σταλινικοί δεν υπάρχουν... τρουσκιστές ναι. και είναι μια χαρά παιδιά.
15 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ, του Γ.Χοντζέα (κείμενο της ΟΜΛΕ - 1968)
Πρόλογος από την πολιτική ομάδα Α/συνεχεια
Η ιστορία του αιώνα µας, ιστορία των επαναστάσεων και των αντεπαναστάσεων, είχε σαν βασικό πρωταγωνιστή το κοµµουνιστικό κίνηµα, έναν πρωταγωνιστή που άλλαξε ολοκληρωτικά τη µορφή του κόσµου. Η περίοδος στην οποία επικεφαλής του κοµµουνιστικού κινήµατος ήταν ο Στάλιν, χρονική περίοδος απ’ το 1923 µέχρι το 1953, ήταν από τις σηµαντικότερες και έφερε το κοµµουνιστικό κίνηµα αντιµέτωπο µε πολλά πρωτοεµφανιζόµενα και δύσκολα προβλήµατα, µε πολλές κοσµοϊστορικής σηµασίας αναστατώσεις.
Ο εκφυλισµός του κοµµουνιστικού κινήµατος, που επιβλήθηκε απ’ τη δεκαετία του ’50 στις περισσότερες χώρες και τµήµατα του παγκόσµιου κοµµουνιστικού κινήµατος, ξεκίνησε µε τη δηµόσια κριτική "εναντίον της προσωπολατρείας" και την καταδίκη του έργου του Ι.Στάλιν από τους σύγχρονους ρεβιζιονιστές και ολοκληρώθηκε 40 χρόνια περίπου µετά, µε την τυπική επικράτηση του καπιταλισµού στις µεταβατικές κοινωνίες. Η καταδίκη του Στάλιν και του έργου του αποτελούσε το πρόσχηµα για να επεκτείνουν την καταδίκη τους πέρα από το πρόσωπο του Στάλιν, σε µια ολόκληρη περίοδο που εγκαινιάστηκε µε την Οχτωβριανή Επανάσταση.
Το ζήτηµα Στάλιν είναι ένα µεγάλο ζήτηµα, παγκόσµιας σηµασίας που σχετίζεται µε τα βασικά και κύρια προβλήµατα θεωρίας και πράξης µε τα οποία αναµετρήθηκε το κοµµουνιστικό κίνηµα. Το ερώτηµα που τίθεται είναι, αν ανταποκρίθηκε σε γενικές γραµµές το κοµµουνιστικό κίνηµα, το ΚΚΣΕ, η Κοµµουνιστική Διεθνής, στις απαιτήσεις και στα καθήκοντα που έµπαιναν εκείνη την περίοδο ή πρόκειται για µια εντελώς αρνητική πορεία όπου την µια ήττα την διαδέχεται άλλη, διαλύοντας στην κυριολεξία το κοµµουνιστικό κίνηµα.
Η αντιπαράθεση που εντάθηκε στις γραµµές του διεθνούς κοµµουνιστικού κινήµατος στις αρχές της δεκαετίας του ’60, όπως ήταν φυσικό, περιστράφηκε και γύρω από το θέµα Στάλιν, µε την έννοια της κριτικής αποτίµησης µιας εκτεταµένης ιστορικής περιόδου, πλούσιας σε εναλλαγές και στροφές, µε καθοριστικά διλήµµατα και ανατροπές.
Η έκβαση αυτής της αντιπαράθεσης µε την επικράτηση των διαφόρων Χρουστσώφ, Μπρέζνιεφ, Τεγκ κλπ, προδιέγραψε και συνδιαµόρφωσε τον "µετακοµµουνιστικό κόσµο" του παγκοσµιοποιηµένου καπιταλισµού της Νέας Τάξης Πραγµάτων, που τις συνέπειες του βιώνουν σήµερα µε τραγικό τρόπο δισεκατοµµύρια άνθρωποι σ’ ολόκληρο τον πλανήτη.
Η αναγέννηση του κοµµουνιστικού κινήµατος επιβάλλει για όσους αγωνίζονται προς µια τέτοια κατεύθυνση, αντί να στρουθοκαµηλίζουν όπως κάνουν οι διάφοροι ρεβιζιονιστές που απορρίπτουν συνολικά την περίοδο αυτή ή οι όψιµοι "υπερασπιστές" της ζωής και του έργου του Στάλιν που δεν έχουν να επιδείξουν έναν απολογισµό απ’ τον οποίο µπορούµε σήµερα να διδαχτούµε, να µελετήσουµε την περίοδο 1923-1953, για να ανταποκριθούµε στα θεωρητικά, ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά ζητήµατα της εποχής µας.
Στα πλαίσια της συζήτησης που έχει ξεκινήσει στις γραµµές της πολιτικής οµάδας Α/συνεχεια σχετικά µε την κριτική αποτίµηση του κοµµουνιστικού κινήµατος, αναδηµοσιεύουµε ένα κείµενο που αναφέρεται σε ορισµένες πλευρές του ζητήµατος Στάλιν. Γραµµένο από τον Γιάννη Χοντζέα στις δύσκολες συνθήκες του 1968, κυκλοφόρησε στα πλαίσια της ΟΜΛΕ σε περιορισµένο αριθµό συντρόφων. Ξαναδόθηκε από τον ίδιο µαζί µε µια σειρά κειµένων το 1975 γιατί στην τότε "φιλολογία", πέρα από τον "αντικινεζισµό" του προσάπτονταν κατηγορίες και για "αντισταλινσµό". Όµως το γεγονός είναι ότι ένα τόσο σοβαρό κείµενο δεν έγινε ποτέ γνωστό στα µέλη του κινήµατος τότε, ούτε αναδηµοσιεύτηκε γιατί ξεπερνούσε κατά πολύ τις προδιαγραφές του πνεύµατος που είχε ήδη κυριαρχήσει που επουδενί δεν ήθελε να ανοίξουν τα ουσιαστικά ζητήµατα. Ήταν η εποχή που τα "πρωτόκολλα" δεν επέτρεπαν να µιλάµε για λάθη του Στάλιν, να µελετάµε κριτικά ορισµένες περίοδες πχ Λαϊκά Μέτωπα, ή τις επιπτώσεις του γερµανοσοβιετικού συµφώνου 1939-41 κλπ κλπ.
Ελπίζουµε η µελέτη αυτού του κειµένου να βοηθήσει και να προβληµατίσει όσους ψάχνουν πραγµατικά να ερµηνεύσουν και να καταλάβουν ορισµένα ζητήµατα που συνδέονται µε τη σταλινική περίοδο και µε την κριτική της, να αποκτήσουν ορισµένα εφόδια για το σωστό προσανατολισµό τους στις δύσκολες συνθήκες που έχουν δηµιουργηθεί από την υποχώρηση του κοµµουνιστικού κινήµατος.
Α δεν υπαρχουν...
Οσο για το βαθος γαμησε μας ;)
Το απόσπασμα που μου εβαλες από ξενο ψαξιμο δεν με διαψευδει πουθενα ;)
