Ο θάνατος Γρηγορόπουλου ήταν η αφορμή,όχι η αιτία των Δεκεμβριανών.
Βασικά πολλές δυνάμεις προερχόμενες από πολλούς διαφορετικούς χώρους λούφαραν περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή να κάνουν το μπραφ,να πετύχουν την ολοκληρωτική ανατροπή ή απλά να δοκιμάσουν τις αντοχές του συστηματος.
Σκεφτείτε μπουχέσα το 2008.Φάνταζε παντοδύναμος.Ψωλάδες,γόνοι όλοι σε αγαστή συμπαιγνία,όλοι ξεστόμιζαν εξάψαλμους και σε αντίθεση βρισκόταν ο ΓΑΠ.
Μιλάμε για τεράστιο πειρασμό να τους τον φορέσεις.Η μέση τάξη φαινόταν παντοδύναμη αλλά ήταν στην πραγματικότητα χεσμένοι υπερβολικά αδύναμοι και ο Δεκέμβρης ήταν μια ευκαιρία να δοκιμάσεις τα όριά τους,να δεις πόσο μακρυά μπορείς να πας.
Οι αναρχικοί όπως πάντα το ξεκίνησαν,οι λούμπεν ανέλαβαν στη συνέχεια και πολλοί προφανώς συμμετείχαν.
Αλλά ήταν τεράστιο αίσθημα απελευθέρωσης.
Εκεί έγιναν αντιληπτά χειροπιαστά πολλά πράγματα που έδωσαν τον τόνο στη συνέχεια.
Οι δυνάμεις των ψωλ χέστηκαν από τη δύναμη αντίδρασης και έδειξαν οτι δεν έχουν εφεδρείες.
Θεωρώ δηλαδή το Δεκέμβρη το σημείο αναφοράς στη γενιά μου όπως για τους προηγούμενους ήταν το 114 και η εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Η διαφορά ήταν οτι ενώ οι 114 και οι Πολυτεχνειακοί είχαν σημεία αναφοράς,διεκδικήσεις,στόχους κτλ,η δική μας αντίδραση ήταν μόνο μαύρη,είχαμε δηλαδή τόσο μίσος ενάντια στους πούστηδες που προτιμούσαμε τη συνολική κατάρρευση,οπότε δε βάλαμε καμία διεκδίκηση ή στόχο.Ηταν το ερώτημα πόσο μακριά μπορούσε να πάει και η δημοκρατία απεδείχθη κενό κέλυφος.
Αυτή η κληρονομιά του Δεκέμβρη δηλαδή πλήρης κατάρρευση χωρίς καμιά απολύτως πρόταση ή διεκδίκηση είναι που παραμένει μέχρι σήμερα.
Να λέει ο μπουχέσας το πήραμε το μήνυμα είναι για γέλια.
Τι λε ρε μαλάκα μπουχέσα που πήρατε το μήνυμα?Το οτι κάψανε το χριστουγεννιάτικο δέντρο σημαίνει οτι θέλουνε να κάψουνε εσάς μαλάκες.Κυριολεκτικά δηλαδή να σας κάψουν οικονομικά,κοινωνικά,από κάθε άποψη να σας εκμηδενίσουνε και να σας στερήσουν τα μέσα επιβίωσης.
Αυτό το τεράστιο μίσος εναντίον της μέσης και άρχουσας τάξης αδυνατούσαν να αντιληφθούν τότε οι ιθύνοντες αφού κοιμούνταν τον ύπνο του δικαίου.
Κάπως βέβαια τα διοχέτευσαν όλα αυτά,την οργή του πλήθους κτλ σε ΣΥΡΙΖΑ,Χ.Α. κτλ για εκτόνωση αλλά ήταν πια αργά η ζημιά είχε γίνει και η κρίση έπεσε ως κεραυνός στις κεφαλές τους.
Τέλος πάντων δεν μπορώ να μιλήσω αντικειμενικά για τους πούστηδες γιατί γίνομαι πυρ και μανία και χάνω την ψυχραιμία μου.
Κάποια στιγμή το πιάσανε βέβαια οτι το θέμα ήταν ευρύτερο ή παραδίδετε εδώ και τώρα ή παίρνετε τον πούλο με κρίση,σάπισμα,αργή παρακμή και διάλεξαν το δεύτερο.Βασικά πανικοβλήθηκαν,προτίμησαν τα λίγα αντί να αυτοκαταργηθούν εντελώς.Ηταν σοκ και δέος.