Τύπε, το post σου έχει πολύ ψωμί.
Με την Ελλαδίτσα μας συνέβη το εξής:
Όταν τη δεκαετία του '50 ο κόσμος αναπτυσσόταν μετά τα φράγκα που έπεφταν, εδώ είχαμε μια διαλυμένη χώρα μετά από παγκόσμιο πόλεμο και εμφύλιο. Ο διχασμός του δεκαετίας του '20 συνεχίστηκε αμείωτος και θεωρώ ότι υφίσταται μέχρι τις μέρες μας.
Στη συνέχεια έχουμε μια ταραγμένη πενταετία του '60 στην Ελλάδα, η οποία οδηγεί στη χούντα του '67. Δηλ ένας γύψος 7ετίας για τρομερά πολιτικά και πολιτιστικά γεγονότα, που συνέβησαν ακριβώς εκείνη την περίοδο. Μάης του '68, Woodstock, αντι-πολεμικό κίνημα λόγω Βιετνάμ, αμφισβήτιση στο σύστημα γενικώς κ.ο.κ.
Παράλληλα και είναι τρομερά σημαντικό γι' αυτό και το επισημαίνω - η τηλεόραση εδώ ξεκινάει με την ΥΕΝΕΔ, όταν σε US & UK υπάρχει τηλεόραση για χρόνια. Ο Χίτσκοκ γύριζε short φιλμάκια τη δεκαετία του '50 στην Αμερική, όταν το '78 στην Αθήνα στηνόταν κόσμος στην Πατησίων στα μαγαζιά που πουλούσαν τηλεοράσεις για να δει το μουντιάλ στην Αργεντινή. Θυμάμαι ο θείος μου μας είχε φέρει Grundig από το εξωτερικό (ήταν ναυτικός) και είχαμε κάθε μέρα επισκέψεις.
Γενικώς το χάσμα της 7ετίας μας ακολούθησε για πολλά χρόνια. Ενδεικτικά αναφέρω ότι ενώ στο UK έχει συμβεί το punk, το post-punk, το ska κλπ - τέλη του '70 στην Ελλάδα έπαιζε αποκλειστικά Ξυλούρης (μορφή, δε λέω), Πάριος (και σου γαμώ τον Πάριο που έλεγε και ο Τζιμάκος), Γιώργος Νταράλας, Χαρίκλεια Ρούπακα κλπ. Πως γλιτώσαμε από τον Πάριο, είναι ένα θαύμα. Μέχρι τώρα θα μπορούσε να είναι ON.
Anyway, αρχές της δεκαετίας του '80 ήμουν τσιπιρίκος και θυμάμαι να μου ζητάνε ταυτότητα για να μπω σε pub! Ήμουν στο live του Gallagher μέσα, παίδες. I shit you not. Ίδια εποχή η ΠΑΣΟΚΟ-ΕΡΤ του γαμημένου του παπατζή και του Κουτσόγιωργα, μας έδειχνε αποκλειστικά Χατζάρα για ενημέρωση
και από πολιτισμό, Αιζενστάϊν, Ταρκόφσκι και τέτοια.
Μ' αυτά και μ' αυτά, μπήκαμε στο '87 και εδώ έχει πολύ ενδιαφέρον για όποιον θυμάται.... ο τρόπος που ήρθε η ιδιωτική ραδιοφωνία στην Ελλάδα. Με τον Κούβελα κλπ. Δηλ με μπουρδελέ τρόπο (μια και είμαστε στο bou), χωρίς κανόνες, διαδικασίες, specs που θα έπρεπε να υπάρχουν για να πάρεις κανάλι. Εδώ ο άλλος είχε ψησταριές - θυμάστε; Ενδεικτικά αναφέρω, ότι στο UK για να πάνε από τα 4 κανάλια στα 5, η φάση για το πως θα γίνει κράτησε 18 μήνες.
Ίδια εποχή το '87 ο Κωστόπουλος (σαν τώρα το θυμάμαι), βγάζει το 1ο τεύχος του ΚΛΙΚ το οποίο αγόρασα μόλις το είδα στο περίπτερο. Λέω, τι φάση; Το εξώφυλλο, εννοώ. Ο Πετράν που λέτε, είχε εκπομπή στον Top FM εκεί πίσω στο '87. Όπως είχε και η καριόλα η Κανέλλη, ο Δαβαράκης κλπ. Είδε το κενό ο Πετράν, χώθηκε και καλά ξηγήθηκε imho. Για τους παλιούς, μόνο ΕΝΑ υπήρχε τότε και ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ.
Αντίστοιχα την ίδια εποχή, κατέβαινες για φροντιστήριο στο κέντρο και οι μόνοι αλλοδαποί που έβλεπες ήταν καμιά Φιλιπινέζα στο λεωφορείο. Μα την Παναγία, σαν τώρα το θυμάμαι.
Αυτό που θέλω να πω (και sorry που αράδιασα ένα κάρο μαλακίες, αλλά έχω πιει μερικά μπυράκια, χικ
) - στην Ελλάδα έγιναν όλα πολύ γρήγορα, βίαια θα έλεγα, μπαχαλεμένα - ελέω φτώχειας, βλαχιάς κλπ. Αν λέω μαλακίες, με διορθώνετε.
Στο καπάκι σκάει το λεφούσι των Αλβανών αρχές του '90, αλλά μεταξύ μας... άλλο που δεν ήθελε η ελληναρία (που έλεγε και ο Κων/νος Τζούμας), για να φτιάξει ο κάθε τσίπης τα κουφώματα στο σπίτι και να βάψει τα κάγκελα, με μεροκαμάτα της πλάκας.
Μετά βέβαια ήρθαν οι Ολυμπιάδες - μεγαλοπιαστήκαμε.
Που είναι ο ΑΙΟΛΟΣ Κεντέρης, ρε τύποι; Consultant σε καμιά Ακαδημία Ολυμπιονικών, να φανταστώ;