Τα κοινά που έχουν ο φασισμός/ναζισμός/ιαπωνική αυτοκρατορία με τα κομμουνιστικά κόμματα του υπαρκτού σοσιαλισμού ήταν ότι επρόκειτο για ολοκληρωτικά καθεστώτα, όπου το άτομο έχανε την αξία του και τα ατομικά του δικαιώματα
ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΗΣ ΜΑΖΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΜΟΓΕΝΟΠΟΙΗΣΗΣ, ΠΟΥ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣΕ ΣΑ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ
κι η οποία υποτιθεται ότι θα καταφερνε να επιτυχει τους στόχους της αντιστοιχης επαναστασης ή φασιστικού καθεστώτος (συνηθως η καταστροφη της διεφθαρμενης αστικής δημοκρατιας κι η οικοδομηση ενος νεου κοσμου/αυτοκρατορίας κτλ κτλ)
Έτσι στα πλαίσια μιας ομιχλώδους και συχνά δυσνόητης ιδεολογίας, το άτομο έχανε βασικές ελευθερίες και δικαιώματα και γινοταν το πιονι στα χερια του αντιστοιχου ηγέτη.
Ένα άλλο κοινό κομμουνισμου -φασισμού ήταν τα μεγαλης κλίμακας εγκληματα κατα της ανθρωπότητας, που δε διστασαν να κανουν, για να δημιουργησουν τις υποτιθεμενες νεες ιδανικές κοινωνίες.
Οι διαφορές κομμουνισμού - φασισμού είναι πολλές. Θα σταθώ μόνο σε μία για να καταδειξω κάτι που πολλοί παραβλέπουν. Ενώ ο κομμουνισμός ήταν η κατ΄εξοχην ...θρησκεία των προλεταριων - κοινώς, των καταραμένων τελευταίων στρωματων των λαών αυτης της γης, ο φασισμός στόχευσε ένα σκαλοπατακι παρα πάνω - τους μικροαστούς.
Γι αυτο το λόγο χρησιμοποίησαν διαφορετικές γλώσσες :
- ο κομμουνισμός : τα μεσσιανικά κηρυγματα περι ισοτητας των ανθρωπων και τη μαρξιστική θεωρία οικονομικης αναλυσης, συχνα απο τα στοματα αριστοκρατών και μορφωμενων μεγαλοαστων θεωρητικών.
- ενώ ο φασισμός : αρκεστηκε στα εθνικιστικά κελεύσματα περί ανωτερότητας της εκαστοτε φυλής, που ειχε κάποιο ιστορικό κάλεσμα/πεπρωμένο, που έπρεπε να εκπληρώσει (να ίσως γιατι μίσησαν τόσο πολυ τους Εβραιους, που εχουν μια αντιστοιχη ιστορικη θεωρηση για το λαό και τη θρησκεια τους - οι εκλεκτοι του Θεού...). Και τα οποία κελευσματα ήταν ιδιαιτερως αρεστά στους μικροαστούς και στη δίψα τους για κοινωνική-εθνική άνοδο.
Τώρα στο θέμα για το Σταλιν και το μεγαλο λιμο της Ουκρανίας :
Ο Σταλιν συνειδητα, στην προσπαθεια του για εδραιωση στην εξουσια, χρησιμοποιησε την ταξη των προλεταριων για να μακελέψει όλες τις υπόλοιπες τάξεις (αγροτες-κουλακοι, αστοι, έμποροι, αριστοκρατες, κληρικοί) και να εδραιωσει τη δικτατορια του προλεταριατου.
Ετσι λοιπόν στην περιπτωση του λιμου της Ουκρανίας, το σταλινικο καθεστως επιτεθηκε στην ταξη των μεγαλοαγροτών και την κατεστρεψε, για να μπορεσει να ελεγξει πλήρως την αγροτικη παραγωγη.
Οι κουλακοι έχασαν τη γη και τη ζωη τους, αλλά ακολούθησε η καταρρευση της αγροτικής παραγωγής κι η πεινα.
Κι αυτο γιατι αφενώς οι εμπειροι καλλιεργητες εξοντωθηκαν κι αφετερου οι νεοι καλλιεργητες έχασαν το καπιταλιστικο κινητρο της παραγωγης, αφου ο,τι παρηγαγαν πήγαινε στο κρατος.
Η πείνα που ακολούθησε ήταν πρωτοφανής και στοιχησε τη ζωη σε εκατομμυρια ανθρώπους.
Ο Σταλιν δε λυπηθηκε καθολου γι αυτη τη γενοκτονία, άσχετα αν αυτος αρχικά ηθελε να εξοντωσει τους κουλακους και στο τελος την πληρωσαν ολοι από την πεινα.
Ο κακος πολιτικος-αγροτικός σχεδιασμος του είχε ολα αυτα τα θυματα, αλλα δεν επηρρεασε καθολου το Σταλιν στο να συνεχιζει να θυσιαζει μαζικα τον πληθυσμο του για την εκπληρωση της δικης του παράνοιας.
Αναλογοι λιμοι συνεβησαν πχ και στην Κινα και στην Καμποτζη των Ερυθρων Χμερ : καθε φορα που το κομμουνιστικο κρατος απαλλοτριωνε την γη των μικρομεσσαιων καλλιεργητων, η αγροτικη παραγωγη μηδενιζοταν κι ακολουθουσαν πεινα κι εκατομμυρια θανάτων.
Φαίνεται ότι το λάθος του Μαρξ (α, ρε μεγαλε δασκαλε...εφτασα να σε διορθώνω κι όλας....
) και των κομμουνιστών είναι στο οτι υποτίμησαν την υφεση στην παραγωγή-οικονομία που φερνει η κρατικοποιηση των μεσων παραγωγής κι η στερηση απο το άτομο της δημιουργικοτητας που φερνει η προσδοκια του ατομικου κερδους.
Γι αυτο το λογο κατερρευσε η ΕΣΣΔ, παρα τις τεραστιες δυνατοτητες που εχει σε υπεδαφος η χωρα, αυτες εν τελει εμειναν αναξιοποιητες απο μια τελματωμενη κι αντιπαραγωγική γραφειοκρατεία !
μικρος εισαι ακομα
