Έργα και Ημέρες της νεοφασιστικής/ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή»
- Μέλος που άνοιξε το νήμα pornopapos
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 131K
- Εμφανίσεις 3M
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 12 άτομα (0 μέλη και 12 επισκέπτες)
Νεαρχος Κουκης
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 22 Οκτ 2014
- Μηνύματα
- 11.412
- Κριτικές
- 15
- Like
- 6.092
- Πόντοι
- 1.496
Οπως ειπα και προηγουμενως και γω εθνικιστης ειμαι και μου αρεσουν καποια απο ολα αυτα οπως και πολλα θετικα που εγιναν στη χωρα επι Μεταξα και επι Παπαδοπουλου.Απλως αηδιασα τωρα τελευταια με το θανατο του ηθοποιου των 80ς Ακη Φλωρεντη.Αν και τον εχω δει σε τοσες ταινιες και σηριαλ τωρα εμαθα και γω οτι ηταν εβραιος.Βρεθηκαν λοιπον αρκετοι ηλιθιοι,ευτυχως οχι εδω,να σχολιασουν χαιρεκακα αυτο το γεγονος.Με τρομαζει η ηλιθιοτητα,ο οχλος,η αμορφωσια,η μη σκεψη,η αγενεια.Τα ιδια φυσικα συναντωνται και στα καλοπαιδα τους αναρχικους.Ενας που ειναι παλιανθωπος ειναι καταδικαστεος απο μονος του.Οταν ομως μπαινει σε κοπαδι παλιανθρωπων μπορει να γινει επικινδυνος.
alex71
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 5 Σεπ 2010
- Μηνύματα
- 154.320
- Κριτικές
- 1
- Like
- 32.279
- Πόντοι
- 8.006
Ο Σαμαρας μια χαρα τα πηγε. Τωρα αλιμονο μας.
Αν ειχαν χιουμορ επρεπε να την κανουν 21 Απριλιου
Έχουν περισσότερο χιούμορ απ' ότι νομίζεις, 20 Απριλίου γεννήθηκε το είδωλό τους, ο χίτλερ.
nostre999
Μέλος
- Εγγρ.
- 3 Μαρ 2015
- Μηνύματα
- 965
- Like
- 0
- Πόντοι
- 6
Δεν το γνωριζα αυτο. Ενδιαφερον η πληροφορηση σου. Μου ερχετε στην σκεψη τωρα, μηπως δεν ηταν τυχαια και η επιλογη της 21 Απριλιου απο την χουντο - συμμορια το 1967.
Αλλωστε, με μια πρωτη σκεψη οι ολες κινησεις τους εγιναν στις 20 Απριλιου και αργα το βραδι 3 η ωρα επιτεθηκαν.
Θα το μελετησω εκτενεστερα. Μου εβαλες ιδεες.
Ευχαριστω για την παρεμβαση.
Ούτε εγώ το ήξερα, το άκουσα το πρωί απ' τους Λυριτζή - Οικονόμου. Το γκούγκλαρα και όντως έτσι είναι, 20 Απριλίου. Δεν ξέρω αν θα συνεχίσουν να την γιορτάζουν όμως αν δεν τους πάει καλά η δίκη
asia_fun
Μέλος
- Εγγρ.
- 19 Νοε 2009
- Μηνύματα
- 3.888
- Κριτικές
- 1
- Like
- 5
- Πόντοι
- 16
εχουν καλυτερο χιουμορ απ οτι νομιζεις οι δικαστεςΑν ειχαν χιουμορ επρεπε να την κανουν 21 Απριλιου
20 απριλιου ειναι τα γενεθλια του χιτλερ
δεν εχετε παρανονο ναζισταραδες
τη μερα που γιορταζετε
Tsambo
Μέλος
- Εγγρ.
- 26 Απρ 2008
- Μηνύματα
- 5.195
- Κριτικές
- 1
- Like
- 5
- Πόντοι
- 66
[size=30pt]ΒΡΗΚΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ!!![/size]
Σοβαρα...
True story. Αυτες ηταν οι Prussian Blue...
Σοβαρα...
True story. Αυτες ηταν οι Prussian Blue...
koyiot1312
Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Σεπ 2013
- Μηνύματα
- 1.898
- Κριτικές
- 14
- Like
- 79
- Πόντοι
- 26
OP
OP
pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
[size=20pt]2nd Largest Nationality Living In Each European Country[/size]
αφιερωμένο στους ελληναράδες...
αφιερωμένο στους ελληναράδες...
[size=20pt]2nd Largest Nationality Living In Each European Country[/size]
αφιερωμένο στους ελληναράδες...
Δεν το κατάλαβα, λόγω αλβανικού πληθυσμού στην Ελλάδα ή ελληνικού στην Αλβανία;
Διαγραμμένο μέλος 152200
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 18 Σεπ 2014
- Μηνύματα
- 2.770
- Κριτικές
- 12
- Like
- 808
- Πόντοι
- 326
Στην Ελλάδα δεύτερος πληθυσμός οι ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ (πρώην λαθρομεταναστες) Αλβανοί και στην Αλβανία οι ΑΥΤΟΧΘΟΝΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ. Τι δεν καταλάβατε;
talladmirer
Μέλος
- Εγγρ.
- 27 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 2.777
- Like
- 19
- Πόντοι
- 16
20 Απριλίου το 1967 είναι τα γενέθλια της Τσαπανίδου...εχουν καλυτερο χιουμορ απ οτι νομιζεις οι δικαστες
20 απριλιου ειναι τα γενεθλια του χιτλερ
δεν εχετε παρανονο ναζισταραδες
τη μερα που γιορταζετε
nostre999
Μέλος
- Εγγρ.
- 3 Μαρ 2015
- Μηνύματα
- 965
- Like
- 0
- Πόντοι
- 6
Το μιλφ αυτο μετραει.
Επισκέπτης
Δεν το κατάλαβα, λόγω αλβανικού πληθυσμού στην Ελλάδα ή ελληνικού στην Αλβανία;
Δὲν πειράζει, ἐξ ἄλλου οἱ ταχύστροφοι κινητῆραι εἶναι εὐεπήφοροι εἰς φθορὰς καὶ βλάβας.
Επισκέπτης
Η ελπίς [του πολιτικού κρατούμενου Ηλία Κασιδιάρη]
Το βράδυ του περασμένου Σαββάτου ήμουν μάρτυρας ενός μικρού θαύματος, σαν αυτά που εμφανίζονται σπάνια και σου προσφέρουν νέες δυνάμεις για να σταθείς όρθιος και να συνεχίσεις τον δύσκολο Αγώνα της ζωής σου.
Τα κελιά της φυλακής είχαν ήδη κλείσει και ο χρόνος κυλούσε αργά και βασανιστικά, όπως συμβαίνει πάντα, όταν ζεις μέσα σε ένα καθεστώς άθλιου και ασφυκτικού περιορισμού. Ειδήσεις στα κανάλια της διαπλοκής παρακολουθώ ελάχιστα. Μόνο για να αναλύω την καθεστωτική προπαγάνδα και για να ελέγχω αν προβάλλονται οι ανακοινώσεις της Χρυσής Αυγής. Πολύ σπάνια ένας τίτλος της ειδησεογραφίας προσελκύει το ενδιαφέρον μου. Το βράδυ του περασμένου Σαββάτου πέτυχα την εξαίρεση αυτού του κανόνα.
Τυχαία συνάντησα ένα όμορφο αφιέρωμα με τίτλο: «Ριζοκάρπασο - Οι τελευταίοι Έλληνες εγκλωβισμένοι».
Τρέφω μεγάλη αγάπη για τον Ελληνισμό της Κύπρου. Έπαιξε ρόλο σε αυτό η στρατιωτική μου θητεία στην 35 Μοίρα Καταδρομών (που φωλιάζει στο θρυλικό Σταυροβούνι, σε μία ιδεατή τοποθεσία για την κάλυψη Μονάδας Ειδικών Δυνάμεων, κάπου μεταξύ Λάρνακας και Λευκωσίας).
Το Ριζοκάρπασο όμως το γνωρίζω μόνο από την τηλεόραση, τα βιβλία και τους στρατιωτικούς χάρτες. Βρίσκεται στο βορειότερο σημείο του νησιού, στο άκρο της χερσονήσου, που αποτελεί τον φανταστικό μίσχο του χρυσοπράσινου φύλλου της Κύπρου.
Δεν ήξερα πως ζουν ακόμα Έλληνες στο Ριζοκάρπασο. «Κόλλησα» μόλις είδα τον τίτλο του αφιερώματος. Δυστυχώς, τον καιρό του μνημονίου, ακόμα και εμείς οι Εθνικιστές ξεχνάμε τον Αλύτρωτο Ελληνισμό. Λησμονούμε τα αδέρφια του αίματος, που ζουν την ζωή τους κάτω από ξένο ζυγό, σε γη κατεχόμενη, αλλά προαιώνια Ελληνική.
Οι πρώτες εικόνες του αφιερώματος, ήταν καταθλιπτικές. Μία μεσήλικη γυναίκα, τρομοκρατημένη, προσπαθούσε να αποφύγει τις ερωτήσεις της δημοσιογράφου για το καθεστώς που βιώνει και για την θηριώδη τουρκική κατοχή. Όσα ακολούθησαν όμως ήταν πράγματι εκπληκτικά. Μία απρόσμενη αφύπνιση του πληγωμένου εγωισμού της Ελλάδος. Η έκπληξη, η συγκίνηση, η υπερηφάνεια ξύπνησαν μέσα μου, αμέσως μόλις ο λόγος δόθηκε στα παιδιά.
Τα παιδιά είναι η άσβεστη φλόγα αυτού του κόσμου. Η ζωντανή εικόνα της αναγέννησης.
Τα παιδιά είναι η Ελπίς. Ο μόνος λόγος να μάχεσαι με θάρρος για ένα καλύτερο αύριο.
Τα παιδιά της Κύπρου, που μίλησαν εκείνο το βράδυ από το κατεχόμενο Ριζοκάρπασο, ήταν δύο. Ο Γιάννης και η Βάσω Προδρόμου (προφανώς αδέρφια), μαθητές Γυμνασίου, έμοιαζαν πολύ με τα Ελληνόπουλα που μεγαλώνουν εδώ, στην κατεχόμενη από άλλες δυνάμεις Ελλάδα. Έμοιαζαν, όμως είχαν και κάτι τόσο διαφορετικό, κάτι τόσο σπουδαίο, που με ανάγκασε μεμιάς να προσηλωθώ στα λόγια τους και να συνεχίσω μέχρι σήμερα να τα σκέφτομαι.
Αυτό το κάτι διαφορετικό, αυτό το θεϊκό χάρισμα, αυτή η αξία η αθάνατη, που σου δίνει δύναμη τις πιο δύσκολες ώρες να σταθείς όρθιος και να προχωρήσεις εμπρός, είναι η Ελπίδα, που ξυπνά μέσα σου μονομιάς την Ελλάδα.
Ακούγοντας τα πρώτα λόγια των παιδιών ξεχώρισα μία γνήσια «φωνήν Ελληνίδα». Η γλώσσα έρεε τόσο όμορφα, τόσο αρμονικά, που σε τίποτα δεν θύμιζε την δική μου γενιά - εδώ στην κυρίως Ελλάδα – που τόσο βάναυσα έχει κακοποιήσει την πιο όμορφη γλώσσα του κόσμου. Τα δύο παιδιά της Κύπρου μιλούσαν τα ελληνικά πολύ καλύτερα απ’ ότι οι περισσότεροι συμπολίτες μας, ακόμα και οι πολιτικοί παράγοντες, που διασύρουν διεθνώς την χώρα μας. Το περιεχόμενο του λόγου τους λιτό, ήπιο και σκληρό σαν διαμάντι, χάραζε την υποταγμένη συνείδηση του σύγχρονου Ελληνισμού:
- Δημοσιογράφος: «Έχεις τούρκους φίλους;»
- Γιάννης Προδρόμου: «Όχι. Αυτοί εισβάλλαν στην Πατρίδα μας. Μας έχουν εγκλωβισμένους. Γιατί να τους κάμω φίλους;»
- Δημοσιογράφος: «Φυλάγεστε;»
- Βάσω Προδρόμου: «Φυλαγόμαστε. Κάνουμε τις γιορτές μας διακριτικά. Χωρίς σημαίες, παρελάσεις, συνθήματα»
- Δημοσιογράφος: «Γιατί δεν φεύγετε;»
- Βάσω: «Είμαστε εμείς που συνεχίζουμε να κρατάμε τον τόπο μας ζωντανό».
- Γιάννης: «Πρέπει να μείνουμε, πρέπει να το στηρίξουμε... είμαστε εδώ με την ελπίδα αυτοί να φύγουσιν (οι τούρκοι)»
Από παλιά, μένει καρφωμένη στην σκέψη μου μία εικόνα από τις ημέρες του θρυλικού Αγώνα της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών.
Ο Αγώνας αυτός ταυτίστηκε με το πιο άρτια οργανωμένο αντάρτικο του 20ου αιώνα. Τα είχε όλα: δολιοφθορές, δολοφονίες ηγετών του εχθρού, μάχες με επίλεκτα τμήματα SAS, πολιτικό σκέλος με απίστευτη μαζικότητα και συνεχείς παρεμβάσεις στις μεγάλες πόλεις, απόλυτη στήριξη από τον άμαχο πληθυσμό, κορυφαίο δίκτυο πληροφοριών. Από την άλλη μεριά είχε να αντιμετωπίσει την μεγαλύτερη αυτοκρατορία του κόσμου, ειδικές καταδρομικές μονάδες που κέρδισαν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ατελείωτο χρήμα και αστείρευτα υλικά μέσα, την ανθελληνική δράση των τούρκων, τρομοκρατία, μαζικές εκτελέσεις και απαγχονισμούς νεαρών Αγωνιστών.
Η εικόνα που θυμήθηκα ακούγοντας τα παιδιά από το Ριζοκάρπασο δεν είναι μία εικόνα πολέμου. Είναι μία εικόνα φτώχειας και ανέχειας, που δεν γεννά θλίψη, αλλά Ελπίδα.
Η εικόνα τριών παιδιών της Κύπρου από τα θυελλώδη χρόνια της ΕΟΚΑ. Στον τοίχο πίσω τους δεσπόζει ένα σύνθημα: «Την Ελλάδα θέλομεν και ας τρώγωμεν πέτρες».
Τα λόγια αυτά, που ανήκουν στον μέγιστο Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, είναι διαχρονικά. Περνούν από το 1821 και τα βουνά της Πελοποννήσσου στο 1955 και τα κρησφύγετα του Διγενή στην Κύπρο. Και από εκεί, με ένα μυστικό άλμα μέσα στο χρόνο, φτάνουν στο σήμερα, στο κατεχόμενο Ριζοκάρπασο και στα δύο Ελληνόπουλα που επιμένουν «να τρώνε πέτρες και να θέλουν την Ελλάδα».
Τον τελευταίο καιρό ζούμε την ζωή μας μέσα στις φυλακές, πληρώνοντας το τίμημα της Αντίστασης σε όσους πολεμούν την Ελλάδα. Κατά κάποιον τρόπο λοιπόν – και εμείς ακόμα - «τρώγωμεν πέτρες».
Μπορεί να μην πολεμάμε στα βουνά, μπορεί να είμαστε ασήμαντοι μπροστά στους Ήρωες των Απελευθερωτικών Αγώνων, κάνουμε όμως και εμείς τις μικρές μας θυσίες, υπηρετώντας την μεγάλη υπόθεση της Πατρίδας.
Τρώμε πέτρες, γιατί θέλουμε την Ελλάδα.
Αν δεν την θέλαμε θα είχαμε συμβιβαστεί, θα είχαμε προσκυνήσει, θα είχαμε χρηματιστεί, θα είχαμε καταδώσει αθώους ανθρώπους, θα είχαμε βάλει τα κλάματα στη βουλή, θα είχαμε απορροφηθεί από το σύστημα της διαφθοράς και της ξενοκρατίας. Τρόποι υπήρχαν πολλοί, εμείς όμως προτιμήσαμε να τρώμε πέτρες. Μαζί με τα παιδιά από το Ριζοκάρπασο, νομίζω ότι και «τα παιδιά της Χρυσής Αυγής» (μικρά και μεγάλα) κάνουν ό,τι μπορούν για να μείνει ζωντανή η Ελπίς, που σε καιρούς δύσκολους, όπως οι σύγχρονοι, πορεύεται μαζί της η Ελλάς.
Φυλακές Κορυδαλλού,
11 Μαρτίου 2015
Το βράδυ του περασμένου Σαββάτου ήμουν μάρτυρας ενός μικρού θαύματος, σαν αυτά που εμφανίζονται σπάνια και σου προσφέρουν νέες δυνάμεις για να σταθείς όρθιος και να συνεχίσεις τον δύσκολο Αγώνα της ζωής σου.
Τα κελιά της φυλακής είχαν ήδη κλείσει και ο χρόνος κυλούσε αργά και βασανιστικά, όπως συμβαίνει πάντα, όταν ζεις μέσα σε ένα καθεστώς άθλιου και ασφυκτικού περιορισμού. Ειδήσεις στα κανάλια της διαπλοκής παρακολουθώ ελάχιστα. Μόνο για να αναλύω την καθεστωτική προπαγάνδα και για να ελέγχω αν προβάλλονται οι ανακοινώσεις της Χρυσής Αυγής. Πολύ σπάνια ένας τίτλος της ειδησεογραφίας προσελκύει το ενδιαφέρον μου. Το βράδυ του περασμένου Σαββάτου πέτυχα την εξαίρεση αυτού του κανόνα.
Τυχαία συνάντησα ένα όμορφο αφιέρωμα με τίτλο: «Ριζοκάρπασο - Οι τελευταίοι Έλληνες εγκλωβισμένοι».
Τρέφω μεγάλη αγάπη για τον Ελληνισμό της Κύπρου. Έπαιξε ρόλο σε αυτό η στρατιωτική μου θητεία στην 35 Μοίρα Καταδρομών (που φωλιάζει στο θρυλικό Σταυροβούνι, σε μία ιδεατή τοποθεσία για την κάλυψη Μονάδας Ειδικών Δυνάμεων, κάπου μεταξύ Λάρνακας και Λευκωσίας).
Το Ριζοκάρπασο όμως το γνωρίζω μόνο από την τηλεόραση, τα βιβλία και τους στρατιωτικούς χάρτες. Βρίσκεται στο βορειότερο σημείο του νησιού, στο άκρο της χερσονήσου, που αποτελεί τον φανταστικό μίσχο του χρυσοπράσινου φύλλου της Κύπρου.
Δεν ήξερα πως ζουν ακόμα Έλληνες στο Ριζοκάρπασο. «Κόλλησα» μόλις είδα τον τίτλο του αφιερώματος. Δυστυχώς, τον καιρό του μνημονίου, ακόμα και εμείς οι Εθνικιστές ξεχνάμε τον Αλύτρωτο Ελληνισμό. Λησμονούμε τα αδέρφια του αίματος, που ζουν την ζωή τους κάτω από ξένο ζυγό, σε γη κατεχόμενη, αλλά προαιώνια Ελληνική.
Οι πρώτες εικόνες του αφιερώματος, ήταν καταθλιπτικές. Μία μεσήλικη γυναίκα, τρομοκρατημένη, προσπαθούσε να αποφύγει τις ερωτήσεις της δημοσιογράφου για το καθεστώς που βιώνει και για την θηριώδη τουρκική κατοχή. Όσα ακολούθησαν όμως ήταν πράγματι εκπληκτικά. Μία απρόσμενη αφύπνιση του πληγωμένου εγωισμού της Ελλάδος. Η έκπληξη, η συγκίνηση, η υπερηφάνεια ξύπνησαν μέσα μου, αμέσως μόλις ο λόγος δόθηκε στα παιδιά.
Τα παιδιά είναι η άσβεστη φλόγα αυτού του κόσμου. Η ζωντανή εικόνα της αναγέννησης.
Τα παιδιά είναι η Ελπίς. Ο μόνος λόγος να μάχεσαι με θάρρος για ένα καλύτερο αύριο.
Τα παιδιά της Κύπρου, που μίλησαν εκείνο το βράδυ από το κατεχόμενο Ριζοκάρπασο, ήταν δύο. Ο Γιάννης και η Βάσω Προδρόμου (προφανώς αδέρφια), μαθητές Γυμνασίου, έμοιαζαν πολύ με τα Ελληνόπουλα που μεγαλώνουν εδώ, στην κατεχόμενη από άλλες δυνάμεις Ελλάδα. Έμοιαζαν, όμως είχαν και κάτι τόσο διαφορετικό, κάτι τόσο σπουδαίο, που με ανάγκασε μεμιάς να προσηλωθώ στα λόγια τους και να συνεχίσω μέχρι σήμερα να τα σκέφτομαι.
Αυτό το κάτι διαφορετικό, αυτό το θεϊκό χάρισμα, αυτή η αξία η αθάνατη, που σου δίνει δύναμη τις πιο δύσκολες ώρες να σταθείς όρθιος και να προχωρήσεις εμπρός, είναι η Ελπίδα, που ξυπνά μέσα σου μονομιάς την Ελλάδα.
Ακούγοντας τα πρώτα λόγια των παιδιών ξεχώρισα μία γνήσια «φωνήν Ελληνίδα». Η γλώσσα έρεε τόσο όμορφα, τόσο αρμονικά, που σε τίποτα δεν θύμιζε την δική μου γενιά - εδώ στην κυρίως Ελλάδα – που τόσο βάναυσα έχει κακοποιήσει την πιο όμορφη γλώσσα του κόσμου. Τα δύο παιδιά της Κύπρου μιλούσαν τα ελληνικά πολύ καλύτερα απ’ ότι οι περισσότεροι συμπολίτες μας, ακόμα και οι πολιτικοί παράγοντες, που διασύρουν διεθνώς την χώρα μας. Το περιεχόμενο του λόγου τους λιτό, ήπιο και σκληρό σαν διαμάντι, χάραζε την υποταγμένη συνείδηση του σύγχρονου Ελληνισμού:
- Δημοσιογράφος: «Έχεις τούρκους φίλους;»
- Γιάννης Προδρόμου: «Όχι. Αυτοί εισβάλλαν στην Πατρίδα μας. Μας έχουν εγκλωβισμένους. Γιατί να τους κάμω φίλους;»
- Δημοσιογράφος: «Φυλάγεστε;»
- Βάσω Προδρόμου: «Φυλαγόμαστε. Κάνουμε τις γιορτές μας διακριτικά. Χωρίς σημαίες, παρελάσεις, συνθήματα»
- Δημοσιογράφος: «Γιατί δεν φεύγετε;»
- Βάσω: «Είμαστε εμείς που συνεχίζουμε να κρατάμε τον τόπο μας ζωντανό».
- Γιάννης: «Πρέπει να μείνουμε, πρέπει να το στηρίξουμε... είμαστε εδώ με την ελπίδα αυτοί να φύγουσιν (οι τούρκοι)»
Από παλιά, μένει καρφωμένη στην σκέψη μου μία εικόνα από τις ημέρες του θρυλικού Αγώνα της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών.
Ο Αγώνας αυτός ταυτίστηκε με το πιο άρτια οργανωμένο αντάρτικο του 20ου αιώνα. Τα είχε όλα: δολιοφθορές, δολοφονίες ηγετών του εχθρού, μάχες με επίλεκτα τμήματα SAS, πολιτικό σκέλος με απίστευτη μαζικότητα και συνεχείς παρεμβάσεις στις μεγάλες πόλεις, απόλυτη στήριξη από τον άμαχο πληθυσμό, κορυφαίο δίκτυο πληροφοριών. Από την άλλη μεριά είχε να αντιμετωπίσει την μεγαλύτερη αυτοκρατορία του κόσμου, ειδικές καταδρομικές μονάδες που κέρδισαν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ατελείωτο χρήμα και αστείρευτα υλικά μέσα, την ανθελληνική δράση των τούρκων, τρομοκρατία, μαζικές εκτελέσεις και απαγχονισμούς νεαρών Αγωνιστών.
Η εικόνα που θυμήθηκα ακούγοντας τα παιδιά από το Ριζοκάρπασο δεν είναι μία εικόνα πολέμου. Είναι μία εικόνα φτώχειας και ανέχειας, που δεν γεννά θλίψη, αλλά Ελπίδα.
Η εικόνα τριών παιδιών της Κύπρου από τα θυελλώδη χρόνια της ΕΟΚΑ. Στον τοίχο πίσω τους δεσπόζει ένα σύνθημα: «Την Ελλάδα θέλομεν και ας τρώγωμεν πέτρες».
Τα λόγια αυτά, που ανήκουν στον μέγιστο Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, είναι διαχρονικά. Περνούν από το 1821 και τα βουνά της Πελοποννήσσου στο 1955 και τα κρησφύγετα του Διγενή στην Κύπρο. Και από εκεί, με ένα μυστικό άλμα μέσα στο χρόνο, φτάνουν στο σήμερα, στο κατεχόμενο Ριζοκάρπασο και στα δύο Ελληνόπουλα που επιμένουν «να τρώνε πέτρες και να θέλουν την Ελλάδα».
Τον τελευταίο καιρό ζούμε την ζωή μας μέσα στις φυλακές, πληρώνοντας το τίμημα της Αντίστασης σε όσους πολεμούν την Ελλάδα. Κατά κάποιον τρόπο λοιπόν – και εμείς ακόμα - «τρώγωμεν πέτρες».
Μπορεί να μην πολεμάμε στα βουνά, μπορεί να είμαστε ασήμαντοι μπροστά στους Ήρωες των Απελευθερωτικών Αγώνων, κάνουμε όμως και εμείς τις μικρές μας θυσίες, υπηρετώντας την μεγάλη υπόθεση της Πατρίδας.
Τρώμε πέτρες, γιατί θέλουμε την Ελλάδα.
Αν δεν την θέλαμε θα είχαμε συμβιβαστεί, θα είχαμε προσκυνήσει, θα είχαμε χρηματιστεί, θα είχαμε καταδώσει αθώους ανθρώπους, θα είχαμε βάλει τα κλάματα στη βουλή, θα είχαμε απορροφηθεί από το σύστημα της διαφθοράς και της ξενοκρατίας. Τρόποι υπήρχαν πολλοί, εμείς όμως προτιμήσαμε να τρώμε πέτρες. Μαζί με τα παιδιά από το Ριζοκάρπασο, νομίζω ότι και «τα παιδιά της Χρυσής Αυγής» (μικρά και μεγάλα) κάνουν ό,τι μπορούν για να μείνει ζωντανή η Ελπίς, που σε καιρούς δύσκολους, όπως οι σύγχρονοι, πορεύεται μαζί της η Ελλάς.
Φυλακές Κορυδαλλού,
11 Μαρτίου 2015
Μπακάλη ειναι συγκλονιστική η περιγραφή του Κασσιδιάρη. Το θέμα αυτό ειναι άγνωστο στους πάντες. Προσωπικά δε ξέρω ούτε εναν Έλληνα που να το ανέφερε ετσι, σε μια συζήτηση σα θέμα, δε το ξέρει κανείς οτι ενα κομμάτι του Ελληνισμού ειναι υπο τουρκική κατοχή στη Βόρεια Κύπρο. Οι αριστεροί ειναι προδότες ψυχικά, εννοείται οτι επειδή ανατρέπει την κοσμοθεωρία τους το αγνοούν και το θάβουν. Μπορεί να κάνουν διαδήλωση για τις πούτσες των ουρακοντάγκων της Μαδαγασκάρης αλλα για Έλλληνες υπο κατοχή δε κάνουν. Δε τα έχω μαζί τους. Τέτοιοι ειναι εξ ορισμού τους, δεν εχουν πατρίδα οπως λένε οι ίδιοι.
Με τους ηλίθιους ανίδεους Έλληνες τα εχω που εχουν ξεχάσει το αίτημα της εθνικής απελευθέρωσης της τουρκοκρατίας. Νομίζουν οτι τελείωσε ο αγώνας με τους τούρκους, οτι ειναι ξεπερασμένο αίτημα, στο σύγχρονο κόσμο είμαστε ολοι φίλοι παγκοσμιοποιημένοι κλπ. Πόσο λάθος κάνουν. Ο κόσμος ειναι πλανεύτης κα χρειάζετα μεγάλη οξυδέρκεια για να μη σε μπερδέψει. Αλλα και η πνευματική ηγεσία τα μμε, οι θεσμοί, ολοι οι δημόσιοι φορείς δεν είπαν ποτέ ουτε μια λέξη για τη βόρεια Κύπρο 40 χρόνια τώρα. Κάνουμε οτι δε συμβαίνει. Τόση αηδία και οργή δεν εχω ξανανοιώσει.
Με τους ηλίθιους ανίδεους Έλληνες τα εχω που εχουν ξεχάσει το αίτημα της εθνικής απελευθέρωσης της τουρκοκρατίας. Νομίζουν οτι τελείωσε ο αγώνας με τους τούρκους, οτι ειναι ξεπερασμένο αίτημα, στο σύγχρονο κόσμο είμαστε ολοι φίλοι παγκοσμιοποιημένοι κλπ. Πόσο λάθος κάνουν. Ο κόσμος ειναι πλανεύτης κα χρειάζετα μεγάλη οξυδέρκεια για να μη σε μπερδέψει. Αλλα και η πνευματική ηγεσία τα μμε, οι θεσμοί, ολοι οι δημόσιοι φορείς δεν είπαν ποτέ ουτε μια λέξη για τη βόρεια Κύπρο 40 χρόνια τώρα. Κάνουμε οτι δε συμβαίνει. Τόση αηδία και οργή δεν εχω ξανανοιώσει.
Tsambo
Μέλος
- Εγγρ.
- 26 Απρ 2008
- Μηνύματα
- 5.195
- Κριτικές
- 1
- Like
- 5
- Πόντοι
- 66
Ααασε μας κουκλιτσα μου, Κασιδιαροπανουσομπακαλη. Απο δακρυβρεχτες ιστοριουλες για νοικοκυρες αλλο τιποτα. Κατι ουσιαστικο δε βρηκε να πει για το Κυπριακο? Πρωτοι και καλυτεροι φταινε οι (οπως φανηκε) προδοτικοι και κοντοφθαλμοι Ελληνες και Ελληνοκυπριοι, μετα η Αμερικανικη-ΚΥΠ/CIA βουληση (που χρησιμοποιησε τους προαναφερθεντες) εναντιον του Μακαριου και μετα, τριτοι και καταϊδρωμενοι, οι "κακοι Τουρκοι". Οι χαζοι Ελληνες-Ελληνοκυπριοι τη χασανε μονοι τους την Κυπρο. Δε βρηκε να μας πει τιποτα για σκουπιδια τυπου Γιωρκατζη και Σαμψων? Αυτα δε τα λενε στην τοπικη, ε? Μηπως και καποιος αναρωτηθει και ψαξει λιγο βαθυτερα... Σοβαροτης μηδεν λεμε. 
nostre999
Μέλος
- Εγγρ.
- 3 Μαρ 2015
- Μηνύματα
- 965
- Like
- 0
- Πόντοι
- 6
Το προβλημα αυτο ακριβως ειναι. Οτι τοσο αυτος, οπως το παραδεχεται, οσο και οι οπαδοι τους, δεν γνωριζουν τιποτα, για τα γεγονοτα της Κυπρου.
Ας μαθουν λοιπον, οτι μοναδικοι υπευθυνοι για την προδοσια της Κυπρου και την εως τωρα κατοχη της απο τους Τουρκους, ειναι οι χουντικοι προδοτες του εθνους και οι οπαδοι τους, που στις μερες μας μεταμφιεστηκαν σε δημοκρατικο κομμα, με ονομα χρυση αυγη.
Ντροπη να ομιλουν για την Κυπρο, οι ιδιοι οι προδοτες της.
