Εν τάξει τώρα! Η ελευθερία της έκφρασης, της τέχνης (ο θεός να την κάνει!) και λοιπά βαρύγδουπα.
Στο συγκεκριμένο θρεντ ήμουν ο πρώτος που κατέκρινε το γεγονός, αλλά στη τελική την τρίχα την κάναμε τριχιά!
Όταν τα γερόντια του ΠΑΜΕ κλείνουν τους καταπέλτες των πλοίων, οι φοιτητές χτίζουν την πόρτα του πρύτανη για να μην μπορεί να βγεί έξω, οι αργόμισθοι συνδικαλιστές καταλαμβάνουν υπουργεία, ακόμα και ανηλικα καταλαμβάνουν σχολεία, όλα αυτά ΔΕΝ μας είχαν ποτέ πειράξει;
Ας πούμε εμένα με είχε πειράξει που ήθελα να πάω στη Μύκονο και το πλήρωμα του πλοίου ήθελε να κάνει τη δουλειά του, αλλά οι (άσχετοι) ΠΑΜΕτζήδες δεν μας άφησαν.
Και αναγκάστηκα να μείνω και να κάνω Πάσχα στα άδεια Β.Π.!
Τώρα αν θέλω να δω μια παράσταση και δεν με αφήσουν να την δω σήμερα (κακώς!), την βλέπω και αύριο ρε αδερφέ. (Δεν εννοώ την συγκεκριμένη βέβαια, διότι πρόκειται περί απιστεύτου μπαρούφας)