Αν μιλάς για τις εκλογές του 1961, που έμειναν στην ιστορία ως "οι εκλογές που ψήφισαν και τα δέντρα", θα σου θυμίσω δύο παραμέτρους:
α. Οτι ήταν οι πρώτες εκλογές μετά το 1958 όπου η ΕΔΑ είχε αναδειχθεί σε αξιωματική αντιπολίτευση με 79 βουλευτές, γεγονός που από μόνο του εξηγεί το μένος του δεξιού κράτους και του παρακράτους της εποχής ώστε ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΕΙ κάτι τέτοιο, με κάθε τρόπο. Μιλάμε για 2 χρόνια ΠΡΙΝ τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, όσοι έχουν διαβάσει έστω και ελάχιστα για την εποχή, ξέρουν τι εννοώ.
β. Οτι ήταν οι εκλογές που δεν μιλάμε μόνο για κάποιες περιπτώσεις διπλοψηφίας, όπως λες. Αλλά αυτές που συνοδεύτηκαν απο δύο νεκρούς (τον Στ. Βελδελμίρη στη Θεσσαλονίκη, πυροβολημένο απο τον χωροφύλακα Στ. Φιλίππου, αλλά και τον Δ. Κερπινιώτη στην Αρκαδία, πυροβολημένο απο παρακρατικούς), 629 κακοποιήσεις και τραυματισμούς πολιτών που ανήκαν στην Αριστερά και το Κέντρο, χιλιάδες συλλήψεις, φανερή ψηφοφορία των στρατιωτών ώστε να είναι σίγουρο οτι θα ψηφίσουν ΕΡΕ, επιθέσεις σε εκλογικά κέντρα, καταστροφές προεκλογικού υλικού και διάφορα άλλα "ασήμαντα" μάλλον για σένα. (Τα στοιχεία προέρχονται απο τις Μαύρες Βίβλους που εξέδωσαν η ΕΔΑ και η Ένωση Κέντρου, και τα οποία ουδέποτε αμφισβητήθηκαν).
Αν εσύ, ως γνήσιο τέκνο της παράδοσης της Δεξιάς θεωρείς όλα αυτά δεν ήταν τίποτα το παράξενο και οτι ο "Εθνάρχης" θα κέρδιζε "με τα σώβρακα" τις εκλογές, όπως ισχυρίστηκες, είσαι απλώς επικίνδυνα ανιστόρητος.
