του γάμου.
«Τα παιδιά μου ξέρουν τι μάνα είμαι! Θεωρώ ότι είμαι ουσιαστική, τα θήλασα πάρα πολύ καιρό, τους κληροδότησα υγεία, αφού δεν πίνω και δεν καπνίζω» δήλωσε για τις δύο της κόρες και το μοναχογιό της, Διόνυσο, ενώ παραδέχτηκε ότι δεν είναι και ο πιο εύκολος άνθρωπος του κόσμου. Η Κατερίνα Διδασκάλου ήθελε τα παιδιά της να την έχουν στο μυαλό τους μόνο ως μητέρα. Για το λόγο αυτό, μέχρι την ηλικία των δεκαπέντε ετών τους απαγόρευσε να την παρακολουθούν στις τηλεοπτικές της δουλειές. «Τους εξηγούσα ότι δεν είναι αστείο! Οι κόρες μου με είδαν στην τηλεόραση μετά τα 15 τους. Δεν της άφησα, γιατί είμαι μάνα τους και όχι ηθοποιός. (…) Δεν είναι εύκολο να βλέπεις τη μητέρα σου να παίζει σε ερωτική σκηνή. Έχω μπει πολλές φορές στη θέση τους και είναι πολύ δύσκολο. Για το αγόρι μου, δεν θέλω να το σκέφτομαι καθόλου. Ούτε για αστείο!» ανέφερε σχετικά με τον τρόπο που προστάτευε την οικογένειά της όλα αυτά τα χρόνια.
Η Κατερίνα Διδασκάλου δεν αντιλαμβάνεται την ανατροφή των παιδιών της ως θυσία αλλά ως προσωπική της επιλογή. «Δεν θυσιάζομαι. Επιλέγω να το κάνω. Επέλεξα να κάνω παιδιά».
Ποια είναι η γνώμη της για το θεσμό του γάμου; «Δεν πιστεύω καθόλου στο γάμο. Βλέπω πόσα ζευγάρια γύρω μου ζουν συμβατικά και αυτό είναι τραγικό». Ωστόσο, η γνωστή ηθοποιός δηλώνει καλά στην προσωπική της ζωή, ενώ δεν διστάζει να παραδεχτεί ότι έχει σχέση με έναν άντρα νεότερο από εκείνη. «Ναι, έχω σχέση με ένα νεότερο. Είμαι μια χαρά στη σχέση μου και στα προσωπικά μου!»
Πηγή: Λοιπόν @
Σχόλιο μου: Σχετικά με τον γάμο το καταλαβαίνω, "ο καμένος φοβάται και το γιαούτρι". Δεν νομίζω ότι για την δουλειά της ισχύει το "Για το αγόρι μου, δεν θέλω να το σκέφτομαι καθόλου. Ούτε για αστείο!» ". Δεν πρέπει να ντρεπόμαστε για αυτό που κάνουμε. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τα παιδιά μας. Την κατάλληλη ηλικία για να το καταλάβουν την θεωρώ απαρίτητη, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 12 με 14 έτη. Μετά το παιδί, συνηδητά, το αφήνεις να μείνει "παιδί".