Zac Clouseau
Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Οκτ 2007
- Μηνύματα
- 985
- Like
- 8
- Πόντοι
- 6
Δοκιμάστηκε το απόγευμα κορασίς στου Καρέα.
Είχε πλάκα η τσατσά (σίγουρα κάτι είχε πιει...ε, δηλαδή τι κάτι είχε πιει,,,αυτό την είχε πιει ότι και νατανε)
Μπαίνω αράζω καναπεδιά, περιμένω βγαίνει η υπηρεσία, αποκρίνομαι!::!
-Και πως τη λένε την κοπελιά;!
-Χμμμ ...εεμμμμ...Γκαλίνα(;)...Γκκκαλλ(;;;παύση/ σκέψη;;;)..πάντως από Ρουμανία είναι 19 χρονώ.
-ΜΜΜ, καλά ας είναι
Μπαίνει η κορασίς, χαρούμενη, κουνιστή με τα τακουνάκια, μοσχομύριζε κιόλα,
-Πως σε λένε;
-Γιο σοϊ Αντα
-Κι από που είσαι Αντα;
-Ισπανία.
-Ααααααα, γιο τε κιερο...ουν κουλο ε στουπεντο...κερες αθερ αμορ κομο λος περος;
-Σι, σι σι σι...
Καλά, πάντως το ισπανικό το μίλαγε τέλεια, συνεννοηθήκαμε σε ελληνοισπανοαγγλικά πολύ καλά. Υπάκουη.
Στο διαταύτα, έχει βυζάααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααρες καλοσχηματισμένες που όταν την έχεις πάνω και στα 4 κουνιούνται σαν καμπάνες της αγιάσοφιάς. Πίπα ξεκίνησε λίγο βιαστική αλλά συνεννοηθήκαμε και ψυχραίμισε, στην ειδική διαδρομή καλά τα πήγαμε πάντως. Έσκουξε και λίγο.
Το 60αρι πονάει σημειώνω, κάτι πρέπει να γίνει με το μαγαζί, πως δικαιολογείται την ημέρα (όχι το βράδυ που έχει παρελάσεις από 2,3 θεραπεύτριες).
Πάντως παρόλη την κίνηση που είχα φάει κατεβαίνοντας Μεσογείων και τις βλαστήμιες, πριν να μπω λέω στον εαυτό μου ...Το μόνο που σώζει την κατάσταση είναι δυο πλουμιστά μεγάλα ζουμερά βυζιά. Και φλασιά μόλις τα είδα, δεν το σκέφτηκα δεν το πόνεσα δεν το μέτρησα, τασκασα και μπήκα.
(Δεν έχει σταθερές μέρες πάντως, με το μαγαζί εξαιρετικά, απίστευτα, ανεπανόρθωτα δύσκολο να συνεννοηθεί κανείς).
Είχε πλάκα η τσατσά (σίγουρα κάτι είχε πιει...ε, δηλαδή τι κάτι είχε πιει,,,αυτό την είχε πιει ότι και νατανε)
Μπαίνω αράζω καναπεδιά, περιμένω βγαίνει η υπηρεσία, αποκρίνομαι!::!
-Και πως τη λένε την κοπελιά;!
-Χμμμ ...εεμμμμ...Γκαλίνα(;)...Γκκκαλλ(;;;παύση/ σκέψη;;;)..πάντως από Ρουμανία είναι 19 χρονώ.
-ΜΜΜ, καλά ας είναι
Μπαίνει η κορασίς, χαρούμενη, κουνιστή με τα τακουνάκια, μοσχομύριζε κιόλα,
-Πως σε λένε;
-Γιο σοϊ Αντα
-Κι από που είσαι Αντα;
-Ισπανία.
-Ααααααα, γιο τε κιερο...ουν κουλο ε στουπεντο...κερες αθερ αμορ κομο λος περος;
-Σι, σι σι σι...
Καλά, πάντως το ισπανικό το μίλαγε τέλεια, συνεννοηθήκαμε σε ελληνοισπανοαγγλικά πολύ καλά. Υπάκουη.
Στο διαταύτα, έχει βυζάααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααρες καλοσχηματισμένες που όταν την έχεις πάνω και στα 4 κουνιούνται σαν καμπάνες της αγιάσοφιάς. Πίπα ξεκίνησε λίγο βιαστική αλλά συνεννοηθήκαμε και ψυχραίμισε, στην ειδική διαδρομή καλά τα πήγαμε πάντως. Έσκουξε και λίγο.
Το 60αρι πονάει σημειώνω, κάτι πρέπει να γίνει με το μαγαζί, πως δικαιολογείται την ημέρα (όχι το βράδυ που έχει παρελάσεις από 2,3 θεραπεύτριες).
Πάντως παρόλη την κίνηση που είχα φάει κατεβαίνοντας Μεσογείων και τις βλαστήμιες, πριν να μπω λέω στον εαυτό μου ...Το μόνο που σώζει την κατάσταση είναι δυο πλουμιστά μεγάλα ζουμερά βυζιά. Και φλασιά μόλις τα είδα, δεν το σκέφτηκα δεν το πόνεσα δεν το μέτρησα, τασκασα και μπήκα.
(Δεν έχει σταθερές μέρες πάντως, με το μαγαζί εξαιρετικά, απίστευτα, ανεπανόρθωτα δύσκολο να συνεννοηθεί κανείς).