Ξενιήσαμε γύρω στις 10:00 το πρωί με 3 φορτωμένα
Ford Transit, και 4-5 αυτοκίνητα!!
Λόγω του βάρους των οχημάτων πήγαμε Ζαχάρω μέσω Πάτρας!
Στην διαδρομή δεν υπήρχε κάτι απρόοπτι και όλα κύλησαν΄
ομαλά!
Φτάνοντας στις κεντρικές αποθήκες τις Ζαχάρως,
υπήρχε πολύς κόσμος, νταλίκες που ξεφόρτωναν και μια αποθήκη
γεμάτη προμήθειες!! Έτσι λοιπόν αποφασίσαμε να τα μοιράσουμε εμείς, κρίνοντας που χρειαζόντουσαν περισσότερο βοήθεια!!
Ξεκινήσαμε οδηγούμενοι από τον Taurus(4 τροχοί forum member)
και τον πατέρα του καθότι είναι από την περιοχή εκείνη!
Φτάσαμε στο Ξηροχώρι στο οποίο αφήσαμε λίγα πράματα καθώς δεν υπήρχε σοβαρή κατάσταση και είναι κοντά στη Ζαχάρω, οπότε προμηθεύονται ανά πάσα στιγμή!
Συνεχίσαμε προς Μηλέα, Χρυσοχώρι, Μάκιστος όπου αφήσαμε αρκετά πράματα καθότι υπήρχε ανάγκη!! Εκεί είδαμε πολύ καμμένη γη και αρκετά σπίτια καμμένα! Μας υποδεχόντουσαν με πολύ χαρά και μας ευχαριστούσαν συνεχώς (αυτό και μόνο το συναίσθημα ΑΞΙΖΕΙ)! ;)
Στην Αρτέμιδα που πήγαμε στη συνέχεια, η κατάσταση ήταν αποκαρδιωτική!! Πάρα πολύ καμμένη γη, αυτοκίνητα, σπίτια, χωράφια! Το βουνό πάνω από το χωριό εντελώς καμμένο! :'(
Συζήτηση που είχα με παλληκάρι εκεί μου είπε πως την ώρα
της φωτιάς, είχε λαμπαδιάσει όλο το βουνό, ήταν σοκοριστική εικόνα και προκαλούσε δεός! Το βράδυ τα δέντρα έμοιαζαν σαν
αμέτρητα κεράκια! Τι να πεις σε αυτούς τους ανθρώπους!
Μπράβο τους για το κουράγιο και την δύναμη που έχουν και δεν το βάζουν κάτω!! ;)
Φύγαμε για το επόμενο χωριό, συγγνώμη αλλά δεν θυμάμαι ποιο!
Οδηγούσαμε σε έναν δρόμο που προσωπικά μου ράγιζε την καρδιά το τοπίο, ώσπου δεν άντεξα κι έβαλα τα κλάματα :'( :'(! Λυπάμαι!
Η διαδρομή είναι όλο στροφές και μέσα στο βουνό! Ο Κώστας(Taurus) μας είπε πως σε αυτό το σημείο γίνεται κάποιο Ράλλυ!
Πήραμε τον δρόμο του γυρισμού από Μεγαλόπολη! Η κατάσταση
τελείως απογοητευτική, λόγω τοπίου! Είχα την ευκαιρία
να συμμετάσχω σε touring του TFRC στην Καλαμάτα, και είχαμε περάσει από αυτό το σημείο, Παραδίσεια νομίζω πως λέγεται,
όπου ήμουν συνοδηγός του Παπαγάλου! Ευτηχώς που ήταν βράδυ και δεν φαινόντουσαν πολλά! Έφερα στο μυαλό μου εκείνες τις στιγμές τις διαδρομής τότε και τις σύγκρινα με τώρα :'(
Στο γυρισμό προς Αθήνα και ενώ άρχισε να νυχτώνει, πήγαμε στο τελευταίο και κατά την γνώμη μου, το ιδανικότερο χωριό που χρειαζόντουσαν βοήθεια στην Αρκαδία!! Μοιράζαμε προμήθειες πόρτα-πόρτα! Φτάνουμε κάποια στιγμή σε άνα 2όροφο
πέτρινο σπίτι και βγαίνει μια γριούλα γύρω στα 85 ετών!!
Λόγω ηλικίας δεν πολυκατάλαβε ποιοι ήμασταν και τις δίναμε ρούχα και τρόφιμα! Κάποια στιγμή μας λέει "να σας τα πληρώσω αυτά; "
Με τον Fiestaman μπήκαμε μέσα στο σπίτι να την βοηθήσουμε και μας έπιασε ένα πλάκωμα θα έλεγα, βλέποντας το χώρο της!
Ένα τυπικό χωριάτικο δωμάτιο, με ένα φουρνάκι, ψυγείο, κρεββάτι, κουβέρτες, νεροχύτη και μια γάτα να της κάνει παρέα!
Από ότι μας είπε, σχεδόν έσωσε μόνη της το σπίτι και τις
γίδες της σβήνοντας τη φωτιά με κλαδιά! ΜΠΡΑΒΟ στο κουράγιο της! ;)
Αφήσαμε ότι μας είχε απομείνει στα φορτηγά και φύγαμε για Αθήνα!! Φτάσαμε περίπου στις 00:30 κουρασμένοι ΑΛΛΑ
με ευχάριστο συναίσθημα που βοηθήσαμε αυτούς τους ανθρώπους,
είδαμε την δύναμη που έχουν για τη ζωή και αρκετή θλίψη για το τοπίο! Αυτά, ό,τι άλλο διορθώστε με και συμπληρώστε!
Ευχαριστώ τα παιδιά που το οργάνωσαν και μου έδωσαν την χαρά
να βοηθήσω ;)!