Ἡ Μικρὰ Ἐπιφυλλὶς
Ἔγκλημα Γνώμης
Καθίσταται ὁσημέραι ἐμφανέστερον καὶ εἰς τὸν πλέον ἀφελήν, καὶ εἰς τὸν πλέον ἀνυποψιάστον ὅτι ἡ ποινικὴ δίωξις τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς ἐρείζεται ἐπὶ σαθρῶν θεμελίων καὶ ἀποτελεῖ παραγγελίαν τοῦ πολιτικοῦ συστήματος ὥστε νὰ ἐξοντωθῇ ὁ μόνος, οὐσιαστικῶς, ἀντίπαλος αύτοῦ. Ἐπὶ πλέον, ἡ ποινικὴ αὐτὴ δίωξις, ἀποτελοῦσα δίωξιν διὰ τὴν γνὠμην τῶν ἡγετῶν (καὶ ὄχι μόνον) τῆς ΧΑ, εὑρίσκεται ἐν ἀντιφάσει πρὸς τὰ συνεχῶς διακηρυσσόμενας ἀρχὰς τῆς κοινοβουλευτικῆς δημοκρατίας περῖ διασφαλίσεως τῆς ἐλευθερίας τῆς γνώμης.
Διὰ νὰ ἤμεθα σαφεῖς ἡ κοινοβουλευτικὴ δημοκρατία ἐπ' ἐσχάτων ἐπέβαλεν ἰσχυροτἀτους περιορισμοὺς τῇ ἐλευθερίᾳ τῆς γνώμης ἀφορῶντας ἀποκλειστικῶς τοὺς ἐθνικόφρονας. Οὔτω, διὰ μίας σειρᾶς νομοθετημάτων ἀπαγορεύονται ἐνδεικτικῶς ἡ ἔκφρασις ἀρνητικῶν γνωμῶν περὶ ἀλλοφύλων, ἡ δημοσίευσις τῆς ἀντιθέσεως τινος εἰς τὸν «γάμον» τῶν ὁμοφυλοφίλων, ἡ ἄρνησις ὅτι οἱ φόνοι τῶν Ἑβραίων ὑπὸ τῶν ἐθνοκοινωνιστῶν ἀπετέλουν μέρος σχεδίου γενοκτονίας κ.α. Ἡ δικαιολογία διὰ τὴν ἐπιβολὴν τῶν ἐν λόγῳ νομοθετημάτων καὶ τῶν ἐν αὐτοῖς προβλεπομένων ἐξοντωτικῶν ποινῶν εἶναι ὅτι δι' αὐτῶν παρεμποδίζεται ἡ διάδοσις τοῦ μίσους ἐν τῇ κοινωνίᾳ. Ἀς ἀντιπαρέλθωμεν κατ' ἀρχὰς τὸ γεγονὸς ὅτι διὰ τοὺς νομοθέτας τὸ μίσος διαδίδεται μόνον ὑπὸ τῶν ἐθνικοφρόνων Ἑλλήνων˙ διὰ τοὺς νομοθέτας πᾶς ἕτερος δὲν διαδίδει μίσος. Οὔτω οἱ κομμουνισταὶ παραμένουσιν ἀνεπηρέαστοι διακηρύσσοντες τὴν ἐπικειμένην ἀρχὴν τοῦ «γ' γύρου», δηλ. τῆς γ' προσπαθείας τῆς βιαίας καταλήψεως τῆς ἐξουσίας, οἱ πολυπληθεῖς ἰσλαμισταὶ ἐπίσης δὲν ἐπηρεάζονται ὅταν ἐν τῷ μέσῳ τῆς πλατείας Ὁμονοίας διακηρύσσουσιν τὴν ἀταλάντευτον πρόθεσὶν των ἐξοντώσεως διὰ μαχαίρας μέχρις ἑνὸς τῶν ἐχθρῶν τοῦ προφήτου, δηλ. ὅλων τῶν μὴ ἰσλαμιστῶν, καὶ ὁ μουσουργὸς κ. B.D. Foxmoor οὐδὲν πρόβλημα ἀντιμετωπίζει ἀπειλῶν πάντα ἀντιφρονοῦντα δι' ἀπαγχονισμοῦ. Ὅλοι οἱ ἀνωτέρω δὲν διαδίδουσιν μίσος εἰς τὴν κοινωνίαν κατὰ τοὺς νομοθέτας. Ὅμως, ἐπαναλαμβάνομεν, ἀς ἀντιπαρέλθωμεν τὸν παραλογισμόν.
Τὸ πρόβλημα τῶν νομοθετημάτων κατὰ τῆς ἐλευθερίας τῆς γνώμης δὲν εἶναι τόσον ὅτι ἀφορῶσιν μόνον τοὺς ἐθνικόφρονας ἀλλὰ ὅτι τὸ ἀντικείμενὸν των εἶναι ἀσαφέστατον, παντὸς ἀντιφρονοῦντος δικαστοῦ δυναμένου νὰ καταδικάσῃ ἐθνικόφροναν δι' οἱανδήποτε ἔκφρασιν γνώμης ἐπὶ πολιτικῶν καὶ κοινωνικῶν ζητημάτων, τῆς ἐκφράσεως αὐτῆς θεωρουμένης ὡς διαδόσεως μίσους. Οὔτω, ἐὰν τὶς δηλώσῃ ὅτι οἱ μαῦροι ὑστεροῦσιν εἰς εὐφυΐαν τῶν λευκῶν (ἀδιαμφισβητήτως τεκμηριωμένη πραγματικότης) κινδυνεύει νὰ καταδικασθῇ. Τὸ αὐτὸν καὶ ἐὰν δηλώσῃ ὅτι ἀλλόφυλοι ἐφόνευσαν Ἕλληναν. Τὸ αὐτὸν καὶ ἐὰν δηλώσῃ ὅτι διὰ τῶν πρακτικῶν τῶν ἀκολουθουμένων ὑπὸ τῶν ὁμοφυλοφίλων διαδίδονται ἀσθένειαι κ.ο.κ.
Εἶναι σαφέστατον ὅτι νομοθετήματα τοιούτου εἴδους ἀντιβαίνουσιν εἰς βασικὰς ἀρχὰς τοῦ δικαίου τῶν πεπολιτισμένων λαῶν˙ ἐν τῇ πραγματικότητι δὲν ἀποτελοῦσιν νομοθετήματα ἀλλὰ ἀποφάσεις βαρβάρων ἡγεμόνων ἀποφασισάντων τὴν ἐξόντωσιν τῶν ἀντιπάλων των.
Ὅμως ἡ ΧΑ διώκεται βάσει καὶ τῶν προαναφερθέντων νομοθετημάτων. Καὶ ἡ καταδίκη της θὰ ἐξαρτηθῇ ἐκ τῆς ἐφαρμογῆς αὐτῶν τῶν νομοθετημάτων, τῶν ἀφορώντων τὰ ἐγκλήματα γνώμης.
Διότι δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἐπιτευχθῇ καταδίκη τῆς ΧΑ βάσει τῶν ἑτέρων κατηγοριῶν τῶν ἀφορωσῶν τὴν συγκρότησιν ἐγκληματικῆς ὀργανώσεως. Τὸ ἄτοπον τῶν κατηγοριῶν αὐτῶν κατεδείχθη ἀπὸ μακροῦ χρόνου οὐχὶ μόνον ἐκ τοῦ ὑπογράφοντος˙ ἐν τῇ πραγματικότητι οὔτε ὁ πλέον πωρωμένος κομμουνιστὴς πιστεύει εἰς τὰς κατηγορίας αὐτάς.
Διὰ νὰ καταδικασθῇ ἡ ἡγεσία τῆς ΧΑ ὡς ἡγεσία ἐγκληματικῆς ὀργανώσεως θὰ πρέπῃ νὰ ἀποδειχθῇ ὅτι αὐτὴ προσεπορίζετο οἰκονομικὸν ὄφελος ἐκ τῶν ἐνδεχομένων ἐγκληματικῶν ἐνεργειῶν τῶν μελῶν τῆς ΧΑ. Συζευκτικῶς θὰ πρέπῃ νὰ ἀποδειχθῇ ὅτι ἡ ἡγεσία ὠργάνωνεν καὶ κατηύθυνεν ἐγκληματικὰς ἐνεργείας. Οὔτω θὰ πρέπῃ νὰ ἀποδειχθῇ ὅτι ὁ Ν. Μιχαλολιάκος ἔδωσεν ῥητὴν ἐντολὴν εἰς τὸν Γ. Ῥουπακιὰν νὰ μεταβῇ ἐν Κερατσινίῳ καὶ νὰ φονεύσῃ τὸν Π. Φύσσαν. Περαιτέρω, θὰ πρέπῃ νὰ ἀποδειχθῇ ὅτι ὁ Ν. Μιχαλολιάκος ἔδωσεν ῥητὴν ἐντολὴν νὰ ἀνευρεθῇ ὁ Πακιστανὸς Σ. Λουκμὰν καὶ νὰ φονευθῇ.
Εἶναι προφανὲς ὅτι τὰ ἀνωτέρω εἶναι ἀδύνατον νὰ ἀποδειχθῶσιν. Κατὰ συνέπεια μόνη ὁδὸς πρὸς καταδίκην τῆς ἡγεσίας τῆς ΧΑ εἶνα ἡ τῶν ἐγκλημάτων γνώμης. Ἐξοντωτικαὶ καταδίκαι διὰ τοιοῦτα ἐγκλήματα ἔχουσιν διαμοιρασθῇ κατὰ τὸ παρελθὸν εἰς χώρας τὰ μάλα ἐπηρμένας εἰς ὅ,τι ἀφορᾷ εἰς τὸν νομικὸν των πολιτισμόν ( καταδίκαι D. Irving ἐν Αὐστρίᾳ, R. Faurisson ἐν Γαλλίᾳ, E. Ζündel ἐν Γερμανίᾳ κ.α.). Ἀλλὰ αὐταὶ αἱ καταδίκαι, ὡς προείπομεν, δὲν εἶναι προϊόντα πολιτισμοῦ, ἀλλὰ προϊόντα βαρβαρότητος.
Τοιοῦτον προϊόν θὰ ᾖ καὶ ἐνδεχομένη καταδίκη τῆς ΧΑ.