ναι έχεις άδικο.
δεν φταίει το σύστημα αλλά αυτός που το εφαρμόζει και ο τρόπος του.
δε φταίει το μοντέλο αλλά ο τρόπος και οι συντελεστές του.
Παλιότερα, όταν ήμουν στην ηλικία ένός μπόμπιρα κατέτασσα τον εαυτό μου μεταξύ των “αριστερών” πάντως όχι των κομμουνιστών, ούτε κανενός άλλου πολιτικού σχηματισμού.
Ήμουν, έτσι αριστερός γενικά κι αόριστα..................
Αργότερα κατάλαβα οτι αυτό που είμαι δεν περιγράφεται με καμία από τις υπάρχουσες πολιτικές ταμπέλες................
Είμαι, θα έλεγα, “υποστηριχτής των αδυνάτων”, και μάλιστα από κούνια!
Έτσι με είχε ονομάσει η μάνα μου σαν 6 ή 7 χρονών παιδάκι για να δικαιολογήσει κάποια πράξη μου σε κάποια άλλη μητέρα...................
Δεν ξέρω τί ακριβώς είχα κάνει, αλλά νομίζω είχα δει ένα άλλο παιδί να κάνει κάτι άδικο σε τρίτο παιδί, καί εγώ πήρα το μέρος του αδικημένου...............
Αυτό το μοτίβο συνεχίστηκε σέ όλη τη μέχρι τώρα ζωή μου...............
Τώρα επειδή στη χώρα μου η επικρατούσα τάξη ήταν παραδοσιακά των δεξιών καπιταλιστών
καί επειδή επομένως οι αριστεροί ήσαν με το μέρος των αδικημένων καταπιεσμένων μη εχόντων κλπ. λανθασμένα ταυτοποίησα την έννοια “υποστηριχτής των αδυνάτων” με την έννοια “αριστερός” αυτό είναι όλο.......................
Αν ζούσα στη Σοβιετική Ένωση των παιδικών μου χρόνων, όπου οι αριστεροί είχανε το πάνω χέρι νομίζω πως θα αυτοχαρακτηριζόμουν “δεξιός” (πάλι λανθασμένα)...............
ΑΚΤΙΒΙΣΜΟΣ.................. 
