Ετυμολογία Διαφόρων Λέξεων

[aigeas]

Τα Αρχαία Ελληνικά κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να σταματήσουν να διδάσκονται στα σχολεία με τον τρόπο που γίνεται ή έστω γινόταν (τουλάχιστον στην δικιά μου γενιά)
Ίσως θα πρέπει να διδάσκονται με τέτοιο τρόπο που να τα συνδέουν με τα Νέα Ελληνικά για να μπορέσουμε να καταλάβουμε τις ρίζες της σημερινής γλώσσας (για παράδειγμα τι σημασία μπορεί να είχε η δασεία στην προφορά λέξεων που χρησιμποποιούμε σήμερα, τι σημαίνουν τα μακρά και βραχέα κλπ.)
Έτσι είμαι σχεδόν βέβαιος ότι θα κεντριστεί το ενδιαφέρον των μαθητών

προφανως οταν αυτα τα ελεγαν εσυ εκανες κοπανα.........

 

[gismo1972]

Δυστυχώς αυτά δεν τα έλεγαν
Το μάθημα περιοριζόταν στους τύπους των επιρρηματικών προσδιορισμών, στις κλίσεις των ρημάτων κλπ.
Έπεσα σε κακούς φιλολόγους? Δεν ξέρω. Αλλά πάνω κάτω εκεί περιοριζόταν ο μάθημα στην δικιά μου γενιά.
Πρώτη επαφή με τα Αρχαία Ελληνικά στην 1η Λυκείου το 1987
Όμως σχετικά με την σημασία των μακ΄ρών και βραχέων, περισπωμένης κλπ. μας έμαθαν λίγα πράγματα στο Δημοτικό προτού επιβληθεί το μονοτονικό σύστημα (1η Δημοτικού πήγα το 1977)

προφανως οταν αυτα τα ελεγαν εσυ εκανες κοπανα.........

 

[alexm4n]

αν και εγώ είμαι αγράμματος...την χρήση των πνευμάτων?
ακούω αυτό το "πανταήμερη" εκδρομή και ανατριχιάζω 

Δυστυχώς αυτά δεν τα έλεγαν
Το μάθημα περιοριζόταν στους τύπους των επιρρηματικών προσδιορισμών, στις κλίσεις των ρημάτων κλπ.
Έπεσα σε κακούς φιλολόγους? Δεν ξέρω. Αλλά πάνω κάτω εκεί περιοριζόταν ο μάθημα στην δικιά μου γενιά.
Πρώτη επαφή με τα Αρχαία Ελληνικά στην 1η Λυκείου το 1987
Όμως σχετικά με την σημασία των μακ΄ρών και βραχέων, περισπωμένης κλπ. μας έμαθαν λίγα πράγματα στο Δημοτικό προτού επιβληθεί το μονοτονικό σύστημα (1η Δημοτικού πήγα το 1977)

 

[gismo1972]

Ευρώ:

Λεξικά:
Στα λεξικά η λέξη δεν αποδίδεται με τον ίδιο τρόπο. Για παράδειγμα, το λεξικό Τριανταφυλλίδη τη γράφει "ευρώ" και τη θεωρεί άκλιτη, ενώ την ίδια στιγμή το λεξικό Μπαμπινιώτη τη γράφει "εύρο", όπως λέμε "φράγκο", "μάρκο", "δολάριο" και προτείνει την ένταξή της στο κλιτικό σύστημα της ελληνικής (στον πληθυντικό "εύρα", όπως "φράγκα", "μάρκα", "δολάρια").

Το λεξικό αυτό αιτιολογεί την πρόταση με το σκεπτικό ότι αφού άλλα νομίσματα κλίνονται στη γλώσσα μας κανονικά (π.χ. "1.000 μάρκα") γιατί το δικό μας ενιαίο νόμισμα να παραμένει άκλιτο ; Προχωρά ένα βήμα παραπέρα με το σκεπτικό ότι η λέξη "εύρο" θα μπορέσει έτσι να ενταχθεί αρμονικότερα στη γλώσσα μας, με παράγωγα και σύνθετά της, π.χ. ευρική αξία (όπως δραχμική αξία), ευροβόρος (όπως δραχμοβόρος). Η παραγωγή και η σύνθεση δεν είναι τόσο εύκολο να γίνουν σε περίπτωση άκλιτης λέξης, η οποία παραμένει δύσκαμπτη.

Προέλευση :
Η λέξη "ευρώ" αναδίδει άρωμα Ελλάδας, καθώς πρόκειται για σύντμηση της λέξης Ευρώπη, που τη συναντούμε στην αρχαία ελληνική μυθολογία, ωστόσο δεν μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται για αμιγώς ελληνική λέξη. Όπως γίνεται και με τα αρκτικόλεξα (π.χ. Δ.Ε.Η., Ο.Τ.Ε.), αν και βασίζονται σε ελληνικές λέξεις, δεν κλίνονται (της Δ.Ε.Η. και όχι της Δ.Ε.Η.ς). Ή καλύτερα, όπως η λέξη "ωριλά" (από "ωτορινολαρυγγολόγος") που δύσκολα κλίνεται, π.χ. δεν ακούμε συχνά "ο ωριλάς", ούτε βέβαια "οι ωριλάδες" (όπως "ο ρολογάς", "οι ρολογάδες"). Φυσικά και δεν είναι το ίδιο πράγμα, αλλά από τη στιγμή που η λέξη υπόκειται σε σύντμηση, δε λειτουργεί όπως η αρχική.

Το λεξικό Τριανταφυλλίδη δέχεται προέλευση από τη γαλλική λέξη "euro" που με τη σειρά της προέρχεται από το Europe, το οποίο δανείστηκε η γαλλική από την ελληνική (αντιδάνειο). Έτσι προφανώς εξηγείται και ο τόνος στη λήγουσα, γιατί και η γαλλική τονίζει πάντα στη λήγουσα, αλλά και η ελληνική λέξη Ευρώ(πη), διατηρεί τον τόνο της στο "ω". Αντίθετα, το λεξικό Μπαμπινιώτη παραπέμπει στην αγγλική λέξη "euro", η οποία όμως τονίζεται στην παραλήγουσα ("γιούρο"), εξηγώντας ενδεχομένως έτσι και το τόνο στην παραλήγουσα στην ελληνική ("εύρο").

Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα κατέβαλε προσπάθειες για την αναγραφή του ονόματος και στα ελληνικά πάνω στο ευρώ, και στην προσπάθειά της αυτή βασίστηκε τόσο στην προέλευση του ονόματος του ενιαίου νομίσματος της Ευρωπαϊκής Ένωση από την ελληνική γλώσσα και μυθολογία, όσο και στην ανάγκη να αναγράφεται η λέξη και στο ελληνικό αλφάβητο, που είναι διαφορετικό από το λατινικό αλφάβητο που χρησιμοποιούν οι υπόλοιπες χώρες.

Συνοψίζοντας:
Πρόκειται για μια λέξη λόγια, κατασκευασμένη και δοσμένη στους ανθρώπους για να τη χρησιμοποιήσουν. Δηλαδή η λέξη αυτή δεν υπήρχε στη γλώσσα και τη συνείδηση του λαού μας για να παρακολουθήσουμε την ετυμολογία, την αρχή και την εξέλιξή της. Θα μπορούσε κάλλιστα να έχει προτιμηθεί εξαρχής από τους οικονομικούς παράγοντες η πρόταση Μπαμπινιώτη και να λέγεται "εύρο" (κλιτή λέξη). Όμως επικράτησε η λέξη "ευρώ" (άκλιτη) που παραπέμπει απευθείας στο "Ευρώπη" και ως εκ τούτου, δεν τίθεται πλέον θέμα αλλαγής της χρήσης της. Κατά συνέπεια, η λέξη ναι μεν έχει ελληνική προέλευση (μετά από σύντμηση), όμως επικράτησε η άκλιτη χρήση της.

Βέβαια, το λόγο πάντα σε μια γλώσσα έχουν οι άνθρωποι που τη χρησιμοποιούν: δεν είναι λίγες οι λέξεις που από τους λόγιους προτάθηκαν με έναν τρόπο και ο λαός χρησιμοποίησε άλλες, π.χ. κονδυλοφόρος - στυλό, κυρίως βέβαια σε περιπτώσεις μετάφρασης ξενόγλωσσων λέξεων. Αν λοιπόν για κάποιο λόγο αρχίσουν οι Έλληνες να χρησιμοποιούν τη λέξη "εύρο" επειδή, π.χ., τους έρχεται πιο φυσική, αυτή και θα επικρατήσει, σενάριο που για την ώρα φαίνεται απίθανο, καθώς μετά από δύο χρόνια ζωής (και μερικά ακόμα σε θεωρητικό επίπεδο), το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα επικράτησε ως "ευρώ".

 

[gismo1972]

Τσόντα:

Από το «τσόντα» (βεν. zonta - zontare). Η τσόντα: πρόσθετο κομμάτι υφάσματος σε ρούχο για μάκρεμα ή φάρδεμα, προσθήκη σε οποιοδήποτε κατασκεύασμα, εμβόλιμες σκηνές πορνό κατά την προβολή ταινίας με άλλο θέμα, γενικά πορνοταινία ή εικόνα σεξουαλικού περιεχομένου. Πολύ παρεξηγημένη λέξη τελικά.

Τώρα, τσοντάρω, διαλέγουμε και παίρνουμε:

Ή φαρδαίνουμε το ρούχο, γιατί ακολουθήσαμε τη δίαιτα του ανανά και χτίσαμε κοιλιακούς, ή πήραμε μια καφετιέρα και το καλώδιο δεν φτάνει στην πρίζα, οπότε χρειαζόμαστε μια τσόντα–προέκταση, ή τσοντάρουμε σε ιδέες και λήμματα στο slang, ή παρακολουθούμε ένα καουμπόικο (κατά προτίμηση κατ' οίκον), είτε με παρέα απολαμβάνοντας... δύο, τρίο, γενικά ένα νούμερο στη νιοστή, είτε μόνοι μας στο Αυνανιστάν. Μπορεί να γίνουμε και θεατές live show σε κάποια παραλία ή δασάκι. Η παρακολούθηση τέτοιων ταινιών γίνεται από τσοντόβιους, ή μικρούς τυμπανιστηρτζήδες, ή απλά από πλάκα, ή για να εμπλουτίσουμε τις γνώσεις μας. Ακόμα τσοντάρουμε όταν γινόμαστε οι ίδιοι πρωταγωνιστές σε πορνοταινία (βλέπε τσοντού).

Μεταφορικά, το τσοντάρω σημαίνει την συμβολή μας στη συμπλήρωση χρηματικού ποσού για κάποιο σκοπό. Καλά να τσοντάρεις σε φίλο που του λείπουν για καφέ, γιατί ή του κόπηκε η επιχορήγηση του μπαμπά ή ήταν στη λίστα περικοπών εργατοωρών και εσύ έχεις πιο άνετη τσέπη. Εκεί που τα πράγματα είναι μαύρα κι άραχλα κι εκεί σε θέλω κάβουρα, είναι να χρειάζεται να κάνεις δεύτερη και τρίτη δουλειά για να τσοντάρεις το μηνιαίο εισόδημά σου.

 

[Papa_Ritsa]

η λεξη ΛΑΜΟΓΙΑ ξερετε τισημενη.

Τισημενη?

 

[nokia]

Τισημενη?

Παπα-Γιωργηηηη...Πες αλευρι.

Η Παπα-Ριτσα σε γυρευει..

Ασχετο..Προς τι, οι ορχεις στο αβαταρ σας ?

Αυτα..

 

[pathos gia ta temachia]

Παπα-Γιωργηηηη...Πες αλευρι.

Η Παπα-Ριτσα σε γυρευει..

Ασχετο..Προς τι, οι ορχεις στο αβαταρ σας ?

Αυτα..

 

[thourios]

Λαμογιά:

Λαμογιά είναι αυτό που κάνει το λαμόγιο. Ως γνωστόν, λαμόγιο είναι ο κράχτης στο παιχνίδι του παπά. Αυτός που κερδίζει σε συνεννόηση με τον παπατζή με προφανή σκοπό να σε παρασύρει στο παίγνιο. Οπότε λαμογιά είναι η συγκεκριμένη συμπεριφορά και γενικότερα να είσαι αβανταδόρος. Ο όρος έχει πάρει ευρύτερη έννοια για να σημάνει οποιαδήποτε διαπλοκή, μίζα, ζήμα, βαλτοπαίδι, βία και νοθεία, και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις. Υπάρχει και η μπυρολαμογιά.

Για περισσότερα

http://www.slang.gr

 

[gismo1972]

λαμογιά= το εθνικό μας σπορ 



[/quote]

Λαμογιά:

Λαμογιά είναι αυτό που κάνει το λαμόγιο. Ως γνωστόν, λαμόγιο είναι ο κράχτης στο παιχνίδι του παπά. Αυτός που κερδίζει σε συνεννόηση με τον παπατζή με προφανή σκοπό να σε παρασύρει στο παίγνιο. Οπότε λαμογιά είναι η συγκεκριμένη συμπεριφορά και γενικότερα να είσαι αβανταδόρος. Ο όρος έχει πάρει ευρύτερη έννοια για να σημάνει οποιαδήποτε διαπλοκή, μίζα, ζήμα, βαλτοπαίδι, βία και νοθεία, και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις. Υπάρχει και η μπυρολαμογιά.

Για περισσότερα

http://www.slang.gr

 

[Waaam]

λαμογιά= το εθνικό μας σπορ 

H λέξη είναι η λαμόγια και όχι το λαμόγιο. Περιέργως δεν υπήρχε
σε αρσενικό ή ουδέτερο. Κατά τις δεκαετίες '50 και '60, όπου στα πέριξ
της πλατείας Ομονοίας λειτουργούσαν, ρουλέτες, παπατζήδες, φακή στη δαχτυλίθρα αλλά
και τα περίφημα μαλινομάλινα (πουλόβερ), η αξία μιας καλής λαμόγιας ήταν ανεκτίμητη.
Σα να λέμε σήμερα, προμότερ ή υπέυθυνος προσέλκυσης πελατών. Χωρίς πλάκα ήταν στα συν
του καθενός παληκαρά, το να έχει δουλέψει λαμόγια σε διάσημες (φορητές πάντα) ρουλέτες.
Γιατί φυσικά, αν στράβωνε και κάτι, η λαμόγια από τυχαία δήθεν διερχόμενος, έδερνε κιόλας.

Σήμερα ακούμε τη λέξη ως λαμόγια (τα), αλλά καμιά σχέση δεν έχουν, μια και κάνουν τις
απατεωνιές τους οχυρωμένοι πίσω από μεγαλόσχημους και μεγαλοδικηγόρους, κι όχι
ρισκάροντας στο πεζοδρόμιο... 

 

[gismo1972]

αρπαχτή:

Γρήγορο και εύκολο κέρδος προερχόμενο είτε από προχειροδουλειά, είτε από αρπαγή / κλοπή.

Η πρώτη περίπτωση αρπαχτής περιλαμβάνει το φτωχομπινεδιάρικο και ευκαιριακό γδαάρσιμο εύκολης λείας (πχ αισχροκέρδεια από ταρίφες σε ανυποψίαστους τουρίστες). Ανεμομαζώματα, δηλαδή, διαβολοσκορπίσματα.

Στη δεύτερη (και πιο σοβαρή) εκδοχή της, η αρπαχτή επιτυγχάνεται χάρη στην άλωση των νόμων και θεσμών μέσω προσωπικών σχέσεων και διαπλοκών. Πρόκειται για οικονομικές αλλαξοκωλιές όπου η αρπαχτή διαπράττεται από δύο ή περισσοτερους συνεργούς και πάντα σε βάρος του κερασφόρου φορολογούμενου πολίτη.

 

[kliduhos]

αραγε η λεξη σεξ προερχεται απο το αρχαιοελληνικο ἕξις ή απο το λατινικο sexus
ή προκειται περι ψευτοδιλημματος?

 

[ΠΥΡΑΥΛΟΣ]

Χειρόκτιο = γάντι

Η λέξη "χειρόκτιο" χρησιμοποιείται από τους στρατιωτικούς, για αιώνες μέχρι σήμερα.
Το μάθαμε προχθές...

 

[gismo1972]

Χειρόκτιο = γάντι

Η λέξη "χειρόκτιο" χρησιμοποιείται από τους στρατιωτικούς, για αιώνες μέχρι σήμερα.
Το μάθαμε προχθές...

 

[gismo1972]

Η έλλειψη του πρακάτω που μας οδήγησε εκεί που είμαστε σήμερα
Κάτι για το οποίο όλοι είμαστε υπεύθυνοι, ξεκινώντας από τους πιο μεγάλους και καταλήγοντας στους πιο μικρούς
Οι "μεγάλοι" όμως έχουν την κύρια ευθύνη της διαπαιδαγώγησης με την πράξη και το παράδειγμά τους στους πιο "μικρούς"

Η επιστροφή του ή έστω η επιστροφή μέρους του, θα μας βοηθήσει να πάμε έστω λίγο πιο ψηλά από εκεί που είμαστε σήμερα

ΦΙΛΟΤΙΜΟ

1. φιλότιμο 
τίμιος, συνεπής στις υποχρεώσεις του
π.χ. φιλότιμος υπάλληλος

2. φιλότιμο 
αξιέπαινος
π.χ φιλότιμες προσπάθειες

3. φιλότιμο
αξιοπρέπεια, τιμή, περηφάνεια
πχ. έχω φιλότιμο


Ο φιλότιμος

1.που έχει το συναίσθημα της τιμής και της αξιοπρέπειας κι επιθυμεί να τον εκτιμούν οι άλλοι
2.(ειδικότερα) που προσπαθεί συνειδητά να τηρήσει τις υποχρεώσεις του ή να ξεχωρίσει στον χώρο δράσης του με τις ενέργειές του
3.που είναι γενναιόδωρος με τα χρήματα, στην περίπτωση που βοηθά ή φροντίζει κάποιον

 

[gismo1972]

Ευρωλιγούρης:

1. Αυτός που τον έχει κόψει ντελόρδα για ευρωπαϊκά κονδύλια, πακέτα κτλ.

2. Γενικότερα, ο φιλοχρήματος, που γλείφεται για Ευρώ.

3. Αυτός που έχει λιγούρα και πιθηκίζει άκριτα τα δυτικοευρωπαϊκά πρότυπα. Ο όρος αποτελεί κλασική ζουραριά (την χρησιμοποιούσε ο Κώστας Ζουράρις τουλάχιστον απ' την αρχή των '90ς), τόσο κλασική, ώστε την συμπεριέλαβε κι ο Μπαμπινιώτης στο Λεξικό του. Ωστόσο, επειδή διατηρεί κάποιο σλανγκενεργό κατάλοιπο, κι επειδή έλαβε μια λίγο διαφορετική τροπή με την είσοδο του Ευρώ στην ζωή μας, την καταχωρώ. Σημειωτέον ότι η έκφραση με την τρίτη έννοια χρησιμοποιείται κυρίως από μαρξορθόδοξους, περί τον Ζουράρι , ενώ με τις δύο πρώτες νομίζω ότι έχει καθιερωθεί ευρύτερα.

 

[thourios]

Σήμερα θα πούμε πως,
βγήκε η λέξη ΧΑΜΑΙΤΥΠΕΙΟ !!!!
Λοιπόν στην αρχαία εποχή, δεν υπήρχαν πιάτσες,
για τις εταίρες. Οπότε αυτές είχαν επινοήσει, το εξής εκπληκτικό,
κάτω από τα σανδάλια τους ,είχαν χαράξει ανάγλυφα την λέξη,
'' ΥΟΠΕ'' δίκην σφραγίδας ( Σαν αποτύπωμα ελεγε ΕΠΟΥ) .
Οπότε το πάτημα κάτω στο χωματόδρομο,
ή στις σκονισμένες πλάκες , αποτυπώνετο η λέξη ''ΕΠΟΥ''.
Πλησίαζε λοιπόν η εταίρα τον άντρα που της άρεσε,
τον χαιρετούσε, και γύριζε κι έφευγε,
διάβαζε ο άντρας την λέξη ''ΕΠΟΥ'', δηλ. ακολούθησε,
έπαιρνε ο άντρας την γυναικά στο κατόπιν,
ακολουθοντας πάντα το ''ΕΠΟΥ''.
Μέσα από στενοσόκακα, έφθανε και στο ενδιαίτημα της.
Εδώ υπήρχε μια ταμπελίτσα που έγραφε,''ΧΑΜΑΊ ΤΌΠΟΣ''..
(χαμαί τόπος ) που μετασχηματίστηκε σε ''(ΧΑΜΑΙΤΥΠΕΙΟ)''
Τα σχόλια δικά σας:

Πηγή: internet