Η πολιτική άνοιξη της Ελληνικής Αυγής
1. Το προφίλ μιας εγκληματικής οργάνωσης
Η κ. Μαρία Ζαπάντη, η οποία εικονίζεται στα αριστερά του κ. Κασιδιάρη, είναι κοινωνική λειτουργός. Είναι όμως και υποψήφια για δημοτική σύμβουλος στην Αθήνα, με την Ελληνική Αυγή.
[βλ. και το σχετικό άρθρο, εδω...]
Η γενναία απόφαση της κ. Ζαπάντη, να αγωνιστεί για να έχει αυτός ο τόπος ένα καλύτερο μέλλον, την καθιστά αυτομάτως ένοχη για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση!
Το ίδιο ισχύει και για τον κ. Χρίστο Γούδη [καθηγητή αστροφυσικής στο πανεπιστήμιο Πατρών] για τον κ. Γιάννη Σχοινά [εκδότη της Νέας Θέσεως] για την κ. Αγγελική Γεννατα [οικονομολόγο] για την κ. Δήμητρα Βελέντζα [νομικό] και για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων, που το μοναδικό τους έγκλημα είναι το ότι αρνήθηκαν να παρακολουθήσουν δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι, τη μετατροπή της Ελλάδας σε ινδοκίνα της Ευρώπης και έλαβαν την απόφαση να βγουν μπροστά και να διεκδικήσουν ένα καλύτερο αύριο γι’ αυτούς και τα παιδιά τους.
Όλοι και όλες τους, καθώς και οι χιλιάδες πολίτες που πήγαν να τους ακούσουν, είναι a-priori ένοχοι για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση!
Κι ας έχουν προσφέρει με το πνευματικό τους έργο στον πολιτισμό μας, κι ας έχουν δημιουργήσει, με τη δουλειά τους πνευματικά και υλικά αγαθά στην κοινωνία των Ελλήνων κι ας μην έχουν βλάψει ούτε μυρμήγκι.
Το έγκλημα τους είναι το ότι τόλμησαν να αμφισβητήσουν τους εικονικούς παραδείσους της παγκοσμιοποίησης και της μισθωτής σκλαβιάς, που προετοιμάζει για τους λαούς της Ευρώπης η διεθνής γραβατοπειρατεία.
Κανένα έλεος, λοιπόν!
Η «εγκληματική οργάνωση» Χρυσή Αυγή πρέπει να εξοντωθεί πάση θυσία, ώστε το πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι να παραδοθεί εξ’ ολοκλήρου στους ρουφιάνους των τραπεζών, των αφανών χρηματοσπιστωτικών ομίλων, των παγκόσμιων αρπαχτικών και της εγχώριας κοινωνικοοικονομικής μαφίας, που εκτελεί τις εντολές τους [κι από τα δεξιά κι από τα αριστερά]
Αν όμως το προφίλ μιας εγκληματικής οργάνωσης είναι αυτό που είδα με τα ίδια μου τα μάτια, το απόγευμα της παραμονής της εθνικής μας γιορτής στο ξενοδοχείο Τιτάνια, τότε μα τω Θεώ, σου το λέω ξεκάθαρα: προτιμώ χίλιες φορές να ζήσω στην κοινωνία αυτών των «καταραμένων», παρά στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της κοινωνικοοικονομικής ελιτ των λαμόγιων και των γραβατοπειρατών, που εξουσιάζουν τις τύχες αυτού του τόπου.
Αν μη τι άλλο, οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι εικονικές πραγματικότητες, που τους κατασκευάζουν οι χειραγωγοί των μαζών αλλά άνθρωποι της διπλανής πόρτας, άνδρες και γυναίκες που έχουνε βγεί στο μεροκάματο, που έχουν ματώσει στα μεγάλα πεδία της ζωής, που έχουν ακόμα το κουράγιο να ονειρεύονται και να παλεύουν, για ότι θεωρούν δίκαιο σ’ αυτόν εδώ τον Κόσμο.
2. Εικόνες από μία «εγκληματική οργάνωση»
Η παρουσίαση των υποψηφίων αλλά και του προγράμματος της Ελληνικης Αυγής για τον δήμο της Αθήνας, πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα, 24 Μαρτίου, παραμονή της εθνικής γιορτής, στο ξενοδοχείο Τιτάνια.
Όπως είχε ανακοινωθεί κι επίσημα, οι ομιλίες των υποψηφίων θα ξεκινούσαν στις έξη το απόγευμα, ωστόσο ακόμα και οι πιο αισόδοξοι από τους οργανωτές δεν μπορούσαν να προβλέψουν το πλήθος των ανθρώπων, που θα αδιαφορούσαν για τη «νόμιμη τρομοκρατία» του καθεστώτος και θα συνέρρεαν στην παρουσίαση, βάνοντας έτσι τον εαυτό τους στη θέση του ύποπτου για «εγκληματικές ενέργειες!»
Εξαιτίας αυτού, η έναρξη της παρουσίασης καθυστέρησε περί τα είκοσι λεπτά.
Το εκπληκτικό ήταν ότι ο ίδιος ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων, ο κ. Ηλίας Κασιδιάρης, βγήκε να ζητήσει συγνώμη, γι αυτή την μικρή και εύλογη καθυστέρηση, από τους ήδη παριστάμενους πολίτες!
Ε λοιπόν, σου λέω καλέ μου αναγνώστη, τόσα χρόνια που γυρνώ ανάμεσα σε πολιτικές συνάξεις και σε ιδεολογικές μαζώξεις, ποτέ μου δεν ξανάδα πολιτικο να δείχνει τέτοιο σεβασμό στον χρόνο που διαθέτουν οι άνθρωποι, για να τον τιμήσουν με την παρουσία τους. Εδώ σε ένα θέατρο πας κι επειδή δεν έχει πιάσει η βαφή στο μαλλί της πρωταγωνίστριας, σ’ αφήνουν να περιμένεις με τις ώρες, απαξιώνοντας και να σε χέσουν ακόμα!
Την ίδια αντίληψη σεβασμού απέναντι στον πολίτη, τη διακρίνεις σε όλες τις συνάξεις της Χρυσής Αυγής.
Πριν από ενάμιση περίπου χρόνο, είχα ξαναβρεθεί καταμεσίς μιας τέτοιας συγκέντρωσης του λαϊκου συνδέσμου και το πρώτο που παρατήρησα ήταν το ότι περισσότερα από 5.000 άτομα, διαδήλωναν ειρηνικά, χωρίς καν να διανοηθούν να κλείσουν τους δρόμους και να εμποδίσουν έτσι τους υπόλοιπους πολίτες να πάνε στις δουλειές τους!
Που δηλαδή το αίσχος των εκατό κρατικοδίαιτων που κλείνουνε ολόκληρο το κέντρο των Αθηνών, για να διεκδικήσουν τη διαστήρηση των προνομίων τους.
Εδώ τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά.
Στη Χρυσή Αυγή, δεν νοούνται συμπεριφορές του τύπου: «ξέρεις ποιος είμ’ εγώ, ρε?»
Από το πιο ηχηρό όνομα του κινήματος, ως το τελευταίο μέλος του, ουδείς διανοείται να προβάλλει το αξίωμα του ή την αναγνωρισιμότητα του, για να διεκδικήσει μια διαφορετική αντιμετώπιση.
Στην πραγματικότητα, προέρχονται όλοι και όλες του από λαϊκά στρώματα και διατηρούν αναλλοίωτη αυτή την καθημερινή ώσμωση με τον λαό, που τους προσδίδει άλλωστε και τη μοναδική αμεσότητα, με την οποία επικοινωνούν μαζί του.
Πολιτικά τζάκια, κρατικοδίαιτοι καρεκλοκένταυροι, τηλεοπτικοί αστέρες και μεγιστάνες της διαπλοκής, δεν υπάρχουνε στη Χρυσή Αυγή.
Οι άνθρωποι αυτοί πατάνε ακόμα γερά στις λαϊκες γειτονιές από όπου προήλθαν και στους καημούς των απλών ανθρώπων, που τους πίστεψαν.
Κι αν με ρώταγες ποιο στιγμιότυπο θα διάλεγα, αν θα θελα με μια και μοναδική εικόνα να δώσω το στίγμα της κατάστασης, θα σου έλεγα γι ‘ αυτόν τον αγαθό γίγαντα τον κ. Παναγιώταρο, που βγήκε έξω μια-δυο φορές, για να δεί μπας και του ρίξανε κλήση στο αυτοκίνητο του.
Μιλάμε δηλαδή βουλευτής άνθρωπος και κυκλοφοράει σαν εμένα και σαν εσένα.
Όχι σαν κάτι άλλους που καβαλούσανε 4Χ4 με πλαστές πινακίδες…
Α, και κάτι ακόμα…
Κανένας από τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής δεν διαθετει αστυνομική συνοδεία.
Αντιθέτως, οι άνθρωποι αυτοί, που αποτελούν τον πρώτο στόχο των πληρωμένων φονιάδων του συστήματος, κυκλοφορούν απροστάτευτοι, μέσα στον λαό και δίπλα στον λαό, ανοιχτοί στον κάθε ένα πολίτη που θα τους πλησιάσει για να τους πει έναν καλό λόγο [ή όχι] και να τους εκφράσει τη συμπαράσταση του.
Αν οι πολιτικοί μας ήσαντε όλοι σαν αυτούς, ίσως και να είχανε στήσει αυτί να ακούσουν για τις χιλιάδες των Ελλήνων, που αυτοκτόνησαν πλάϊ στις θωρακισμένες μερσεντες τους, αντί να γλείφει ο ένας τον άλλον στα τηλεοπτικά παράθυρα…
Κι έρχομαι τώρα στο κοινό της Χρυσής Αυγής. Στις χιλιάδες τους άνδρες και τις γυναίκες που γράψανε στ’ απαυτά τους το χαφιεδότσουρμο και συμμετείχανε στην παρουσίαση.
Ξέρεις τώρα ότι τα παπαγαλάκια διαδίδουν πως στη Χρυσή Αυγή, τη γυναίκα τη θέλουνε σε δεύτερο πλάνο, απομονωμένη στην κουζίνα της και στο νοικοκυριό της.
Καλά και σε χαιρετάω…
Στη μεγάλη αίθουσα του Τιτάνια, στριμωχνόντουσαν περί τα χίλια άτομα εντος και άλλα τόσα εκτός.
Η σχέση ανδρών/γυναικών ήταν στο πενήντα-πενήντα, με τη διαφορά ότι οι παρευρισκόμενες κυρίες, ήσαν πιο ενθουσιώδεις και πιο εκδηλωτικές από τους άντρες!
Αλλά και στο ψηφοδέλτιο της Ελληνικής Αυγής για τον δήμο της Αθήνας, ξεχωρίζουν οι παρουσίες κυριών, όπως της ωραιοτάτης κοινωνικής λειτουργού κ. Ζαπάντη, της γοητευτικής οικονομολόγου κ. Γεννατά, που έχει συμβάλλει στο «οικονομικό θαύμα» της Χρυσής Αυγής, της νομικού κ. Βελέντζα ή της φυλακισμένης αγωνίστριας κ. Θέμιδας Σκορδέλη [που πίνουν νερό στο όνομα της οι κάτοικοι του Αγιου Παντελεήμονα]
Αν αυτό το κίνημα είναι φαλλοκρατικό, τότε οι ισλαμολάγνοι της αριστεράς που στηρίζουνε ανοιχτά τις μαντήλες, θα πρέπει να είναι χειρότεροι κι από αυτούς που λιθοβολούνε τις μοιχαλίδες στο Αφγανιστάν…
Αυτό όμως που πιο πολύ απ’ όλα με παραξένεψε κι αυτό που αξίζει να σου μεταφέρω, ηταν η κοινωνική διαστρωμάτωση του κοινού.
Στη συγκέντρωση που είχε γίνει πριν από κάμποσον καιρό στο Μεγκάλο κανάλι [αν θυμούμαι καλά, ήταν πέρισυ την Καθαρά Δευτέρα] η συντριπτική πλειοψηφία των διαδηλωτών, ανήκαν στα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα.
Κυρίως νέοι και άνεργοι, παιδιά του πετσοκομένου μεροκάματου, άνθρωποι κουρασμένοι από τον μόχθο και την έλλειψη προοπτικής. Τώρα, εξόν από αυτές τις κατηγορίες πολιτών, που ασφαλώς αποτελούν τον κορμό των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής, είδα και ένα αξιοσημείωτο πλήθος ανθρώπων της μεσαίας τάξης.
Κυρίες και κυρίους, με πτυχία, με κουλτούρα, με γούστο, με καθαρό πολιτικό λόγο και μια αίσθηση αποφασιστικότητας στα μάτια, ότι: «δεν πάει άλλο – κάτι πρέπει να κάνουμε γι αυτή τη δόλια την πατρίδα…»
Η διεισδυτικότητα της Χρυσής Αυγής στα μεσαία στρώματα, φαίνεται ότι άρχισε να αναπτύσσεται μέσα στον τελευταίο αυτό χρόνο, σε συνάρτηση ενδεχομένως και με την αντίστοιχη αφύπνιση των Ευρωπαϊκών λαών, που θα καταγραφεί λίαν συντόμως, στις ερχόμενες ευρωβουλευτικές εκλογές.
Οι αιτίες είναι πολλές και ποικίλες, από την αρχόμενη συνειδητοποίηση της μεσοαστικής τάξης ότι αυτή πρώτη θα εξαφανιστεί στο εφιαλτικό χρονοδιάγραμμα της παγκοσμιοποίησης, μέχρι την επέκταση του λαθρομεταναστευτικού τρόμου, σε γειτονιές της Αθήνας, που σε πρώτη φάση δεν τον ειχανε νιώσει στο πετσί τους.
Εξόν όμως από αυτές τις κοινωνικές σαν να λέμε αιτίες, υπάρχει και μία ακόμα, που λειτούργησε καταλυτικά, ώστε η Χρυσή Αυγή να επεκτείνει την επιρροή της και σε μεσοαστικά στρώματα.
Το γεγονός ότι τα στελέχη της, επιτέλους ενηλικιώθηκαν πολιτικά και τώρα πλέον αρχίζουν να αρθρώνουν πολιτικό λόγο.
Δεν χωράει αμφιβολία, ότι η Χρυσή Αυγή, όπως και άλλα συγγενικά της Ευρωπαϊκά κινήματα, ανδρώθηκαν μέσα σε ένα περιβάλλον ωμής βίας, όπου το δίκιο της λαθρομεταναστευτικής ζούγκλας, εφαρμόζονταν δια πυρός και ροπάλου, σε ολόκληρες συνοικίες της πρώην Ελληνικής πρωτεύουσας.
Ο Έλληνας κάτοικος του ιστορικού κέντρου των Αθηνών, αλλά και παραδοσιακών Αθηναϊκών συνοικιών, όπως τα Πατήσια, ο Κολωνός, ο Βοτανικός, του Γκύζη και ένα σωρό άλλες, ένιωσε ξαφνικά ξένος μέσα στον ίδιο του τον τόπο.
Οι επιλογές των Ελλήνων ήσαν δύο: ή να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και τους τόπους όπου μεγάλωσαν, στο έλεος του κάθε λαθροεισβολέα ή να παλέψουν για την πόλη τους, απέναντι στην ωμή βία του Αφγανού μουτζαχεντίν, του Μαροκινού μαχαιροβγάλτη, του Αλβανού καλασνικοφόρου ή του Αιγύπτιου νταβατζή.
Οι πρώτες δειλές προσπάθειες των κατοίκων που βρήκαν το θάρρος να μείνουν στον τόπο τους και να παλέψουν, προσέκρουσαν στην αγριότητα των λαθροεισβολέων, που ενισχύονταν από καλά οργανωμένες και αδίστακτες ομάδες οπλισμένων «αντιφα», που δεν το είχαν σε τίποτα να γδάρουνε ζωντανούς άλλους Έλληνες, προκειμένου να προστατεύσουν τα «αδέρφια τους», τους λαθρομετανάστες.
Με την αστυνομία θεαματικά απούσα από τις μάχες του δρόμου και τον τρόμο να σέρνεται ακόμα και μέσα στα ίδια τους τα σπίτια, οι εξεγερμένοι κάτοικοι του Αγίου Παντελεήμονα ή του Μεταξουργείου, ένιωθαν ξεχασμένοι από όλους και από όλα, ενώ τα κύματα βίας από μέρους των λαθρομεταναστών, ξεπέρναγαν πλέον κάθε όριο.
Τότε εμφανίστηκε στο προσκήνιο η Χρυσή Αυγή.
Αξίζει φίλε μου να κάτσεις να ακούσεις τη σύντομη ομιλία του κ. Περικλή Δημητρίου, αγωνιστή κάτοικου του Αγίου Παντελεήμονα για να πάρεις μιαν ιδέα, του τι σήμαινε για τους απελπισμένους αυτούς Έλληνες, να αισθανθούν άξαφνα στο πλευρό τους, οργανωμένες ομάδες άμυνας, που ξανασήκωναν στους κατακτημένους δρόμους των συνοικιών, την Ελληνική σημαία.
Η Χρυσή Αυγή ανδρώθηκε και στέριωσε μέσα στην ψυχή των νεοσκλαβωμένων Ελλήνων, επειδή πολέμησε στο πλευρό τους.
Όχι με τα σεις και με τα σας, όχι μέσα από μπουρδολογίες και γραφειοκρατούρες, αλλά εκει - στην πρώτη γραμμή του πυρός. Εκεί όπου ο Αλβανός βάσταγε το καλάσνικωφ, ο Μαροκινός κράδαινε το μαχαίρι και ο Αφγανός όπλιζε το πιστόλι.
Η βία για την οποία κατηγορειται σήμερα η Χρυσή Αυγή, δεν είναι παρά η δίκαιη και θεσμισμένη αντι-δράση του αμυνόμενου, ο οποίος βλέπει το σπιτι του, τον τόπο του, τα μνημεία του και τα ιερά του να βρωμίζονται μέρα με τη μέρα και, εντελώς παρατημένος από το επίσημο κράτος, σηκώνει το χέρι για να προστατεύσει όσα αγαπάει.
Τα περίφημα «τάγματα εφόδου» και οι λεγόμενες «παραστρατιωτικές ομάδες» της Χρυσής Αυγής, δεν ήσαν άλλο από ομάδες αγανακτισμένων Ελλήνων, που δεν είχαν άλλον τρόπο να διασωθούν, εξόν από την αυτοάμυνα του θύματος, απέναντι στη βία του επιτιθέμενου.
Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.
Όσοι και όσες τα έχουνε ζήσει αυτά στο πετσί τους, αντιλαμβάνονται πολύ καλά τι εννοώ.
Το ίδιο άλλωστε συνέβη και σε άλλες ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις, στις οποίες πλέον οι κάτοικοι αρχίζουν να διεκδικούν ανοιχτά το δικαίωμα τους να ζήσουν εκεί όπου ήταν και είναι η δικιά τους πατρίδα.
Η ανάδυση της Χρυσής Αυγής, μέσα από τους αγώνες των Ελλήνων να ξανακερδίσουν την αξιοπρέπεια τους, ενήργησε όμως ως τροχοπέδη στην πολιτική και ιδεολογική ενηλικίωση ενός λαϊκού κινήματος, που ήταν αναγκασμένο να υπερασπίζει τον Έλληνα, έξω στους δρόμους.
Ο ακτιβισμός στάθηκε για πολύ καιρό, ο βασικός πυρήνας της χρυσαυγίτικης δράσης, που σε συνδυασμό με τον λυσσαλέο πόλεμο των καθεστωτικών ΜΜΕ, δεν επέτρεψε στο κίνημα να αναπτύξει παράλληλα και την ιδεολογική ή πολιτική του ταυτότητα.
Οι φασίζουσες ή και ναζιστικές ενίοτε ιδεοληψίες, επισκίαζαν την πολιτική παρουσία ενός κινήματος, που τα ηγετικά στελέχη του αντιλαμβάνονταν ήδη ότι είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου, για να ανοιχτούν στην κοινωνία, εκφράζοντας έναν νέο εθνικιστικό αλλά όχι ναζιστικό λόγο.
Τα παλαιά κλισέ του αντισημιτισμού, του μιλιταρισμού, του μεγαλοϊδεατισμού και του στείρου αντικομμουνισμού, δεν μπορούσαν φυσικά να εκφράσουν τη λαϊκή βούληση μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής κοινωνίας, όπου ο αληθινός εχθρός είναι η παγκοσμιοποίηση και η διεθνής γραβατοπειρατεία.
Η Χρυσή Αυγή έπρεπε να ενηλικιωθεί πολιτικά και να αγγίξει την καρδιά των σημερινών προβλημάτων, αντί να μένει αγκυλωμένη σε σύμβολα και ρητορείες του πρώτου μισού του περασμένου αιώνα.
Ε λοιπόν αυτό συντελείται σήμερα, πλέον…
Οι νεαροί και ενθουσιώδεις ακτιβιστές της πρώτης περιόδου της Χρυσής Αυγής, μεταμορφώνονται σιγά-σιγά σε ευρωσκεπτικιστές/εθνικιστές πολιτικούς, που σπρωγμένοι από τη λαϊκη βούληση των καιρών τους, αναλαμβάνουν το ιστορικό χρέος να εκφράσουν το καινούριο που γεννιέται.
Κι αυτό φίλε μου, δεν χρειάζεται να πας μακριά για να το διαπιστώσεις.
Αρκεί να στήσεις αυτί να ακούσεις αυτούς τους ανθρώπους, απαγκιστρωμένος όμως από τυχόν κομματικές εντάξεις.
3. Η πολιτική άνοιξη της Ελληνικής Αυγής
Ο κ. Χρήστος Γούδης ανήκει στους μαχητικούς διανοούμενους αυτού του τόπου, που βγαίνουν να παλέψουν στην πρώτη γραμμή.
Είναι καθηγητής αστροφυσικής στο πανεπιστήμιο Πατρών και έχει γράψει πολλά έργα, με θέματα κυρίως κοσμολογικά, κοινωνικά και ιστορικά.
Είναι μάλιστα αυτός που έκαμε γνωστό το έργο του Έζρα Πάουντ στην Ελλάδα.
Τα τελευταία βιβλία του κυκλοφορούν από τις εκδόσεις: "Νέα Θέσις"
Έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με πολιτιστικά ζητήματα στην τοπική διοίκηση, ιδρύοντας ένα ανοιχτό πανεπιστήμιο στο δήμο του Πειραιά.
Για την ομιλία του ως υποψηφίου της Ελληνικής Αυγής, σου δίδω εδώ συνδεσμούλι, να την ακούσεις ολόκληρη, αν θες [είναι πολύ σύντομη]
Καθηγητής Χρήστος Γούδης: O Ελληνικός Εθνικισμός είναι πολιτισμός!
Φυσικά κινείται κυρίως γύρω απο θέματα πολιτισμού, που έχουν σημαντική θέση στο πρόγραμμα της Ελληνικής Αυγής [[βλ και Σημείωση: Το πρόγραμμα των 100 πρώτων ημερών της Ελληνικής αυγής για τον δήμο της Αθήνας]
Ο λόγος του κ. Γούδη αλλά και των άλλων υποψηφίων, είναι λόγος αμιγώς πολιτικός.
Και μάλιστα του είδους της πολιτικής που γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια οι καθεστωτικοί "πολιτικοί"
Δηλαδή λόγος που στοχεύει κατευθείαν στην καρδιά των προβλημάτων του πολίτη και όχι στη συναλλαγή ή στην υφαρπαγή ψήφων.
Αδερφική μου φίλη μάλιστα που ήταν μαζί μου στην παρουσίαση, μου είπε το πολύ ωραίο:
"Ε λοιπόν, ήταν η πρώτη φορά που άκουσα υποψηφίους να μιλούν και ένιωθα πως δεν με κοροϊδεύανε κατάμουτρα!"
Αυτό ακριβώς είναι το στίγμα του πολιτικού λόγου που αρχίζει να αναδύεται μέσα από τις τάξεις της Χρυσής Αυγής.
Δεν συναλλάσσεται και δεν παραπλανά [τελεία και παύλα!]
Σχετικά με τον κ. Γούδη όμως θέλω να σου αναφέρω και ένα περιστατικό, που δείχνει καθαρα το νέο πρόσωπο της Χρυσής Αυγής και την απομάκρυνση της από τις ιδεοληψίες του ναζισμού.
Όταν λοιπόν ανέβηκε στο βήμα να μιλήσει ο καθηγητής, κάποιος από το κοινό πέταξε τη σπόντα, ότι είναι Εβραίος!
Ευθύς αμέσως αντιγύρισαν άλλοι ακροατές και του είπανε, σε ήπιους πάντοτε τόνους, ότι αυτό δεν έχει καμία σημασία, διότι η ιδεολογία της Χρυσής Αυγής αντιτάσσεται στον Σιωνισμό και όχι στους ανθρώπους που έχουν εβραϊκή καταγωγή.
"Είμαστε αντισιωνιστές και όχι αντισημίτες!"
Δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι παραπάνω εδώ...
Κι έρχομαι τώρα στον κ. Γιάννη Σχοινά.
Ο κ. Γιάννης Σχοινάς που τον παρουσίασε με ιδιαίτερη θέρμη ο κ. Κασιδιάρης, κινείται χρόνια στον εθνικιστικό χώρο. Πρόκειται για τον εκδότη της "Νέας Θέσεως", που τα βιβλία του ουσιαστικά ανέθρεψαν όλη τη σημερνή γενιά εθνικιστών.
Το βιβλιοπωλείο της Νέας Θέσεως έχει πυρποληθεί 23 φορές ως τώρα, από τα τάγματα εφόδου του παρακράτους της αριστεράς και έχουνε δει τον χάρο με τα μάτια τους, τόσο αυτός, όσο και η οικογένεια του.
Ο κ. Σχοινάς λοιπόν βάνει υποψηφιότητα για δημοτικός σύμβουλος στον συνδυασμό του κ. Κασιδιάρη, σηματοδοτώντας κι αυτός, οπως και ο κ. Γούδης, το άνοιγμα της Χρυσής αυγής προς τον χώρο της εθνικιστικής διανόησης.
Στην ομιλία του ο κ. Σχοινάς έδωσε μια καίρια εξήγηση του γιατί αποφάσισε να συμπαραταχθεί με την Ελληνική Αυγή, αναλύοντας τη θέση του σε έξη σημεία.
Δίδω εδώ και συνδεσμούλι για να παρακολουθήσεις ολόκληρη την ομιλία [είναι πολύ σύντομη]
Εκδότης Ιωάννης Σχοινάς: "Η Ελληνική Αυγή είναι τα Ελληνικά νιάτα"
Δεν αντιστέκομαι όμως στον πειρασμό και θα σου δώσω και τον στίχο του Νίκου Γκάτσου, που χρησιμοποίησε στην ομιλία του ο κ. Γιάννης Σχοινάς και αναφέρεται στους ελληνοφωνους πολιτικάντηδες...
"...Για να σωθεί η Ελλάδα στους ύστατους καιρούς, βρείτε κάπου έναν Καιάδα και γκρεμοτσακίστε τους..."
Οι κ.κ. Γούδης και Σχοινάς αποτελούν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του πως η Χρυσή Αυγή αρχίζει να ενηλικιώνεται πολιτικά, περνώντας από την ακτιβιστική δράση, στην άρθρωση πολιτικού λόγου, που προσπαθεί να ερμηνεύσει τα νέα προβλήματα, με μια νέα γλώσσα.
Τα παιδιά με τις μαύρες μπλούζες, που πρόβαλλαν στο προσκήνιο της Ελληνικής ιστορίας, επειδή στάθηκαν πλάι στους αγώνες των απελπισμένων, περνάνε πλέον από το βασίλειο της δράσης, στο βασίλειο του Λόγου.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό στην εξέλιξη ενός λαϊκού κινήματος και δεν θα είναι και η τελευταία.
Δίδω εδώ και συνδεσμούλι για την ομιλία του κ. Κασιδιάρη, ώστε να κρίνεις κι εσύ ο ίδιος, πως ένας νεαρός ακτιβιστής, αρχίζει σταδιακά να ωριμάζει και να μεταμορφώνεται σε έναν ριζοσπάστη πολιτικό, που εκτιμώ ότι έχει λαμπρό μέλλον στην Ελληνική πολιτική σκηνή [αν φυσικά δεν τον φάνε τα λαμόγια...]
Η. Κασιδιάρης: Νέοι άνθρωποι, με καθαρά χέρια
Ακούγοντας και βλέποντας λοιπόν αυτά τα πρόσωπα, που φέρνουν έναν φρέσκο αέρα στον γηρασμένο κορμό του πάσχοντος Ελληνισμού, δεν είναι να απορείς φιλε μου, που έχουνε πέσει απάνω τους όλα τα λυκόρνια του συστήματος και ψάχνουνε τρόπους για να τους εξοντώσουνε φυσικά, ηθικά και πολιτικά.
Και δεν χρειάζεται να πας μακριά...
Σου δίδω εδώ μόνον ένα απόσπασμα από το πρόγραμμα των 100 πρώτων ημερών της Ελληνικής Αυγής για τον δήμο της Αθήνας, ώστε να λάβεις μιαν ιδέα για το τι περιμένει τους κλεφταράδες και τα λαμόγια, αν τυχόν τους ξεφύγει η κατάσταση και βάνει μπροστά η Χρυσή Αυγή, για να ανέβει στην εξουσία...
Δήλωσε λοιπόν ορθά κοφτά ο Ηλίας ο Κασιδιάρης ότι, με το που θα του δώσει ο λαός την πλειοψηφία για να διοικήσει τον δήμο της Αθήνας, ευθύς αμέσως θα μειώσει στο ένα τρίτο τις εισφορές στο δήμο που πληρώνουνε οι φουκαράδες οι μικρομεσαίοι μαγαζάτορες και αντίστοιχα θα τριπλασιάσει τις ίδιες εισφορές για τις τράπεζες, τις πολυεθνικές, τους μεγαλοκαρχαρίες και τα λοιπά αρπαχτικά.
Ε λοιπόν, πώς να μην τον κλείσουνε μέσα τον άνθρωπο!
Εν ολίγοις και για να μην τα πολυλογούμε.
Η Ελληνική Αυγή εισέρχεται στην πολιτική της Άνοιξη.
Πέραν απο τον ακτιβισμό, τη χειροπιαστή βοήθεια στους πάσχοντες Έλληνες, την άμεση κοινωνική και οικονομική της προσφορά στους ασθενέστερους, που δεν θα σταματήσουν βεβαίως να υφίστανται, ανοίγει ένα καινούριο κεφάλαιο στην ιστορία της.
Τον μεστό και ειλικρινή πολιτικό λόγο.
Το αν θα της δοθεί η ευκαιρία να σταθεί ανάχωμα στο σχέδιο μετατροπής της Ελλάδας σε ινδοκίνα της Ευρώπης και της ολοκληρωτικής εξαφάνισης του Ελληνικού Εθνους, επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων.
Σημείωσις: Το πρόγραμμα των 100 πρώτων ημερών της Ελληνικής Αυγής για τον δήμο της Αθήνας
Λογιστικός έλεγχος στα οικονομικά του Δήμου από ομάδες ορκωτών λογιστών. Τέλος στην διαφθορά και την διασπάθιση του δημοσίου χρήματος
Μηδενική ανοχή στην εγκληματικότητα και άμεση παρέμβαση του Δημάρχου σε όλες τις εστίες ανομίας. Τετραψήφιος αριθμός για καταγγελίες δημοτών και πίεση προς την κεντρική εξουσία για την εξάλειψη του παρεμπορίου και κάθε παράνομης δραστηριότητας
Σκληρή δουλειά από όλους, τέλος στην αργομισθία, την σπατάλη και τα προνόμια των συνδικαλιστών και των δημοτικών αρχόντων. Το ήμισυ του μισθού του Δημάρχου θα αποδίδεται στην κοινωνική αλληλεγγύη
Επανεκκίνηση της λειτουργίας όλων των δημοτικών υπηρεσιών, ιδίως στους τομείς της καθαριότητας, της ανακύκλωσης και του καλλωπισμού των δημοσίων χώρων
Έξωση των εργολάβων–νταβατζήδων από τον Δήμο Αθηναίων. Έλληνες εργαζόμενοι σε δημόσια έργα που εγκρίνει το δημοτικό συμβούλιο
Προτεραιότητα στον Έλληνα πολίτη των Αθηνών σε όλες τις δημοτικές υπηρεσίες και τις κοινωνικές παροχές του Δήμου (βρεφονηπιακοί σταθμοί, ιατρεία κ.ο.κ.). Στέγαση όλων των αστέγων σε αναξιοποίητα δημοτικά κτίρια
Οργάνωση των δημοτικών γυμναστηρίων για να στραφούν οι δημότες και κυρίως η νεολαία στην άθληση. Ανάδειξη του κλασικού αθλητισμού και των δυναμικών αγωνισμάτων της αρχαιότητας μέσω της διοργάνωσης αγώνων υπό την αιγίδα του Δήμου
Ανάδειξη του λαμπρού ιστορικού παρελθόντος των Αθηνών, των αρχαίων και νεότερων μνημείων και της πολιτισμικής μας κληρονομιάς. Προστασία των ιερών χώρων της αρχαίας μας παράδοσης, όπως το Δημόσιο Σήμα και η Ακαδημία Πλάτωνος
Προσέλκυση τουριστικού ενδιαφέροντος και αύξηση της τουριστικής κίνησης μέσω της διεθνούς προβολής της πόλεως. Άνοιγμα σε αναξιοποίητες και ποιοτικές αγορές όπως η ρωσική
Όχι ισλαμικό τέμενος στην Αθήνα: δικαστικές προσφυγές και στήριξη των κινητοποιήσεων ενάντια στην ισλαμοποίηση της Ελλάδος. Ανέγερση αγάλματος του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου
Δίκτυο κοινωνικών παντοπωλείων και στα 7 δημοτικά διαμερίσματα. Καθημερινή πρόσβαση των Αθηναίων πολιτών σε προϊόντα Ελλήνων παραγωγών χωρίς μεσάζοντες σε τιμές κόστους
«Η Αθήνα έχει ανάγκη νέους ανθρώπους με καθαρά χέρια. Ο μέσος όρος ηλικίας στον συνδυασμό μας είναι τα 35 έτη. Είμαστε νέοι επιστήμονες, επαγγελματίες, αθλητές, αστυνομικοί, πολίτες ενεργοί σε κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής. Φέρνουμε μία νέα πνοή στα πολιτικά πράγματα της χώρας και εκφράζουμε την οριστική ρήξη με το διεφθαρμένο παρελθόν.Δεν είμαι άνθρωπος του γραφείου και προτιμώ να δίνω πάντα το παρόν εκεί που υπάρχει κίνηση και δράση, εκεί που παράγεται έργο, εκεί που χτυπά η καρδιά της πόλης. Δεν υπόσχομαι τίποτα και δεν ζητώ τίποτα από τους Αθηναίους πολίτες. Τους καλώ μόνο σε έναν κοινό αγώνα για να ξαναγίνει η Αθήνα πρωτεύουσα των Ελλήνων»
Ηλίας Κασιδιάρης – Υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων
