Εσείς τί θα κάνατε;
- Μέλος που άνοιξε το νήμα CIM
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 131
- Εμφανίσεις 9K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 3 άτομα (0 μέλη και 3 επισκέπτες)
freddie krueger
Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Φεβ 2008
- Μηνύματα
- 1.120
- Κριτικές
- 4
- Like
- 24
- Πόντοι
- 16
Toτε φιλοι Βρασιδα,pilot και πατριωτη Whitey σε τι διαφερετε απο αυτους τους αδυσωπητους φονιαδες?..ειδικα εσυ βρε pilot που ειπες πριν και μου αρεσε αυτο πως εμεις που δεν ειμαστε εγκληματιες κανουμε και δευτερες σκεψεις...
Επισκέπτης
ενταξει δεν ειπα να πας να πλακωθεις με οποιον βλεπεις να κανει κακο σε καποιον στο δρομο,αυτο ειναι ανευθυνο,αυτο που θελω να πω ειναι οτι πολλα πραγματα που μπορουμε να κανουμε δεν τα κανουμεγιατι φοβομαστε.ο καθενας ξερει τι φοβαται στον εαυτο του και δεν το υπερνικα.ειμαι σιγουρος οτι κι εσυ οπως κι εγω και ολοι μας εχουμε πραγματα μεσα μας που μας βασανιζουν και δεν μπορουμε μονοι μας να ξεπερασουμε γι αυτο και δημιουργουμε διαφορες αμυνες,οπως αγενεια η προσποιητη αδιαφορια
Επισκέπτης
Διαφερουμε οτι ειμαστε στην χωρα μας και δεν κανουμε τσαμπουκα στα καλα καθουμενα σε ασχετους πολιτες που δεν μας ενοχλουν.Αλλα οταν ειναι να κινδυνεψει η ζωη μας τοτε χιλιες φορες καλυτερα να πεθανει ο αλλος.Καλυτερα ειναι η μανα του φονια παρα του δολοφονημενου.
το κάνουμε δεύτερες σκέψεις εάν διαβάσεις όλο το σχόλιο πάει στο ότι εμείς μετράμε την αξία της ζωής μας και δε θα πάμε να κάνουμε μαλακίες. οι αλβανοί καλώς ή κακώς δεν έχουν ιδιαίτερη σχέση με αυτό. Όχι πως δε γουστάρουν τη ζωή αλλά όταν κάνουν χοντρό έγκλημα έχουν δεχθεί πως ανά πάσα στιγμή μπορεί να σχολάσουν και μάλιστα δεν τους νοιάζει μπροστα στο εύκολο κέρδος που έχει μία εγκληματική πράξη. Φίλε σκρουτζ άρχισε να διαβάζεις ειδήσεις γιατί πλέον είναι καθημερινότητα και όχι ταινία στο χόλυγουντ.
Επισκέπτης
εχουν γινει ολοι ραμπο εδω μεσα...σε λιγο θα ακουσουμε και συμβουλες για καλυτερες παγιδες για αλβανους...καλη ιδεα πλακα πλακα...
Εγω προστατευω την ζωη μου αυτος θελει να μου αφερεσει την ζωη για τα λεφτα, καμια σχεση το ενα με το αλλο.
Εσυ δηλαδη αν παει καποιος να σε ληστεψη θα κατσεις να τον κοιτας?
Και δεν το παιζω μαγκας αν ο αλλος εχει οπλο θα του τα δωσο οτι εχω και δεν εχω αλλα αν δεν εχει οπλο θα του γαμησω οτι εχει και δεν εχει.
τι ραμπο?αυτοι ξεπερασανε και τον terminator.εμενα παντως ενας μεγαλος μαγκας μου εχει βρεθει μπροστα μου στα 28 μου χρονια και τωρα κανει διακοπες στον κορυδαλλο...
Επισκέπτης
εγω απλως λεω να αποφευγουμε τις κακοτοπιες ,αμα κατσει η στραβη βεβαιως και θα με υπερασπισω απλως δε μου αρεσουν ολοι αυτοι που το παιζουν γαμιαδες και ΄΄σας δερνω ολους΄΄ και λοιπα,αυτο λεω
Επισκέπτης
ποσο παει η βραδια εκει????!!!!!!
Επισκέπτης
Κανεις δεν το επαιξε γαμαω και δερνω απλως λεμε οτι προκειμενου να σωσουμε το τομαρι μας δεν θα μας πειραζε να τραυματιζαμε θανασιμα τον αρχιδα που θα επιχειρουσε να κανει ζημια στην ζωη μας.
Επισκέπτης
και βερεσε!
Γινεται μια κουβεντα και λεμε την αποψη μας δεν το παιζει κανεις ραμπο εγω προσοπικα εχω φαει πολυ ξυλο γιατι δεν ειμαι ραμπο αλλα το ξυλο το εφαγα γιατι δεν ειμαι και κοτα.
Αν καποιος με προσβαλη η μου επιτεθη θα αντιδρασω οποιον και να εχω απεναντι μου, εκτος και αν οπλοφορη, τοτε δεν μπορεις να κανεις και πολλα πραγματα.
Επισκέπτης
συμφωνω με αυτο,δεν κατηγορησα κανεναν ,μη παρεξηγιομαστε.ισα ισα,κατι τετοια ατομα θα πρεπε να τους πυροβολουν δημοσιως,να δεις μετα αν θα ξανασκοτωναν τοσο ευκολα η αν θα εκλεβαν
Επισκέπτης
παντως και ξυλο να φας το θεωρω μαθημα αν δε σου αφησει κανα κουσουρι.μετα τα βλεπεις αλλιως τα πραγματα,πιο ωριμα
OXIA
Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2008
- Μηνύματα
- 3.289
- Like
- 8
- Πόντοι
- 16
Επειδή είχα αναφερθεί σ' αυτό το email σε κάποιο ποστ μου στο παρόν thread, το παραθέτω να το δείτε κι εσείς.
Η εγκληματικότητα χτύπησε κόκκινο εδώ και πάρα πολύ καιρό, όλοι όμως εσκεμμένα το κρύβουν....: Το κράτος και οι αρχές για να μην φανερώσουν την αδυναμία τους, εμείς για να το ξορκίσουμε, γιατί όταν δεν συζητάς κάτι δεν σου χτυπάει την πόρτα...(χα, τι παγίδα!)
Και η βία δεν είναι πια όπως τη ξέραμε.....
Είναι μεταλλαγμένη, πιο σκοτεινή, εκπροσωπεί ένα βαθύτερο μίσος, εκδικείται την αδιαφορία μας..
Πριν 2 εβδομάδες, μία Τετάρτη βράδυ λίγο μετά τα μεσάνυχτα, στην περιοχή μεταξύ Πατησίων και Αχαρνών στο ύψος της οδού Ιθάκης, η Μαργαρίτα αποχαιρέτησε τους φίλους της, τους οποίους είχε επισκεφτεί από νωρίς και βγήκε στον δρόμο για να πάει μέχρι το αυτοκίνητο της που είχε παρκάρει πιο κάτω...
Πίσω της περπατούν σιωπηλά-σχεδόν αόρατοι- 2 τύποι με κουκούλες.
Ασυναίσθητα η Μαργαρίτα γυρνάει το κεφάλι, πριν προλάβει να καταλάβει οτιδήποτε τρωει μπουνιά στο πηγούνι, πέφτει κάτω.
Δεν προλαβαίνει να κάνει τίποτα, συνεχίζουν να την χτυπούν ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ...
Γεμίζει αίματα...Τους απλώνει σιωπηλά το χέρι με την τσάντα και τους την δίνει για να σταματήσουν, για να την αφήσουν.
Παίρνουν την τσάντα και....
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΤΗΝ ΧΤΥΠΟΥΝ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ!
Η Μαργαρίτα φωνάζει...
Η γειτονιά κρύβεται πίσω από τις κουρτίνες και τον φόβο...
Κάποιος πίσω από ένα παράθυρο, (ευτυχώς) φωνάζει τουλάχιστον...
Οι 2 «άντρες» σταματούν να την χτυπάνε και το βάζουν επιτέλους στα πόδια.
Την αφήνουν ήσυχη..
Ένα πακέτο χαρτοπετσέτες προσγειώνεται δίπλα της... το πετάξανε από ένα μπαλκόνι! (που είναι οι «άνθρωποι» ρε παιδιά; )
Τα κόκαλα του προσώπου, το πηγούνι, τα δόντια, όλα σπασμένα..
Ο πόνος πρόκειται να συνεχιστεί για μήνες με διορθωτικές επεμβάσεις, με λάμες στο πηγούνι και στα κόκαλα του προσώπου, με ραμμένα τα κόκαλα του στόματος στα δόντια, με σύρματα, για να επανέλθει το στόμα στην προηγούμενη κατάσταση...
Η μόνη τροφή που θα δέχεται η Μαργαρίτα για πολύ καιρό θα είναι λίγο ζουμί από κρέας ή ψάρι με καλαμάκι...
Δεν μπορεί να μιλήσει, θα μπορεί μόνο να γράφει για να πει τι θέλει..
Κι ο πόνος της ψυχής της μιλάει περισσότερο μέσα απο τα μάτια της...
Κι ο φόβος που εγκαταστάθηκε μόνιμα πλέον, χτίζοντας αυθαίρετο στα καμένα της ψυχή της;
Ναι, θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι χειρότερα, μόνιμη εξωτερική αναπηρία ή θάνατος... (η αναπηρία της ψυχής έχει επιτευχθεί!)
Η επίσημη απάντηση της αστυνομίας: «Θα κάνουμε ότι μπορούμε, δυστυχώς έτσι είναι πια τα πράγματα, να μην κυκλοφορείτε καθόλου τα βράδια μόνοι σας, ειδικά οι γυναίκες...»
Μα που ζούμε τελικά; στην ωραία μας Ελλαδίτσα; Στην Αθήνα, που ήταν η «ζαφειρόπετρα στης γης το δαχτυλίδι»; Μήπως γίναμε Αφγανιστάν; Καμπούλ και δεν το ξέρουμε; Μήπως οι γυναίκες να φορέσουν μπούρκα και να υπόκεινται σε απαγόρευση κυκλοφορίας;
Εδώ δεν κλέβουν πια μόνο τσάντες, κλέβουν και βιάζουν τις ελεύθερες ψυχές μας...
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ:
1. Ποιοι είναι αυτοί οι 2 τύποι, αυτά τα καθάρματα που χτυπάνε έτσι έναν άνθρωπο, μια κοπέλα; Που είναι σίγουρο ότι το έχουν ξανακάνει –και οι ίδιοι και άλλοι-και θα το κάνουν και αύριο πάλι, κι ας μη το αποκαλύπτει η αστυνομία;
2. Τι κοινωνία έχουμε φτιάξει που δημιουργεί ανθρωποειδή-βαμπίρ που τρέφονται με αίμα; που εκδικούνται και ηδονίζονται με τον πόνο του άλλου;
3. Που είναι όλοι αυτοί που άκουγαν και έβλεπαν τι γίνεται και κρυβόντουσαν; Είναι πιο ισχυρός ο φόβος από την αυθόρμητη ανθρώπινη αντανακλαστική αντίδραση να βοηθήσουμε τον συνάνθρωπο; Που είναι οι συνάνθρωποι;
4. Γιατί το επίσημο κράτος δεν παραδέχεται ότι κυκλοφορούν μεταλλαγμένα αποβράσματα που μπορούν να κάνουν το μεγαλύτερο κακό, και αυτό δεν μπορεί ή δεν θέλει να κάνει τίποτε;
5. Τελικά, εμείς οι Έλληνες πολίτες σε ποιον να ακουμπήσουμε και να αναζητήσουμε βοήθεια, συμπαράσταση, πρόληψη, ζεστασιά, φροντίδα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ας οργανωθούμε μόνοι μας, δεν υπάρχει άλλη λύση.
ΒΟΗΘΕΙΣΤΕ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ 2 ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ, αύριο το παιδάκι μας που θα το στείλουμε απέναντι στο ψιλικατζίδικο, η μαμά μας που θα γυρνάει απο κάποια μπιρίμπα, εμείς που ανυποψίαστοι θα γυρνάμε στο σπίτι, ίσως πάθουμε τα ίδια ή χειρότερα.
Μιλήστε αν ξέρετε κάτι γι αυτό ή για άλλη τέτοια περίπτωση!
Να μην νικήσει ο φόβος, να μην τον χρησιμοποιούν για να μας ελέγχουν!
Να μην αφήσουμε να μας ξεσκίζουν την αξιοπρέπεια, την ελευθερία , την υπερηφάνεια, τα κεκτημένα, την ζωή μας την ίδια!
Στείλτε ότι γνωρίζετε στο eleftheri@freemail.gr
Y.Γ. Φίλοι μου, είμαι εξοργισμένη: έχουν αφήσει επίτηδες την γειτονια μας να παρακμάσει, δεν την αστυνομεύουν, της ξεριζώνουν κάθε τι πράσινο και όμορφο, καθε τι που θυμίζει πολιτισμό και φυτεύουν βρωμια και φόβο... Ας οργανωθούμε απο μονοι μας.
Αν θελετε προωθείστε την ιστορία με αυτό που συνέβη στην φίλη μου, μήπως βοηθήσουμε σε κάτι...
Ας μην χάσουμε καθε ελπίδα! Είμαι στην διάθεσή σας,
"Ελεύθερη"
--
Βενέτη Δήμητρα
Γραμματεία Κ.Ε.Κ. ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε.
Τηλ.: 210 8200136
Φαξ.: 210 8200103
Η εγκληματικότητα χτύπησε κόκκινο εδώ και πάρα πολύ καιρό, όλοι όμως εσκεμμένα το κρύβουν....: Το κράτος και οι αρχές για να μην φανερώσουν την αδυναμία τους, εμείς για να το ξορκίσουμε, γιατί όταν δεν συζητάς κάτι δεν σου χτυπάει την πόρτα...(χα, τι παγίδα!)
Και η βία δεν είναι πια όπως τη ξέραμε.....
Είναι μεταλλαγμένη, πιο σκοτεινή, εκπροσωπεί ένα βαθύτερο μίσος, εκδικείται την αδιαφορία μας..
Πριν 2 εβδομάδες, μία Τετάρτη βράδυ λίγο μετά τα μεσάνυχτα, στην περιοχή μεταξύ Πατησίων και Αχαρνών στο ύψος της οδού Ιθάκης, η Μαργαρίτα αποχαιρέτησε τους φίλους της, τους οποίους είχε επισκεφτεί από νωρίς και βγήκε στον δρόμο για να πάει μέχρι το αυτοκίνητο της που είχε παρκάρει πιο κάτω...
Πίσω της περπατούν σιωπηλά-σχεδόν αόρατοι- 2 τύποι με κουκούλες.
Ασυναίσθητα η Μαργαρίτα γυρνάει το κεφάλι, πριν προλάβει να καταλάβει οτιδήποτε τρωει μπουνιά στο πηγούνι, πέφτει κάτω.
Δεν προλαβαίνει να κάνει τίποτα, συνεχίζουν να την χτυπούν ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ...
Γεμίζει αίματα...Τους απλώνει σιωπηλά το χέρι με την τσάντα και τους την δίνει για να σταματήσουν, για να την αφήσουν.
Παίρνουν την τσάντα και....
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΤΗΝ ΧΤΥΠΟΥΝ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ!
Η Μαργαρίτα φωνάζει...
Η γειτονιά κρύβεται πίσω από τις κουρτίνες και τον φόβο...
Κάποιος πίσω από ένα παράθυρο, (ευτυχώς) φωνάζει τουλάχιστον...
Οι 2 «άντρες» σταματούν να την χτυπάνε και το βάζουν επιτέλους στα πόδια.
Την αφήνουν ήσυχη..
Ένα πακέτο χαρτοπετσέτες προσγειώνεται δίπλα της... το πετάξανε από ένα μπαλκόνι! (που είναι οι «άνθρωποι» ρε παιδιά; )
Τα κόκαλα του προσώπου, το πηγούνι, τα δόντια, όλα σπασμένα..
Ο πόνος πρόκειται να συνεχιστεί για μήνες με διορθωτικές επεμβάσεις, με λάμες στο πηγούνι και στα κόκαλα του προσώπου, με ραμμένα τα κόκαλα του στόματος στα δόντια, με σύρματα, για να επανέλθει το στόμα στην προηγούμενη κατάσταση...
Η μόνη τροφή που θα δέχεται η Μαργαρίτα για πολύ καιρό θα είναι λίγο ζουμί από κρέας ή ψάρι με καλαμάκι...
Δεν μπορεί να μιλήσει, θα μπορεί μόνο να γράφει για να πει τι θέλει..
Κι ο πόνος της ψυχής της μιλάει περισσότερο μέσα απο τα μάτια της...
Κι ο φόβος που εγκαταστάθηκε μόνιμα πλέον, χτίζοντας αυθαίρετο στα καμένα της ψυχή της;
Ναι, θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι χειρότερα, μόνιμη εξωτερική αναπηρία ή θάνατος... (η αναπηρία της ψυχής έχει επιτευχθεί!)
Η επίσημη απάντηση της αστυνομίας: «Θα κάνουμε ότι μπορούμε, δυστυχώς έτσι είναι πια τα πράγματα, να μην κυκλοφορείτε καθόλου τα βράδια μόνοι σας, ειδικά οι γυναίκες...»
Μα που ζούμε τελικά; στην ωραία μας Ελλαδίτσα; Στην Αθήνα, που ήταν η «ζαφειρόπετρα στης γης το δαχτυλίδι»; Μήπως γίναμε Αφγανιστάν; Καμπούλ και δεν το ξέρουμε; Μήπως οι γυναίκες να φορέσουν μπούρκα και να υπόκεινται σε απαγόρευση κυκλοφορίας;
Εδώ δεν κλέβουν πια μόνο τσάντες, κλέβουν και βιάζουν τις ελεύθερες ψυχές μας...
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ:
1. Ποιοι είναι αυτοί οι 2 τύποι, αυτά τα καθάρματα που χτυπάνε έτσι έναν άνθρωπο, μια κοπέλα; Που είναι σίγουρο ότι το έχουν ξανακάνει –και οι ίδιοι και άλλοι-και θα το κάνουν και αύριο πάλι, κι ας μη το αποκαλύπτει η αστυνομία;
2. Τι κοινωνία έχουμε φτιάξει που δημιουργεί ανθρωποειδή-βαμπίρ που τρέφονται με αίμα; που εκδικούνται και ηδονίζονται με τον πόνο του άλλου;
3. Που είναι όλοι αυτοί που άκουγαν και έβλεπαν τι γίνεται και κρυβόντουσαν; Είναι πιο ισχυρός ο φόβος από την αυθόρμητη ανθρώπινη αντανακλαστική αντίδραση να βοηθήσουμε τον συνάνθρωπο; Που είναι οι συνάνθρωποι;
4. Γιατί το επίσημο κράτος δεν παραδέχεται ότι κυκλοφορούν μεταλλαγμένα αποβράσματα που μπορούν να κάνουν το μεγαλύτερο κακό, και αυτό δεν μπορεί ή δεν θέλει να κάνει τίποτε;
5. Τελικά, εμείς οι Έλληνες πολίτες σε ποιον να ακουμπήσουμε και να αναζητήσουμε βοήθεια, συμπαράσταση, πρόληψη, ζεστασιά, φροντίδα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ας οργανωθούμε μόνοι μας, δεν υπάρχει άλλη λύση.
ΒΟΗΘΕΙΣΤΕ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ 2 ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ, αύριο το παιδάκι μας που θα το στείλουμε απέναντι στο ψιλικατζίδικο, η μαμά μας που θα γυρνάει απο κάποια μπιρίμπα, εμείς που ανυποψίαστοι θα γυρνάμε στο σπίτι, ίσως πάθουμε τα ίδια ή χειρότερα.
Μιλήστε αν ξέρετε κάτι γι αυτό ή για άλλη τέτοια περίπτωση!
Να μην νικήσει ο φόβος, να μην τον χρησιμοποιούν για να μας ελέγχουν!
Να μην αφήσουμε να μας ξεσκίζουν την αξιοπρέπεια, την ελευθερία , την υπερηφάνεια, τα κεκτημένα, την ζωή μας την ίδια!
Στείλτε ότι γνωρίζετε στο eleftheri@freemail.gr
Y.Γ. Φίλοι μου, είμαι εξοργισμένη: έχουν αφήσει επίτηδες την γειτονια μας να παρακμάσει, δεν την αστυνομεύουν, της ξεριζώνουν κάθε τι πράσινο και όμορφο, καθε τι που θυμίζει πολιτισμό και φυτεύουν βρωμια και φόβο... Ας οργανωθούμε απο μονοι μας.
Αν θελετε προωθείστε την ιστορία με αυτό που συνέβη στην φίλη μου, μήπως βοηθήσουμε σε κάτι...
Ας μην χάσουμε καθε ελπίδα! Είμαι στην διάθεσή σας,
"Ελεύθερη"
--
Βενέτη Δήμητρα
Γραμματεία Κ.Ε.Κ. ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε.
Τηλ.: 210 8200136
Φαξ.: 210 8200103
Επισκέπτης
Ο τύπος που έχει το χτύπημα στο πρόσωπο ψάχτηκε;
Έβγαλε ακτινογραφίες κτλ;
Τον είδαν ιατροί;
Γιατί αν έχει κανένα κάταγμα Le fort ,
απλά τη γάμησε.
Σχετικά με το τι κάνεις ....
Κόλαση ...
Για τους την πέσουν έτσι ,
προφανώς φαίνονταν εύκολοι.
Αν ήταν 130 κιλά ο καθένας και 2 μέτρα ,
πιστεύω δεν θα επελέγοντο ως στόχοι.
Άρα μάλλον φαίνονταν εύκολοι ή πολύ μεθυσμένοι ...
Αν τα πορτοφόλια είχαν λίγα λεφτά ,
μάλλον προτιμότερο να τα δώσεις.
Ειδικά αν είναι μόνο λεφτά
και το πορτοφόλι δεν έχει κάποια συναισθηματική αξία.
Καλό είναι να μην έχει πιστωτικές , ταυτότητες κτλ κτλ
Από την άλλη τώρα,
αν ξέρεις να ρίξεις μια γροθιά ΣΩΣΤΗ
και είσαι αποφασισμένος να χτυπήσεις πρώτος,
χωρίς λεκτικές αντιπαραθέσεις, βρισιές και άσκοπους τσαμπουκάδες
είναι απίθανο ο άλλος που θα τη φάει να σηκωθεί.
Το θέμα είναι ότι αυτά τα κατακάθια, ξέρουν και επιλέγουν θύματα
που είναι απίθανο να χτυπήσουν πρώτα.
Αν υπάρχουν σίδερα, είναι τελείως διαφορετική η κατάσταση.
Αλλά και πάλι παίζει ρόλο αν ξέρεις να τα δουλεύεις.
Αν ξέρεις, ένα στιλέτο , ακονισμένο , μπορεί να βγάλει τον άλλο εκτός μάχης
σε Dt. Χωρίς να τον στείλει στα κυπαρίσια απαραίτητα.
Ζούμε σε μια πόλυ χαβούζα γενικά.
Έβγαλε ακτινογραφίες κτλ;
Τον είδαν ιατροί;
Γιατί αν έχει κανένα κάταγμα Le fort ,
απλά τη γάμησε.
Σχετικά με το τι κάνεις ....
Κόλαση ...
Για τους την πέσουν έτσι ,
προφανώς φαίνονταν εύκολοι.
Αν ήταν 130 κιλά ο καθένας και 2 μέτρα ,
πιστεύω δεν θα επελέγοντο ως στόχοι.
Άρα μάλλον φαίνονταν εύκολοι ή πολύ μεθυσμένοι ...
Αν τα πορτοφόλια είχαν λίγα λεφτά ,
μάλλον προτιμότερο να τα δώσεις.
Ειδικά αν είναι μόνο λεφτά
και το πορτοφόλι δεν έχει κάποια συναισθηματική αξία.
Καλό είναι να μην έχει πιστωτικές , ταυτότητες κτλ κτλ
Από την άλλη τώρα,
αν ξέρεις να ρίξεις μια γροθιά ΣΩΣΤΗ
και είσαι αποφασισμένος να χτυπήσεις πρώτος,
χωρίς λεκτικές αντιπαραθέσεις, βρισιές και άσκοπους τσαμπουκάδες
είναι απίθανο ο άλλος που θα τη φάει να σηκωθεί.
Το θέμα είναι ότι αυτά τα κατακάθια, ξέρουν και επιλέγουν θύματα
που είναι απίθανο να χτυπήσουν πρώτα.
Αν υπάρχουν σίδερα, είναι τελείως διαφορετική η κατάσταση.
Αλλά και πάλι παίζει ρόλο αν ξέρεις να τα δουλεύεις.
Αν ξέρεις, ένα στιλέτο , ακονισμένο , μπορεί να βγάλει τον άλλο εκτός μάχης
σε Dt. Χωρίς να τον στείλει στα κυπαρίσια απαραίτητα.
Ζούμε σε μια πόλυ χαβούζα γενικά.