Mίνι εξόρμηση στην Βριλησσού, προς εντοπισμό και δοκιμή της Αλίσιας, ύσερα από δημοσίευση χτεσινών καυλωτικών φωτό στο σάιτ.
Καταρχήν, παρακαλείτε ο κ. Spoon αν θέλει να μου/μας αποκαλύψει το μυστικό της επιτυχίας και ευτυχίας με την, πανέμορφη μεν - κρυόκωλη δε, κορασίδα Εμμανουέλα την οποία και πέτυχα Δευτέρα απόγευμα στο Κεφαλληνίας 75 με την Νίνα. Η άτιμη, εώ έχει ομορφήνει κι άλλο, ύστερα από παλεότερη αποτυχία και συχνές αρνητικές αναφορές από άλλους συναγωνιστάς, δεν τολμώ να ξαναδοκιμάσω, παρόλο που είαι εμφανησιακά πανέμορφη.
Πάμε Βριλλησού. Πρίν επισκεφτώ το 55, πήγα να δω τι παίζει στο 57. Ήταν η Ρωσσιδούλα Αλέξια. Έχω την εντύπωση, ότι δε είναι η Άλέξια το Έπιπλο, που και εγώ αλλά και άλλοι συνάδελφοι έχουν δοκιμάσει και θάψει. Πρέπι να είναι καινούργιο φρούτο, ήτε από τις πρόσφατες περιγραφές, ήτε από εμφάνιση που αυτή εδώ σκίζει: με ωραία τσιμπουκόχειλα και σώμα λαμπάδα. Αν γνωρίζει κανείς ειδικός, ας ρίξει φώς στο τούνελ της υπέροχης κωλάρας της.
Πάμε στο 55 τώρα για να συνατήσουμε το κουνελάκι Αλίσα, με το πλατυνέ μαλί και τα καταπράσσινα μάτια. Χοροπηδηχτούλα στο σαλόνι με ένα κορμάκι για πολλές αμαρτίες. Δεν το πολυσκέφτομαι και βουρ στο δωμάτιο για τεστ-ντραιβ. Μετά από λίγο, νά σου και το μικρό. Φιλάκια - χαδάκια και ανεβαίνει από πάνω ώστε να μου προσφέρει στο στόμα τα νεανικά της φιλήδωνα και στητά στήθη της για πιπίλισμα χωρίς αύριο. Εναλάξ μου πρόσφερε τις ερεθισμένες τις θυλές πρός τέρψη των διψασμένων μου χειλιών. Ύστερα, κατέβηκα λίγο πιο χαμηλά, ώστε να γευθώ το φρεσκο-ξυρισμένο και μυρωδάτο νανάκι της. Με γύρισε σε ένα τρελό 69, όπου αχόρταγα ταξίδευα σε κάθε σπιθαμί του νιμού της, ενώ εκείνη πολύ επιδέξια σήκωνε ψηλα το "λάβαρο" της επανάστασης. Κάτσα με πολύ ώρα έτσι, ώσπου σε ιεραποστολική στάση, κοιτώντας με βαθιά μέσα στα μάτια και ενθαρύνοντας με με τα αισθησιακά και σε χαμηλα ντεσιμπέλ βογγητά της να καταθέσω το πολυπόθητο "υγρό πύρ", ήρθε το τέλος. Δέν βιάστηκε να φύγει, αλλά κάτσαμε αγκαλίτσα και ανταλλάξαμε φιλάκια-χαδάκια.
Άγιες μέρες, μας καύλωσε το μικρό.
Πάντα τέτοια.