Chevalier Fidèle,
είσαι αιθεροβάμων - το εννοώ εντελώς καλοπροαίρετα, πίστεψέ με. Η Ελληνική κοινωνία δε θέλει ν' αλλάξει με τίποτα. Αντίθετα βλέπεις πραγματικά φωτισμένα μυαλά να θέλουν να φύγουν από top Πανεπιστήμια και να έρθουν εδώ για ξάπλα, ανύπαρκτη έρευνα και ούζο στην Καστέλλα.
Οι μεταρρυθμίσεις Γιαννίτση, Σταθόπουλου κλπ απέτυχαν για αυτόν ακριβώς το λόγο. Η κοινωνία έχει χοντρό πρόβλημα, απλά κρύβουν όλοι το κεφάλι μέσα στο χώμα. Η μοναδική χώρα στην ΕΕ όπου οι άνθρωποι κάνουν διδακτορικό ώστε να πάρουν μόρια για να μπουν στο δημόσιο και να ξύνουν τ΄ αρχίδια τους.
Ο μόνος τρόπος ν' αλλάξει η κοινωνία είναι με πραξικόπημα (δεν εννοώ άρματα) - ώστε να αλλάξουν θεμελιώδεις διατάξεις του συντάγματος όπως παιδεία, δημόσιο κλπ. Όταν δεν συναινεί η κοινωνία το κάνεις με τσαμπουκά. Πιο συγκεκριμένα, δεν αρκεί να αλλάξεις τη διάταξη που μιλάει για μονιμότητα - αλλά να έχεις το προσωπικό που πρέπει για την κάθε δουλειά. Για να το κάνεις αυτό πρέπει να ξέρεις τα tasks και τα ανάλογα job descriptions ώστε να γεμίσεις τις ανάλογες θέσεις.
Για να κάνεις allocate people σε jobs που λένε, πρέπει να μπει στην κουλτούρα του Νεοέλληνα μια λέξη ταμπού που λέγεται αξιολόγηση. Κανείς σε αυτή τη χώρα δεν αξιολογείται (ούτε καν το συζητάει) με αποτέλεσμα να έχουμε δασκάλους της πλάκας και γιατρούς που αντί να βγάζουν 5 εξετάσεις την ημέρα, να βγάζουν μία.
Όταν λοιπόν στην Ελλάδα προϊστάμενοι και υφιστάμενοι είναι κουμπάροι, τακίμια κλπ δεν μπορείς να κάνεις αξιολόγηση.
Έτσι μοιραία ερχόμαστε στο ζουμί της κουβέντας. Αφού λοιπόν δε μπορείς να κάνεις αξιολόγηση λόγω σίγουρης διαβλητότητας κάθε τέτοιας διαδικασίας, φέρνεις απ' έξω. Ερώτηση: Αν έφερνες από Αγγλία & Γαλλία ανθρώπους να περάσουν από interviews το προσωπικό της ΕΡΤ πχ πέσμου πόσοι θα πέρναγαν τη βάση. Άρα μιλάμε για ένα σενάριο πολιτικής φαντασίας που δε θα γίνει ποτέ πραγματικότητα.
Ο Σημίτης τον οποίο εκτιμώ (χωρίς ποτέ να έχω ψηφίσει), πήγε να το εφαρμόσει αυτό στο κόμμα του γι' αυτό και πήγε η Ελλάδα μπροστά. Δηλ εφάρμοσε όχι δημοκρατία (όπως την εννοούμε εμείς στην Ελλάδα
), αλλά αριστοκρατία. Αυτός που διαπρέπει στον τομέα του (field of expertise) πρέπει να έχει θέση σε τομείς όπου γίνεται decision making και αι γαμήσου εσύ κομματόσκυλο Πάγκαλε που μπήκες στην πολιτική για να κάνεις καριέρα και λεφτά.
Δηλ γράφω στ' αρχίδια μου την έννοια της ιεραρχίας και αμοίβω αυτόν που είναι αντικειμενικά καλύτερος. Στον ιδιωτικό τομέα υπάρχει στοιχειώδης αξιολόγηση. Θα μου πεις ότι υπάρχει οικογενειοκρατία κλπ όπως και πουστιές, μαχαιρώματα - τα ξέρω. Αν μη τι άλλο όμως ο Κόκκαλης πχ ξέρει πόσους εργαζόμενους έχει στην Intracom - το κράτος της φαιδράς ξέρει? Πως να αξιολογήσει και πως να βελτιώσει με συγχωνεύσεις πχ όταν δεν ξέρει ούτε πόσους υπαλλήλους έχει?
είσαι αιθεροβάμων - το εννοώ εντελώς καλοπροαίρετα, πίστεψέ με. Η Ελληνική κοινωνία δε θέλει ν' αλλάξει με τίποτα. Αντίθετα βλέπεις πραγματικά φωτισμένα μυαλά να θέλουν να φύγουν από top Πανεπιστήμια και να έρθουν εδώ για ξάπλα, ανύπαρκτη έρευνα και ούζο στην Καστέλλα.
Οι μεταρρυθμίσεις Γιαννίτση, Σταθόπουλου κλπ απέτυχαν για αυτόν ακριβώς το λόγο. Η κοινωνία έχει χοντρό πρόβλημα, απλά κρύβουν όλοι το κεφάλι μέσα στο χώμα. Η μοναδική χώρα στην ΕΕ όπου οι άνθρωποι κάνουν διδακτορικό ώστε να πάρουν μόρια για να μπουν στο δημόσιο και να ξύνουν τ΄ αρχίδια τους.
Ο μόνος τρόπος ν' αλλάξει η κοινωνία είναι με πραξικόπημα (δεν εννοώ άρματα) - ώστε να αλλάξουν θεμελιώδεις διατάξεις του συντάγματος όπως παιδεία, δημόσιο κλπ. Όταν δεν συναινεί η κοινωνία το κάνεις με τσαμπουκά. Πιο συγκεκριμένα, δεν αρκεί να αλλάξεις τη διάταξη που μιλάει για μονιμότητα - αλλά να έχεις το προσωπικό που πρέπει για την κάθε δουλειά. Για να το κάνεις αυτό πρέπει να ξέρεις τα tasks και τα ανάλογα job descriptions ώστε να γεμίσεις τις ανάλογες θέσεις.
Για να κάνεις allocate people σε jobs που λένε, πρέπει να μπει στην κουλτούρα του Νεοέλληνα μια λέξη ταμπού που λέγεται αξιολόγηση. Κανείς σε αυτή τη χώρα δεν αξιολογείται (ούτε καν το συζητάει) με αποτέλεσμα να έχουμε δασκάλους της πλάκας και γιατρούς που αντί να βγάζουν 5 εξετάσεις την ημέρα, να βγάζουν μία.
Όταν λοιπόν στην Ελλάδα προϊστάμενοι και υφιστάμενοι είναι κουμπάροι, τακίμια κλπ δεν μπορείς να κάνεις αξιολόγηση.Έτσι μοιραία ερχόμαστε στο ζουμί της κουβέντας. Αφού λοιπόν δε μπορείς να κάνεις αξιολόγηση λόγω σίγουρης διαβλητότητας κάθε τέτοιας διαδικασίας, φέρνεις απ' έξω. Ερώτηση: Αν έφερνες από Αγγλία & Γαλλία ανθρώπους να περάσουν από interviews το προσωπικό της ΕΡΤ πχ πέσμου πόσοι θα πέρναγαν τη βάση. Άρα μιλάμε για ένα σενάριο πολιτικής φαντασίας που δε θα γίνει ποτέ πραγματικότητα.
Ο Σημίτης τον οποίο εκτιμώ (χωρίς ποτέ να έχω ψηφίσει), πήγε να το εφαρμόσει αυτό στο κόμμα του γι' αυτό και πήγε η Ελλάδα μπροστά. Δηλ εφάρμοσε όχι δημοκρατία (όπως την εννοούμε εμείς στην Ελλάδα
), αλλά αριστοκρατία. Αυτός που διαπρέπει στον τομέα του (field of expertise) πρέπει να έχει θέση σε τομείς όπου γίνεται decision making και αι γαμήσου εσύ κομματόσκυλο Πάγκαλε που μπήκες στην πολιτική για να κάνεις καριέρα και λεφτά.Δηλ γράφω στ' αρχίδια μου την έννοια της ιεραρχίας και αμοίβω αυτόν που είναι αντικειμενικά καλύτερος. Στον ιδιωτικό τομέα υπάρχει στοιχειώδης αξιολόγηση. Θα μου πεις ότι υπάρχει οικογενειοκρατία κλπ όπως και πουστιές, μαχαιρώματα - τα ξέρω. Αν μη τι άλλο όμως ο Κόκκαλης πχ ξέρει πόσους εργαζόμενους έχει στην Intracom - το κράτος της φαιδράς ξέρει? Πως να αξιολογήσει και πως να βελτιώσει με συγχωνεύσεις πχ όταν δεν ξέρει ούτε πόσους υπαλλήλους έχει?
