Με μια αναπάντεχη ταραχή σήμερα, χωρίς να ξέρω το γιατί, άρχισα την προγραμματισμένη βόλτα μου. Πρώτα έκανα μπάνιο, ξυρίστηκα πίνοντας τον καφέ μου, αρωματίστηκα και κατευθήνθηκα προς Φυλής μεριά.
Είπα να τα πάρω από την αρχή και μπήκα στο 109, το ένα ήταν ανοικτό. Πριν από πολλούς μήνες πέτυχα εκεί μια πετίτ καυλίτσα (για 'μένα), ονόματι Άννα που δούλευε μόνο πρωί με μια ψηλή Χριστίνα, θα έλεγα καλή. Ήλπιζα να είναι η τυχερή μου σήμερα και να είναι εκεί.
Μπαίνω και τις βλέπω αμφότερες σε απλό πρόγραμμα. Δεν είναι κάτι τρομερό σε σώμα. Αλλά τα βυζάκια της είναι σαν πορτοκάλια
Καταπληκτικά βυζάκια που σε αφήνει να τα κάνεις ό,τι θες. Εδώ όμως τελειώνουν τα θετικά. Η 22χρονη Ρωσίδα Άννα έρχεται τυπική έως άχρωμη στο δωμάτιο. Έχω φετίχ με το όρθιο χαμούρεμα και μου το έκοψε κατευθείαν προτρέποντάς με να ξαπλώσω. Αρχίζω να της μιλάω γλυκά και να τη φιλώ στοργικά και έβαζε τα χέρια και με έσπρωχνε αποθώντας με απαλά. Αφού επαναλαμβανόταν (διότι αν δεν επιδοθώ σε χαϊδολογήματα δεν παίρνω μπρος) της επιβεβαίωσα ότι είμαι πεντακάθαρος, πράγμα που επιβεβαίωσε και ήθελε να πιάσει την πάρλα περί ανέμων και υδάτων. Μου πρότεινε να μου πάρει πίπα, έκανε μια αερόπιπα και κατάλαβα ότι θα έπρεπε να ψάξω κάπου αλλού για να έχω αίσιο τέλος.
Συνοπτικά, να πω για την κορασίδα ότι μάλλον δεν γνωρίζει τί δουλειά κάνει ή πώς πρέπει να την κάνει. Και να γνώριζε, ωστόσο, βαριέται ελεεινά. Αν κάποιος έχει φετίχ και θέλει να τον ψιλοσπρώχνουν και να τραβιούνται την ώρα που πάει να γαμήσει να σπεύσει.
Άχυστος λοιπόν παίρνω δρόμο για να σώσω την κατάσταση. Τα σπερματικά υγρά είχαν φρακάρει και δεν μπορούσα να περπατήσω καλά καλά χωρίς πόνο. Μιλάμε για αγαμία
Όπως αναφέρθηκε από πολλούς ήταν οι ίδιες όπως περίπου προ κορωνοϊού. Έτσι λοιπόν αφού είδα τις περισσότερες, ήμουν Φωκαίας και είπα να δοκιμάσω τη Ρίτα για την οποία έχουν γραφτεί εγκώμια, διθύραμβοι και ό,τι άλλο διεγείρει την ασθητική εμπειρία από φιλολογικής αποψης.
Τα έχω ξαναπεί, γυναικάρα από εμφανισιακής πλευράς. Πληρώνω, μπαίνω στο δωμάτιο, βλέπω καναπέ (μεγάλο συν), τηλεόραση με τσόντα (δευτερο στα συν) και καθαρό χώρο. Ενώ την περιμένω στον καναπέ μου έχει φτάσει μέχρι το πηγούνι, τον χαϊδεύω και μισοχύνω. "Όχι ρε πουστη μου" λέω. Μπαίνει και αρχίζουμε να αγκαλιαζόμαστε κλπ και να έχουμε στοιχειώδες σόσιαλ.
Της ζητώ να μου πάρει πίπα και είναι η καλύτερη πίπα που μου έχουν πάρει.
Καθότι λάτρης της πίπας δεν είχα πρόβλημα να τελειώσω έτσι.
Αυτό που επακολούθησε δεν το περίμενα. Έχυσα και την ψυχή μου. Μου είπε ότι με περιμένει έξω όταν βγω να χορέψουμε. Δεν το πολυκατάλαβα.
Βγαίνω και με προτρέπει να χορέψουμε στον στίλο, αγκαλιαζόμαστε, γελάμε και ευχαριστούμε ο ένας τον άλλον.
Ρίτα μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Μπήκα σε μια όαση μέσα στη βοθροκοινωνία που γαλουχεί γενιές που πιστεύουν ότι η επίσκεψη στον οίκο ανοχής είναι βιασμός. Μια κοινωνία μέσα στην ψευτιά και την μεροληπτική σεξουαλική απελευθέρωση.