Ούτε η μονογαμία είναι μια μυθική κατάσταση πραγμάτων, όπως αποφάνθηκε ο τντ, ούτε κι η πορνεία αποφέρει τα οφέλη της εξίσου σε άντρες και γυναίκες, όπως άφησε να εννοηθεί ο βαντάμ. Γιατί αν ήταν έτσι δε θα ήταν κατακριτέο να έβγαινε στο κλαρί η ίδια μας η μάνα κι η αδερφή, καθώς καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή, πόσο δε μάλλον να ασκούσαμε αυτό το επαίσχυντο επάγγελμα -που η αστική ηθική δεν έχει ντραπεί να ονομάσει λειτούργημα- εμείς οι ίδιοι, ώστε να πληροφορούσα αμέσως τώρα το φιλοθεάμον κοινό, ότι ο τάδε κι ο δείνα, αξιοσέβαστα κι αγαστά μέλη αυτού του φόρουμ, προκειμένου να ευδοκιμήσουν οικονομικά και να μη στιγματίζονται ως τεμπέληδες και φτωχάλες, αποφάσισαν να ριχτούν στο επάγγελμα με τον ενθουσιασμό και τον ηρωισμό της πρώιμης νιότης.
Γιατί αποτελεί κοινή παραδοχή ότι η παροχή υπηρεσιών στον τομέα του σεξ (που εννοούμε όταν αναφερόμαστε στην πορνεία) δεν προκύπτει από την ελεύθερη βούληση και την καλή προαίρεση των εκδιδομένων αλλά από τον εξαναγκασμό της επιβίωσης, κι ότι σε περίπτωση που ρωτούσαμε μια πουτάνα αν θα ‘θελε να συνεχίσει να εργάζεται ως πουτάνα, θα απαντούσε θετικά μονάχα επειδή οι εναλλακτικές λύσεις θα της φαίνονταν (χωρίς φυσικά να είναι) χειρότερες.
Τω όντι, που λέγαν και στα χωριά μας, ποιος άνθρωπος θα τολμούσε να ισχυριστεί ότι είναι προτιμότερο να απολαμβάνει τη χαρά του σεξ με άτομα που δεν επιλέγει το ίδιο; Καθόσον είναι αυτή η απουσία επιλογής που καθιστά την παροχή των εν λόγω υπηρεσιών ακόμα πιο κατάπτυστη απ’ όσο θα φανταζόταν κανείς.
Να υπομένεις τον κάθε μαλάκα που έρχεται να εκτονώσει όχι τον πόθο του, αλλά τις ορμές του πάνω στο σώμα σου, στο περίβλημα της ψυχής σου, στην ίδια σου την ψυχή εν τέλει, είναι ο ορισμός της βίας.
Αλλά ο άνθρωπος είναι ένα ζώο έλλογο μεν που αλλάζει συνέχεια δε, κι απ’ την τωρινή βαρβαρότητά του δύναται να περάσει ξανά στον πολιτισμό, δηλαδή σε μια κατάσταση πραγμάτων όπου θα πρυτανεύουν οι αξίες της αμοιβαιότητας, της ελευθεριότητας και της δικαιοσύνης.
Τι να πιάσω και τι ν’ αφήσω από όλα αυτά τα περίεργα που λες...
“Γιατί αποτελεί κοινή παραδοχή ότι η παροχή υπηρεσιών στον τομέα του σεξ (που εννοούμε όταν αναφερόμαστε στην πορνεία) δεν προκύπτει από την ελεύθερη βούληση και την καλή προαίρεση των εκδιδομένων αλλά από τον εξαναγκασμό της επιβίωσης...”
Μόνον οι ιερόδουλες βιώνουν τον εξαναγκασμό της επιβίωσης; όλοι οι υπόλοιποι που ζούν με πενιχρά εισοδήματα (διαθέτοντας μάλιστα και ένα σωρό επαγγελματικών και ακαδημαϊκών προσόντων) δεν τον βιώνουν; Συνεπώς φίλτατε μην κοροϊδευόμαστε, η κοινή παραδοχή δεν είναι αυτό που έγραψες, αλλά ότι το γρήγορο χρήμα είναι το πιο γλυκό απ’ όλα, ειδικά αν αναλογιστείς σε τι ξεπέτες εξελίσσονται οι περισσότερες εκδιδόμενες και ακόμα περισσότερο εάν συνυπολογίσεις το γεγονός ότι πρώτα και κύρια σε βλέπουν εκείνες σαν ένα φορητό πορτοφόλι πριν καν προλάβεις να τις δεις εσύ σαν ένα κομμάτι κρέατος. (Πάρε και λίγη κοινωνική αμοιβαιότητα!)
“κι ότι σε περίπτωση που ρωτούσαμε μια πουτάνα αν θα ‘θελε να συνεχίσει να εργάζεται ως πουτάνα, θα απαντούσε θετικά μονάχα επειδή οι εναλλακτικές λύσεις θα της φαίνονταν (χωρίς φυσικά να είναι) χειρότερες.”
Αφού ΦΥΣΙΚΑ κιόλας δεν είναι χειρότερες οι εν λόγω εναλλακτικές, απλώς η εκάστοτε ιερόδουλη κωλύεται για δικούς της λόγους (βλέπε γρήγορο και μπόλικο χρήμα) να τις ακολουθήσει, αυτό από μόνο του ενισχύει την αντίθετη άποψη από αυτό που προσπαθείς να υποστηρίξεις (την άποψη δηλαδή που σου υπέδειξα παραπάνω)
“Καθόσον είναι αυτή η απουσία επιλογής που καθιστά την παροχή των εν λόγω υπηρεσιών ακόμα πιο κατάπτυστη απ’ όσο θα φανταζόταν κανείς.”
Εάν επέλεγαν τους άνδρες στους οποίους θα παρείχαν ΕΠΙ ΠΛΗΡΩΜῌ τις υπηρεσίες τους τότε θα επρόκειτο για μια σκανδαλώδη παρανοϊκότητα που απλά δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει... Σκέψου όμως ότι ακόμα κι αυτό εν μέρει συμβαίνει μιας και τα λατρεμένα πουτανάκια μας, μηχανεύονται τρόπους για να σε κάνουν να μην ξαναπατήσεις στο τσαρδί όπου εργάζονται, εάν για τον οποιοδήποτε λόγο δεν σε χωνεύουν ή δεν μπορούν να σε ανεχτούν με τίποτα· έχουν κατά καιρούς γραφτεί εδώ αρκετά τέτοια περιστατικά (ορισμένα είχαν πολύ γέλιο κιόλας). Για να το πάω και λίγο παραπέρα, εκτός μπουρδέλων, οι περισσότεροι άντρες στην Ελλάδα αναγκάζονται να συμβιβαστούν με μία κατώτερη των προσδοκιών τους ελλεηνίδα, πολλές φορές και να υπομείνουν τις μαλακίες της, διότι αφενός αυτές που θα επιθυμούσαν πραγματικά ζητούν «τον ουρανό με τ’ άστρα» (βλ και το νήμα των ελλεηνίδων, μην τα ξαναλέμε κι εδώ) και αφετέρου αν τις έστελναν στα τσακίδια είτε θα ζορίζονταν να βρουν άλλη είτε θα αναγκαζόντουσαν να μένουν μόνοι για πολύ μεγάλα διαστήματα. Μ’ άλλα λόγια σε ότι αφορά την εκτός μπουρδέλων κατάσταση, η απουσία επιλογών (σεξουαλικών συντρόφων/παρτενέρ εννοώ) μαστίζει εξίσου και τον αντρικό πληθυσμό. Αυτό το τελευταίο θα ρωτήσω εγώ το βρίσκεις δίκαιο;
“Να υπομένεις τον κάθε μαλάκα που έρχεται να εκτονώσει όχι τον πόθο του, αλλά τις ορμές του πάνω στο σώμα σου, στο περίβλημα της ψυχής σου, στην ίδια σου την ψυχή”
Οι πυρφόροι και οι αγαπούληδες σε χαιρετούν (ειδικά το μέλος Orestis_Kou)
Έχω την εντύπωση ότι τα βλέπεις λίγο θολά τα πραγματάκια...
