“ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά σαν καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, σαν ο πιο θρασύς και ο πιο δόλιος καπιταλισμός. Πώς, λοιπόν, τώρα να πει κάποιος αντίπαλος του φασισμού την αλήθεια για το φασισμό όταν δε θέλει να πει τίποτα για τον καπιταλισμό, που τον προκαλεί; Πώς να ‘χει η αλήθεια αυτή πρακτική σημασία; Αυτοί που είναι αντίπαλοι του φασισμού χωρίς να είναι αντίπαλοι του καπιταλισμού, αυτοί που παραπονιούνται για τη βαρβαρότητα που αιτία τάχα έχει τη βαρβαρότητα την ίδια, μοιάζουν μ’ ανθρώπους που θέλουν το μερτικό τους απ’ το αρνί χωρίς όμως να σφαχτεί, θέλουν να φάνε το κρέας, να μη δουν όμως τα αίματα”... (Μπέρτολτ Μπρεχτ)
ο φασισμος ειναι ο εθνικοσοσιαλισμος
οι φασιστες ειναι στον οικονομικο τομεα αντικαπιταλιστες οπωσ ειναι και οι κομμουνιστες
απο την βικπαιδεια
Οι φασίστες είναι γενικά έντονα αντι-καπιταλιστές, υποτάσσοντας ατομικά δικαιώματα, δικαιώματα κέρδους και ιδιοκτησίας στο Κράτος.[10]
εισαι βλακας
τον χιτλερ τον χρηματοδοτουσε ο γερμανικος καπιταλισμος
τον δε μιχαλολιακο εφοπλιστικος παραγοντας του τοπου
εσυ μ εβαλες την βικιπεδεια βιβλια ιστοριας δεν εχεις διαβασει
ο μπρεχτ ο ιδιος το ειπε η επιτομη του σκληρου καπιταλισμους ειναι ο φασισμος
διαβασε λιγο το δογμα του σοκ στη χιλη να μαθεις πως ο νεοφιλελευθερισμος χρησιμοποιησε την σκληρη ακροδεξια με την χουντα στη χιλη και σε αλλες χωρες
οι χουντικοι φασιστες ειναι οι πιο ακραιοι πιστα σκυλια των καπιταλισμων
θα σ θυμισω τη νυχτα των μεγαλων μαχαιριων οπου ο χιτλερ διελυσε τους ηγετες των ταγματων εφοδου επειδη οπως ελεγαν ειχαν ξεχασει την υποθεση του σοσιαλισμου και πρωωθουσαν μονο τον εθνικισμο
προφανωσ εγω δεν θα σε βρισω και ασ κρινουν οι υπολοιποι για αυτο
επειδη λοιπον ο καθενασ λεει οτι θελει ειδικα αυτπο που διαβαζουν? β ιβλια να τι ελεγε ο θρωρητικος του φασισμου που ειναι λαυρος εναντιον του φιλελελευθερισμου καπιταλισμου
Alfredo Rocco, Περί εκλεκτών και μαζών*
Ο Rocco ήταν ένας από τους διανοούμενους του φασιστικού κινήματος. Καθηγητής Δικαίου και θεωρητικός της
Ιταλικής Εθνικής Ένωσης, προδρόμου του Ιταλικού Φασιστικού Κόμματος, με το οποίο και συντάχθηκε,
διετέλεσε υπουργός Δικαιοσύνης του Μουσολίνι. Στην Πολιτική Θεωρία του Φασισμού, ένα σύντομο κείμενο
του 1926, συνοψίζει τις βασικές ιδέες του ιταλικού φασισμού, επιχειρώντας να αναδείξει τα καινοτόμα στοιχεία
του. Στα ακόλουθα αποσπάσματα επεξηγείται η φασιστική κοσμοθεώρηση, αντιπαραβαλλόμενη προς τον
φιλελευθερισμό και τη δημοκρατία.
Για τον Φιλελευθερισμό, η κοινωνία δεν έχει άλλους σκοπούς παρά μόνον αυτούς των ζώντων μελών της μια
δεδομένη στιγμή. Για τον Φασισμό, η κοινωνία έχει ιστορικούς και ενδιάθετους σκοπούς συντήρησης,
επέκτασης, βελτίωσης, σαφώς διακριτούς από εκείνους των ατόμων που την απαρτίζουν τη δεδομένη στιγμή·
πράγματι, τόσο ξεχωριστοί σκοποί ώστε μπορεί να είναι ακόμη και αντίθετοι. Ως εκ τούτου, προκύπτει η
αναγκαιότητα, για την οποία οι παλιές θεωρίες αφήνουν ελάχιστα περιθώρια, για θυσία ακόμη και μέχρι
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ
134
αφανισμού των ατόμων, για λογαριασμό της κοινωνίας· κι έτσι δικαιολογείται και ο πόλεμος, αιώνιος νόμος
της ανθρωπότητας, που ερμηνεύεται από τα φιλελεύθερα-δημοκρατικά δόγματα ως απόλυτος παραλογισμός
και θηριωδία. […]
Για τον Φιλελευθερισμό, το άτομο είναι ο σκοπός και η κοινωνία το μέσο· [για τον Φιλελευθερισμό]
δεν είναι νοητό το άτομο να υποβιβαστεί σε απλό μέσο, εφόσον θεωρείται ως σκοπός καθαυτόν. Για τον
Φασισμό, η κοινωνία είναι ο σκοπός, τα άτομα τα μέσα και ολόκληρη η ζωή της συνίσταται στη χρήση των
ατόμων ως μέσων για τους κοινωνικούς σκοπούς. […]
Η Δημοκρατία εναποθέτει την κυριαρχία στον λαό, δηλαδή στις μάζες των ανθρώπινων όντων. Ο
Φασισμός βρίσκει ότι η κυριαρχία ενυπάρχει στην κοινωνία όταν οργανώνεται δικαιικά ως κράτος.
Επομένως, η Δημοκρατία επιστρέφει τη διακυβέρνηση του κράτους στο πλήθος των ζώντων ανθρώπων, οι
οποίοι μπορεί να τη χρησιμοποιήσουν προκειμένου να προαγάγουν τα δικά τους συμφέροντα· ο Φασισμός
επιμένει ότι η διακυβέρνηση θα πρέπει να ανατίθεται σε ανθρώπους οι οποίοι είναι ικανοί να ίστανται πάνω
από τα προσωπικά συμφέροντά τους και να πραγματοποιούν τα ιδανικά της κοινωνικής συλλογικότητας,
θεωρημένα ως προς την ενότητά τους και τη σχέση τους με το παρελθόν και το μέλλον. Κατά συνέπεια, ο
Φασισμός όχι μόνον απορρίπτει το δόγμα της λαϊκής κυριαρχίας και το υποκαθιστά με αυτό της κρατικής
κυριαρχίας, αλλά επίσης διακηρύσσει ότι η μεγάλη πλειονότητα των πολιτών δεν είναι κατάλληλος
υπερασπιστής των κοινωνικών συμφερόντων, επειδή η ικανότητα να αγνοείς τα ατομικά συμφέροντας προς
όφελος των ανώτερων απαιτήσεων της κοινωνίας και της ιστορίας είναι πολύ σπάνιο χάρισμα και προνόμιο
των λίγων εκλεκτών. Η φυσική ευφυΐα και η πολιτισμική προετοιμασία προσφέρουν σπουδαίες υπηρεσίες γι’
αυτά τα καθήκοντα. Ίσως ακόμη περισσότερο πολύτιμη είναι η διαίσθηση της σπάνιας διάνοιας, η
προσήλωσή της στην παράδοση και οι εγγενείς αρετές της. Ωστόσο, από αυτό δεν πρέπει να συμπεράνουμε
ότι δεν επιτρέπεται στις μάζες να ασκούν επιρροή στη ζωή του κράτους. Αντιθέτως, μεταξύ λαών με
σπουδαία ιστορία και αριστοκρατικές παραδόσεις, ακόμη και τα κατώτερα στοιχεία της κοινωνίας διαθέτουν
ενστικτωδώς την ικανότητα να διακρίνουν τι είναι αναγκαίο για την ευημερία της φυλής, ικανότητα η οποία
σε στιγμές μεγάλης ιστορικής κρίσης εμφανίζεται σχεδόν αλάνθαστη. Επομένως, είναι σώφρον να
παράσχουμε σε αυτό το ένστικτο τα μέσα να εκδηλωθεί, όπως είναι συνετό να εμπιστευτούμε τον συνήθη
έλεγχο της πολιτείας σε μια εκλεκτή ελίτ.
* Rocco, A. (2006), The political theory of fascism. In T. Ball, & R. Dagger (επιμ.), Ideals and ideologies. A reader
(μτφρ. στα αγγλικά D. Bigongiari, σσ. 309, 310), Λονδίνο: Pearson-Longman.
δεσ επισης τις θεσεις της χρυσης αυγης και πεσ αν ειναι εναντια στον καπιταλισμο η οχι
1. Η λύση του ελληνικού προβλήματος απαιτεί άμεση διαγραφή του παράνομου και επαχθούς χρέους που πληρώνει ο ελληνικός λαός. Δεν υπήρξε ποτέ ευνοϊκότερη διεθνής συγκυρία για την επίτευξη αυτού του στόχου. Δυστυχώς οι μνημονιακές κυβερνήσεις δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα της χώρας, αλλά των διεθνών τοκογλύφων.
2. Άμεσος λογιστικός έλεγχος του δημοσίου χρέους και όλων των δανειακών συμβάσεων από το 1974 μέχρι σήμερα. Έτσι θα προκύψει επισήμως ποιο μέρος του χρέους είναι παράνομο και επαχθές, το οποίο και το κράτος μας θα αρνηθεί να αποπληρώσει.
3. Είμαι εχθρός κάθε εξουσίας που που ’χει για στήριγμά της την πλουτοκρατία.
4. Είμαι εχθρός της μεγάλης και εκμεταλλευτικής ιδιοκτησίας, είτε ντόπιας είτε διεθνιστικής. Το χρήμα είναι αναγκαίο μέσο και όχι ρυθμιστικός παράγοντας της ζωής ή αυτοσκοπός. Απώτατος στόχος του Λαϊκού κράτους είναι η κλιμακωτή εξάλειψη της ψευτοαντικειμενικής αξίας του χρήματος και η ελεγχόμενη χρήση του σαν ανταλλακτικού μέσου. Το κράτος πρέπει να ελέγχει την ατομική ιδιοκτησία ώστε αυτή να μην γίνεται επικίνδυνη για την επιβίωση του Λαού ή να μπορεί να τον χειραγωγήσει. Η οικονομία να σχεδιάζεται ώστε να εξυπηρετεί την Εθνική πολιτική και να εξασφαλίζει το μέγιστο ποσοστό αυτάρκειας με απεξάρτηση από τις διεθνείς αγορές και έλεγχο κάθε πολυεθνικής.
5. Το μοναδικό κράτος που εξυπηρετεί με ορθότητα τον ιστορικό του ρόλο είναι το Λαϊκό κράτος, όπου την πολιτική εξουσία έχει ο Λαός, χωρίς κομματικούς προαγωγούς.
6. Το Μνημόνιο βύθισε τη χώρα σε βαθειά ύφεση και εκτόξευσε τα ποσοστά ανεργίας.
7. Το κόστος ενδεχόμενης εξόδου της Ελλάδος από την ευρωζώνη θα είναι ολέθριο για την παγκόσμια οικονομία. Στο επερχόμενο ντόμινο θα ακολουθούσε άμεσα η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ιταλία, ενώ η μείωση του παγκόσμιου ΑΕΠ θα άγγιζε τα 17 τρισεκατομμύρια ευρώ ως το 2020 και ολόκληρος ο πλανήτης θα βυθιζόταν σε ύφεση. Η απειλή της βίαιης αποπομπής της χώρας μας από το ευρώ λοιπόν είναι έωλη, καθώς οι συνέπειές της είναι μη διαχειρίσιμες από το διεθνές τοκογλυφικό σύστημα.
8. Εθνικοποίηση όλων των πλουτοπαραγωγικών μας πηγών και απόδοση των κερδών από την εκμετάλλευσή τους στον ελληνικό λαό, μέσω της επιδότησης της εγχώριας παραγωγής σε κάθε τομέα.
9. Διαγραφή χρεών των Ελλήνων αγροτών
10. Προστασία του ελληνικού περιβάλλοντος από τα φυτοφάρμακα των πολυεθνικών κολοσσών (Monsanto, Dow κλπ)
11. Εθνικοποίηση των τραπεζικών ιδρυμάτων. Συγχώνευση των χρεοκοπημένων ιδιωτικών τραπεζών σε μία ισχυρή εθνική τράπεζα, η οποία θα επιδοτήσει την πρωτογενή παραγωγή.
12. Διαγραφή των τραπεζικών χρεών των ελληνικών οικογενειών με κοινωνικά κριτήρια και ελάφρυνση των χαμηλών οικονομικά στρωμάτων από τα δυσβάσταχτα βάρη των τοκογλυφικών δανείων.
13. Δυναμική διεκδίκηση του κατοχικού δανείου από την γερμανική κυβέρνηση, η οποία άλλωστε ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για τη φούσκα του ελληνικού χρέους. Τα εύκολα δανεικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης που λάμβανε η Ελλάς τις τελευταίες δεκαετίες έδωσαν ζωή στη γερμανική εξαγωγική βιομηχανία και μέχρι σήμερα αποπληρώνονται με άθλιους τοκογλυφικούς όρους.
14. Πάταξη των κοινωνικών ανισοτήτων και ίση ανακατανομή του εθνικού μας πλούτου σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό.
15. Ανάπτυξη ενός Εθνικού Συστήματος Δωρεάν Παροχής Υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας προς τον Ελληνικό Λαό.
16. Φορολογικές ελαφρύνσεις για όλα τα ζευγάρια που αποκτούν παιδί. Επιδότηση της μητρότητας και γενναία ενίσχυση των τρίτεκνων και πολύτεκνων οικογενειών. Προστασία της ανύπαντρης μητέρας.
17. Εθνικοποίηση και επιδότηση των νευραλγικών ελληνικών αμυντικών βιομηχανιών (Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία, Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα και Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων). Επαναπρόσληψη του έμπειρου προσωπικού τους
εμενα μου θυμιζουν αριστερα, ιδιαιτερα το 3 εναντια σε καθε πλουτοκρατια