O Ρούντι που ήταν στα τελευταία λεπτά που η μπάλα έκαιγε????? Ο Γιούλ?????? Ο Μίροτιτς??????? Άλλαζαν πάσες και φοβόντουσταν να πάρουν την ευθύνη. Κι έτσι έμεινε ο "και καλά" καλύτερος παίχτης στην Ευρώπη Ροντρίγκεζ να κάνει τα γνωστά γιουρούσια του και να παίρνει τραβηγμένες ενέργειες και κακές επιλογές. Ο Ρέγιες έφαγε δυο τάπες και μετά έπαθε κοκομπλόκο κι αυτός. Τον ξέχασε στον πάγκο κι ο προπονηταράς του μετά. Αν δεν ήταν και οι διαιτητές να σφυρίζουν φάουλ κάθε.........στραβοκοίταγμα για να μείνει η Βασίλισσα μέσα στο παιχνίδι, τότε θα είχε τελειώσει πολύ νωρίτερα το ματς. Και επιστρέφω στον Ρουντι γιατί τον έχω άχτι. Ο τύπος έχει ταλέντο. Πολύ ταλέντο. Ουδείς μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό. Μεγάλος παίχτης όμως ουδέποτε υπήρξε κι ουδέποτε θα γίνει. Μια ζωή έπαιζε με εκπληκτικούς συμπαίχτες, είτε στο ΝΒΑ, είτε στην Εθνική είτε τώρα στην Ρεάλ και πάντα έπαιζε καλά όσο οι ομάδες του ήταν μπροστά στο σκορ και είχαν το πάνω χέρι. Μηδέν αρχίδια.......
Επίσης αποδεικνύεται ότι κάποιοι παίχτες είναι γεννημένοι loosers και όπου πάνε κουβαλάνε αυτή την κατάρα μαζί τους. Τεόντοσιτς. Μπουρούσης. Έφυγαν από τον Ολυμπιακό και η ομάδα άνθισε, βρήκε υγεία. Πήγαν σε έτοιμες ομάδες φαβορί με τρελά μπάτζετ και πάλι πήραν από τα τρία το μακρύτερο.........
