Άν κάνετε τον κόπο και ανατρέξετε στα ποσοστά της ανεργίας από το 2008 και πρίν, θα δέιτε ότι υπήρχαν κάποιες διαφορές τόσο σε συνολικό ποσοστό, όσο και σε επιμέρους ποσοστά που αφορούν ηλικίες και περιοχές. Παρά τούτο, και χωρίς να αρνούμαι το φαινόμενο της "κοπροσκυλίασης", γνωρίζω οτι οι έλληνες προτιμούσαν τις βραδυνές βάρδυες κυρίως για δύο λόγους. Ο πρώτος ήταν ότι έκαναν το πρωΐ άλλη ή και την ίδια δουλειά (εξωτερικές εργασίες) ως υπάλληλοι αορίστου χρόνου σε διάφορες επιχηρήσεις και έκαναν ντελίβερι το βράδυ για να έχουν κάποιο συμπληρωματικό εισόδημα και ο δεύτερος ότι στις δραδυνές βάρδυες τα "τιπς" ήταν πρισσότερα, όπως άλλωστε και οι παραγγελίες.
Τώρα όσον αφορά τους ρομπέν των πόλεων έχω να σας πώ το εξής. Όταν μια συμπεριφορά που τιμωρείται από τον υπάρχοντα νόμο (το πλιάτσικο, όπως το αποκαλλείτε) βρίσκει κοινωνική συναίνεση (ο λαός καταδέχεται τα κλεψιμαίικα, όπως γράφετε) ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΙΖΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ που χρήζει προσοχής και οργανωμένης αντιμετώπισης. Αντ΄αυτού όμως οι επαΐοντες στρουθοκαμήλιζαν.