Ο Γεωργιου ειναι ενας ημιμαθης , καφενοβιος, streetwise. Τυποι σαν αυτον καλυτερα να μην υπαρχουν στα media παρα να υπαρχουν. Δυστυχως ομως φρουτα σαν αυτον ευδοκιμουν διοτι υπαρχει μεγαλο κοινο που ειτε ταυτιζεται , ειτε απλα τον γουσταρει.
Το 2000 , στο Συδνευ, ο Κεντερης παιρνει χρυσο. Την αλλη μερα στο Φιλαθλ(ι)ο , ο Γεωργιου γραφει οτι αυτο ειναι χρυσο , με κεφαλαίο Χ , με την αξια του, με τον τσαμπουκα του, και μπαινει στη διαδικασια να πει οτι αυτο το μεταλιο τον συγκινει διοτι ειναι ανωτερο απ του Δημα του Αλβανου (εξηγωντας οτι ο Ελληναρας Γεωργιου δεν μπορει να ταυτιστει με τυπο σαν το Δημα, ενω με τον Κεντερη μπορει), και ανωτερο επισης απ της Πατουλιδου , το οποιο θεωρει γιαλαντζι, επειδη επεσε η αντιπαλος της 20 μτρα πριν το τερμα.
Οταν λοιπον ενας ανθρωπος την επομενη του μεταλιου του Κεντερη, μπαινει στην (αρρωστημενη) λογικη να συγκρινει το μεταλλιο αυτο , με αλλα προγενεστερα, ποσο μαλλον για τους συγκεκριμενους λογους, κατ εμε ειναι αθλιος.