Σειρά μου να προσθέσω και εγώ την εμπειρία μου στα αμαρτωλά σοκάκια του Μεταξιού.
Όπως θα έχετε διαπιστώσει....είναι κάτι που δεν το κάνω συχνά,για διάφορους προσωπικούς λόγους.
Την Τρίτη το βράδυ όμως 15 του μήνα, και περί ώρα 21:30, βρέθηκα τυχαία να περιδιαβαίνω τα πέριξ της Κολωνού.
Αμέσως με τύλιξε μια μπουρδελική αύρα....λές και η κάβλα από τα σκοτεινά δωματιάκια ξεχύνονταν στο δρόμο ....σαν άρωμα από το ψητό που ψήνει η γειτόνισσα και μοσχομυρίζει όλη η γειτονιά. Ταυτόχρονα ήρθαν στο μυαλό μου όλες αυτές οι αφηγήσεις των τιμημένων φίλων εδώ μέσα ..................και ειδικά του γνωστού Repoter....και άρχισε η αναζήτηση.
Να πώ την αλήθεια μου , απο τη στιγμή που αποφάσισα πως ήθελα να ξεσκίσω με το αδυσώπητο κοντάρι μου μια ανήσυχη αμαζόνα, το μυαλό μου πήγε στη γνωστή μας Κατερίνα της Κολωνού.
Σκέφτηκα όμως να δω και τα γκομενάκια στα άλλα σπιτάκια της ηδονής, μέχρι να φτάσω εκεί, ώστε να " μπώ καλύτερα στο πνέυμα" της βραδιάς.
Σας γράφω ότι θυμάμαι, γιατί δεν πήγα με σκοπό να τα καταγράψω !
Αρχικά βρήκα μπροστά μου το μπουρδελάκι στο νούμερο 11 που είναι και πάνω και κάτω, και έχει και δίπλα το υπογειάκι.
Στο κάτω νεαρή , όχι πάνω από 20 Ρουμάνα , ονόματι Μαρία, μελαχρινούλι, μακρύ μαλάκι, χαριτωμένο προσωπάκι, λεπτή, με ωράιο κωλαράκι, και ακόμη ωραιότερο και ιδιάιτερα πεταχτό βυζάκι !
θα το πιτσίλαγα άνετα.....αλλά είπαμε..εγώ πήγαινα για αλλού ! Που να ήξερα βέβαια τι κατάληξη θα είχε η βόλτα...Το κράτησα σαν Νο1 εναλλακτική αν κάτι στράβωνε.
Στο πάνω του ίδιου οικήματος μαυρούλι ψηλό και καμπυλάτο....άλογο...αλλά εγώ είπαμε ! Πήγαινα για αλλού απόψε .
Έτσι κι αλλιώς δεν τρελαίνομαι για μαύρες.
Στο διπλανό υπογειάκι δεν μπήκα...καθότι μου φάνηκε εντελώς χάλια....και έβγαιναν από μέσα σωρός μαυριδερές και άπλυτες Πακιστανόφατσες.
Παρακάτω, στη γωνία, αριστερά όπως πάμε προς Αγίου Κωνσταντίνου, σε ενα μπουρδελάκι με έναν μεσήλικα τσάτσο καραφλό με γυαλάκια, που μου θύμισε τον Σόμπολο, ένα αλλοδαπό μάλλον Ρουμανάκι, πολύ Busty.
Ξεχείλιζαν τα βυζιά και οι κώλοι από κάθε πόρο των αμαρτωλών εσωρούχων της, αλλά....δεν μου 'κανε κλικ ! Είπαμε...εγώ πήγαινα για αλλού. Στα σπιτάκια μέχρι το 30 Α μπήκα για διασκέδαση και εγκλιματισμό στο κολασμένο σκηνικό της βραδυάς !
Φτάνοντας στο 30 , είπα να τα ξεκινήσω απο τη μεριά της Αγ.Κωνσταντίνου, ώστε να καταλήξω τελευταία στης Κατερίνας, με την ελπίδα να την βρώ εκεί....ή να έχει κανένα καλό μωρό τουλάχιστον.
Στο σπίτι γωνία με το κάθετο δρόμο της Κολωνού στο ισόγειο, αλλοδαπή καστανή ρουφήχτρα, που δεν με ενθουσίασε.
Το ίδιο και στο δίπλα, που είναι ροζ μέσα και ανεβαινεις σκάλες.
Παραδίπλα ένα που πάλι ανεβαίνεις σκάλες, αλλά νομίζω είναι ο τοίχος πράσινος, ένα μινιόν γκομενάκι, ξανθό,ίσιο μαλλί, με ωραίες αναλογίες,χαμογελαστό,με τέλειο χτένισμα που μου άρεσε που μου έκανε καλή εντύπωση γιατί αν και δεν πέρασα (είπαμε ! εγώ ήμουνα γι αλλού ! ), με αποχαιρέτησε πολύ ευγενικά, και σε καθαρότατα Ελληνικά.
Την κράτησα σαν καλή καβάτζα στο μυαλό μου.
Και κατόπιν μπούκαρα στης Κατερίνας. Δυστυχώς όμως κουτούλησα σε τοίχο !. Παρουσιάστηκε ένα λεπτό και ξανθό αλλοδαπό, μέτριο ανάστημα,καρέ μαλλί μέχρι τον ώμο, που μου φάνηκε εντελώς άνοστο.
Τότε την εκανα για το 11, που είχα σταμπάρει το μελαχρινό ξεκωλάκι με το πεταχτό βυζάκι ! Ήταν η ώρα της να υποστεί την τιμωρία με το ατσάλινο ξιφος του ιππότη, που είχε ταλαιπωρηθεί τόση ώρα χωρίς αποτέλεσμα.
Ο κόσμος στο σαλόνι είχε αυξηθεί. Δίνω το 20άρι στην τσατσά και μου λέει ότι είμαι ο τρίτος στη σειρά,μαζί με το 5 ευρώ για τα ρέστα, το οποίο έτσι κι αλλιώς θα έδινα στην πιτσιρίκα στο δωμάτιο. Λέω δεν γαμιέται....στην σκέψη της πηδηχτούλας πιτσιρίκας, με το 2αράκι που κάρφωνε τον ουρανό, αποφάσισα να περιμένω.
Εκείνη τη στιγμή μπαίνει ένας μαυριδερός άπλυτος, που σκυλοβρώμαγε....και βλέπει το άτακτο πορνίδιο, και βγάζει να δώσει το 15άρι....αλλά μόλις του λέει η τσατσά ότι θα είναι 4ος στη σειρά, το ξαναμαζεύει και φεύγει!
Γυρίζω επιτόπου στην τσατσά και της λέω : "Δηλαδή αυτός, αν ήθελε θα πέρναγε τώρα ; " Και μου απαντάει η χοντρή : "Τι να κάνω παιδί μου; Αφού τους παίρνει η κοπελιά, να τους διώξω; "
" Το εικοσάρικο πίσω σε παρακαλώ" της λέω , και μένει κόκαλο.
Μαζί περιμένανε και άλλοι....οι οποίοι με στραβοκοιτάξανε λίγο...αλλά στα αρχίδια μου. Δεν υπήρχε περίπτωση να ξαπλώσω στο ίδιο κρεββάτι με τον Γιουσούφ που κάνει μπάνιο κάθε που είναι Ραμαζάνι.
Και έτσι πήρα το δρόμο για την μινιόν ξανθούλα που είχα σταμπάρει δίπλα στης Κατερίνας, με την ελπίδα να μην φάω φόλα και εκεί!
Με βλέπει που ξαναμπαίνω, και μου σκάει ένα χαμογελάκι, ώπα λέω, καλά πάμε για την ώρα.
Πληρώνω την τσατσά (15€), και μπαίνω στο μέτριο και απρόσωπο δωμάτιο.
Κλιματιστικό δεν δούλευε, ούτε τηλεόραση, αλλά τουλάχιστον είχε χαρτί , σαπούνι, και νιπτήρα.
Μέχρι να βγάλω τα ρούχα μου, έρχεται και το μινιόν, το οποίο ήταν ακόμη πιο μινιόν από ότι νόμιζα !
Σαν ξανθιά Ταυλανδεζούλα ένα πράμα !
Πολύ ωραίο και απαλό δέρμα, και χαριτωμένο πρόσωπο, με μόνη μου ένσταση τα λίγο κιτρινισμένα δόντια,(από το πολυ τσιγάρο όπως είπε).
Ξαπλώνει δίπλα μου, και αρχίζει να μιλάει και να με χαϊδεύει σιγά-σιγά χωρίς βιασύνες.
Την ρωτάω πως τη λένε, και μου λέει Δήμητρα, και ότι είναι μίγμα από Σέρρες και Χιμάρα.
Ελλάδα και Β.Ήπειρος δηλαδή, πάλι καλά πάμε λέω μέσα μου.
Της λέω και γω ότι και καλά την γούσταρα απο την πρώτη φορά που πήγα, αλλά πείναγα και
πήγα πρωτα να τσιμπήσω κάτι, για να είμαι ντούρος ! Γελάει και εξακολουθεί και με χαϊδεύει, με κοιτάει στα μάτια, μου σκάει και ένα δύο φιλιά στο μάγουλο....πάλι χωρίς να βιάζεται.
Ταυτόχρονα το χέρι της έχει χωθεί μέσα στο πυρωμένο μου σλιπάκι και έχει γραπώσει για τα καλά το εργαλείο, το οποίο ανταποκρίνεται πρόθυμα στα έμπειρα χάδια.
Αυτή όμως......ακόμη χαλαρή, χαδάκια, και κανένα σημάδι βιασύνης !
Επειδή μου έκανε εντύπωση, την ρωτάω: "Δεν έχεις πρόβλημα με το χρόνο; Πολύ χαλαρή σε βλέπω."
" Μπα, εγώ δουλεύω για την πάρτη μου, αλλοδαπούς δεν παίρνω....νταβά δεν έχω να μου τα παίρνει....κάνω και άλλη δουλειά,(μου είπε τι ακριβώς, αλλά δεν θα το πώ στο φόρουμ) και ο πελάτης πρέπει να χαλαρώνει και να περνάει καλά ! "
Δεν πίστευα την τύχη μου. Σίγουρα κάποιο ρόλο έπαιξε και το μικρό πουρμπουάρ, αλλά όχι και για τόση περιποίηση !
Αποφάσισα και γω να το απολαύσω το άτακτο πορνίδιο !
Ενώ μου έλεγε ότι είμαι πολύ ωραίο παιδί (
), τον βγάζω έξω, του βάζει το σκουφάκι, και της τον μπουκώνω στο στόμα.
Ανταποκρίθηκε άμεσα, βαθιά, σιγά σιγά, και μέ πλήθος απο κολπάκια ....πάνω-κάτω, γύρω-γύρω, με τη γλώσσα στο κεφαλάκι, χτύπημα στα μάγουλα, κοίταγμα στα μάτια, και πάντα χωρίς βιασύνη.
Η πίπα πρέπει να ξεπέρασε τα 4-5 λεπτά !
Στο τέλος , αφού με είχε κάνει τούρμπο με τα κόλπα της, η πρόστυχη ιέρεια του έρωτα, τη σταματάω γιατί κατάλαβα πως θα την πιτσίλιζα, και της λέω να κάτσει απο πάνω.
Άμεση και μαεστρική εκτέλεση.
Την βούτηξε και την έβαλε μέσα σε μια αναπάντεχα στενή και φλογισμένη τρυπούλα, και άρχισε να την καβαλάει επαγγελματικά, βαθιά, και χωρίς βιασύνη,κοιτώντας με συνέχεια στα μάτια ,ενώ εγώ χούφτωνα τα απαλά βυζάκια (μου άρεσε γενικά ή αίσθηση του δέρματος της ξεβρακοκέφαλης), και τα μικρά κωλομεράκια της.
Μετά από λίγο, κατάλαβα ότι έτσι (πήγαινε σιγά, δεν βιαζόταν ! ) θα αργούσα να χύσω, και με δική μου προτροπή στήθηκε στα 4, για να καταφέρω να την πιτσιλίσω, πριν μας διακόψει καμιά κολοτσατσά και μου το χαλάσει πάνω στο καλό.....είχαμε σίγουρα φάει το 10 λεπτο ήδη!
Από πίσω, ήταν μεγάλη έκπληξη για μένα. Ειμαι τύπος που γενικά γουστάρω τις καμπυλάτες γκόμενες, με κωλάρες και βυζάρες.
Το μικρό κωλαράκι της, έκανε το πλήρως φουσκωμένο πλέον ραβδί μου, να μοιάζει τεράστιο, και άνοιγε το μουνάκι αρκετά για να το παρεί μέσα όλο..........Κατάλαβα για πρώτη φορά τους λάτρεις των Petit Ταυλανδεζών.
Το θέαμα ήταν άκρως καβλωτικό, και μετά από 4-5 λεπτά σφυροκόπημα γρήγορο και βαθύ,ενώ το στενό τρυπάκι της είχε πλέον ανοίξει αρκετά, και είχε γεμίσει υγρά, με σφιξίματα και σπρωξίματα από μέρους της, και μερικά ευγενικά σκαμπιλάκια στα μικρά κωλομέρια της, που τα δέχτηκε ευχάριστα,την πιτσίλισα την άτιμη, και της άξιζε 100 %.
Την στιγμή ακριβώς που έχυνα το υγρό πυρ μου , ακούστηκε η τσατσά να λέει απέξω "Άντε Δημητρούλα μου , αργήσαμε". Είχαμε σίγουρα περάσει το 15λεπτο, μάλλον για 20λεπτο πηγαίναμε ! Και πολύ διακριτικά της μίλησε η τσατσά κατά τη γνώμη μου !
Χαλάλι της το 20άρικο, το κέρδισε επάξια.
Δεν μπορώ να ξέρω αν φέρεται έτσι σε όλους, αλλά γενικά όποιος της φερθεί καλά, δεν θα χάσει, πιστεύω.
Θα ξαναπάω να την βρώ σε πρώτη ευκαιρία.
Η γκόμενα το γουστάρει (ίσως παίζει ρόλο και αν σε γουστάρει σαν άτομο)αυτό που κάνει, και σίγουρα βοήθησε το ότι ήμουν πεντακάθαρος και αρωματισμένος μετά τα σχετικά αφρόλουτρα που είχα ρίξει πριν βγω για την βόλτα μου.
Δήμητρα ευχαριστώ , και σύντομα θα σε ξανακεράσω τον καυτό μου χυμό !!!!!!!!!!!!!!
-
