Μεσημέρι.
Στο δρόμο συναντήθηκα τυχαία με έναν γνωστό, ο οποίος κάτι μου έλεγε για το μαλάκα τον δημοσιογράφο τον Φίλη, που τώρα είναι υπουργός.
Αυτός μου έλεγε για τον Φίλη, αλλά εγώ σκεφτόμουν ότι δεν έχω εμπειρίες από τα κεντρικά μπουρδέλα της Φυλής: Ξεκινάω τις περιηγήσεις από τα περιφερειακά μπουρδέλα και εκεί σκαλώνω.
Κατέβηκα τα σκαλιά του πορνορυχείου Φ40, αποφασισμένος να μην ενδώσω, σε οποιαδήποτε περίπτωση.
Η Κατερίνα βγήκε απέναντί μου από μια πόρτα δωματίου συνουσιών, λερωμένη στο στήθος με αρχιδόγαλο.
Είχε εισπράξει μια ριπή ψωλοχυμάτων, από τη μια άκρη στην άλλη.
Tα χύσια γυαλίζανε στο black light.
Έσπευσε στο βοηθητικό δωμάτιο για απορρύπανση.
4ρια, ξανθή, με μερικά παραπάνω κιλά που τα σκεπάζουν τα νιάτα της (που φεύγουν όπου νάναι).
Είχα υπερεκκρίσεις στα σάλια και στις μύξες.
Με το ζόρι βγήκα έξω στον ήλιο του γαϊδουροκαλόκαιρου.
Στο ισόγειο Φ54, εμφανίστηκε η Έλενα.
3ρια, νεαρή, καστανή, με κώλο ντεμί-πλακέ (δηλ. όχι σαν τάβλι, παρά μάλλον σαν καρβέλι).
Εκεί που τη γαμούσα, χάζευα το τρυφερό της πρόσωπο, που φαινόταν πολύ καθαρά κάτω από τον κεντρικό λαμπτήρα.
Μετωπική συνουσία.
Οι θεατρικές φωνούλες της έβγαιναν μέσα από τα ροζ βαμμένα χείλη της, που μισάνοιχτα άφηναν να φανούν τα καθαρά και γερά της δόντια.
Τα μαλλιά της στη βάση του κρανίου, σε σύγκριση με το πλούσιο κυρίως μαλλί της, ήταν λεπτά και ζωντανά σαν μικρού παιδιού.
Μαχμούρικα και ρεμβώδη μάτια.
Ένιωσα τα ψωλοχύματα να με γαργαλάν για να βγουν, ενώ ταυτόχρονα ένιωσα την ανάγκη να βιώσω περισσότερο την ηδυπαθή έκφραση της Έλενας.
Απέσπασα το νου μου από το θελκτικό πλάσμα και έψαξα να βρω μιαν άλλην εικόνα.
Στο νου μου ήρθε ο Φίλης.
Προς στιγμήν έπαθα black out.
Η αντισυνουσιαζόμενη με ρώτησε αν είμαι καλά.
Προσπαθούσα να μαζέψω το μυαλό μου, ενώ συνέχιζα να γαμώ γαϊδουρινά: Βαθύτατες διεισδύσεις, ωραιότατη αίσθηση κόλπου, αλλά ο νους να προσπαθεί να διώξει τον Φίλη.
Μετά από λίγη ώρα η μικρή απόκαμε και έπεσε σε θέση πρηνή. Ήταν πια υποταγμένη και την έχυσα.
