πριν λίγο καιρό πέτυχα μια εκπομπή στο κρατικό και έμαθα απο που πήρε το γήπεδο του Ηρακλή το όνομα Ιβανώφειο.
ποιος ήταν, ποια η δράση του στην κατοχή ελάχιστοι ξέρουν.
λέγετε οτι δεν έγινε γνωστός λόγω των πολιτικών του πιστεύω.
εσείς οι διαβαστεροί τον έχετε πετύχει σε κανα βιβλίο?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Γεώργιος Ιβάνωφ γεννήθηκε την 14η Δεκεμβρίου 1911 στη Βαρσοβία. Τα περισσότερα χρόνια της ζωής του τα έζησε στη Θεσσαλονίκη, όπου μετακόμισε, μετά το θάνατο του πατέρα του, με την Πολωνίδα μητέρα του, το δεύτερο σύζυγό της Ιωάννη Λαμπριανίδη και τα δύο ετεροθαλή αδέλφια του, Αλέξανδρο και Αντώνιο.
Ήταν νέος διψασμένος για μάθηση και αθλητισμό. Μιλούσε άπταιστα πολλές ξένες γλώσσες και σπούδασε γεωπονία στο Λουβέν του Βελγίου. Η ζωή του ήταν γεμάτη από Εθνική δράση.
Το 1928 εγγράφηκε στον ΗΡΑΚΛΗ, όπου και έπαιζε στην εφηβική ομάδα ποδοσφαίρου. Το άθλημα, όμως, το οποίο του "έκλεψε" την καρδιά ήταν η κολύμβηση. Από το 1931 έως το 1935 συμμετείχε ανελλιπώς με την κολυμβητική ομάδα του ΗΡΑΚΛΗ στους αγώνες Βορείου Ελλάδος καθώς και στους Πανελλήνιους αγώνες. Αυτό το διάστημα συμμετείχε και στην ομάδα γουότερ πόλο του ΗΡΑΚΛΗ. Tο 1934 κατέκτησε την πρώτη θέση στα 100 μέτρα ελεύθερο στους αγώνες που πραγματοποιήθηκαν στη Θεσσαλονίκη με χρόνο 1 λεπτό και 12 δευτερόλεπτα.
Ήταν από τους καλύτερους αθλητές της κολύμβησης. Για το λόγο αυτό, διοργανώνονται προς τιμήν του κάθε χρόνο τα "Ιβανώφεια", κολυμβητικοί αγώνες που διοργανώθηκαν πρώτη φορά το 1953 και από το 1979 πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στη Θεσσαλονίκη. Το 1987 το κλειστό γήπεδο μπάσκετ του ΗΡΑΚΛΗ ονομάστηκε "Ιβανώφειο" προς τιμήν του ήρωα Γεωργίου Ιβάνωφ.
Ο Γεώργιος Ιβάνωφ εκπαιδεύτηκε κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου στη Μέση Ανατολή. Επέστρεψε στην Ελλάδα για να οργανώσει αντιστασιακό δίκτυο. Συγκέντρωνε πληροφορίες, οργάνωνε δολιοφθορές εναντίον των στρατευμάτων κατοχής με τη βοήθεια Ελλήνων πατριωτών (Κοντόπουλο, Γιαννάτο, Μαλιόπουλο κ.α).
Σαν εργάτης σε αεροδρόμια και σε πλοία, κάτω από απίθανες μεταμφιέσεις, προκάλεσε αφάνταστες ζημιές, στους Γερμανούς κατακτητές. Κατέστη θρύλος για τους Έλληνες και αδυσώπητος εφιάλτης για τους καταπατητές της ελληνικής γης. Η δράση του ήταν πολύτιμη για τους συμμάχους και ολέθρια για τους Γερμανούς.
Η αντιστασιακή οργάνωση του Ι. Μπομποτίνο και τους αδελφούς Γιαννάτου ιδρύθηκε στο 1941. Σκοπό είχε τη συλλογή και μετάδοση πληροφοριών προς το συμμαχικό στρατηγείο και την εκτέλεση δολιοφθορών. Ο Γεώργιος Ιβάνωφ συνεργάσθηκε με την οργάνωση. Αμεση συνεργάτιδά του ήταν η τότε φοιτήτρια της χημείας Γαβριέλλα Δημητρίου Μυλωνοπούλου, η οποία τον βοήθησε μέχρι τον άδικο θάνατό του από τους Γερμανούς.
Ο Ιβάνωφ συγκέντρωνε πληροφορίες, τις οποίες κρυπτογραφούσε και μετέδιδε η Γαβριέλλα με τον ασύρματο στη Μέση Ανατολή. Οι Γερμανοί ήταν σε καλό δρόμο όσον αφορά στον εντοπισμό του ασυρμάτου. Έπρεπε, λοιπόν, να μεταφερθεί. Τη μεταφορά του ανέλαβε ο Γεώργιος Ιβάνωφ, τοποθετώντας μέσα σε ένα φέρετρο τη συνεργάτιδά του και κάτω από τα πόδια της τον ασύρματο. Κάλυψε το φέρετρο, το τοποθέτησε σε ένα μικρό φορτηγό, που το οδηγούσε ο ίδιος, και το μετέφερε στην οδό Λήμνου, της τότε Πλατείας Αγάμων και παρέδωσε τον ασύρματο.
Οι Γερμανοί τον επικήρυξαν για το ποσό των 500.000 δραχμών. Αρκετά καλή αμοιβή για εκείνη την εποχή. Η σύλληψή του δεν ήταν καθόλου εύκολη. Τον Σεπτέμβριο του 1942 κατάφεραν να τον πιάσουν με μερικούς συνεργάτες του, αλλά δραπέτευσε μετά από δύο μέρες. Λίγους μήνες αργότερα, ανατίναξε ένα γερμανικό υποβρύχιο στη ναυτική βάση της Σαλαμίνας. Αυτό το κατάφερε κολυμπώντας μία ολόκληρη νύχτα και κολλώντας μαγνητική βόμβα επάνω στο σκάφος που ήθελε να ανατινάξει. Το ίδιο είχε κάνει και πιο πριν στο λιμάνι της Πάτρας, όπου βούτηξε στη θάλασσα και κόλλησε στα ύφαλα των πλοίων μαγνητικούς ωρολογιακούς μηχανισμούς. Τα πλοία ανατινάχθηκαν μετά την έξοδο από το λιμάνι.
Την ίδια εποχή συνεργαζόμενος με νέους της Οργάνωσης Αντίστασης Γένους πραγματοποίησε σαμποτάζ σε εργοστάσιο κινητήρων αεροπλάνων με αποτέλεσμα η γερμανική αεροπορία να χάσει πολλά αεροπλάνα. Αυτό το πέτυχε ντυμένος Γερμανός. Η συνεργάτιδά του έριξε εκρηκτική σκόνη από μία τρύπα που υπήρχε στο βαλιτσάκι της κάνοντας βόλτες γύρω από τα αεροπλάνα. Όταν βγήκε από το αεροδρόμιο, ο Ιβάνωφ πυροδότησε. Δεκάδες αεροπλάνα παραδόθηκαν στις φλόγες.
Λίγο αργότερα, πιάνεται και πάλι και καταδικάζεται σε θάνατο από γερμανικό στρατοδικείο. Στις 4 Μαρτίου 1943 εκτελέστηκε με απαγχονισμό στην Καισαριανή, αφού έπεσε στα χέρια των δήμιων του Χίτλερ. Όταν τον μετέφεραν για εκτέλεση κατάφερε δεμένος με χειροπέδες να εξουδετερώσει τους φρουρούς - συνοδούς και το έβαλε στα πόδια προς το δάσος. Όμως, δεν κατάφερε να ξεφύγει καθώς τον τραυμάτισαν με τα όπλα.
Τα τελευταία του λόγια ήταν: "Ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η Πολωνία". Για την ηρωική του δράση του απονεμήθηκαν, μετά το θάνατό του, από την Ελλάδα και την Πολωνία τα ανώτατα παράσημα των δύο χωρών. Στην Πολωνία θεωρείται Εθνικός ήρωας. Εκεί υπάρχει πλατεία με το όνομά του καθώς και ανδριάντας.